Hoe transparantie kan leiden tot verantwoording in Afrika

Dit is een interview van Roman Baatenburg de Jong en Siebe Anbeek van Hivos met Mendi Njonjo, de coördinator van het Africa Transparency and Technology Initiative. Hivos is financier van het Africa Transparency and Technology Initiative (ATTI). Dit fonds ondersteunt initiatieven die burgers met behulp van ICT in staat stellen om hun overheid transparanter te maken en ter verantwoording te roepen. Maar hoe leiden technologie en transparantie tot verantwoording? Mendi Njonjo, coördinator van ATTI heeft de antwoorden. Het doel van ATTI is duidelijk: “Uiteindelijk moeten wij ervoor gaan zorgen dat politici worden gedwongen om vaker verantwoording af te leggen over wat zij wel en niet doen. Dat proberen we door de overheid transparanter te maken met behulp van crowdsourcing. Tools als Ushahidi hebben bewezen dat het mogelijk is om op die manier enorm veel data openbaar te maken. De echte uitdaging ligt echter in het ter verantwoording roepen van onze politici als gevolg van deze nieuwe openheid.”

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Moet Knapen Afrika de les lezen?

Deze gastbijdrage is van Bart Lurink, hoofdredacteur van ZAM Afrika Magazine en is ook op zijn blog te lezen.

Laten we de oproep die Marcel van den Heuvel vorige week in de Volkskrant aan staatssecretaris Knapen deed om radicaal op te treden tegen Afrikaanse leiders die de homohaat aanjagen eens omdraaien. Dus: Afrikaanse leiders gaan radicaal de strijd aan tegen in het westen heersende vreemdelingenhaat en steeds strengere maatregelen om ‘de ander’ buiten de deur te houden? Zou ik me daar als voorstander van een open, vrij en divers Nederland door gesteund voelen? Niet echt. Anders wordt het als Afrikanen zich solidair tonen met Nederlandse ingezetenen die zich verzetten tegen uitzettingen en de schending van Europese mensenrechtenverdragen.

Eenzelfde benadering moet worden gekozen als het gaat om homohaat in Afrika. Niet ons opgestoken vingertje en onze morele verontwaardiging moeten de grondslag vormen voor het Nederlandse beleid maar juist de verbondenheid met Afrikaanse activisten en groepen die opkomen voor gelijke rechten. Het is niet in hun belang als vertegenwoordigers van Nederland in internationale organen en ontmoetingen voeding geven aan het misverstand dat een vrije seksuele orientatie een westerse waarde vertegenwoordigt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Slums have a bright future

UN Habitat has just published its State of African Cities 2010: Governance, Inequality and Urban Land Market. Globally, the 21st century is and will continue to be an urban century, but especially so in the periphery. As the report states:

“In 2009 Africa’s total population for the first time exceeded one billion, of which 395 million (or almost 40 per cent) lived in urban areas. Whereas it took 27 years for the continent to double from 500 million to one billion people, the next 500 million will only take 17 years. Around 2027, Africa’s demographic growth will start to slow down and it will take 24 years to add the next 500 million, reaching the two billion mark around 2050, of which about 60 per cent living in cities. Africa should prepare for a total population increase of about 60 per cent between 2010 and 2050, with the urban population tripling to 1.23 billion during this period.

Strong demographic growth in a city is neither good nor bad on its own. Experience shows that across the world, urbanisation has been associated with improved human development, rising incomes and better living standards. However, these benefits do not come automatically; they require well-devised public policies that can steer demographic growth, turn urban accumulation of activities and resources into healthy economies, and ensure equitable distribution of wealth. When public policies are of benefit only for small political or economic elites, urbanisation will almost inevitably result in instability, as cities become unliveable for rich and poor alike.Around 2030, Africa’s collective population will become 50 per cent urban. The majority of political constituencies will then live in cities, demanding means of subsistence, shelter and services. African governments should take early action to position themselves for predominantly urban populations. In the early 2040s, African cities will collectively be home to one billion, equivalent to the continent’s total population in 2009. Since cities are the future habitat for the majority of Africans, now is the time for spending on basic infrastructure, social services (health and education) and affordable housing, in the process stimulating urban economies and generating much- needed jobs. Deferring these investments to the 2040s simply will not do. Not a single African government can afford to ignore the ongoing rapid urban transition. Cities must become priority areas for public policies, with investment to build adequate governance capacities, equitable services delivery, affordable housing provision and better wealth distribution. If cities are to meet these needs, municipal finance must be strengthened with more fiscal freedom and own-source funding.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Halen we de millennium-doelen?

