Auteursrechtwetgeving gaat GroenLinks te ver

"Regels moeten met de tijd mee, maar wat op tafel ligt ondergraaft de digitale stappen die we tot nu toe hebben ondernomen. Een dergelijke ´innovatie´ maakt het internet kapot" Zegt GroenLinks Europarlementslid Judith Sargentini. Vandaag heeft het parlement gestemd over de omstreden nieuwe regels voor het auteursrecht. Met de omstreden artikelen 11 ('linktax') en 13 (uploadfilter). De nieuwe richtlijn is  aangenomen met 348 tegen 278 stemmen. "Natuurlijk moeten we ervoor zorgen dat de makers van online content, zoals artiesten en journalisten, genoeg betaald krijgen voor hun werk." Maar de huidige plannen voor strenge regulering van het 'recht'  om te linken, en een uploadfilter, gaan Sargentini te ver. "Staan er op Twitter straks nog memes op basis van televisiebeelden van het Wereldkampioenschap Voetbal? Of mag je nog linken naar een krantenartikel online? Dat is maar zeer de vraag."

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Closing Time | Zachter

, door

Reinout Douma, componist en dirigent van het Noordpool Orkest en zangeres Janne Schra schreven muziek bij gedichten van M. Vasalis. Uitgebracht in 2017. De tekst leek me wel toepasselijk bij de reuring na de verkiezingen van 20 maart (tekst na de break onder het filmpje).

Zachter

Het strand is wel mijn vaderland,
de zee synchroniseert nog monotoon
stromen van tegenstrijdigheden.
Toch droom ik soms, dat er een hoge boom
zou staan waaronder ik mij neer kon leggen,
een boom, die breed geloverd in terrassen
van takken vogels bergen zou.
Vogels, die zingen een voor een,
niet tegelijk, en luistrend naar elkaar.
Soms droom ik dat: wanneer ik bang
ben voor de nimmer bange meeuwen
die vrij zijn, maar nooit blij
en die niet zingen, maar òf zwijgen
òf schreeuwen.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: https://pixabay.com/illustrations/landscape-water-rock-spaceship-1328858/

The Orville: Een serieuze parodie

, door

RECENSIE - Zo’n anderhalf jaar geleden schreef ik over mijn vreugde over de nieuwe Star Trek-serie Discovery. Min of meer tegelijkertijd werd ook de serie The Orville gelanceerd. Met Seth McFarlane (o.a. van de absurde tekenfilmseries Family Guy en American Dad) als bedenker en producer, beloofde dat een hilarische sciencefiction-parodie te worden.

Zo zout wordt het niet echt gegeten. Seth is groot fan van Star Trek (ST) en pakt het serieus aan. Al is de openingsscène van het 1e seizoen wel een uh, binnenkomer en valt er echt wat te lachen. De setting is vrij identiek aan die van de ST-franchise, ook het uiterlijk van de aliens en samenstelling van de crew is duidelijk afgekeken. De verhaallijnen zijn af en toe echt spannend en de karakters hebben diepgang. Het levert een verfrissend subtiele parodie op. Hollywood is er verguld mee, getuige de hier en daar opduikende celebs (Ted Danson, Victor Garber) voor piepkleine rolletjes in de serie en een prijs voor Beste Sciencefiction serie.

Overigens is The Orville de naam van het ruimteschip, ongetwijfeld vernoemd naar Orville Wright van de gebroeders Wright, de Amerikaanse luchtvaartpioniers. Waaruit maar weer blijkt dat over alle aspecten van deze serie best goed is nagedacht.

Foto: copyright ok. Gecheckt 28-09-2022

De dubbele klimaatpet van olie- en gasbedrijven

, door

NIEUWS - Aan de ene kant investeren Europese olie- en gasbedrijven de laatste tijd steeds meer in duurzame energie en in overnames van clean tech bedrijven. Aan de andere kant spenderen ze veel geld om te lobbyen tegen klimaatbeleid. Een nieuw onderzoeksrapport van de Britse denk tank Influence Map schat dat de vijf grootste private olie- en gasbedrijven sinds de ondertekening van het klimaatakkoord van Parijs 1 miljard dollar hebben gespendeerd om klimaatbeleid te blokkeren.

Lobby tegen klimaatbeleid

InfluenceMap onderzocht de uitgaven van Shell, BP, Chevron, Total en ExxonMobil. Volgens Influence Map geven de bedrijven samen jaarlijks zo’n $200 miljoen uit om klimaatbeleid te vertragen of om energie- en klimaatbeleid bij te sturen. De uitgaven worden vooral in de VS gedaan. Tegelijkertijd geven de bedrijven zo’n $195 miljoen dollar uit aan reclamecampagnes om de suggestie te wekken dat ze een ambitieus klimaatbeleid voorstaan.

Als voorbeeld noemt InfluenceMap de biobrandstof van algen campagne van Exxon. Volgens de advertentie campagne van Exxonmobil zijn algen een van de ‘grootste beloften voor de volgende generatie biobrandstoffen’ met significante klimaatvoordelen. Het doel van Exxon om 10.000 vaten bio-brandstof van algen per dag te maken behelst echter slechts 0,2% van de raffinagecapaciteit van het oliebedrijf.  Tegelijkertijd heeft het bedrijf aangekondigd fors te gaan investeren in olie- en gaswinning, zowel in de schaliegaswinning en in de Canadese teerzanden. Ook kwam het bedrijf niet opdagen op een hoorzitting van het Europees Parlement over het verspreiden van nepnieuws over klimaatverandering. In een brief, die in handen is van AFP, geeft ExxonMobil aan bang te zijn dat uitspraken op de hoorzitting gebruikt kunnen worden in Amerikaanse klimaatzaken tegen het bedrijf over het verspreiden van onjuiste informatie over klimaatwetenschap en over de risico’s die klimaatverandering voor het bedrijf oplevert. De Europese groenen hebben als reactie op het niet op komen dagen een motie ingediend om lobbyisten van ExxonMobil de toegang tot het Europees Parlement te ontzeggen, daarmee zou het bedrijf na Monsanto het tweede bedrijf worden dat dit privilege verliest.

Waan van de dag

Baudet is geen fascist, hij is de Nederlandse Poetin

, door

…meent Erdal Balci in HP/De Tijd:

Hoe immens het trauma van de Tweede Wereldoorlog is bij de Nederlanders, hebben we de afgelopen dagen goed kunnen constateren. De hele intelligentsia van het land heeft het na het grote succes van Thierry Baudet bij de Statenverkiezingen voortdurend over de oorlog, de jaren dertig in Duitsland, Hitler, Goebbels… Het trauma is zo groot dat niemand door heeft dat afgelopen woensdag geen Hitler is geboren, maar geheel naar de geest van deze tijd onze eigen Nederlandse Poetin.

Foto: Het Tetrapylon dat volgens de laatste berichten is verwoest door IS copyright ok. Gecheckt 12-10-2022

Vandalisme en plundering

, door

ACHTERGROND - De zogenaamd Islamitische Staat lijkt te zijn verslagen. Een organisatie die met vandalisme en plundering nogal wat antiek erfgoed heeft vernietigd. Of toch niet? Een overzicht.

Syrië

De erfgoedschade in Syrië is vooral toegebracht door het regime. De zogenaamd Islamitische Staat heeft zich beperkt tot acties die eerder mediageniek waren dan schadelijk. Ik wil ze daarmee – dit schrijf ik met nadruk – niet bagatelliseren want de schade is reëel, maar het waren toch vooral de personeelsadvertenties van een terreurgroep en de westerse media hebben de taak van megafoon goed op zich genomen. Het beschadigen van oudheden was voor IS echter geen echt doel. Als dat zo zou zijn geweest, had het Resafa kunnen plunderen, maar het liet die stad ongemoeid.

Er is echter wel degelijk schade, zeker. Maar hoe onaantrekkelijk de vernietiging van de tetrapylon in Palmyra ook moge zijn geweest, het was een twintigste-eeuwse herbouw en hij wordt inmiddels opnieuw herbouwd. De schade aan de woestijnstad was al met al minder dan bijvoorbeeld die aan Apamea, waar vandalen een complete antieke stad systematisch omspitten. De satellietfoto’s waarop dat is te zien, tonen dat de kuilen zich uitsluitend bevinden op de archeologische site. De omringende akkers bleven onaangetast. Dat de plundering zich beperkte tot overheidsland, bewijst dat dit een operatie was van het Syrische leger.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Waan van de dag

SG-café maandag 25-03-2019

, door

Dit is het Sargasso-café van maandag 25-03-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.

Closing Time | BCUC Nobody knows

, door

Iemand vroeg: kent u deze lijst? Welnu, van die lijst BCUC (Bantu Continua Uhuru Consciousness).

Van hun album Emakhosini, drum and bass, gospel en traditionele muziek uit de Zuid-Afrikaanse Soweto townships. Eén van de gebieden in de wereld waar het ‘Nobody knows the trouble I’ve seen’ zo afschuwelijk van toepassing is.

Pardon, niet ‘is’, maar  ‘was’, als het aan BCUC ligt. Het idee voor de videoclip ontstond toen de groep, naar aan leiding van de ‘Rhodes must fall-campagne’, zich afvroeg wie of wat een memorial monument verdient. Dat zijn dus ‘gewone’ mensen die in Soweto elke dag nog zien te overleven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende