In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Closing Time | Retrouvailles Avec Le Froid
, door
Ik was een keer op een Americana / alt country festivalletje, en daar trad op als vreemde eend in de bijt Baptiste W. Hamon. Als je ‘m alleen zag was er niets aan de hand, tot hij begon te zingen. Baptiste W. Hamon zingt namelijk in het Frans. En dat had ik, op een incidentele cajunband uit Quebec of New Orleans na, nog niet eerder gehoord.
Op z’n platen maakt hij een rustige indruk, maar live vond hij het helaas nodig om een lief, zoet walsje (Peut-être Que Nous Serions Heureux) in een hardrock versie te brengen. Gast, wie denk je daar een plezier mee te doen?
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Closing Time | Portland, Oregon
, door
Loretta Lynn is overleden, ze is 90 jaar geworden. Singer songwriter, country/Americana artiest en dochter van een mijnwerker.
In Amerika had ze 24 keer een nummer 1 hit en met haar elpees lukte haar dat 11 keer, geen eendagsvliegje wou ik maar zeggen.
In 2004 maakte ze een plaat samen met Jack White, Van Lear Rose, frisse vernieuwing, en ook dat werd een succes.
In country en/of Americana is het helemaal geen schande om een traantje te laten, en een snik weg te snuffen dus, dag Loretta, bedankt en vaarwel.
Closing Time | Winterlady
, door
Covers. Er zijn mensen die ervan gruwen, die er op neer kijken, immers, niets haalt het bij het origineel, en bedenk zelf ‘ns iets makker, beetje makkelijk sier gaan lopen maken met andermans product. Boe!
Maar. Aan de andere kant. Ik heb ook de ervaring dat ik me verheugde op de voordacht van een dichter bij een poëziefestival, ik had het merendeel van zijn bundels, kende zijn gedichten, vond ze goed – maar hij had ze door iemand anders moeten laten voordragen, want allemachtig, wat kun je een optreden verprutsen door onhandig gedoe met microfoon, te lang gerommel in de papieren, gehakkel, of erger, gemompel – en daar gaan die mooie gedichten. Had ze nou maar door een ander laten voorlezen, dan was er nog iets van over gebleven.
Closing Time | Fuck Authority
, door
Eergisteren hadden we GG Allin, en gisteren ook, dus wat ligt er meer voor de hand dan vandaag het drieluik GG Allin te voltooien met een nummer dat een prachtige prikkelende, zeg maar opruiende, tekst heeft, gezet op een heerlijke traditionele americana melodie? Het bitter in het zoet, zogezegd, fuck dit en kill en murder dat, maar dan ondersteund door een harmonica, en het refrein nodigt uit tot massaal meezingen: Fuck authority.
Closing Time | Carmelita
, door
Gisteren ging de Closing Time over GG Allin: Punk, geweld, destructie, kabaal, rellen, drank, drugs, opschudding en psychiatrie. Maar GG Allin coverde ook songs, onder ander van de Americana/counrtry artiest Warren Zevon.
Nou kun je natuurlijk denken, wat hebben zo’n provocatieve punkartiest als GG en Warren nou gemeen? Wat zag hij in dat countryliedje van die Zevon? Wat een vreemde keuze. Maar de overeenkomst was de verslaving, de zucht naar heroïne, de methadon en de ellende die daar bij komt kijken. De herkenning. Er was iets wat hen bond: ze waren broeders.
Closing Time | Tastes Just Likes It Costs
, door
‘En de volgende is de alt-country vraag: aan welke muzikanten moet u denken bij het nummer Tastes Just Like It Costs, van MJ Lenderman?’
Bzzzzzzzzz
‘Neil Young, Daniel Johnston en Mark Linkous’
‘En dat is goed geantwoord!’
Closing Time | Our Song
, door
Joe Henry heeft betere songs, aantrekkelijk nummers, vlotter, meer aansprekend, commerciëlere, minder weerbarstig dan deze Our Song, die maar amper vooruit lijkt te komen, er lijkt zoveel gezegd te moeten worden, er zit zoveel dwars in deze klaagzang.
Joe Henry, of de verteller van deze song, voert in de eerste regel ene Willie Mays op. En die heeft bestaan. Hij was een bekend basebalspeler, en die klaagt indringend over wat er met zijn land gebeurt en gebeurd is. En welke zorgen en dromen hij heeft. Later is de verteller van de song toch niet helemaal zeker of die persoon wel Willie Mays was. Hij had ook iemand anders kunnen zijn. Goeie tekst.
Closing Time | The Long Shadow
, door
Het ging eergisteren in de Closing Time, en de comments eronder, zijdelings over wat punk nou was. Of het er toe deed dat de kapsels wel punk gestyled waren of dat de kleding wel past in het plaatje, en of er niet toevallig meer dan 3 akkoorden gespeeld werden, en wat, blazers erbij, in een punkband? Het ging om de attitude. En niet om het leren jack, de kistjes of de hanenkam.
Closing Time | Beautiful Day
, door
M. zei: . ‘Je kunt dit liedje zeker niet bewaren tot de Closing Time van Hemelvaart zeker?’ En ik van hoezo? Zij weer: ’Omdat de tekst volledig is: what a beautiful day to go to heaven.’
Het liedje is niet van Tim Knol, het is een cover. Het origineel is van Bob Neuwirth, uit 1996. Maar, de versie van Tim is echt mooier. (Sorry Bob).
Tim Knol heeft verleden jaar een plaat gemaakt: The lost and found tapes compilation album. Een plaat met daarop liedjes die hem gevormd hebben, liedjes die hem boeien, liedjes die wezenlijk zijn, liedjes die hem na aan het hart liggen, songs die geschiedenis zijn. Amerikaanse liedjes. En al deze liedjes, vijftien stuks, heeft Tim Knol zich eigen gemaakt. En alleen met een akoestische gitaar nagespeeld. Verder niets. Gitaar en de stem van Tim Knol.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.