Na Donald Trump, het trumpisme

De verkiezing van Donald Trump was misschien een politiek bedrijfsongeval. Maar conservatieve denktanks maken zich ondertussen op om van deze gelukstreffer een blijvend succes te maken. Bij zijn aantreden in 1980 gaf president Ronald Reagan aan alle kabinetsleden een stapel boeken cadeau: het twintigdelige Mandate for Leadership, een uitgave van de conservatieve denktank The Heritage Foundation. De ministers zullen de stapel papier hooguit hebben doorgebladerd – net als Reagan zelf – en het was misschien ook niet meer dan een leuke publiciteitsstunt van de Heritage Foundation, maar het feit dat Reagan hieraan meewerkte geeft aan dat hij zichzelf en zijn regering beschouwde als onderdeel van een ideologische beweging. Een verstandige zet. De republikeinse partijelite had zijn opkomst met argwaan aanschouwd. Wat zou deze ex-acteur, die nauwelijks geïnteresseerd was in de partij en de conservatieve ideologie, gaan doen in het Witte Huis? Welnu, Mandate bevatte een blauwdruk voor een conservatieve revolutie, met als voornaamste onderdelen het opschroeven van de defensie-uitgaven en het schrappen van sociale programma’s en van elke regulering van het bedrijfsleven. Dát programma zou de regering-Reagan uitvoeren.

Het neoconservatisme van Ayaan Hirsi Ali

Cenk Uygur van de Young Turks toont overtuigend aan dat sinds Ayaan Hirsi Ali voor het neoconservatieve American Enterprise Institute is gaan werken, ze zich heeft ontpopt tot een havik, die voor een militaire overwinning op de islam en meer Westerse oorlogvoering in het Midden-Oosten pleit.

Uygur verwijst naar twee stukken, één op Think Progress, waarvan hij meent dat er meer gemaakt wordt van Ayaans uitspraken over Breivik dan nodig, maar ook een interview met Reason Magazine waarin zij oorlogshitser John Bolton bijvalt dat diplomatie met Iran zinloos is en even verderop repressie van de geloofsexpressie van moslims in de publieke ruimte en oorlogen aanbeveelt om de islam te vermorzelen.

Afgelopen week waarschuwde Ayaan Hirsi Ali in Time voor het gevaar van moslimimmigratie voor het karakter van de VS, met Europa als schrikwekkend voorbeeld.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Will O'Neill (cc)

Sterven voor de vrijheid

ELDERS - Zo lang als de Affordable care Act (AKA Obamacare) bestaat, zijn Republikeinen erop uit geweest de wet af te schaffen. Want betaalbare ziektekostenverzekeringen vormen de eerste stap op het pad naar socialistische tirannie.

Op dit moment is het allesbehalve ondenkbaar dat de Republikeinen – met behulp van het door conservatieven gedomineerde Hooggerechtshof – er binnenkort in zullen slagen Obamacare in grote delen van het land effectief buiten werking te stellen.

Juridisch gezien, is de zaak tegen de Affordable Care Act lachwekkend zwak, maar dat doet er nauwelijks toe. En hoewel het voor het Amerikaanse Congres een fluitje van een cent zou zijn om het vermeende gat in de wet te repareren, zijn de Republikeinen uiteraard niet van plan dat te doen.

Dit betekent dat als het Supreme Court inderdaad meegaat in de door de Republikeinen gewenste uitkomst, miljoenen Amerikanen hun ziektekostenverzekering zullen verliezen. Je hoeft je geen illusies te maken over de gevolgen die dat zal hebben: Amerikanen zullen nodeloos sterven wegens een gebrek aan medische zorg.

Maar hoe overtuig je kiezers ervan dat dit OK is?

Een dergelijke klus laat je uiteraard over aan het American Enterprise Institute, dé denktank van conservatief Amerika. Of om preciezer te zijn: aan Michael R. Strain, die als resident scholar is verbonden aan deze club.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.