De dagelijkse afsluiter met muziek en heel soms wat anders
The Builders & The Butchers zijn een folkrockband uit Oregon. In ‘Bringing Home The Rain’ verhalen ze over hoe het is samen te leven met iemand die aan een verslaving lijdt.
Kyle Gordon is een Youtube-komiek die meestal korte sketches maakt. Hier pakt hij breed uit met een MTV-spoof op films als Ghost (1990) en het soort melodramatische operetteliedjes waar Jim Steinman befaamd mee is geworden.
Matteo Mancuso is een jazz- en bluesgitarist uit het Siciliaanse Palermo. Op de muziekschool studeerde hij klassieke gitaar en dwarsfluit. Zijn vader Vincenzo Mancuso was trouwens ook al een professioneel gitarist en bekende muziekproducent.
–
Je zult je lichaam maar voor geld moeten verkopen, lijkt Nick Cave hier te zeggen. Maar ja, de kachel moet branden en je vrouw en kinderen willen ook graag een belegde boterham…
Zou deze artiest zich soms ook een prostitué voelen, denk ik dan.
Cream was een Britse band die de tweede helft van de jaren zestig aan de weg timmerde en drie albums produceerde. Ze werd opgericht door gitarist Eric Clapton en drummer Ginger Baker, die op voorspraak van Clapton zanger en gitarist Jack Bruce bij de band haalde.
In 1993 en 2005 gaven ze opnieuw optredens.
Ook het Duitse metalinstituut Blind Guardian is zo’n wonderlijke band waarvan je je afvraagt, hoe kan het dat die na tig jaar Closing Times nooit de revue heeft gepasseerd? Ik heb er geen antwoord op, buiten dat het toch ook een beetje voelt als falen van ondergetekende. Nou ja, om het goed te maken twee nummertjes, en dan krijgen jullie lezers ook nog een stukje sfeer van één van de grootste metalfestivals van ons continent.
Vooruit, nog maar eentje dan van dat briljante album, Mellon Collie & The Infinite Sadness. Er staat wel een hoop vulling op die dubbelplaat; leuk voor liefhebbers van herrie, maar aan normies als ik niet besteed.
Maar als de Pumpkins in de roos schieten, dan is het ook echt sterk. Zoals dit nummer.
Met zo’n titel zou je natuurlijk een lieflijk liedje verwachten, vol rozengeur en maneschijn. Dan ben je bij de Smashing Pumpkins echter aan het verkeerde adres.
Van het onvolprezen album Mellon Collie & The Infinite Sadness (1995).
Een tijdje terug hadden we de ‘battle of the dead Lugosi’s‘, waar een gedurfde black metal versie van Bela Lugosi’s Dead het opnam tegen het origineel van bauhaus. Het lezerspubliek koos, met een nipte meerderheid, voor het origineel.
Nu mogen jullie weer kiezen! Welke BOOM BOOM BOOM verkiezen jullie, beste lezers? Bovenstaande computerspelletjesmuziek van Dan Bull? Of toch deze klassieker?
In de glorieuze jaren negentig trachtten de media de zogenaamde muzikale vete tussen de Beatles en de Rolling Stones nog eens uit te melken door de Britse megabands Oasis en Blur tegenover elkaar te zetten.
Zelf vond ik beide niet zo interessant, totdat Blur in 1997 een oranje album uitbracht, getiteld: Blur.
De rockband All Them Witches (Nashville) doet hier in de verte denken aan The Doors, met de litanie aan proclamaties die zanger Charles Michael Parks Jr. over zijn publiek uitstort.
Ik mis alleen het Hammond-orgel.
South Arcade is een pop-punkband uit Oxford. Volgens zangeres Harmony Cavelle was ‘How 2 Get Away With Murder’ geïnspireerd op de tv-show Dexter, over een seriemoordenaar die tevens werkt als bloedspatanalist op het politiebureau van Miami.
Het klinkt in elk geval vrolijk.