In de eerste Afrika-aflevering van 2013 staan we stil bij de stadionramp in Ivoorkust, Centraal-Afrikaanse rebellie en ivoorstroperij in Gabon. Geen disco deze week, eerder een treurmars. Een nieuwjaarsviering in Ivoorkust eindigde gisterochtend in een regelrechte tragedie. In het Felix Houphouët Boigny-stadion in Abidjan brak paniek uit onder de feestgangers, die sowieso al met veel te veel waren komen opdagen: 61 mensen werden vertrapt, nog ruim 200 raakten gewond. Nog steeds worden er kinderen vermist. Wat er precies is gebeurd, is nog onduidelijk, maar president Alassane Ouattara – die de viering zelf bekostigde – heeft aangekondigd de ramp direct te onderzoeken.
Wapenonderzoekers zijn jaren bezig geweest om te achterhalen waar wapens, die in Afrikaanse conflicten worden gebruikt, vandaan zijn gekomen. De boosdoener blijkt Iran.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
ACHTERGROND - In het tweede rondje Afrika, naast een kleine knipoog naar Madiba, aandacht voor de herverkiezing van Jacob Zuma en knappe koppen om in de gaten te houden.
Mannen, vrouwen en kinderen der gehele wereld, adem uit! Nelson Mandela is aan de beterende hand. Naast een longinfectie zaten ook galstenen Madiba dwars, maar die zijn volgens doktoren van het privéziekenhuis waar de oud-president verblijft inmiddels verwijderd.
Dit hadden Mark Trollip, John Martin Keevy, Johan Prinsloo en Hein Boonzaaier vermoedelijk graag anders gezien. De vier waren erop uit de gehele top van het African National Congress “execution style” de lucht in te blazen tijdens het partijcongres dat gisteren in Bloemfontein plaatsvond, maar werden door de autoriteiten tijdig in de kraag gevat. Hun gedroomde onafhankelijke Boerenrepubliek komt er niet, zeker niet nu president Jacob Zuma nóg steviger in het zadel zit als partijleider van het ANC. De 70-jarige werd gisteren dus niet opgeblazen maar door zijn maatjes herkozen en heeft, mits hij gezond blijft natuurlijk, de macht in Zuid-Afrika tot het eind van het decennium in handen. In de rainbow nation is allang geen sprake meer van een democratie; van een idealistische vrijheidspartij is het ANC verworden tot een ondemocratische moloch die zijn met het pluche vergroeide derrière afveegt met de wil en mening van (arme) Zuid-Afrikanen. Dit blijkt nog maar eens uit de verkiezing van Cyril Ramaphosa tot Zuma’s deputy. Ramaphosa was als voormalig hoofd van de National Union of Mineworkers een van de voornaamste mikpunten van de woedende opstandelingen bij de Marikana-mijn.
ACHTERGROND - In de eerste Afrika-aflevering van Elders in de Wereld aandacht voor politiek oproer in Ghana en Mali, het zwijgen van Mandela en (de schoenveters van) de Zambiaanse über-Messi.
None is quiet on the western front. In een live gestreamde verklaring riep de Ghanese kiescommissie afgelopen zondagavond zittend president John Dramani Mahama uit tot winnaar van de verkiezingen die vrijdag en zaterdag zijn gehouden. Mahama, die hetNational Democratic Congress (NDC) vertegenwoordigt, is met 50,7% van de stemmen zijn rivaal Nana Akufo-Addo (47,7%) de baas. Of? Addo’s partij, de New Patriotic Party (NPP), schreeuwt moord en brand en beticht de verkiezingscommissie van manipulatie. Zaterdagavond al repte de secretaris-generaal van de NPP juist van een verkiezingszege van Akufo-Addo, die 51 procent van de stemmen zou hebben gekregen. Terwijl Mahama alvast verbaal het confetti-kanon afschoot tijdens zijn acceptance speech, deelde de NPP middels een statement op de partijwebsite een woedende uppercut uit. Wordt vervolgd, ja. Bij de buren is het gras immers nog rood van het bloed: twee jaar geleden liep een verkiezingsconflict in Ivoorkust gruwelijk uit de hand.
Dan Mali, waar het al code rood is sinds de militaire coup die in maart van dit jaar door rebellen werd gepleegd. Maandagnacht werd premier Cheick Modibo Diarra gearresteerd door legerofficieren die trouw zijn aan coupleider Amadou Sanogo. Prompt maakte Diarra, net toen hij op het punt stond op het vliegtuig naar Frankrijk te stappen, zijn aftreden wereldkundig. Door voor eigen rechter te spelen lapt het leger afspraken met de VN-Veiligheidsraad aan de militaire laars; in april droegen Sanogo cum suis de macht nog over aan een interim-(burger)regering en beloofden ze zich koest te houden. De sluwevossenstreek van maandagnacht komt net op het moment dat de VS spijkers met koppen beginnen te slaan wat betreft een militaire interventie in Mali. Ook Frankrijk en de Afrikaanse Unie zelf hebben al opgewonden geblaft. Wie bijt het eerst?