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

De Verenigde Naties hebben acht millennium ontwikkelingsdoelen gedefinieerd om in 2015 de wereld een betere plek te maken. Hoe gaat het nu met deze doelen? Zijn de pessimistische geluiden die we horen waar? Zo zegt men dat er in Afrika nauwelijks voortgang is, en dat er niet eens betrouwbare cijfers zijn over het continent. Hans Rosling, statisticus van beroep en geniaal in het geven van stimulerende en visueel prachtige presentaties ging op zoek.

Als Rosling uitlegt waarom de statistieken uit Afrika verkeerd geïnterpreteerd zijn, wordt statistiek ineens leuk. Een van de interessante inzichten is dat het in delen van Afrika best goed gaat, maar omdat we naar gemiddelden kijken die vooruitgang niet zichtbaar is. In deze TED presentatie legt Rosling het allemaal uit, en toont aan dat de cijfers iets meer optimisme rechtvaardigen. En passant schoffelt hij ook de notie onderuit dat de wereld is verdeeld in de twee blokken ‘het Westen’ en ‘ontwikkelingslanden’.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WK voetbal 2010: Afrikanen of Brazilianen winnen

Brazilië viert feest (Foto: Flickr/alvez)

De commentatoren buitelen over elkaar heen over de vraag of Oranje kan winnen. En wat denkt u zelf? Wint ons elftal het wereldkampioenschap voetbal in Zuid-Afrika? Nee, natuurlijk niet. Wint er een ander Europees elftal? Nee, dat ook niet. Een Latijnsamerikaans team misschien? Zou kunnen, als je de Brazilianen bedoelt. En een Afrikaans team? Wellicht. Het is niet zo moeilijk om de winnaar te voorspellen als je naar de geschiedenis van het WK-voetbal kijkt.

Je kunt nog zo’n bewonderaar van de schaar van de Argentijn Leo Messi zijn, of het verwoestende afstandsschot van Portugees Ronaldo: het maakt voor de uitkomst niet uit. Er is nog nooit een Argentijns elftal Wereldkampioen voetbal geworden op een ander continent dan Latijns-Amerika. Europese elftallen zijn alleen winnaar geworden van de meest fel begeerde voetbaltrofee als het kampioenschap in Europa georganiseerd werd. Het is een langdurige WK voetbaltraditie: het continent waarop het toernooi gehouden wordt, levert de winnaar. Er is maar een uitzondering: Brazilie.

Het Braziliaans elftal heeft in het verleden als enige weten te winnen op een ander continent: in Zweden (1958), de Verenigde Staten (1994) en Japan (2002). Dat deed niemand de swingende sambavoetballers na. Een voorspelling voor Zuid-Afrika 2010 op basis van het verleden is dus makkelijk. Een Afrikaans of Braziliaans team wint. Onthoud dat bij het bekijken van al die optimistische Nederlandse commentatoren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lunchfilmpjes | WK commercials in stereotyp


Op France24 Observers maakt men zich druk over Afrikaanse stereotypen in de internationale commercials voor het wereldkampioenschap voetbal. Ook de Nederlandse ING commercial krijgt ervan langs: “Masaï voetballen helegaar niet, laat staan leeuwen …en township kinderen zien trouwens nooit een wildpark van dichtbij”. Hoe schokkend… heeft het Fa-Meisje dan ook nooit bestaan?! Afijn: vier WK commercials ter verveelink ende vermaeck waarvan eigenlijk alleen de Australische kippenvangende krokodillen de moeite waard zijn.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende