Het festival van de angst

Hier een korte gastbijdrage van reaguurder YP als gevolg van een eerdere discussie. Het festival van de angst onder een panikerende bevolking van 4 mei kan misschien ook weer een boost betekenen voor de tóch al florerende security-business. En schept extra werkgelegenheid (in een tijd dat zelfs de ontslagregeling voor ambtenaren op de schop staat), men wil overal waar zich veel mensen ophouden in/op elk plein/winkelcentrum/bankgebouw bosjes kanariegele handhavers zien. Oke, noem ze verder allemaal maar op en Marinus van der Lubbe is dan wat ál te ver gezocht natuurlijk.maar veel van die zonderlingen/verslaafden/daklozen zijn vaak katvangers voor criminelen die buiten bereik van justitiële autoriteiten willen blijven en aldus allerlei duistere zaakjes kunnen uitvoeren. Ja, je moet alle kaarten op tafel leggen. Zo blijkt b.v. 10 jaar later een vuurwerkramp ineens een andere oorzaak te hebben en heeft iemand ten onrechte gevangen gezeten. Je moet alle opties meteen afvinken. Want tis namelijk wel een miljardenindustrie hè, de veiligheid.de uitgaven groeien sneller dan het BBP.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nederland mietjesland?

logo vuistslagWaarom heerst er een taboe op geweld en confrontatie? We doen vaak net alsof we boven geweld moeten staan en op een rationele rustige manier elkaar tegemoet moeten treden. Terwijl het geven en incasseren van klappen heilzaam kan zijn.

We zijn bang voor geweld. Wie een klap uitdeelt in een café of discotheek, moet van het CDA een horecaverbod krijgen. Geregeld ligt het openbaar vervoer weer plat omdat een buschauffeur in zijn gezicht is gespuugd of een hengst voor zijn hoofd heeft gekregen. Politiemensen, ambulancebroeders en brandweermannen sjouwen steeds vaker camera’s mee om geweld tegen hen te registreren. En nu ligt er een actieplan klaar om geweldpleging tegen politieagenten op een landelijk uniforme wijze te bestrijden.

Hoe vervelend we het ook vinden, geweld is een vast gegeven in onze samenleving. Het is er altijd geweest en zal er vermoedelijk nog heel lang zijn. Daar kun je op twee manieren op reageren.

Je laat het optreden tegen agressieve of uitdagende groepen en individuen steeds meer aan ‘professionals’ over, die echter ook niet 24/7 aanwezig kunnen zijn. Dus verschuilen we ons maar achter cameratoezicht, winkel- en horecaverboden, toegangspoorten, protocollen, zwarte lijsten en andere uitsluitingsmechanismen die het leven voor iedereen onaangenaam maken – want sluit je gespuis uit of jezelf in? In toenemende mate kunnen die ‘professionals’ ook niet meer met geweld omgaan en laten zij zich weer omringen met camera’s, protocollen, etc.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Maakbaarheid is dood, leve maakbaarheid

GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor gastloggers. Dit stuk is van Dimitri Tokmetzis, een journalist die op zijn weblog over privacy, controle en toezicht in Nederland en daarbuiten schrijft.

Hij prijkte al een tijdje op mijn desktop en zojuist eindelijk eens tijd gehad om de laatste Verwey Jonker lezing (.pdf) over de maakbare samenleving door te spitten. Dat was geen straf. Interessant betoog van Marojolein van Asselt. Tijdens het lezen moest ik denken aan die ijzersterke observatie van Rene Boomkens in zijn boek De Nieuwe Wanorde: Globalisering en het einde van de maakbare samenleving. Hieronder zijn citaat, dan een filmpje en daarna enkele fragmenten uit de lezing. Goed om tijdens een frisse najaarswandeling eens verder op te kauwen.

“Al decennialang is de overheid aan het ‘liberaliseren’, ‘privatiseren’ en ‘dereguleren’, maar geconfronteerd met de verontrustende toename van onveiligheidsgevoelens onder de bevolking en met de groter wordende onrust rond integratie, moslimfundamentalisme en criminaliteit onder tweedegeneratie migrantenjongeren ontpoppen de overheid en de politiek zich plotseling als kampioenen van de maakbare samenleving. Dat is echter geen maakbaarheid die, zoals in de jaren zestig en zeventig, in het teken staat van emancipatie, vooruitgang en solidariteit, maar een die in het teken staat van surveillance, controle, misdaad- en terreurpreventie, bewaking, zero tolerance, spreidingsbeleid, inperking van privacy, kortweg: van het herstel van een autoritaire, gesloten samenleving.”

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Benoemen

“Ik benoem het, ik ontmantel het, en ik zet er mijn eigen ideeën tegenover […] Wilders maakt niet alleen zijn kiezers bang. Hij maakt ook zijn tegenstanders bang. En dat laat ik niet gebeuren.”

Alexander Pechtold klinkt nog steeds zeer strijdvaardig op het D66-partijcongres afgelopen zaterdag. Alleen, loopt de partij juist door dit soort uitspraken niet het gevaar om als een one-issuepartij gezien te worden?

Pechtold riep mensen verder op zich niet door een coalitie van angst te laten regeren:

“Door hen die de wereld van gisteren najagen, uit angst voor het vreemde. Uit angst voor 150 boerka’s op zestien miljoen inwoners. Uit angst zelfs voor een Kinderen voor Kinderen-liedje over Allah.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Angsthaas Nederland

Zo zien we het graag, een net, schoon en vooral leeg strand (Foto: Flickr/F.d.W.)

