Sicilië zucht onder droogte en hitte

Terwijl wappies en ontkenners de Nederlandse trappen van de macht bestijgen, teistert een hittegolf Zuid-Europa en Noord-Afrika. Op Sicilië is het gebrek aan water zo erg dat de oogsten verdorren en men het vee maar gaat slachten. Toeristen worden weggestuurd. In het Middellandse zeegebied is het op dit moment veertig graden. In Griekenland was het zo heet dat men het Parthenon sloot voor bezoekers. Op het eiland Sicilië is tachtig procent van de graanoogst rond Caltanisetta and Enna mislukt en kan men nauwelijks meer hooi aanleggen om het vee te voederen. Geen regen Een woordvoerder voor de Italiaanse boerenlobby Coldiretti luidt de noodklok, zo meldt The Times. Zonder hooi of water om hun dieren in stand te houden gaan veehouders er uit pure noodzaak maar toe over hun dieren te slachten. Zelfs gewassen als olijven, amandelen en woestijnvijgen, die niet veel water nodig hebben, zijn noodlijdend. Het probleem is dat het al maanden niet geregend heeft. Sicilië ligt in een Europese brandhaard. Drie jaar terug rees het kwik zelfs tot 48,8°C. Leidingwater staat op dit moment op rantsoen en wordt nog slechts twee tot drie maal per week geleverd. In de kustplaats Agrigento, waar zich een tempelcomplex van Griekse oorsprong bevindt, worden toeristen geweigerd in de lokale Bed & Breakfasts, omdat men hen niet van water kan voorzien. Hitte neemt nog toe De leidinggevende weersvoorspeller van Il Meteo geeft te kennen dat de warmte op Sicilië in de loop van de zomer nog zal toenemen, bericht The Times. Ook zal die zich volgens Antonio Sanò noordwaards verspreiden met de komst van een Afrikaanse anticycloon, die ook nog eens zanddeeltjes uit de Sahara meeneemt. In Rome plaatst het stadsbestuur inmiddels palmbomen in grote potten bij bushaltes om reizigers nog enige schaduw te gunnen. De burgemeester van Agrigento grijpt naar drastischer middelen. Hij wil een stil staande zeewaterzuiveringsinstallatie in de buurt van de stad weer in gebruik laten nemen. “We zullen die hard nodig hebben naarmate de zomers heter worden.”    

Door: Foto: dom fellowes (cc)
Foto: John Englart (cc)

Dag van de veiligheidszoekers

, door

Het is vandaag Wereldvluchtelingendag.

De dag van de veiligheidszoekers.
De dag van de beschermingszoekers.
De dag van de vredezoekers.
De dag van de rustzoekers.
De dag van de hulpzoekers.

De dag waarop we best even een klein half uurtje de tijd kunnen nemen om mythen en feiten over vluchtelingen tot ons te nemen.

Of ga even zitten voor de anderhalf uur durende BBC-documentaire Dead Calm: Killing in the Med?. The Guardian en de NOS (‘Griekse kustwacht gooide migranten geboeid in zee’) schreven er ook over.
Pushbacks zijn sowieso illegaal. Maar de manier waarop in de BBC documentaire wordt verhaald is (poging tot) moord.

Het onderzoek dat de BBC uitvoerde gaat over Griekse pushbacks in de periode 2020 – 2023. Tot in 2023 vonden pusbacks ook in Italië plaats en aan de andere kant van de Middellandse Zee  draagt Tunesië een steen bij aan wat Stephanie Pope, migratiedeskundige bij Oxfam, benoemd als “It’s becoming a sort of shadow asylum system.” (bron: DW)

En daar lijkt het sterk op want ook aan de Oost-Europese kant, onder andere in Bulgarije en Polen zijn pushbacks gemeengoed geworden. Vorig jaar kondigde de nieuwe directeur van Frontex het einde van illegale pushbacks aan. We zijn nu halverwege 2024. Het is wachten op de eerste rapportages dat pushbacks inderdaad tot het verleden horen.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Closing Time | Avalon

, door

Dat de collectieve muzieksmaak mettertijd mag duidelijk zijn aan de verminderende waardering voor het bekendste nummer uit de carrière van Bryan Ferry en Roxy Music.

