Amerikaans links trekt de beurs

Wie had er voor vandaag ooit van Rob Miller gehoord? Bijna niemand. Toch is de democratische kandidaat voor de Amerikaanse congresverkiezingen in 2010 sinds gisteren in het bezit van een rijk gevulde campagnekas. Duizenden mensen hebben geld gestort om hem te steunen. Niet omdat ze weten wie hij is, maar omdat ze weten wie het huidige congreslid voor het tweede district in South Carolina is: Joe Wilson: oftewel de Obama-boeroepman. Niet dat afgevaardigde Wilson nou erg bekend was, zeg, vorige week. Maar dat is hij sinds gisteren wel. Met zijn "You Lie!"-uitroep tijdens president Obama's speech voor het Congres vatte Wilson de hete Health Care-zomer samen. Op lokale bijeenkomsten waarin veelal democratische afgevaardigden het nieuwe systeem probeerden uit te leggen, werd daar ook vooral gescholden door -voorzichtig gezegd- volkomen gestoorde idioten. Figuren die Obama met Hitler vergeleken, zijn ziektekostenplannen met de Endlösung en anderszins moeite hadden met denken. Wilson toonde aan dat ook de republikeinse partij voor een groot deel bestaat uit volstrekte "wingnuts", die ieder contact met de rede en realiteit hebben verloren.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dit mag u van GQ niet in Rusland lezen

Het is een vreemde wereld. Hollywood-gossip site ‘Gawker’ springt in de bres voor de persvrijheid en zet scans van een artikel uit GQ online en laat het vertalen naar het Russisch. Heeft het Kremlin GQ verboden in Rusland? Worden journalisten onder druk gezet? Voor de verandering eens niet! GQ past flinke zelfcensuur toe en probeert te voorkomen dat het stuk in Rusland opduikt, op internet verschijnt of ‘aan Russische functionarissen, journalisten of adverteerders waar dan ook ter wereld’ verschijnt. De New York Times legt het uit. GQ heeft een – matig interessante – versie van haar eigen blad op de Russische markt. Ik kocht gisteren nog een exemplaar.

En in een fijn staaltje ‘crowdsourcing’ zette Gawker de stukken online en vroeg haar Russische lezers het stuk te vertalen: ‘Эй, вы можете прочитать запрещенную статью GQ про Путина здесь‘. ‘Hey, jullie kunnen het GQ-artikel over Poetin hier lezen’, staat er. En dat kunt u ook. Want informatie wil vrij zijn.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zomerquote | TisNiland

zomerquotes3 There are 1000 kids in the school that are going to be exposed to it,” he said. “It’s vile and offensive, and kids have no business seeing what God thought fit to hide from our eyes.”dnatsisniland
Uit het blijkbaar onuitputtelijke Vat der Achterlijkheid graait ene John Copeland nog maar weer eens een pareltje boven. Wat god goed leek om niet te zien. Mooimooi. Het artikeltje biedt overigens nog veel meer lekkers vanuit Tisniland. Hoe John bvb gekwèld wordt: “My daughter suggested that it was funny,” said John Copeland, whose 7-year-old daughter attends summer camp there. “She shouldn’t be talking to me about this. Now I’m forced to explain genetics to her, and why the Bible doesn’t say anything about it.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Flint gaat downsizen

Verpauperd gebouw in Flint (Foto: Flickr/Devo(lutio)n)

In 1989 werd het stadje Flint in Michigan wereldberoemd door Michael Moore’s debuutdocumentaire Roger & Me. Moore, die zelf geboren en getogen is in Flint, verkent in deze documentaire hoe de stad volledig ontwricht wordt als General Motors besluit haar autofabriek daar te sluiten. De ‘Roger’ uit de titel is overigens Roger B. Smith, de CEO van General Motors die door Moore niet overgehaald kan worden om Flint te bezoeken om daar met eigen ogen de families te zien die vlak voor kerst uit hun huis gezet worden. Door televisiezender CNBC werd hij niet voor niks uitgeroepen tot één van de ‘Slechtste Amerikaanse CEO’s ooit‘.