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Frits Bolkestein spreekt weer
Goed nieuws uit Afrika. Ondanks de kredietcrisis, Arabische Lente, de onlusten in Congo en verkiezingsperikelen in West-Afrika, honger in Oost-Afrika en ondanks de eurocrisis gaat het Afrika als continent nog redelijk voor de wind. Uit de laatste cijfers van de African Economic Outlook blijkt dat over het hele continent dit jaar een groei van 4,5 procent verwacht mag worden. Dat mag een klein wonder heten. In 2010 werd een groei van 5 procent genoteerd, maar ondertussen is veel gebeurd.
De groei is voor een flink deel te danken aan de hoge grondstofprijzen. Daarin schuilt ook een gevaar. De vraag naar veel grondstoffen kan net zo snel weer dalen: een aantal markten vertoont tekenen van een bubble. De vraag blijft voorlopig nog redelijk hoog door India en China.
De grootste bedreiging is echter de veenbrand van de enorme bevolkingsgroei. De Afrikaanse groei gaat niet gepaard met een gelijke groei in het aantal banen. Daarnaast blijft vooral de jeugdwerkloosheid enorm hoog: zo’n 60 procent (!) van de werkloosheid ligt op de schouders van 15 tot 24-jarigen. Dat is een potentieel kruitvat.
Uit het rapport:
,,Although many jobs have been created, there have not been enough to accommodate the number of young people in search of work. The International Labour Organization (ILO) estimates that between 2000 and 2008 Africa created 73 million jobs, but only 16 million for young people aged between 15 and 24. As a result, many young Africans find themselves unemployed or, more frequently, underemployed in informal jobs with low productivity and pay. Of Africa’s unemployed, 60% are young people and youth unemployment rates are double those of adult unemployment in most African countries. The problem is particularly acute in middle-income countries (MICs). In 2009 in North Africa youth unemployment was 23.4%, and the ratio of youth-to-adult unemployment rates was estimated at 3:8. In South Africa, youth unemployment was 48% and the ratio of youth-to-adult unemployment rates was estimated at 2:5. Among the employed young, the proportion of work in informality is significantly higher than that of adults.
Het is geen pretje om in Kenia homo of lesbo te zijn. Zeven jaar celstraf hangt je boven het hoofd. En veertien jaar cel als de politie je op heterdaad betrapt. Homoseksualiteit is tegen de wet, on-Bijbels en on-Afrikaans, vinden ze. Daarom gaat er ook ontwikkelingsgeld naar homo-emancipatie in Kenia. Maar de westerse bemoeienis blijkt in de praktijk veel kapot te maken, zo ondervond Marc van der Giessen.
Ik was tijdens mijn verblijf in Kenia van 2005 tot 2011 onderdeel van een maatschappij waar homohaat normaal is. Ik zag de urgentie van HIV preventie onder homoseksuelen. Er waren klachten dat homo’s geen advocaat kregen wanneer zij door politie gearresteerd werden. Vaak maakte ik mee dat homo’s geen toegang kregen tot gezondheidszorg. Ruim 60 procent van de jongens gaf toe aan ‘ruil seks’ te doen en 30 procent liet zich betalen voor seks. Naar schatting was 40 procent van de homoseksuelen HIV positief. Hoog tijd dus voor een stevig emancipatie-offensief.
Zes jaar lang heb ik in ontkenning gewoond en gewerkt in Kenia. Er stond te veel op het spel. Totdat een groep homojongens mij benaderde om alsjeblieft te solliciteren als directeur van HIV preventieprogramma. ‘De hetero’s snappen ons niet’, zo luidde hun klacht. ‘Wij steken ons nek wel uit, help ons om onze rechten af te kunnen dwingen’. De baan heb ik voor bepaalde tijd aanvaard en een geschikte Keniaan klaargestoomd om het van me over te nemen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Hier weer een bijdrage die we overnemen van Osocio. Deze site volgt wereldwijd “social advertising and non-profit campaigns”.
Documentary style 4:16 campaign video from Traidcraft. Their mission is to fight poverty through trade.
They explains with this campaign how many of the world’s poorest countries are rich in valuable raw materials which could help fuel their development but that many of the world’s richest countries want to get their hands on them without the profits returning to the people.
Decisions are being taken that could influence the extent to which developing countries that trade with the EU are allowed to manage their raw materials. The European Parliament’s industry, energy and research committee (ITRE) will vote on the Commission’s updated Raw Materials Initiative.
The Commission argues that these materials are essential to develop the EU’s future industrial competitiveness. However, Traidcraft believes the trade policies accompanying the initiative could further impoverish poor countries and pose a serious risk to the environment.
Traidcraft’s policy adviser, Rebecca Varghese Buchholz: “This is a great opportunity for the European Parliament to take a clear stance and ensure that Europe’s business interests do not take priority over those of developing countries and over the impact on the environment. Europe is the world’s single biggest importer of raw materials. In a world of limited resources, the EU should concentrate on getting its own house in order – not on breaking down barriers to get its hands on developing countries’ raw materials.”
Het dient het goed doel. Je moet haast wel sympathiseren. Maar is het ook juist?
Update: Toetje. Een infographic over de organisatie achter de Kony campagne (Invisible Children). Leerzaam.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.