Demotie: Je kunt niet iedereen magazijnbediende maken

Als de oudere werknemer zijn werk niet meer aankan, kun je hem ‘terug zetten’ naar een functie die beter past bij zijn verminderde productiviteit. Er zijn echter slimmere alternatieven voor demotie: door scholing of deeltijdpensioen kunnen mensen ook langer doorwerken. Recente berichten in de media laten zien dat voor steeds meer werkgevers in Nederland demotie een serieuze optie vormt bij het voeren van HR-beleid. Aan het eind van het vorige decennium was nog geen 10 procent van de werkgevers geporteerd van het idee dat werknemers ‘een stapje terug’ zouden doen. Volgens een recent rapport van ADP en Berenschot acht inmiddels meer dan 40 procent van de werkgevers dat idee bespreekbaar. In diezelfde berichten wordt demotie enerzijds in verband gebracht met versobering van arbeidsvoorwaarden. Anderzijds zou het een instrument zijn om oudere werknemers betere mogelijkheden te bieden daadwerkelijk langer door te werken.

Minister Asscher is voor verdwijnen Zwarte Piet

NIEUWS - Weblog Republiek Allochtonië pikte een tweet op van iemand die aanwezig was bij een bijeenkomst in Amsterdam en waar minister Asscher zei: “Zwarte Piet zal heel snel veranderen en verdwijnen en ik denk dat dat goed is, ik vind dat prima”.

Asscher benadrukte dat als zwarte piet is verdwenen, dat niet vanzelfsprekend betekent dat discriminatie op de arbeidsmarkt verdwijnt.

Op een vraag uit de zaal wat Asscher vond van Ruttes opmerkingen dat het goed is als allochtonen zich op de arbeidsmarkt moeten invechten, zei hij: “Ik vond zijn uitspraken veel te eenzijdig”.
Volgens Asscher deed Rutte de uitspraak over ‘invechten’ in de sfeer van de campagne. “En we moeten niet alleen zeggen ‘Leve de Gouden Eeuw’, ook zwarte bladzijdes verdienen aandacht”.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Foto (cropped) door Julian Partridge (cc)

Leren door te doen

Sinds 2004 doet het ROA onderzoek naar levenslang leren; om de drie jaar wordt het onderzoek uitgevoerd. In 2013 was het Ministerie van SZW opdrachtgever voor dit onderzoek. In 2014 verscheen het rapport Werken en leren in Nederland. Ik kwam een kort berichtje tegen over dit onderzoek in een recent nummer van Economisch Statistische Berichten. Dat wordt vooral gelezen door economen, maar er is eigenlijk altijd aandacht voor onderwijs in dit blad.

Uit de peiling in 2013 van ROA Levenslang Leren Enquête blijkt dat 53 procent van de werkenden in de twee jaar daarvoor een cursus of training heeft gevolgd. Gemiddeld genomen zijn zij per cursus 21 uur bezig. Naast het volgen van cursussen is leren door te doen, oftwel informeel leren tijdens het werk, belangrijk voor het verder ontwikkelen van iemands kennis en vaardigheden.

In 2013 geven werkenden aan 35 procent van hun werktijd te besteden aan werkzaamheden waarvan zij leren. Dat is aanzienlijk meer dan in de jaren daarvoor. Van de totale tijd die werkenden aan leeractiviteiten besteden, heeft veruit het grootste deel (96 procent) betrekking op het informeel leren tijdens het werk. Slechts 4 procent heeft betrekking op het volgen van cursussen en trainingen.

Foto: mystic_mabel (cc)

Labbekakkenland

In kringen van mensen die hun zaakjes voor elkaar hebben is het bon ton krachtige uitspraken te doen over werklozen. Die zijn lui en onbetrouwbaar; eigenlijk losers zonder doorzettingsvermogen.

Eind mei beklaagde Mark Rutte zich op een VVD-congres over mensen die na hun ontslag meteen een WW-uitkering aanvragen en niet eens eerst proberen ander werk te vinden. Voor het gemak ging onze premier voorbij aan het voorschrift dat je na ontslag binnen een week een uitkering moet aanvragen.

Hans de Boer van VNO-NCW meende in juni in ‘de Volkskrant’ nog een extra duit in het zakje te moeten doen: ‘Al die labbekakken die hier in een uitkering zitten, moeten aan het werk’.

Het leidde tot de nodige ophef. Prompt volgden ook excuses: althans, over de commotie die was ontstaan. Aan de inhoud ging men vlot voorbij. Tot inhoudelijke discussie over de inrichting van de sociale zekerheid die inspeelt op een flexibele arbeidsmarkt leidde het niet.

Ondertussen was het wel gezegd en instemmend ontvangen door de achterban.

Realiteitszin

Zowel de premier als de Hans de Boer kan dit soort fact free uitspraken makkelijk doen. Ze weten dat er tegenover 630.000 werklozen ongeveer 110.000 banen staan, maar dat zijn abstracties.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Voorzitter VNO-NCW: uitkeringsgenieters zijn labbekakken

De nieuwe voorzitter van VNO-NCW jaagt half Nederland tegen zich in het harnas met uitspraken over Somaliërs in de bijstand en hogeropgeleiden die toch ook best gewoon asperges kunnen steken. ‘Handjes uit de mouwen!’ vindt Hans de Boer:

Van alle Somaliërs die hier tien jaar of langer zijn, heeft maar zo’n 20 procent werk en zit de helft in de bijstand. Die immigranten hoeven we dus níét. Dat klinkt keihard, maar zo bedoel ik het eigenlijk ook, want dit werkt ontwrichtend op een samenleving. Nu jullie stelling. Weet je wat ik vind? Al die labbekakken die hier in een uitkering zitten, díé moeten aan het werk.’

Nederlandse labbekakken?

‘Ja. Intussen heb ik groot respect voor alle Oost-Europeanen die hier werk opknappen dat de Nederlanders zelf niet willen doen. Goed dat die mensen er zijn.’

Foto: Post-Atheïst

Post-atheïst | Tweede Pinksterdag

COLUMN - Vandaag is het Tweede Pinksterdag en niemand begrijpt waarom het een vrije dag is. Ik ga het u ook niet uitleggen, want het is veel interessanter dat kardinaal Wim Eijk het ook allemaal wat overdreven vindt. De katholieke kerkleider trok afgelopen week de aandacht door op te merken dat het wat hem betreft geen vrije dag hoefde te zijn.

Hij kreeg meteen bijval van Karin van den Broeke, de voorzitster van de Protestantse Kerk in Nederland, die voorstelde er twee vrije dagen voor terug te geven, om ook de joodse en islamitische gelovigen een landelijke feestdag te gunnen. “Dan straal je uit: in Nederland kiezen we voor een inclusieve samenleving.” Voorspelbare reacties: de moslimorganisatie HumanIslam is buitengewoon blij, behoudende protestanten zijn buitengewoon tegen. Ik voor mij beschouw het als buitengewoon ondoordacht.

Zo is er een probleem dat ik maar even zal aanduiden als “goede smaak”. De Nederlandse hindoe-organisaties hebben zich waardig gehuld in stilzwijgen, maar zouden erop hebben kunnen wijzen dat Van den Broekes inclusiviteit zich tot monotheïsten beperkt. Ze zouden ook hebben kunnen zeggen dat er in ons land meer hindoes zijn dan joden, waarop dan iemand zou kunnen tegenwerpen dat daarvoor gruwelijke historische redenen zijn – en daarmee zou een behoorlijk smakeloze discussie zijn losgebarsten over welke religies er in ons land nu echt toe doen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

‘De werkervaringsplek houdt pas afgestudeerden kansarm’

NRC:

De werkervaringsplek komt steeds vaker voor op de Nederlandse arbeidsmarkt. Het gevolg: werkgevers participeren actief in de uitbuiting van een steeds groter wordende groep kansarme pas afgestudeerden

Ziehier de vrije markt in actie: als het aanbod van arbeid stijgt, daalt de prijs. Regels met betrekking tot bijvoorbeeld het minimumloon worden daarbij gewoon omzeild. Want handhaving bij dit soort zaken is natuurlijk geen prioriteit.

De overheid doet hieraan immers gewoon mee.

Kabinet wil meer werkende AOW’ers

Want een groter aanbod aan arbeid verlaagt uiteraard de kosten daarvan. En dat vinden werkgevers mooi. Minder mooi is dat je ook 65-plussers bij ziekte twee jaar lang moet doorbetalen:

Het kabinet wil het voor werkgevers aantrekkelijker maken om AOW’ers in dienst te houden of te nemen. In een wetsvoorstel van minister Lodewijk Asscher (Sociale Zaken, PvdA), dat vandaag in de ministerraad wordt besproken, staat dat bedrijven die groep oudere werknemers niet twee jaar hoeven door te betalen bij ziekte zoals nu, maar maximaal zes weken.

‘Kloof tussen man en vrouw op arbeidsmarkt kleiner’

Zo bericht de Volkskrant. Dat geldt echter niet voor de economische kloof:

De kloof tussen man en vrouw is in Nederland weer iets afgenomen. Meer vrouwen hebben politieke macht gekregen en er studeren nóg meer vrouwen dan mannen. Maar de economische kloof is alleen maar verder gegroeid.

Omringende landen doen het relatief beter, waardoor Nederland weer een plaatsje is gezakt op de gelijkheidsindex.

Verder:

Bij het huidige tempo is de kloof in Nederland pas over 81 jaar weggewerkt, stelt het WEF.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende