Detailpolitiek (22): De slang en het konijn

Ik zal het maar eerlijk toegeven: ik heb de afgelopen jaren vaak op de Partij voor de Dieren gestemd. Ik vond het wel sympathiek: meer natuur, meer milieu en fatsoenlijker omgaan met dieren. Zo had ik toen ik een jaar of zes was een konijn. Ik was echt dol op Snuffel. Wie wenst het gemiddelde konijn geen goed leven toe? Elke dag dierendag De Partij voor de Dieren is een echte trendsetter geweest. Sinds de partij in de Tweede Kamer kwam is het aantal dierenonderwerpen extreem toegenomen. Er worden enorme hoeveelheden Kamervragen over dieren gesteld en het voormalige ministerie van Landbouw schijnt er zelfs extra ambtenaren voor aangenomen te hebben. En inmiddels is er een tweede partij die dieren ook heel belangrijk vindt: de PVV. Volgens Trouw is het iedere dag dierendag in de Tweede Kamer.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bestrijd hypocrisie niet met hypocrisie

Dion GrausDe politiek loopt in de val van de PVV. Ze verlaagt zich tot dezelfde retorische trucs die de PVV hanteert.

Tofik Dibi geeft in het programma Uitgesproken Dion Graus een veeg uit de pan. De PVV doet volgens Tofik Dibi liever iets voor aaibare dieren dan voor kinderporno-slachtoffers. Het is discutabel dat kinderporno wordt gebruikt in een partijpolitiek mediaoptreden tegen de PVV. Bestrijd de PVV inhoudelijk en niet retorisch.

De valse tegenstelling animal-cops of kinderporno-agenten brengt Dion Graus tijdens het programma aan het wankelen. Dion Graus moet het als een non-argument kwalificeren en hartstochtelijk pleiten voor meer kinderporno-agenten. De verbaal begaafde Tofik Dibi komt met deze suggestie tijdens de uitzending weg. Het is jammer dat Dion Graus zijn valse tegenstelling niet doorziet.

Iedereen zou zeggen dat bestrijding van kinderporno prioriteit krijgt als men moest kiezen uit twee kwaden. Inhoudelijk is het een valse tegenstelling. Als beide zaken evenveel prioriteit krijgen, kunnen de animal cops er komen én kan de kinderporno-sectie worden uitgebreid met rechercheurs. Dit gebeurt ook naar aanleiding van een debat in de Tweede Kamer. Buiten Dibi zal niemand betogen dat  ‘men geen prioriteit legt bij kinderporno‘ als er capaciteit wordt ingezet om illegaal buiten gezet vuilnis door te spitten op adresgegevens.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.