Voorpagina

Zoekresultaten voor

'privacy'

Foto: Tom Davidson (cc)
Foto: 9/11 Photos (cc)

The missed opportunity of avoiding PRISM

, door

ANALYSE - Once upon a time, in a pre-9/11 world, the European Parliament was about to take the privacy rights of their citizens seriously. Now PRISM is only a problem for Europeans because our governments did not implement the policies they themselves proposed in July 2001.

On July 11th 2001 the European Parliament published a report on the Echelon spy network and the implications for European citizens and businesses. Speculations about the existence of this network of Great Britain-and-her-former-colonies had been going on for years but it took until 1999 for a journalist to publish a report that moved the subject out of the tinfoil-hat- zone. The report of the EU Parliament contains very practical and sensible proposals, but because of events two months later across the Atlantic, they have never been implemented. Or even discussed further.

Under the heading “Measures to encourage self-protection by citizens and enterprises” it lists several concrete proposals for improving data security and confidentiality of communications for EU citizens. The document calls on Parliament to inform citizens about the existence of Echelon and the implications for their privacy. This information must be ‘accompanied by practical assistance in designing and implementing comprehensive protection measures, including the security of information technology.’

Foto: Joachim Beckers (cc)

Blije kip

, door

ANALYSE - Er bestaat niet zoiets als een blije kip.

Mocht u de afgelopen dagen de discussie over nog eens 6 miljard aan bezuinigingen met angst en beven gevolgd hebben omdat uw broekriem reeds tot het laatste gaatje aangesnoerd is, dan kunt u uw gedachten altijd nog laten uitgaan naar wezens die er nog beroerder aan toe zijn, zoals daar zijn het Afrikaanse weeskind met hiv, Gordon, het varken of de kip.

De ellende van de laatste soort –  en dan met name de subspecies in plofvorm – moet zeker niet onderschat worden. Zitten wij pas enkele jaren in een dipje, wellicht een rimpeling die met het verstrijken van de tijd vanzelf gladgestreken wordt en onopgemerkt zal blijven voor toekomstige generaties – de kip kent al decennialang een bestaan dat zijn weerga als het gaat om uitzichtloosheid niet kent.

Wie dacht dat wij ons zorgen moesten maken om onze privacy heeft nog nooit een minuut doorgebracht op een wc van één vierkante meter met vijf soortgenoten die gisteren een kilo bruine bonen te verstouwen hebben gekregen en vanochtend een liter koffie. Helaas heeft ook de kip te maken met een zeer beperkte mobiliteit op de woningmarkt, en als je dan uit pure verveling het haar van je buurvrouw gaat bijpunten, wordt ook nog eens je snavel afgeknipt.

Foto: Veiligheid en Justitie (cc)

Veiligheid

, door

COLUMN - Mateloze dataverzamelingen aanleggen over alles wat wij burgers doen – waar we lopen, hoe en wanneer we reizen, met wie we bellen, mailen of chatten – gebeurt uitsluitend voor onze eigen veiligheid, zo verzekert de overheid ons. Dat opsporingsdiensten tegenwoordig zonder tussenkomst van de rechter inmiddels bij bedrijven, banken en verzekeraars zowat alle soorten gegevens over ons mogen opvragen, zelfs al rust er geen enkele verdenking op ons, is ook al voor onze veiligheid.

Onze veiligheid neemt niet toe wanneer wij allemaal structureel door de overheid worden bespioneerd. Zelfs de meest fijnmazige bespionering van het hele volk kan niet verhinderen dat een enkele fanaat iets dramatisch doet.

Intussen worden miljoenen mensen die werkelijk nergens van worden verdacht, massaal in de gaten gehouden. Dat is een enorme verspilling van menskracht, en vooral: van aandacht. Bijna iedereen die ooit een grote aanslag heeft gepleegd, stond al eerder op de radar van de opsporingsdiensten, maar niemand had tijd om die signalen op te volgen. We zijn zo druk bezig om hooibergen aan te leggen en te ordenen, dat niemand tijd overheeft om iets te doen met mogelijke naalden. Bovendien weten we eigenlijk niet goed hoe zoiets eruit ziet: een naald.

Foto: Ryan Lackey (cc)

Wantrouwen

, door

COLUMN - De NSA, de geheime dienst van de VS, onttrekt op grote schaal gebruikersdata aan internetbedrijven. Ze blijken ook hun Nederlandse confrères vrijelijk toegang te verschaffen tot die goudmijn. De onthulling heeft fikse repercussies.

