Zes mei wordt voor zo’n 1900 mensen de dag van ‘tijdelijke bevrijding’. Vanaf vandaag kunnen mensen die een tijdelijke verblijfsvergunning in Oekraïne hebben en na de Russische inval aldaar hierheen zijn gevlucht een verblijfssticker krijgen. Met deze sticker kunnen ze laten zien dat ze voorlopig in Nederland mogen blijven en mogen werken Dat schreef de IND enkele dagen geleden. Deze mensen, eerder gelabeld als ‘derdelanders’ zijn daarmee tot 4 maart 2025 weer even veilig. De brief van het IND is naar ongeveer 1900 mensen gestuurd. De komende week krijgen ook hun advocaten het schrijven. Deze stap volgt op een brief aan de Tweede Kamer van staatssecretaris Van der Burg. Eerder hield hij vol dat het volstrekt rechtmatig was ‘derdelanders’ per 4 maart de deur te wijzen. De Raad van State had immers op 17 januari ook al geconcludeerd dat “uit de Richtlijn Tijdelijke Bescherming (hierna: RTB) volgt dat de tijdelijke bescherming van derdelanders eindigt op 4 maart 2024”. Maar een aantal rechtbanken hadden zo hun twijfels daarover, waarop de Raad van State besloot het moment waarop de bescherming van derdelanders met tijdelijk verblijfsrecht Oekraïne eindigt, te toetsen bij het Hof van Justitie van de Europese Unie (HvJEU) De staatssecretaris houdt nu ook even pas op de plaats: Gezien deze ontwikkeling ben ik genoodzaakt om derdelanders tot de beantwoording van de prejudiciële vragen door het HvJEU weer dezelfde rechten te verlenen als de ontheemden die onder de RTB vallen. Met één sticker zijn 1900 oorlogsvluchtelingen tijdelijk bevrijd van de last die boven hun hoofd hing. Hun inspanningen om in Oekraïne aan hun toekomst te werken werd ruw onderbroken door de Russische inval. Ze vluchtten voor het oorlogsgeweld en net als andere gevluchte Oekraïners hoopten ze dat het van korte duur zou zijn en ze snel de draad weer op konden pakken. Dat loopt dus wat anders. Nu maar hopen dat de oorlog voor 4 maart 2025 is afgelopen.
Als je dit zo hoort, zou je denken dat bluesgitarist Albert Cummings in de jaren ’70 of ’80 speelde. Hij is echter pas een kwart eeuw actief.
Zijn eerste optreden was in 1997 op de bruiloft van een vriend. Inmiddels heeft hij echter gespeeld met B.B. King, Johnny Winter en Buddy Guy.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Is animatie kunst? Ik heb er geen verstand van, maar weet vrij zeker dat het dat wel kán zijn. Immers, toen ik lang geleden een bijdrage leverde aan het controleren van de opleidingskwaliteit van hogescholen, heb ik ook wel eens een animatie-opleiding aan een kunstacademie bezocht. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat alle animatie kunst is. In dit geval twijfel ik.
De beste man (Joshua Shawner) die de korte film The Barracuda Heist heeft gemaakt verveelde zich helemaal wezenloos de tering, in zijn huis, tijdens de Covid lockdown. En dus maakte hij een film. Een stop motion film, met legopoppetjes. Vrijwel in zijn uppie. Stop motion, voor de mensen die nog niet op de link hebben geklikt, wil zeggen dat hij oneindig vaak de Legopoppetjes in dit verhaal een minuscuul stukje verzet heeft, elke keer een foto nemend, totdat deze achter elkaar de kwartier lange film vormen.
Dus hoewel ik niet 100% zeker weet of dit helemaal passend is voor deze rubriek: alleen al de Herculeaanse arbeid van de maker maakt dat ‘ie wat mij betreft de spotlight verdient. De film is daarnaast heel mooi en met de nodige humor gemaakt. Hij heeft zelfs een prijs gewonnen op een lokaal filmfestival. En: een kleine 3 miljoen mensen hebben inmiddels de moeite genomen ‘em uit te checken. Ik zou zo zeggen: volg dat voorbeeld, het kan gewoon vanuit je luie stoel en je hoeft er niet eens een museum oid voor in.
Wellicht is religie te omschrijven als een bundeling van cultuur, traditie en geloof. In die zin is het boeddhisme behalve een filosofie ook zeker een religie. Het boeddhisme is echter ten diepste een atheïstische religie.
In onze huidige westerse beschaving wordt religie vaak gelijkgesteld aan een geloof in God of goden. Het boeddhisme gaat niet uit van goden. Ook Boeddha is geen god. Hij is een mens die de verlichting heeft bereikt. Vooral in de boeddhistische stroming die bekendstaat als ‘het kleine voertuig’ (Hinayana) is het belangrijk de Boeddha als mens te blijven beschouwen. Een verlicht mens, maar een mens als jij en ik.
Dat neemt niet weg dat Boeddha in veel uitingsvormen van het boeddhisme wel degelijk als God vereerd wordt, vooral waar de leer vermengd raakte met traditionele godsdiensten. Maar ook in die uitingsvormen van het boeddhisme is Boeddha een god die niet schept of oordeelt. Hij waakt, maar oordeelt niet, en grijpt niet in: met zijn onderricht geeft hij slechts het goede voorbeeld.
Met de term ‘boeddha’ wordt niet alleen Siddhartha Gautama bedoeld: iedereen die op eigen kracht de verlichting bereikt is een boeddha. In sommige versies van het boeddhisme kent dé Boeddha verschillende incarnaties, waar Gautama Boeddha er één van was. Daarnaast zijn nog een paar andere boeddha’s bekend geworden.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Dwarsfluitspeler Herbie Mann vergeleek disco en funk eens met een pornofilm: “Five minutes of fun and that’s it.” Ironisch genoeg is zijn populairste single dit discohitje uit 1975.
“Hi-Jack” stond drie weken lang op Nummer 1 in de rubpriek ‘Dance Hit’ van Billboard Magazine.
Europarlementariërs zijn over het algemeen niet vies van een of andere vorm van demonstratie in hun vergaderzaal. Maar het Slovaakse parlementslid Miroslav Radačovský spande vorige week de kroon toen hij een duif uit zijn binnenzak haalde en losliet terwijl hij zowel de Russen als de Oekraïners vrede toewenste. Radačovský is het enige parlementslid, tevens voorzitter van de extreemrechtse partij Slovak Patriot, een afsplitsing van de neo-nazi partij People’s Party Our Slovakia van de eveneens pro-Russische Marian Kotleba. De kans dat Radačovský na 9 juni nog terugkomt in het Europarlement is erg klein. Maar dat de Slovaakse delegatie naar rechts gaat is wel te verwachten, al gokken de wedkantoren dat de sociaal-liberale Progresívne Slovensko de grootste wordt.
Affiniteit met Rusland
Slowakije lijkt met de nieuwe regering van de populistische premier Robert Fico op weg naar een tweede illiberale EU-lidstaat. Het nationalisme viert hoogtij. Net als in buurland Hongarije wil de regering paal en perk stellen aan NGO’s die vanuit het buitenland donaties ontvangen. Een ‘frontale aanval op de civiele maatschappij volgens Amnesty. Fico “beschouwt civiele organisaties als een soort concurrentie in de strijd om de macht”, volgens Grigorij Meseznikov, hoofd van het Slowaakse Instituut voor Publieke Kwesties. De Tsjechische radio omschreef de wetgeving als strenger dan de soortgelijke wetgeving in Hongarije, die als onverenigbaar met de Europese regels werd beschouwd. Maar niet zo streng als de Russische wet op buitenlandse agenten, die ook op de media is gericht, en de wetgeving in Georgië, waar dezer dagen massaal tegen wordt gedemonstreerd.De oppositie in Slowakije vreest ook een beperkende nieuwe wet op de publieke media.
OPINIE - Als iets de teloorgang van het publieke debat tekent, is het wel de onverbeterlijke gewoonte van media om stukken rood vlees op Twitter en Facebook te werpen. Goed voor de clicks! Dat de artikelen achter een betaalmuur zitten en de nieuwsconsument ze niet leest maar enkel afgaat op kop en clickbait, zal nieuwsredacties worst zijn.
Redacteuren worden afgetraind om zo sappig mogelijke koppen en Twitter-bylines te schrijven. De lezer dient niet zozeer cognitief geprikkeld worden, maar geraakt in z’n emoties, de onderbuik. Dat zet aan tot kijken en reageren, en dat trekt dan weer de aandacht van anderen.
Bij Omroep West mocht ik zelf wel eens zo’n training ondergaan. Twee dames uit het mediavak vertelden hoe ze de koppenmakers van webpublicaties van landelijke kranten instrueerden om zoveel mogelijk op de emotie te mikken, variërend van meelij, afgrijzen, verontwaardiging, enzovoorts. Dat biedt de meeste kans dat de lezer toehapt.
Op media als Twitter en Facebook zien we vervolgens hoe gebruikers elkaar als roedels bijtgrage wolven opjutten om zo onbehoorlijk mogelijke happen uit zo’n stuk te nemen. Dat zo’n nieuwsartikel niet in z’n totaliteit wordt verorberd – laat staan verteerd – draagt slechts bij aan de bloeddorst. Amper is men klaar met het schrokken van enkele slordig afgereten brokken, en men hongert alweer naar het volgende slachtoffer.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Eddie Henderson is eigenlijk een serieuze jazztrompettist die hier samen met zangeres Patrice Rushen een swingend staaltje discofunk ten beste geeft.
Deze track komt van het album Runnin’ To Your Love uit 1979 waar een allegaartje aan stijlen op te vinden is.
Zanger Jacob Lusk heeft een indrukwekkend CV: hij was koordirigent, deed in 2011 mee aan American Idol en werkte als achtergrondzanger voor Diana Ross, Gladys Knight en Beck om maar een paar te noemen.
Naam maakte hij echter met het trio Gabriels, dat een retrogardistische cocktail van kwellende gospel, fragiele electronische muziek en in harmonieën gedrenkte doo-wop maakt. Zelfs Elton John is fan.
In 1968 nam Barbara Acklin het nummer ‘Am I the Same Girl’ op. Producent Carl Davis besloot haar zang echter te vervangen voor een pianotrack van Floyd Morris.
Een goede zet, want het leidde in 1969 tot de hit Soulful Strut van Young-Holt Unlimited. Acklin moet zich echter beroofd hebben gevoeld. Toen haar gezongen versie later dat jaar alsnog werd uitgebracht, scoorde die aanzienlijk minder goed.
In 1992 pakte de Britse band Swing out Sister de mantel van Acklin op met een cover die een wereldwijde hit opleverde.