De documentaire van Moore heeft het stadje helaas niet kunnen redden. Moore is vertrokken en met hem vele anderen. Op dit moment wonen nog maar 110.000 mensen in Flint, waarvan een derde in armoede leeft. In 1965, toen Flint voor het laatst een masterplan opstelde, telde de stad nog 200.000 inwoners en wilde het groeien naar 350.000. Het bestuur van de stad heeft zich nu neergelegd bij het onvermijdelijke en gaat zelfs van de nood een deugd maken: als we de neergang niet kunnen stoppen, dan gaan we het versnellen. In de komende jaren wil men actief hele buurten slopen en de bevolking herplaatsen. Op die manier wil men voor zijn dat buurten langzaam leeglopen en verpauperen. In de buurten die men leefbaar wil houden, kunnen door het herplaatsen voorzieningen juist wel in stand blijven. Verder is ook de gemeente goedkoper uit, bijvoorbeeld doordat vuilniswagens minder ver hoeven te rijden en dat is een welkome verlichting van het begrotingstekort van $15 miljoen dollar. Ook andere steden in de VS, zoals Indianapolis en Little Rock in Arkansas werken aan plannen voor verkleining om zo nog een toekomst te houden.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Amerikaanse droom is Europees

Redacteur Arnoud Boer is op dit moment in Amerika. Vanuit het land van de onbegrensde mogelijkheden deze onderstaande column.

Voetbal in de pub (Foto: Flickr/The Flying Enchilada)

Champions League kijken in een Ierse pub: veel dichterbij Europa kom je niet als je een tijdje in de Verenigde Staten bent. Het oude continent is de afgelopen jaren onder George W. Bush verder afgedreven dan ooit. Maar dat ligt niet alleen aan de oud-president. Zowel fysiek als mentaal lijkt de afstand enorm. Nieuws uit Europa dringt zo goed als niet door tot de average Joe, tenzij het direct betrekking heeft op Amerika. Zoals: waar moeten we heen met die gevangen op Guantanamo Bay?

De verschillen tussen Europa en Amerika zijn regelmatig onderwerp van boeken, zoals The European Dream van Jeremy Rifkin. Altijd weer dezelfde conclusies: in Amerika kun je een stuk sneller rijk worden, in Europa verdelen we de poet. In Amerika werken de mensen harder en langer, in Europa leven de mensen langer met meer vrije tijd. Europa legt meer de nadruk op cultuur, geschiedenis en de waarde van mensenrechten, Amerika legt meer de nadruk op nut en waarde van dingen: kun je er geen prijskaartje aan hangen, wat zou het dan waard moeten zijn?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Paarlen voor de zwijnen

Redacteur Arnoud Boer is op dit moment in Amerika. Vanuit het land van de onbegrensde mogelijkheden deze onderstaande column.

Supersize me (Foto: Flickr/inactualfact)

Supersize me? Om te voorkomen dat ik bij terugkomst uit Amerika voortaan naar de grote maten-winkel moet, nam ik in de pauze van de ijshockeywedstrijd New York Rangers versus Washington Capitals in de Madison Square Garden een kleintje cola en kleintje friet.

Tja.

Het helpt natuurlijk niet als de New Yorkse maten zich verhouden tot de Nederlandse als: small = stiekem toch king size. En de Amerikaanse large is eigenlijk super size. De meeste Amerikanen weten simpelweg niet beter, alles gaat in grote hoeveelheden. Het contrast tussen het gewicht van de meeste Amerikanen en de fitheid van hun president en zijn first lady is dan ook schrijnend. Het wekt dan ook weinig verbazing dat de toned arms van Michelle Obama zelfs onderwerp worden van een nationaal debat. Haar gespierde armen worden opgeblazen tot rollende spierballen: Michelle, ma belle?

Het is niet het enige dat opgeblazen wordt in Amerika. De laatste hype van het moment is de Swine Flu. Naar verluid overgewaaid vanuit Mexico en dan wordt het al gelijk verdacht hier. Of zoals gangster Jules uit Pulp Fiction al zei: I just don’t dig on swine. In de hele Verenigde Staten zijn er twintig gevallen van de gekke varkenziekte gevonden, maar CNN opent er elk bulletin mee. Wellicht niet verwonderlijk voor een land dat van hype en angst leeft in het verkopen van nieuws. Het gaat er net zo makkelijk in als een super size maaltijd. Amerikanen weten niet echt goed maat te houden. Een kuchje wordt een kop in de krant, een griepje een grote hype op alle nieuwszenders. Zei ik alle? Ja. Alle.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Unhappy China, bang Amerika en verward Europa

[i]GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we -uiteraard met toestemming- overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Brechtje Paardekooper[/i].

Moge je leven in interessante tijden. Het gerucht gaat dat dat een oude Chinese vloek is. Niet waar. Maar er schijnt wel een spreekwoord te zijn: Het is beter om als hond te leven in rustige tijden, dan als mens in chaotische tijden. Misschien, gezien de Chinese historie van bloedige omwentelingen, is dat inderdaad wel waar.

Er is geen twijfel over mogelijk dat we sinds iets meer dan een jaar in chaotische maar interessante tijden leven. De verhoudingen in de wereld zijn drastisch aan het veranderen, niet in het minst door de financiële crisis. In het NRC van dit paasweekend twee artikelen die dat illustreren.

Unhappy China
Nog niet online, helaas, is een interview van Oscar Garschagen met de schrijvers van de essaybundel Unhappy China, een enorme bestseller in China. Aanleiding is natuurlijk de financiële crisis, die ook China begint te treffen. Dat wekt wrok, zeker waar die crisis voor veel mensen van Amerikaanse makelij is – en hun land tegelijkertijd maar bezig blijft Amerikaanse obligaties te kopen. De auteurs wijzen erop dat China weliswaar veel laagwaardige productie huisvest, maar bijvoorbeeld nauwelijks hoogwaardige technologische industrie heeft en vrijwel geen wetenschappelijke doorbraken bewerkstelligt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Oprichter beveiligingsbedrijf Blackwater vertrekt

Erik Prince (Foto: Wikimedia)

De CEO en oprichter van het omstreden privéleger Blackwater, Erik Prince, is maandag opgestapt. Blackwater beveiligde jaren lang hooggeplaatste Amerikanen in Irak. Voor die order kreeg het bedrijf veel geld van de Amerikaanse overheid. Sinds bekend is dat ‘agenten’ van Blackwater niet van onbesproken gedrag zijn, is de liefde tussen Blackwater en de Amerikaanse overheid bekoeld. Nu Obama aan de touwtjes trekt lijkt de rol van Blackwater definitief te zijn uitgespeeld.

De activiteiten in Irak behelzen een derde tot de helft van de activiteiten van Blackwater. Het bedrijf heeft naar schatting meer dan duizend man personeel in Irak gestationeerd. In mei loopt het contract voor Irak, met het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, af. Om het imago wat op te vijzelen hernoemde Prince Blackwater tot Xe. Nu is de oprichter dus vertrokken.

Erik Prince kon slechter terecht komen toen hij bijna veertig jaar geleden ter wereld kwam. Zijn vader is steenrijk geworden in de auto-onderdelen en zijn moeder, Elsa Broekhuizen, is van Nederlandse komaf. Het gezin beleed thuis het Nederlands Hervormde geloof, maar Erik stapte over naar het Rooms Katholicisme omdat hij biechten wel interessant vond.

Om aan te geven hoe Prince in het leven staat; het volgende zegt hij over zijn tijd in het Witte Huis onder Bush sr.:

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende