De dagelijkse afsluiter met muziek en heel soms wat anders
Niemand minder dan Johnny Cash covert hier Depeche Mode’s Personal Jesus. Van zijn zesde en laatste uitgifte van Cash’ American Recordings, American IV: The Man Comes Around (2002).
Nou is Depeche Mode eigenlijk een Britse band natuurlijk, maar een kniesoor die daarover zeurt.
Dertig jaar geleden brak Joan Osborne internationaal door met een lied over God. Hoewel Obsorne sinds haar eerste plaat geen hits meer heeft gemaakt, wordt ze door vakgenoten nog steeds hoog aangeslagen.
Ook in Saint Teresa (van hetzelfde album, Relish), over een verslaafde vrouw op straat, raakt ze aan religieuze thema’s.
–
Ja, dat zouden veel mensen wel willen, blijkens hun stemgedrag: in het verleden leven. Nou ja, een geïdealiseerd verleden dan, dat nimmer bestaan heeft.
The Connells deden hier in 1995 een niet onaardige cover van Jethro Tull.
Madonna schreef ‘Live to Tell’ in 1985 samen met muziekproducent Patrick Leonard, die de melodie had bedacht voor een film waar hij de composities voor zou verzorgen.
Toen hij ontslagen werd voor dat project, trok Madonna hem de film in waar haar toenmalige partner Sean Penn op dat moment aan werkte: At Close Range. Een dramatisering van de misdaadfamilie uit Pennsylvania rond Bruce Johnston senior, die zijn eigen zoon en een aantal van hun maten liet vermoorden om aan het gerecht te ontkomen.
Janette King is een alternatieve R&B performer met een Caribische achtergrond uit Montreal, Canada. Ze stond al op Montreal Jazz Fest, Ottawa Blues Fest en Noise Pop.
Een Coldplay-cover, maar dan zoals The Strokes ‘m zouden hebben uitgevoerd. Ja, ík vind dat dus lekker klinken, wat vindt u?
Ok, nog één keer over nu metal en dan vind ik het wel weer best voor deze week: maar ze kunnen best prima covers maken, die bandjes! Zoals deze klassieker van Michael Jackson, uit gevoerd door Alien Ant Farm.
Within Temptation kwam hier natuurlijk vaker langs, maar hey – Enter werd gisteren 28 jaar, en dat mag best even gevierd worden. Dat doen we met het titelnummer van hun debuutplaat. Sindsdien is de band heel ver gekomen, maar je hoort hier prima dat het talent er vanaf het allereerste begin al was.
Wellicht vragen mensen zich af, na gister en eergister, wat ik dan precies heb tegen genres als groove en nu metal (de vlaggen op de modderschuit, die er ook zeker tussen zitten, niets te na). Dit nummer illustreert het wel een beetje. Dit hadden we. Prachtige, technische, en complexe muziek, waarin lieflijk en rustig wordt afgewisseld met agressief en snel, waarbij de riffs je om de oren vliegen. En de ellende met groove en nu is niet zozeer het feit dat ze bestaan (voor ieder wat wils en ieder zijn ding enzo), maar ze zijn ten koste gegaan van dit! Sepultura is natuurlijk bij uitstek het voorbeeld daarvan, want zij zijn zelf geswitcht van stijl en werden één van de baanbrekers van groove en nu metal (hoewel ze recent weer prima muziek maakten). Maar ook in algemene zin hebben die genres meer traditionele genres als speed, thrash en heavy metal flink naar de marge verdrongen, voor een geruime periode. En dat is natuurlijk wel heel erg jammer.
Voor de duidelijkheid: dit is een parodie op zogeheten ‘Nu Metal’, een muziekgenre dat populair werd in de jaren ’90, waarin elementen van hiphop vermengd werden met metal.
Bands als Korn, Limp Bizkit en Slipnot maakten naam met dit type muziek, en in de vroege jaren 2000 had je bands als Papa Roach en P.O.D. en niet te vergeten: Linkin Park, die schoeiden op deze leest.
Het knappe aan Kyle Gordon is dat ‘ie zo’n parodie nog goed kan laten klinken ook.
‘All Flowers in Time Bend Towards the Sun’ is een nooit officieel uitgebracht lied van singer-songwriter Jeff Buckley met Elizabeth Fraser (Cocteau Twins).
Het is vermoedelijk opgenomen in 1995 of 1996. Het jaar daarop zou Buckley op dertigjarige leeftijd komen te overlijden. Hij verdronk tijdens een spontane zwempartij in een zijkanaal van de Mississippi.