Stond dit lied in 1999 nog op no. 399 van de Top2000, door de jaren heen is het steeds verder teruggezakt. In de laatste editie naar plaats 1186.

Foto: Rotterdam monument Erasmus, Ziko van Dijk, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons.

De neerlandistiek in tijden van Wilders

, door

COLUMN - Als we nu opportunistisch zijn, slepen wij neerlandici grote sommen gelds uit alle onheil die nu op ons af komt gestormd. De universiteiten moeten toch weer Nederlands worden? Nou, wij zijn er klaar voor, kom bij ons! De neerlandistiek zijn de Henk-en-Ingrid-studies bij uitstek.

Er zijn allerlei aanwijzingen dat de draconische bezuinigingen op de universiteiten (bijna een miljard euro) bovenaan het lijstje van de toekomstige regering staan. De beuk erin! De protesten die wij dan gaan voeren, zullen alleen duidelijk maken dat de elite extreem links is, of zoiets: haha, moet je die lui nou eens zien strijden voor hun eigen hachie. Want degenen die op die regering gestemd hebben, zullen de komende jaren niets krijgen dat ze echt vooruithelpt, geen verlichting van hun problemen, geen hulp in hun nood. Dus wordt het leedvermaak alvast georganiseerd: de grappige filmpjes van huilende hoofddocenten, de verontwaardigde commentaren in bepaalde kranten dat we allemaal nu eenmaal moeten inleveren. Bakje popcorn erbij, heerlijk. De opstand der intellectuelen

Maar wij neerlandici kunnen ons dus redden, mits we ons goed aanpassen aan de nieuwe werkelijkheid. Weg met het Engels in het hoger onderwijs! Wat u zegt, hebben wij even een mooie taal in de aanbieding. Geld voor woke onderzoek naar de geschiedenis van het kolonialisme of naar ‘woestijntalen’ zoals het Arabisch kan beter aan onze noeste studie van de gouden eeuw, het Gotisch en de Limburgse dialecten worden besteed.

Foto: JouWatch (cc)

Gender in hokjes: bevrijding of belemmering?

, door

VERSLAG - In een wereld waar wie je bent steeds meer centraal staat, is gender actueler dan ooit. Terwijl sommigen strijden voor een minder scherp onderscheid tussen man en vrouw, raken anderen verward door de opkomst van nieuwe genderhokjes. Waarom houdt genderidentiteit ons zo bezig?

Hierover gingen we in gesprek met historicus prof. Geertje Mak (UvA) tijdens de laatste editie van onze Dialoog Diners die plaatsvond in NAR – Café der Kunsten. Mak heeft de betekenis van het begrip ‘gender’ door de jaren heen zien veranderen. Tot de jaren ’60 betekende gender net zoiets als geslacht, wat je in je paspoort terug kon vinden. De term kwam verder in opkomst doordat men bij de medische behandeling van intersekse personen erachter kwam dat het lichamelijke geslacht heel ingewikkeld was. Mak legt uit: “Naast uiterlijke genitaliën werden de innerlijke geslachtsdelen ook beter in kaart gebracht. Daarnaast kwam er meer kennis over hormoonspiegels, chromosomen en meer. Men ontdekte dat het lichamelijke geslacht een complex en gelaagd begrip was.” De later omstreden psycholoog en seksuoloog John Money betoogde in de jaren ‘50 dat het vaststellen van de ware sekse geen doel moet zijn, maar dat er gekeken moet worden naar de best passende sekse voor iemand, zowel lichamelijk als psychologisch. Met die nieuwe gedachte werd er niet langer over sekse, maar over gender gesproken.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Closing Time | Trade It For The Night

, door

Je zou het niet zeggen, maar dit gezelschap is dus behoorlijk Nederlands. Zo is HAEVN een muziekduo uit Kerkrade dat al vanaf 2015 actief is.