Zo blijkt de NSA keihard tegen de Amerikaanse senaat te hebben gelogen. Directeur James Clapper verklaarde daar afgelopen maart onder ede dat de NSA ‘geen massale dataverzamelingen’ over burgers aanlegt. Die man kun je dus nooit meer vertrouwen.

Ook de betrokken bedrijven (waaronder Yahoo, Facebook, Google, Microsoft en Apple) zitten met de gebakken peren. Zij hebben een fikse reputatieschade opgelopen: ze staan nu te boek als verlengstuk, tegen heug en meug, van de verzamelde opsporingsdiensten. Als gebruiker kunnen we zulke bedrijven daarom niet meer vertrouwen.

Wie wil nog zijn agenda, foto’s, documenten of e-mails in de cloud zetten – bijvoorbeeld via al die leuke Google apps – nu duidelijk is dat de NSA daar rechtstreeks toegang toe heeft? Noorwegen heeft daarom overheidsdiensten verboden om Google apps te gebruiken: het geeft immers geen pas je eigen burgers willens en wetens bloot te stellen aan privacyschending door vreemde mogendheden. We kunnen clouddiensten simpelweg niet meer vertrouwen.

(Niet dat je iets te verbergen hoeft te hebben om daar kopschuw van te zijn. De enige relevante vraag is: op grond van welk recht mag een overheid – die van ons, laat staan een vreemde overheid – in hemelsnaam in onze gegevens zoeken, wanneer er geen enkele verdenking tegen je bestaat?)

Foto: Joe Pemberton (cc)

PRISM: meer klokkenluiders, bugs, internet vrijheid en statistiek

, door

ACHTERGROND - Dat de NSA ons bespioneerde mag vorige week niet als een verrassing zijn gekomen. Een aantal interessante stukken hebben weinig of geen aandacht gekregen in de Nederlandse media. Een kort overzicht.

Edward Snowden is niet de eerste klokkenluider bij de NSA. USA Today interviewde drie van zijn voorgangers: ‘We told you so.’ Moraal van het verhaal: Zij faalden omdat ze de officiële weg bewandelden. Snowden had dus geen andere keus dan om de publiciteit te zoeken en krijgt hun volledige support.

Naast dat Microsoft (gedwongen) meewerkt aan de inzage in emails etc, hielp het bedrijf de NSA nog op een andere manier. Bugs in hun software werden direct gerapporteerd aan de NSA, zodat deze er misbruik van kon maken voordat Microsoft een patch had uitgegeven.

Bruce Schneier betoogt terecht dat het hele schandaal een bedreiging is voor onze vrijheid op internet. Niet alleen omdat onze privacy wordt bedreigt, maar vooral omdat de onthullingen andere landen de argumenten in handen geeft om meer controle te krijgen over het internet. Immers, de VS hebben laten zien dat ze een onbetrouwbare partner zijn in het beheren van het internet.

Al met al nieuws waar je niet echt vrolijk van wordt. Om het nog erger te maken twijfelen statistici openlijk aan de effectiviteit van de detectie-algoritmes van de NSA. Volgens sommigen zullen er te veel false positives voordoen om één echte terrorist te vangen. Het risico dat een flink aantal mensen onterecht verdacht wordt, lijkt daarmee heel reëel te worden.

Foto: Gerard Stolk (cc)

De blote dijen van AIVD of wat er schuil gaat achter die dekmantels

, door

ANALYSE - Niet eens zo lang geleden schoof de dekmantel van de AIVD ten aanzien van activiteiten jegens Nederlandse journalisten onthullend hoog op. De Telegraaf had een klacht ingediend bij het Europese Hof nadat journalisten van de krant door de geheime dienst onder surveillance waren geplaatst. Ze hadden staatsgeheimen in handen en dat rechtvaardigde volgens de AIVD ook voor de geheime dienst ‘bijzondere middelen’ om de journalisten in de gaten te houden. En dat mocht dus niet, aldus een kekke samenvatting van de verantwoordelijk minister van Binnenlandse Zaken, Plasterk (PvdA) in november 2012.

Het EHRM komt unaniem tot het oordeel dat de inzet van bijzondere bevoegdheden door de AIVD tegen de Telegraafjournalisten een schending oplevert van artikel 8 van het Europees Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens en de fundamentele vrijheden (EVRM) (privacy) en artikel 10 EVRM (recht op vrije meningsuiting en informatievergaring); de strafvorderlijke inbeslagneming van documenten bij De Telegraaf acht het Hof (in meerderheid; vijf tegen twee) in strijd met artikel 10 EVRM.


En waar in Amerika volgens de meeste betrokkenen zowel PRISM als het afluisteren van journalisten bij AP zijn gemeld bij (geheime, dat wel) commissies en ook het Congres (in select gezelschap, dat ook weer) ervan af wist, mist dergelijk (en degelijk) toezicht in Nederland. De geheime dienst onderwierp zonder last en ruggespraak Nederlandse journalisten aan een streng beleid van toezicht.

Foto: Brian Yeung (cc)

PRISM

, door

OPINIE - Dat de NSA ons in de gaten houdt, mag geen verrassing zijn. De grote vraag is wat ze nog meer doen om te bepalen wie er wel en niet een risico vormt.

Kort voor de inhuldiging van koning Willem-Alexander was er het kleine berichtje dat de AIVD zo’n honderd geïsoleerd levende mannen (“lone wolves”) in het vizier hield. Het bericht zal, na de aanslagen in Apeldoorn en Alphen aan den Rijn, maar weinigen hebben verbaasd. Dat we in de gaten worden gehouden, is inmiddels zó algemeen bekend dat het aanleiding was tot grapjes. Ik heb althans een stuk of wat vrijgezelle mannen horen opmerken dat ze nu extra voorzichtig zouden zijn.

Hoe dat in de gaten houden eruit ziet, weet elke computergebruiker. Niemand online heeft enige privacy. Facebook is een makkelijk voorbeeld: ook wie zijn privacy-instellingen scherp afstelt, krijgt verdraaid goed gerichte advertenties voor de kiezen. Er was laatst een bericht dat er algoritmes zijn waarmee kan worden vastgesteld of een computergebruiker een vrouw of een man was.

Dat ook de overheid deze mogelijkheden kent, en dat de inlichtingendiensten die willen gebruiken, is evenmin nieuws. Sinds midden jaren negentig werd besloten dat e-mail niet moest worden beschouwd als een brief, waarop het briefgeheim van toepassing is, maar als telefoongesprek, dat eventueel viel af te tappen, zijn er legio voorstellen gedaan om uw privacy in te perken. Het zal niemand zijn ontgaan dat er wetsvoorstellen zijn geweest om computers te voorzien van achterdeurtjes om de gebruiker te controleren.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Geen bal op tv | Shownieuws

, door

COLUMN - Er was afgelopen week echt Geen.Bal.Op.Tv. Behalve Shownieuws, maar kijken mensen daar echt bewust naar?

Een tijdje geleden hoorde ik op de radio dat een of andere topman van Google een kritisch boek had geschreven over China. Hij zou harde noten hebben gekraakt over de manier waarop de Chinese overheid de internetvrijheid van haar burgers beperkte.

Ik stelde me zo voor dat China zich nog eens omdraaide en verder snurkte. Maar het zette me wel aan denken. Er was immers nogal wat kritiek toen Google haar diensten aan de Chinezen ging aanbieden. Om deze diensten aan te mogen bieden in het enorme land moesten ze immers tegemoet komen aan de eisen van de Chinese overheid. Ze moesten concessies doen die ze gezworen hadden nooit te doen. ‘Don’t do evil,’ was immers hun motto. Als argument om toch de Chinese markt te verkennen, zei Google dat een beetje vrijheid beter is dan helemaal geen vrijheid.

Maar nu het boek van de Google-topman was verschenen, werd me duidelijk dat er nog een argument was om het te doen. Immers, door concessies te doen aan de Chinese overheid, mag je de Chinese markt verkennen, waardoor je een uniek kijkje achter de schermen krijgt. Waarna je er harde noten over kan kraken. Wellicht zou Google dat nu bij de CIA kunnen doen. Ons precies vertellen op wat voor manieren de CIA mijn gegevens gebruikt. Zou ik wel sympathiek vinden. Is het minste wat een bedrijf dat ‘don’t do evil’ als motto heeft voor ons kan doen.

Foto: Jessica Paterson (cc)

De Alliantie: hart voor wonen

, door

COLUMN - RINNNNNGGG!

– Hallo, wie is daar?

– ALLIANTIE! [Op de toon van POLITIE!]

– Komt u binnen.

[Door rechtszaken met de Alliantie weet ik dat je ze altijd binnen moet laten. Tenminste, dat drukte me mijn advocaat op het hart. ‘Laat ze altijd binnen,’ zei hij, ‘je bent er niet toe verplicht, maar laat ze in godsnaam altijd binnen.’ Dat doe ik dus zonder  morren, al kon dit bezoek niet slechter vallen. Het is de meivakantie, de werkster is twee weken niet geweest. Overal een centimeter dik stof, onbeschrijfelijke bende omdat wij de vakantie aangegrepen hebben om voltijds in de tuin aan het klussen te slaan – Mijnheer OZ maakt schuttingen, ik Soft Building-meubilair van piepschuim in steigerdoek en visnet ingepakt). De tuin lijkt hierdoor op Bosnië in mindere tijden. Hopen zware vieze visnetten als loopgraven, stapels hout, gereedschap, zaagsel, een anker voor een schip van 500 ton met ankerbol en ankerboei, een barbecue en een vuurkorf die ik beide nooit heb gebruikt maar die (afdankertjes van iemand anders) eruit zien alsof wij elke avond te boel zitten te verroken. Ikzelf: ongewassen, haar in drie kleuren van uitloop, boven op mijn hoofd haastig bijeengeraapt door een klem, fleecetrui onder de kattenharen, joggingbroek. Een tokkie. Alleen de kratten lege flessen en de asbakken vol peuken missen nog.]
Foto: Dennis van Zuijlekom (cc)

OHM & other 3-Letter-Agencies

, door

This summer the Dutch hacker community, with help from friends all over the world, will organise the seventh hacker festival in a series that started in 1989 with the Galactic Hacker Party. The world has changed massively since then (we’ll get to that) but the goal of these gatherings remains the same: to share knowledge and ideas about technology and its implications for our world, have heated discussions on what we should do about the problems we see (sometimes well before many others see them), generally have fun in communicating without keyboards, and being excellent to each other.

COLUMN - Four years ago a somewhat unknown Australian hacker with some new ideas about the future of journalism gave the opening keynote at HAR2009. His site was called Wikileaks and some of us had a hunch that this concept might be going places. We had no idea just how far that would be.

Not long after the first gathering in the Netherlands in 1989, the Berlin Wall came down. While we can claim no connection, the interminable Cold War had finally ended and many of us felt, with the optimism so typical of youth, that world peace might just be possible in our lifetimes. We would go back to making rockets that went up instead of straight-and-level and other great things would follow.

Foto: Jeroen Mirck (cc)

Brief aan Nieuwe Revu

, door

BRIEF - Het leek wel alsof de hoofdredacteur van Nieuwe Revu bij Pauw en Witteman tot een nieuw inzicht kwam. Was hun anti-mediacode-actie dan toch niet zo principieel?

Beste Erik Noomen,

De in 2005 ingestelde mediacode lijkt te impliceren dat de leden van het Koninklijk Huis meer recht hebben op privacy dan de rest van het volk. Als ik me in de openbare ruimte begeef, mag ik worden gefotografeerd en die foto mag worden gepubliceerd. Hetzelfde geldt voor publieke figuren als ministers of popsterren, maar dus niet voor leden van het Koninklijk Huis. Een vreemde situatie, die terecht af en toe ter discussie wordt gesteld.

Het past bij de identiteit van Nieuwe Revu om opzettelijk de mediacode van het Koninklijk Huis te breken, zoals uw blad deze week deed. Het is erg nobel en principieel dat Nieuwe Revu de nek durft uit te steken om die code door een rechter te laten toetsen. Of was het eigenlijk toch gewoon een goedkope publiciteitsstunt, die bovendien nog eens slecht was uitgevoerd?

Kwade tongen beweerden dat het Nieuwe Revu er niet om te doen was om een discussie op gang te brengen, maar om ordinair te scoren over de rug van een negenjarig meisje. Uw rechtvaardiging was dat Amalia ‘slechts een hartslag verwijderd is van het koningschap’ en daardoor dus wel degelijk relevant. Dat was niet alleen clichématig, maar ook nog eens niet waar – aangezien ze minderjarig is – maar ik besloot u het voordeel van de twijfel te geven.

Vorige Volgende