Dus... je bent eindbaas van een bank en krijgt daar jaarlijks een enorme bak met geld voor. Niet voor niets natuurlijk, je bent immers bestuurlijk aansprakelijk. De eindverantwoordelijke voor alles wat er in je bank gebeurt. Bij veel verantwoordelijkheid hoort een goede beloning, prima. Maar, Uhm, die eindbaas heeft nu toch voor honderden miljoenen schade aan de bank toegebracht doordat hij dit "dossier" genegeerd heeft? Wat uiteindelijk ten koste gaat van de klanten en andere belanghebbenden van zijn bank. Hij heeft ondanks alle signalen niet in de gaten gehad dat zijn bank stelselmatig de wet overtrad door fraudesignalen niet uit te zoeken. En hij heeft zo ook willens en wetens meegeholpen bij de criminaliteit in Nederland en andere landen. Om nog maar niet te spreken van de langjarige reputatieschade die zijn bank nu heeft opgelopen. Dat alles is onder zijn verantwoordelijkheid gebeurd. Wat precies aan dat deel van zijn taakomschrijving met bijpassende beloning begrijpt hij niet? Welk stuk van de Nederlandse corporate governance code van 2008 was onduidelijk? Hij moet niet opstappen vanwege de "maatschappelijke opinie" maar gewoon omdat hij een onverantwoordelijk bestuurder is. Geachte heer Hamers, bij macht (en beloning) hoort verantwoordelijkheid, neem die dan ook en stap op.
Dit is het Sargasso-café van maandag 10-09-2018. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
OPINIE - Ach ja, de VVD. Als zwevend kiezer heb ik ook weleens op die partij gestemd. Voor het stadsdeel. Ze maakte haar verkiezingsbeloften waar – het vuilnisprobleem werd inderdaad opgelost – en de keer daarna waren er weer andere partijen die mijn stem waard waren en dus zweefde ik verder.
Maar goed. Ik beschouw de VVD dus als een in principe normale partij. Het probleem is dat de grenzen van die normaalheid wel in zicht zijn. Mark Rutte begrijpt niet wat waarheid is en er is inmiddels een te lange reeks halve schandaaltjes en hele schandalen. Oké, een partij met een abonnement op de macht levert bovengemiddeld veel bewindslieden en heeft dus ook bovengemiddeld veel integriteitskwesties, maar het zijn er boven-bovengemiddeld veel. Als ik VVD-lid zou zijn raakte ik langzamerhand verontrust. Erg verontrust. Heel erg verontrust.
Ik wijs nu op Thierry Aartsen, die mogelijk binnenkort wordt geïnstalleerd als lid van de Tweede Kamer. Die heeft zich via Twitter nogal eens buitengewoon bot uitgelaten. Als u op Twitter zit, hebt u het de afgelopen dagen wel zien langskomen en anders leest u hier hoe hij een racistisch liedje bagatelliseerde als humor. Ook kunt u daar lezen hoe weinig empathie hij had voor een arme drommel die zich voor de trein wierp.
COLUMN - Ze zijn al diverse keren in mijn columns voorbijgekomen: relieken van heiligen. De oudere naam ‘relikwieën’ is wat in onbruik geraakt omdat sinds de ontkerkelijking nauwelijks meer serieus over dit fenomeen gepraat kon worden. Bovendien sluit het woord ‘relieken’ beter aan bij de Latijnse woorden waarvan de term is afgeleid: het werkwoord relinquere betekent ‘overblijven’ en het bijpassend zelfstandig naamwoord reliquiae betekent ‘stoffelijke resten’.
Hoogste tijd om ons eens af te vragen wat relieken nu eigenlijk precies zijn en hoe het verschijnsel is ontstaan. En ook: hoe in dit bij uitstek volksculturele fenomeen weer een spanning bestaat tussen enerzijds het ‘management’ van de kerk van Rome, die ook in de Middeleeuwen wel degelijk zijn hersens gebruikte, maar uiteindelijk niet opgewassen bleek tegen de praktijk van het gelovige volk en de lagere geestelijkheid. Omdat de ontwikkeling van relieken in de Oosters-Orthodoxe Kerk zich toch enigszins anders heeft ontwikkeld, daarover een volgende keer.
Relieken en hun varianten zijn van bijna alle tijden en godsdiensten. Het is in feite een archetypisch fenomeen: de menselijke behoefte aan iets tastbaars dat je veiligheid, hulp en troost kan bieden is een algemeen menselijke eigenschap. Het idee is bovendien dat door het contact met een voorwerp dat tot iets bezield ‘heiligs’ heeft behoort men deelgenoot kan worden aan de kwaliteiten van deze persoon.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Los Rumbers is een duo uit Sevilla, dat hiphop-flamenco produceert. Het is even wennen.