De uit Mozambique afkomstige Neco Novellas begon als maker van traditionele Chopi-muziek, maar studeerde in Zuid-Afrika en Nederland onder andere jazz en rockmuziek.

Foto: Emory Allen (cc)

Uit angst voor de opstand

, door

RECENSIE - In de jaren zestig kreeg BVD-medewerker Marinus de Meijer het verzoek om de geschiedenis van de voorgangers van de geheime dienst vast te leggen. De Meijer zat vlak voor zijn pensioen en hij was de enige van zijn collega’s die de vooroorlogse inlichtingendiensten uit eigen ervaring kende. Voor de oorlog was hij medewerker van de inlichtingendienst van de Rotterdamse politie en in die functie had hij veel te maken met de Centrale Inlichtingendienst (CI). Toen de oorlog aanbrak en het hele CI-archief vernietigd moest worden, begroef hij in zijn achtertuin een kist met stapels rapporten over communisten en trotskisten. ‘Mijn archief’ noemde hij dat. Het werd direct na de oorlog de basis voor de cartotheek van de BVD aan de hand waarvan in de Koude Oorlog een groot deel van links Nederland werd gevolgd.

Het rapport van De Meijer was in 1968 klaar, maar het bleef –uiteraard– intern. Het is onlangs alsnog, deels gewit, vrijgegeven na een inzageverzoek aan de AIVD. Medewerkers van de Radboud Universiteit hebben het rapport in leesbare vorm online gezet. Een lofwaardig initiatief.

Het rapport was de aanleiding voor een bundel beschouwingen over het werk van inlichtingen- en veiligheidsdiensten onder de titel Uiterst Vertrouwelijk; achter de schermen van de Nederlandse geheime diensten. Die ondertitel suggereert meer dan waargemaakt kan worden in het geval van een geheime dienst. De auteurs gebruiken de geschiedschrijving van De Meijer om te reflecteren op hedendaagse ontwikkelingen op dit gebied. Maar het is duidelijk dat De Meijer in zijn interne rapportage meer kwijt kon over het verleden dan de experts van nu over het heden. Daarom is zijn rapport interessanter dan veel in zeer algemene en neutrale termen geschreven bijdragen over de huidige praktijk van de geheime dienst.

Foto: Andrea Pax (cc)

Reclame als spiegel?

, door

COLUMN - In het boek Wat mocht, wat mag, what’s next schrijven Wilbert Schreurs en Doortje Smithuijsen over veranderende normen in de reclame. Reclame is een barometer van de tijdgeest. Als spiegel van verandering zien we via reclame de normen over goede smaak en fatsoen verschuiven, schrijven zij. Dat wordt duidelijk als we naar de jaren negentig kijken. De val van de Muur en de groei van de winsten in de neoliberale economie verleggen de grenzen. Reclamemakers kunnen zich meer permitteren. De angst voor negatieve effecten van reclames die voor sommige mensen te ver gaan is verdwenen.

Het bekende voorbeeld is Benetton. Dat kledingbedrijf adverteert met foto’s van maatschappelijk actuele thema’s en gebeurtenissen. Er wordt geen kleding getoond, alleen de tekst ‘United Colors of Benetton’. Voorbeelden: een priester en een non die elkaar kussen, een pasgeboren baby die bebloed en wel nog aan de navelstreng hangt, een shirt van een soldaat die in Bosnië heeft gevochten, een advertentie met een stervende aidspatiënt: het zijn uitingen die onmiskenbaar bedoeld zijn om te prikkelen.

En daar is het Benetton natuurlijk om te doen. Reclame is een kwestie van aandacht vragen, opvallen en emoties opwekken. Zo probeerde Mazda naar het voorbeeld van Benetton op te vallen en te prikkelen met het billboard met een close-up van een vrouw met een dichtgeslagen oog. In kleine letters staan, naast het oog, de verschillende kleuren van de nieuwe Mazda-modellen vermeld, met daaronder ‘United Colors of Mazda’.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende