‘I’m a hugger, brother’, zeggen de mannen in de documentaire Minimalism de hele tijd. Waarna ze een hug geven. Soms nodigen ze de hele zaal uit om hen een hug te geven. Cause we are huggers. Het lijkt een integraal onderdeel van hun filosofie te zijn: je hebt bijna niks nodig om gelukkig te zijn, behalve de broodnodige kleren en wat menselijke warmte. En een mogelijkheid om die broodnodige kleren zo nu en dan te wassen natuurlijk, want niemand geeft graag een hug aan iemand die een uur in de wind stinkt. De minimalisten die in Minimalism aan het woord komen, zijn zonder uitzondering welgesteld. Meestal hebben ze in het verleden hard gewerkt en veel verdiend, waarna ze tot de conclusie kwamen op een doodlopend spoor te zitten. Ze hadden altijd de nieuwste iPhone, maar werden er niet echt gelukkiger van. Op de een of andere manier val ik steeds in slaap als ik de documentaire probeer te bekijken. Zojuist ook weer. Ik was pas op de helft en kon twee dingen doen: naar bed gaan of dit stukje tikken. Ik besloot dit stukje te tikken, in de hoop dat ik tijdens het tikken niet in slaap zou vallen. Dat gebeurt namelijk weleens. Dan zit ik knikkebollend te kijken naar de letters die mijn handen op het scherm toveren. En langzaam maar zeker worden de letters vager en vager, beweeg ik mijn handen zonder dat ik de letters nog zie en begin ik een letters te tikken die niks meer met zinnige woorden te maken hebben.
Dit is het Sargasso-café van donderdag 24-05-2018. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
COLUMN - Meisjes en vrouwen zijn handig: iedereen met een ideologie kan zijn eigen principes op hen plakken en hun bestaan voor eigen doel inzetten. Zo dienen vrouwen zedelijk te zijn, anders kunnen mannen zich niet beheersen en die onbesuisdheid is dan de schuld van die vrouwen. Maar vrouwen moeten óók toegeven als een man seks van ze wil, anders zijn ze verwaande bitches en/of vieze lesbo’s, en als zo’n man dan doorslaat is het hun eigen schuld. Vrouwen die niks willen? Preutse wijven die denken dat ze te goed voor je zijn. Vrouwen die vrij omgaan met seksualiteit? Sletten zijn het, ondermijners van moraal en gezin, en een gevaar voor de samenleving.
Damned if you do, damned if you don’t.
De laatste loot aan deze heilloze tak: nieuwrechts, dat meent dat elke man een vrouw toekomt en het recht heeft zich voort te planten. Maar aangezien vrouwen graag omhoog neuken, blijven er aan de onderkant van de samenleving helaas onvoldoende vrouwen voor de mannen over. De oplossing? Gedwongen monogamie. Aan het woord: Jordan Peterson, de Canadese held van jong en mannelijk alt-right.
In The New York Times van vorige week lichtte Peterson zijn standpunten bereidwillig toe. Mannen worden gewelddadig wanneer ze geen partner hebben, begint hij, en dus moet de samenleving er zorg voor dragen dat deze mannen een partner krijgen. In die opvatting staat Peterson overigens niet alleen: tal van beleidsmakers geloven dat, wanneer politiek opstandige of zelfs criminele jongemannen eenmaal een vriendin aan de haak hebben geslagen, ze zich zullen settelen en hun rebellie in de bomen hangen. (Ik heb meermalen artikelen gelezen waarin de opstand van de Palestijnen wordt verklaard uit een demografisch overschot aan alleenstaande jongemannen, evenals artikelen waarin jihadisme wordt verklaard als wedijver wie het eerst bij al die maagden in het Paradijs is.)
RECENSIE - Wat een uitstekend boek! Alles wat u over het verloop van de Spaanse griep zou willen weten, staat erin. Helder en vlot geschreven. Historische overzichten afgewissseld met persoonlijke verhalen, anekdotes en actuele wetenschappelijke informatie. En met in de laatste hoofdstukken een wijze les.
Alleen is dat wat mij betreft niet de les die auteur Laura Spinney voor ogen had.
De eerste driehonderd van de driehonderdzestig pagina’s gaat alles goed. Vol overgave beschrijft Spinney de afschuwelijke pandemie die vanaf het voorjaar van 1917 in drie golven over de wereld raasde, en uiteindelijk méér slachtoffers maakte dan de Eerste Wereldoorlog. Waar die uiterst besmettelijke en dodelijke griepvariant vandaan kwam, is nog steeds een raadsel. Mogelijk in de Verenigde Staten, waar het eerste ‘officiële’ geval werd genoteerd. Mogelijk in Noord-Frankrijk, waar zich in de overvolle, smerige Britse militaire kampen al eerder vergelijkbare uitbraken van griepachtige ziekten hadden voorgedaan, eerder dan in de VS.
En dan is er altijd nog Chinese platteland. Een gebied dat in die tijd zó regelmatig getroffen werd door ziekten (en waar mens, eend en varken zó dicht op elkaar leefden) dat dat per definitie over de beste papieren beschikt om als bron in aanmerking te komen. Waar is die dodelijke combinatie van viraal RNA ontstaan, die later de aanduiding H1N1 kreeg? Hebben Chinese arbeiders op weg door de VS (op weg naar het westelijk front, om daar loopgraven aan te leggen), de ziekte verspreid?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
The Killing Floor van Defiance komt, net als het nummer van Xentrix van een tijdje terug, van het verzamelaartje Songs of Pain (1992). Defiance is een thrash metal band uit de VS, die actief was tussen 1985 en 2012.
The Killing Floor begint met een heerlijk stukje gitaarwerk, dat nóg mooier klinkt als je het volume wat omhoog draait.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Dit is het Sargasso-café van woensdag 23-05-2018. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
President Donald J. Trump can’t block his critics from following his personal Twitter account, a federal judge ruled.
The judge said the comment section of Trump’s personal account, @realDonaldTrump, is a public forum and that blocking users on the basis of political speech is a violation of their free-speech rights under the First Amendment.
Beware the Heavens is het titelnummer van de gelijknamige debuut-cd van Sinergy. Het is een heel fijn nummertje melodieuze powermetal, met als bijzonderheid de vrouwelijke vocalen.
Deze past wellicht niet helemaal in de categorie “gratis meuk”, want al ken ik het nummer van een gratis verzamelaartje*, Sinergy is een heuse metal super group. Deze werd opgericht eind jaren 90 door de toenmalige toetseniste van Dimmu Borgir en een gitarist van In Flames. Voor de eerste cd werden leden van Children of Bodom en Arch Enemy aangetrokken.
DATA - Nathan Yau laat met data zien wat de uitspraak “Ga terug naar waar je vandaan komt” inhoud voor de VS. Hoe zou zoiets er voor Nederland uitzien als je, net als Nathan Yau, voor herkomst veel verder teruggaat dan een paar decennia?
You traverse an American’s family tree, and eventually you find an immigrant. And most of the time, you don’t have to go back that far.
Dit is het Sargasso-café van dinsdag 22-05-2018. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.