Closing Time | Omar Souleyman
Sinds het begin van de oorlog in Syrië woont Omar Souleyman in ballingschap in Turkije. Dat weerhoudt hem er niet van om met een coole zonnebril op zijn snufferd dancestampers te maken.
In deze gastbijdrage recenseert Liliane Waanders de roman "Magda is overal" van onze eigen redacteur Christian Jongeneel. Rotterdamse roman met allure Pas aan het eind valt in Magda is overal van Christian Jongeneel alles op zijn plek. En alles is in het geval van Magda is overal veel. Kort samengevat laat Christian Jongeneel zien hoe een samenleving binnen een paar generaties van kleur kan verschieten, met alle positieve en negatieve gevolgen van dien. Centrale figuur in de roman is Dede Singh, die ook nog eens de uiterst onbetrouwbare verteller is van het eerste van de drie delen van de roman. Broer en zus on the road Dat eerste deel dat Magda heet, begint met de oma van Dede die even uit de dood ontwaakt, omdat de weg naar het hiernamaals versperd is. Daarmee lijkt de toon gezet van een onwaarschijnlijk verhaal, waarin Dede zijn tweelingzus Magda overal waar zij gaat en staat en vanwege haar vredelievende en multi-interpretabele verschijning op handen gedragen wordt, begeleidt en als haar bewaker optreedt. Dat bewaken is in zijn ogen hard nodig: menigeen waagt zich te dicht in haar buurt en dat dwingt Dede tot steeds gewelddadiger optreden. Haar carrière als model/vredesduif brengt broer en zus in landen die de cultuur al eeuwen in pacht hebben en in landen die op het punt staan het wereldpodium te betreden.
Sinds het begin van de oorlog in Syrië woont Omar Souleyman in ballingschap in Turkije. Dat weerhoudt hem er niet van om met een coole zonnebril op zijn snufferd dancestampers te maken.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
ELDERS - De huidige Poolse regering zal het Verenigd Koninkrijk na de brexit nog gaan missen als bondgenoot in de strijd tegen de bemoeienissen van de EU.
De Poolse minister van Buitenlandse Zaken Jacek Czaputowicz opperde maandag een termijn van vijf jaar voor de omstreden ‘backstop’. Hij dacht daarmee een oplossing te kunnen bieden voor de voortdurende crisis in het Verenigd Koninkrijk, maar werd onmiddellijk teruggefloten door de Europese Commissie bij monde van commissaris Timmermans, niet de grootste vriend van Polen. De Ierse minister van Buitenlandse Zaken Coveney zei dat hij zijn Poolse ambtgenoot er in december al op had gewezen dat een tijdslimiet voor Ierland onbespreekbaar was. ‘Ik heb duidelijk gemaakt dat een beperking in de tijd van een verzekeringsmechanisme, en dat is deze backstop, uiteindelijk betekent dat het geen verzekeringsmechanisme is’. De stap van de Poolse minister wordt allerwegen gezien als een onaanvaardbare breuk in de Europese solidariteit.
Ook Daniel Kawczynski, een Brits conservatief parlementslid van Poolse afkomst, kreeg deze week veel verwijten naar zijn hoofd geslingerd. Hij heeft toegegeven dat hij bij de Poolse regering gepleit heeft voor het blokkeren van uitstel van de officiële periode die staat voor de brexit en die eindigt op 29 maart. Kawczynski is een aanhanger van de harde lijn en wil voorkomen dat zijn tegenstanders alsnog kansen krijgen op een andere uitkomst dan een snel, volledig en definitief uittreden van het Verenigd Koninkrijk uit de EU.
COLUMN - Net voor de start van het World Economic Forum in Davos, waar dik honderd regeringsleiders en ruim duizend hoofden van internationale bedrijven de wereldeconomie bespreken, bracht Oxfam een rapport uit: het jaarlijkse overzicht hoe de verdeling van rijkdommen tussen landen en mensen zich ontwikkelt, zeg maar Oxfams kritische versie van The State of the World Union. Net als vorig jaar zijn de cijfers schokkend.
Afgelopen jaar kwamen er 165 miljardairs bij. Het vermogen van alle miljardairs ter wereld tezamen groeide met 12 procent, omgerekend liefst 2,5 miljard dollar per dag. Het totale bezit van de armste helft van de wereldbevolking daalde intussen 11 procent. Kort gezegd: de superrijken kregen er nog meer geld bij dan de allerarmsten verloren. Nog korter: de kloof tussen arm en rijk verdiept zich fors.
Terecht stelt Oxfam in zijn rapport, ‘Public Good or Private Wealth’, dat deze groeiende kloof tussen arm en rijk de strijd tegen armoede ondermijnt en zelfs vaak teniet doet. Deze almaar schever wordende verdeling schaadt werkelijk alle economieën en is wereldwijd een belangrijke motor voor publieke woede, maatschappelijke onrust en sociale wanhoop.
Want wat gebeurt er? De rijken – zowel individuen als multinationals – worden hoofdzakelijk rijker doordat ze, mede dankzij extensieve lobbies, door overheden worden ‘ontzien’ (want vestigingsklimaat! trickle down! die mensen hebben dat toch zelf verdiend!) en zodoende minder belasting hoeven te betalen. Voorts mijden en ontwijken ze belastingen dat het een aard heeft, plegen ze her en der belastingfraude (CumEx!), en weten ze, door met kapitaal te schuiven, overal gunstige regelingen te benutten. Het netto resultaat is dat bedrijven als Amazon, Shell en Apple amper belasting betalen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
‘….a rare victory for the European Union and NATO’. (NYT)
Meer achtergrond hier.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Dit is het Sargasso-café van donderdag 24-01-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Noorwegen: niet alleen het huis van een gestoorde black metal-scene die zichzelf uiteindelijk uitmoordde (how’s that for your random fact of the day?), maar ook het land waar Susanne Sundfør geboren en getogen is. Die ook best aardige nummers maakt.
Dit is het Sargasso-café van woensdag 23-01-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
4 minuten Massive Attack die best het dubbele hadden mogen zijn. Maar ja.
Jesse Klaver is levensgevaarlijk bezig, hij staat te liegen, en is straks verantwoordelijk voor 50.000 ‘klimaatwerklozen’. Hij verspreidt fake news en dat moet gezegd worden.
Hans de Boer, voorzitter van de werkgeversorganisatie VNO-NCW, reageerde gisteren op NPO Radio 1 op de initatiefwet van GroenLinks voor een CO2-belasting voor de “grote industrie”, waarvan de opbrengst is bestemd is voor verlaging van de energierekening van burgers.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.