Blanke gemeenschap veroordeelt schietpartij

[speld] Het nieuws van de schietpartij in Alphen aan den Rijn van afgelopen zaterdag is hard aangekomen bij de blanke gemeenschap in ons land. Na Volkert van der Graaf, Karst Tates, de Damschreeuwer en de waxinelichtjeshouderwerper is de Alphense schutter al de vijfde ongetinte dader van een bloedige aanslag in tien jaar tijd. Blanke belangengroeperingen zien zich voor het blok gezet, nu vanuit de samenleving de roep om verontschuldigingen aanzwelt. Woordvoerders van de EO en de ANWB hebben zich inmiddels openlijk gedistantieerd van de terreurdaad. De bezoekers van het Utrechtse koffiehuis Starbucks, waar veel blanken samenkomen, reageren vol verbijstering en ongeloof op de schietpartij. De van oorsprong Nederlandse Remco Verhegge veroordeelt de daden van de Alphense schutter: “Het is niet goed om mensen neer te knallen, ook niet als je blank bent. Ik weet dat het een landgenoot was, maar ik denk dat heel veel mensen van ons ras het hier niet mee eens zijn.” Hoofdredacteur Sjuul Paradijs van de Telegraaf staat achter zijn beslissing de etniciteit van de verdachte te noemen. “Het is gewoon een feit dat ongetinte jongemannen oververtegenwoordigd zijn als dader van allerlei misdrijven. Mensen moeten weten dat het overgrote deel van misdaden als belastingontduiking, voetbalgeweld en racistische vergrijpen door blanken wordt gepleegd. Dat kunnen we met z’n allen ontkennen, maar dan zou ik geen goede hoofdredacteur zijn.” Vertegenwoordigers van de blanke gemeenschap zitten in een spagaat. “Als we stil blijven, wordt ons verweten dat we ongevoelig zijn.” aldus Egbert van der Stee, woordvoerder van de Protestantse Kerk Nederland, een genootschap van gematigde blanken. “We zouden niets liever doen dan ons verontschuldigen, maar als we dat doen, nemen we eigenlijk verantwoordelijkheid voor deze verschrikkelijke daden van een eenling.” Van der Stee vestigt de aandacht op het feit dat kwaadwillende blanken altijd in hun eentje opereren, iets waar de blanke gemeenschap weinig aan kan doen. “Je hebt er altijd een paar rotte appels tussen zitten die het voor de rest verpesten.”

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Traplift of verpleeghuis?

Intrigerende post op Retecool over de gemeente Alphen aan den Rijn die een 90-jarige vrouw een traplift weigert omdat ze had kunnen zien aankomen dat ze te oud zou worden om nog trap te kunnen lopen.

Los van de schokkend brutale toon van de afwijzing is er wel een punt: waar vinden we nog dat de maatschappij een rol heeft? Dit lijkt me nou niet een geval van “mensen zolang als mogelijk in hun eigen omgeving houden” wat uiteindelijk de bedoeling is van al die stelselwijzigingen, toch?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mens en Medemens

Dus dan is het zo’n zonnige zaterdagochtend, je slaapt wat uit, knuffelt wat met je geliefde, loopt naar beneden, geeft de hond eten, zet koffie, smeert achteloos een boterham met pindakaas, denkt wat over de afgelopen en komende weken, perst een sapje, bladert wat in het krantje – niets nieuws onder de zon, en na het ontbijt fiets je even voor een snelle boodschap naar het winkelcentrum om de hoek, zet je fiets op slot, loopt door de schuifdeuren naar binnen, en het volgende dat je ziet is een man die net zijn mitrailleur herladen heeft en aanlegt. In je ooghoeken valt iemand om. Je ziet nog net hoe de loop van het wapen zich jouw kant op beweegt, realiseert je dat dit het weleens zou kunnen zijn – en dat was het dan. Zomaar, een onschuldige zaterdagochtend in de lente, en het licht gaat uit. Toekomst, heden, verleden… Weg. Alles stopt.

Het overkwam deze zaterdag een zevental mensen in de stad Alphen aan den Rijn, in de provincie Zuid Holland, in het polderland Nederland. Het was natuurlijk toeval, puur toeval. Het had overal kunnen gebeuren. Het had ook hier kunnen gebeuren, in het dorp Headington, bij de stad Oxford, in Engeland, in het Verenigd Koninkrijk. Ik noem maar wat. Dat kan overigens morgen ook. Of overmorgen. Of waar en wanneer de volgende gek de geest krijgt, een munitieus plan bedenkt, de middelen verwerft, en een afscheidsbrief schrijft. Ik worstel er al de hele dag mee, ergens. Ergens ook niet. Het is mooi weer, we wandelen, brengen een bezoek aan de tuinen van Blenheim Palace. Wandelend langs bombastisch bloeiende bomen en knoestige eiken – de achtertuin van Winston Churchill – lees ik het gekwetter en volg ik het nieuws. Het is licht surrealistisch. Vredig wandelende mensen voor wie Nederland ver weg is, en Alphen aan den Rijn vooral ‘I’m sorry, but how do you pronounce that?’. Misschien moet ik die telefoon ook gewoon uitzetten, maar om een of andere reden trekt de timeline me aan. Het raakt, die blinde, onstopbare waanzin van één individu.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.