Closing Time | Cris Rea | Driving Home For Christmas
Door Karin van der Stoop.
De dagelijkse afsluiter met muziek en heel soms wat anders
Door Karin van der Stoop.
🇸🇩 Soedan
Het nummer Uta Fika van DJ Nomza The King werd helemaal warm ontvangen in heel Afrika, online én reisde 1e klas naar Europa and beyond.
🇿🇦 Zuid Afrika
Heel YouTube explodeerde dansend. Vanuit allerlei landen danste mensen mee.
🇲🇿 Mozambique
Amor é Amor. LHBTIQ+ is redelijk progressief in Mozambique, en hoewel ze niet kunnen trouwen of bepaalde functies mogen uitoefenen, dansen ze wel heel Afrika door. Hopelijk wordt het ooit beter. Love is love 💜
Jaaaa, rap en metal is vaak toch een hele fijne combinatie – bands als Faith No More en Body Count kwamen hier vaker langs, maar iedereen kent natuurlijk ook Rage Against the Machine en de klassieker Walk This Way van Aerosmith en Run DMC. Blijkbaar valt de death metal van Obituary ook prima te combineren met rap, blijkens het fraaie werkje Bullituary. De raps werden verzorgd door Skinner T en #1 Diablo.
Vanavond eindigen we met een potje Belgische hardcore (neen, niet de elektronische herrie, maar de uit de punk ontsprongen herrie met gitaren). Rise And Fall was actief tussen 2002 en 2012 en bracht vier platen uit, waarvan Hellmouth de eerste is.
In de categorie ‘ongelooflijk dat dit nog nooit een Closing Time was’, presenteer ik aan u: Megadeth, met Hangar 18. Het nummer is van hun magnum opus Rust in Peace, en zoals het alleraardigste clipje laat zien gaat het over de landing van aliens bij Roswell, in 1947. Wel vaker een bron van inspiratie voor muziek, overigens.
Dat ze voor zo’n clipje dan stukken uit een mooi nummer zijn gaan knippen om het Mtv-waardig te maken, dat was toch eigenlijk een misdaad tegen de muzikaliteit, dus hieronder nog een keer de volledige versie.
Voice From Palestine
A sea of blood in a dream, Atradm Our pediatrics Why did you remove the grapevine ?
In a dream, Atradm Our pediatrics
Why did you remove the grapevine ?
Because I am defending my country
We meet an attacker who does not tolerate
They are all shamefull, and I have my weapon at my side
So we said, ” I and my family are martyrs Sorry my son, they took you away early
Les Rita Mitsouko is een Franse band rond het duo Catherine Ringer en Fred Chichin, opgericht in 1979. Aanvankelijk traden ze op in kraakpanden, onder de naam Les Spratz.
‘C’est comme ça’, van hun tweede album The No Comprendo (1986), is waarschijnlijk hun bekendste liedje.
Na het overlijden van echtgenoot Chichin treed Ringer als solo-artiest op.
Meryem Aboulouafa (1988) Casablanca Marokko, is een veelzijdige artiest die bekend staat om haar diepe connectie met muziek en schone kunsten.
Haar muzikale reis begon met vroege blootstelling aan de traditionele Marokkaanse melodieën en de geluiden van de iconische diva’s van de Arabische wereld.
Bovendien, beïnvloed door de muzikale smaak van haar vader, werd ze geïntroduceerd in de wereld van rockklassiekers, waaronder Neil Young , Rolling Stones en Pink Floyd , evenals prominente figuren in de Franse muziek zoals Edith Piaf , Jacques Brel en Georges Brassens.
We zijn aanbeland bij een oude favoriet in mijn collectie; Jethro Tull. Ik had Locomotive Breath willen posten, maar Prediker is me een dikke 10 jaar terug al voor geweest. Zelf had ik een paar jaar later in een serie over drugs in de muziek ook al Songs From the Wood geplaatst, waarin ik dit nummer ook noem. Dan is dat de logische keus van de cd Original Masters.
Titmice is een nummer van het album Nocturnal Birding, dat gaat over… vogels? Denk ik? Hoe dan ook, A&P is een éénmansproject van Tristan Shone. Meer dan welkom. We doen hier zelden industrial doom. Ik luister er ook niet naar. Of telt dit? Geen idee, sowieso niet vaak, en afwisseling is goed!
Infernäl Mäjesty (met metal-umlaut, dubbele metal-umlaut zelfs!) is een band die in de jaren 80 het grensvlak tussen de death en thrash metal verkende. Debuut ‘None Shall Defy’ geldt als cult klassieker.
Those Winter Sundays