Omdat de spectaculaire ontwikkelingen in de Trumpsoap over elkaar heen buitelen, zou je bijna vergeten dat er haast dagelijks ook nog afleveringen van Brexit online gezet worden. In de jongste episode noemt Boris Theresa’s plan een zelfmoordvest. Kennelijk denkt hij nog steeds dat de Britten zelf aan de knoppen zitten.
Hoewel Brexit een slecht idee blijft, wordt het tijd om Boris, Theresa en Jeremy uit hun lijden te verlossen. Brussel moet maar helder zijn: jongens, dit gaat ‘m niet worden, laten we stoppen met onderhandelen. Vanaf maart volgend jaar hebben jullie dezelfde handelsstatus als Rusland en Turkije, hek om Noord-Ierland, Londense banken dwingen te verhuizen naar Dublin, klaar. Hashtag kickthebritsout.
COLUMN - Sinds ik een dochter heb, ben ik er achter gekomen dat het idee van een selfish gene onmogelijk kan kloppen. Mensen staan weliswaar niet op voor een zwangere vrouw (doen ze dat wel, dan gaat het steevast om buitenlanders), maar je wilt niet weten waartoe ze – en dan bedoel ik ook echt iedereen – bereid zijn om een kind te helpen. Alles doen ze om een kleintje uit de brand te helpen en uit de brand te houden. En ook onmiddellijk en zonder enige aarzeling. Opvallend is daarbij de emotionele betrokkenheid: ik heb regelmatig omstanders harder zien schrikken dan ikzelf op momenten dat mijn dochter in gevaar dreigde te geraken.
Dat gierende gebrek aan eigenbelang is denk ik de verklaring voor de kop waarmee hedenochtend De Telegraaf – de krant van wakker Nederland – het nieuws van vandaag (Lili en Howick mogen uiteindelijk toch blijven) brengt: “Harbers dook onder”.
De staatssecretaris schijnt te zijn bedreigd inzake de kwestie van de twee tieners. Dat mag niet, dat kan niet, dat moeten we niet willen en zo gaan we niet met elkaar om, maar toch klopt het als een zwerende vinger: mensen hebben nu eenmaal de niet te onderdrukken neiging kinderen te zien alsof ze hun eigen vlees en bloed zijn. Kom je aan kinderen dan kom je aan hen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
De huidige generatie dertigers verdient voor het eerst sinds vele decennia minder dan hun ouders.
Vooral in de laagste inkomensgroep is het voor nieuwe generaties steeds moeilijker geworden om de maatschappelijke ladder te bestijgen, schrijft het FD (€).
Dat blijkt uit een studie van onderzoekers van Tilburg University en het ministerie van Sociale Zaken, die maandag in het economenvakblad ESB verschijnt. De vorsers vergelijken daarin wat 35-jarigen nu binnenhalen met wat hun ouders verdienden toen zij een vergelijkbare leeftijd hadden. Het is voor het eerst dat dergelijke berekeningen voor Nederland zijn gemaakt. De inkomens zijn gecorrigeerd voor inflatie.
NIEUWS - Na Nederland en Duitsland moet Zweden ook rekening houden met een lastige regeringsvorming.
Het is even zoeken in de media naar een overzichtelijk plaatje. Maar dit zijn dan de meest recente gegevens over de uitslag van de Zweedse verkiezingen: het rood-groene blok heeft net één zetel meer dan het centrum-rechtse blok. De sociaal-democraten verliezen minder dan verwacht, 2,8%. De Zweden Democraten winnen minder dan verwacht, 4,7%, en blijven onder de verwachte 20%. De Centrumpartij wint evenals Links (Vänsterpartiet) en de Christendemocraten. Overige partijen, zoals de feministen en de neo-nazi’s hebben de kiesdrempel niet gehaald. De stemmen van overzee zijn nog niet meegerekend. Het opkomstpercentage was 84,4%.
Maar wat voor regering er komt is zeer onzeker. Links en rechts hebben elkaar uitgesloten. En beide wijzen samenwerking met de extreemrechtse Zweden Democraten af. Premier Löfven heeft direct na de verkiezingen de centrumrechtse Alliantie uitgenodigd voor gesprekken over een nieuwe regering.
Nog wat cijfers van Politico (gezien het gebrek er aan in vrijwel alle media):
Ook in Zweden zweven de stemmen. Maar liefst 41% veranderde van partij sinds de laatste verkiezingen. Over het geheel genomen is links met 5% achteruitgegaan en bleven de centrumrechtse partijen stabiel. Extreemrechts (SD) kreeg stemmen van alle partijen. De steun voor de SD kwam van 25% van de Zweedse mannelijke kiezers en bij de vrouwen van 13%.
Dit is het Sargasso-café van zondag 09-09-2018. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.