Een paar honderd kuthooligans hebben het voor elkaar: de komende twee jaar waarschijnlijk geen gratis feesten meer in Hoek van Holland en verre omstreken. Te gevaarlijk. Te eng. Te veel risico op escalatie. Te veel kans op wat zand tussen je tenen.

De burgemeester van buurgemeente Westland wil dat Hoek van Holland in het vervolg zelfs helemaal afziet van massale strandfeesten aangezien “dit drama grote impact heeft gehad op onze Westlandse jongeren die in groten getale aanwezig waren. Zij zijn geschokt door het geweld en de chaos. Er heeft grote paniek geheerst.”

Rotterdam houdt het feest tijdens oud en nieuw tegen het licht: “Aangezien het evenement in de duisternis plaatsvindt, wordt er zorgvuldig naar de risico’s gekeken.”

Gadverdamme. Hoe de bestuurders van een half land over elkaar heen buitelen om iedereen te straffen voor de wandaden van een kleine groep ellendelingen die te dom zijn om te poepen. Kiezen voor de makkelijkste weg, dat is het. Over een paar jaar kan en mag niks meer, omdat we te laf zijn om te vechten voor onze vrijheden.

Ja, zo worden we vast allemaal heel oud.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Is een soldaat zonder angst wenselijk?

niet-bang-of-welDe Amerikaanse National Academy of Sciences (NAS) wil meer onderzoek naar het manipuleren van hersenactiviteit zodat het functioneren van personen verbeterd kan worden (WashingtonPost). Dat is bijvoorbeeld handig voor mensen die een afwijking danwel ziekte hebben waardoor angst- en concentratiestoornissen ontstaan. Misschien zouden die mensen in de toekomst met behulp van een apparaatje dan weer normaal kunnen functioneren? Maar wie gaat deze peperdure research & development betalen? “Het leger” dachten ze bij de NAS. Als je de onderzoeksresultaten aanprijst als een potentiële verbetering voor het functioneren van soldaten, die hebben immers soms ook last van angst, dan zit er misschien sponsoring voor verder onderzoek in?

Stalin probeerde uit chimpansees onverschrokken soldaten te maken. Keizers, koningen, ayatollah’s en pausen beloofden het Hiernamaals zodat soldaten zich zonder angst hun dood tegemoet gingen en in het hedendaagse Afrika hersenspoelen krijgsheren kindsoldaten met drugs zodat ze zonder aarzelen zelfs hun eigen ouders vermoorden. Dat kan geavanceerder en minder primitief dachten ze bij de NAS en adviseerde het Pentagon om geld te stoppen in o.a. onderzoek naar angstonderdrukking. Vervolgens verkoop je het als “efficiëntie verhogend” en “overlevingskans vergrotend”.

apocalypseAngst uitbannen dat is waar het om gaat wil je een soldaat efficiënter laten werken. Angst is immers een lastige raadgever op het slagveld. Door angst weigeren mensen opeens nog verder te vechten of vluchten zelfs. Angst daar win je de oorlog niet mee. Als de hersenactiviteiten die te maken hebben met angst kunnen worden gemanipuleerd, zal een soldaat minder angstig en dus effectiever zijn. Daar moeten ze in het Pentagon wel oren naar hebben? Misschien kan je ook wel andere belemmerende gevoelens op deze wijze tijdelijk uitschakelen? Dat is clever thinking van de dames en heren professoren die zelf constant moeten vechten om onderzoeksgeld, maar of dit ook zo ethisch is? Straks zit er aan de binnenkant van iedere soldatenhelm een plug die de soldaat verbindt met de commandokamer en die hem/haar als het ware aanstuurt? Waar blijft dat stukje menselijkheid op het slagveld als de soldaat oog in oog staat met een identieke leeftijdsgenoot die toevallig een ander uniform aan heeft of als hij bij het binnenstormen van een huis stuit op een moeder met jonge kinderen? Wie drukt er dan op een knop zodat de trekker wél of juist niet wordt overgehaald? En wie staat er achteraf terecht voor oorlogsmisdaden?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Angst aan de macht

Dit is de derde gastbijdrage van Hoite Vellema, oud-student Internationale Betrekkingen aan de UvA.

Nederlanders zijn vaak en veel bang. Bang voor de kredietcrisis en bang om hun baan te verliezen. Bang voor terroristen die een station opblazen of een vliegtuig in de Rembrandttoren parkeren en bang voor moslims die als een tsunami ons land overspoelen. Bang voor een onstuimig veranderend klimaat dat tot een wereldwijde crisis en oorlog om natuurlijke hulpbronnen leidt. Bang voor enge ziektes, virussen en antibiotica resistente bacteriën. Bang voor gekken die in crèches baby’s en kinderleidsters opensnijden en bang voor vrijgelaten TBS-ers. Bang om te dik te worden. Bang om vroeg dood te gaan. Ga zo maar door. Nederlanders zijn overal bang voor.

Deze cultuur van de angst wordt dankbaar geëxploiteerd door politici in het hele politieke spectrum. Zo wordt vooruitgang tegen gegaan. Christelijk rechts is tegen stamcelonderzoek en progressief links tegen genetisch gemodificeerde voedingsmiddelen. Rechts is niet bereid in duurzame energie te investeren omdat het slecht voor de economie zou zijn en links vindt kerncentrales onveilig en vervuilend. Rechts wil terug naar het Nederland van de jaren ’50 omdat toen alles beter was en links durft geen fundamentele keuzes te maken om maatschappelijke onrust weg te nemen. Rechts wil veiligheid door vrijheidsbeperking en links is bang voor Grote Broer. Zo zit het land door irrationele angsten en primitieve politieke reflexen voortdurend in een pijnlijke spagaat.

Vorige Volgende