Zoekresultaten voor

'birma'

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sylvester Stallone als wereldverbeteraar?

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor Zita Schellekens. Zita is coördinator van de Free Burma! Campagne. Ze was in het verleden Internationaal Secretaris bij de Jonge Socialisten, maar is nu bestuurslid van IUSY, de internationale koepelorganisatie van alle jonge socialisten en jonge sociaal democraten. Daar is Zita verantwoordelijk voor het Global Progressive Youth Forum.

George Clooney heeft al menig film gemaakt om bepaalde politieke gevoelige onderwerpen aan te kaarten. Clooney heeft zelfs de mogelijkheid gehad om de VN Veiligheidsraad toe te spreken en alle aanwezige landen op hun verantwoordelijk te wijzen om in te grijpen in Sudan. Leonardo DiCaprio, vroeger bekend als tieneridool en aanwezig in velen meisjeskamers, is tevens uitgegroeid tot wereldverbeteraar, en maakte films als Blood Diamond en zijn eigen versie van An Inconvenient Truth.

Maar nu heeft zich in Hollywood een verrassende kandidaat gemeld: Sylvester Stallone. Stallone is met name bekend geworden door zijn imposante spiermassa en als ruige moordmachine in films als Rambo en Rocky. Stallone kruipt ruim 20 jaar na dato weer in de rol van John Rambo. Maar deze film is niet zomaar een gewone Rambo-film, deze film heeft een specifieke missie!

Wrede dicatuur
De missie van de film is namelijk om een van ’s werelds meest vergeten tragediën ter wereld op de kaart te zetten, die van Birma. Birma is immers al meer dan zestig jaar een van de wreedste dictaturen ter wereld, inclusief totale armoede, waar een op de drie kinderen ondervoed is, dwangarbeid, grootste aantal kindsoldaten ter wereld en ga zo maar door.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Magnum verbond

Koudelka Het waren geen makkelijke tijden voor het Magnum foto-agentschap in 1956. Uit Egypte kwam het bericht dat de tweede president van het agentschap, David “Chim” Seymour om het leven was gekomen in een kogelregen terwijl hij bezig was de Suez crisis te portretteren. Twee jaar eerder al was Robert Capa, initiatiefnemer van Magnum al op een landmijn in Indochina getrapt en zo bleven er in minder dan tien jaar tijd nog maar twee oprichters van het roemruchte agentschap over, Henri Cartier-Bresson (1908 – 2004) en George Rodger (1908 – 1995). Daar staat dan wel tegenover dat laatstgenoemde heren wel een hoge leeftijd hebben mogen bereiken.

De vier fotografen waren gelouterd teruggekeerd uit de Tweede Wereldoorlog; Capa stond bekend als de grote oorlogsfotograaf die mee ging in de frontlijnen, Cartier-Bresson speelde een grote rol in het Franse verzet en zat een aantal keren vast in Duitse krijgsgevangenissen, Rodger had veel in Duitsland gefotografeerd en moest op de vlucht voor de Japanners in Birma en Seymour was fotograaf voor het Amerikaanse leger in Europa geweest. Na de oorlog voorzagen ze de grote veranderingen in de machtsverhoudingen en deze wilden ze vastleggen in een soort documentaire-achtige reportages, maar dan wel onder eigen voorwaarden. Daartoe werd in 1947 het viermanspact gesloten, genoemd naar Capa’s favoriete champagne, dat ondertussen is uitgegroeid tot 58 leden en nog eens een twintigtal aspirant-leden kent die een paar jaar de kans krijgen om zich te bewijzen voor een volwaardig lidmaatschap. In 2007 werd het zestig jarig bestaan gevierd in de vorm van een overzichtstentoonstelling die nu in het Stedelijk te zien is. Het is een overzicht uit een archief waaruit een enorm collectief geheugen spreekt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Law enforcement gone wrong

Als het gaat om filmpjes van geweld in politiecellen bent u van ons gewend dat het materiaal uit Egypte of Birma komt. Dit maal hebben we een filmpje uit een democratische rechtsstaat, om precies te zijn: Ohio, Verenigde Staten. Een vrouw belt 911 voor hulp, maar als de politie arriveert toont ze per abuis het rijbewijs van haar overleden zus. Vervolgens wordt zij (het slachtoffer) in de boeien geslagen en naar het bureau gebracht. In de cel worden haar enkele standaardvragen gesteld als: “Do you have any weapons or sharp objects… have you ever thought of harming yourself?”. Als de vrouw hierop antwoordt met “Now or ever?” is dit voor de zeven agenten reden om de vrouw te knevelen en de ontdoen van haar kleren. Alles werd gefilmd. Daarna lieten ze haar enkele uren naakt achter in een koude cel, met wc-papier probeerde ze haar lichaam te bedekken om het warm te krijgen. De sheriff van Stark County ontkent alles. Maar de beelden zijn beschikbaar voor de rest wereld: Het filmpje / het nieuws / protest

Uw bespiegelingen over wat wie hier zien: (a) adequaat politieoptreden (b) een incident (c) een politiestaat in wording (d) iets anders namelijk… kunt u kwijt in de comments… now or ever…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe de junta aan de stekker trok

Tijdens de opstand van de monniken in Birma sloot de militaire junta het internet af. Tot nu toe is alleen in Nepal zo drastisch tegen het internet opgetreden toen de koning in 2005 de noodtoestand uitriep. Zelfs Wit-Rusland, Kyrgyzië en Tajikistan gingen hierin niet zo ver. Het OpenNet Initiative dat de censuur en controle op het internet in de gaten houdt komt vandaag met een rapport over de hoe de junta niet alleen heeft proberen te voorkomen dat er informatie het land uitkwam maar ook dat er niks via het internet binnenkwam. Fokke en Sukke hadden zo al hun eigen ideeën over hoe het internet in Birma af te sluiten.

Het rapport dat spreekt van “Information Wars 2.0” bevat o.a. technische details omtrent het filteren en het omzeilen ervan en laat zien dat het internet ontzettend kwetsbaar is (zeker als er in een land maar twee ISP’s zijn). Maar ook geeft het aan dat ondanks dat Birma een van de laagste internet penetrations heeft (<1%) de bevolking toch in staat was beelden en verhalen de wereld in te sturen, zoals deze gruwelijke foto’s van een vermoorde monnik. Verplicht leesvoer voor iedere webmaster, systeembeheerder en andere it-er die op alles voorbereid wil zijn.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Free Burma!

Free Burma!

Vandaag is de Internationale Bloggerdag voor Birma. Webloggers worden opgeroepen op deze dag niets te posten en alleen maar bovenstaande banner te tonen.
Het is de bedoeling dat weblogs deze dag verder stil zijn. GeenCommentaar gelooft niet in stilte, om problemen in de wereld van groot tot klein op te lossen moet je juist praten en discussieren, wat we vandaag dan ook zullen doen. Maar we willen er wel bij stilstaan.

We zullen het nieuws vanuit Birma in ieder geval aandachtig blijven volgen.

Free Burma!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Free Burma!


Free Burma!

Today is the International Bloggers’ Day for Burma. On this day bloggers around the world are planning to refrain from posting to their blogs on October 4 and just put up one banner then, underlined with the words “Free Burma!” [wiki]. To set a sign for freedom and show our sympathy for these people who are fighting their cruel regime without weapons. Sargasso is supporting the International Bloggers’ Day for Burma. However because we are in the midst of our activities for the international Why Democracy campaign in which we are discussing improvements for our democracy, refraining from blogging is not an option for us. Nevertheless Sargasso has been closely following the developments in Burma and will assist Burmese bloggers where possible to spread their messages around the world. For a Free Burma!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Helpen blogs mensenrechten verdedigen?

Gisteren sloot de militaire junta van Birma het internet af en begon ze met het in beslag nemen van mobieltjes. In de dagen daarvoor hadden Birmese bloggers via weblogs, email, sms en zelfs electronische wenskaarten nieuws over de geweldadige onderdrukking van de vreedzame volksopstand naar buiten gebracht. Zo zijn de beelden van het bloedbad in het Ngwe Kyar Yan klooster via een blog over de wereld verspreid. Hier op Sargasso hebben we dit nieuws weer doorgegeven en voegde Birma zich in het rijtje recente (gelukte en mislukte) grassroots omwentelingen waarbij lokale burgerjournalistiek een belangrijke rol speelde: de Oranjerevolutie in Oekraïne, de Cederrevolutie in Libanon, de fluwelen revolutie Georgië en de protesten in Wit-Rusland. In den beginne hadden weblogs een voorsprong op de professionele media met het signaleren en doorgeven van deze nieuwe vorm van verslaggeving. Inmiddels hebben de kranten en de journaals Blogspot en Flickr ook ontdekt en bezitten burgerjournalisten niet langer deze exclusiviteit. Maar de geëngageerde blogger zal hier niet mee zitten want het gaat immers om het verspreiden van de boodschap voor de Goede Zaak onder zoveel mogelijk mensen en de professionele media zijn daar nog steeds ook een geschikt kanaal voor. Maar dragen grassroots boodschappen via blogs en mobieltjes nu significant bij aan het verdedigen van de mensenrechten?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Fotos des Tages – Golden Revolution

birma1.jpg
Birmees leest lastig, maar deze boodschap op een Birmees blog van vandaag duidt erop dat de autoriteiten websites (zijn) gaan blokkeren. Een engelstalige Birmese blogger bevestigt dit vermoeden: “An army of young techies in Yangon works around the clock to circumvent the censors, posting pictures and videos on blogs almost as soon as the protests happen” (soneseayar). Een andere engelstalige Birmablogger loopt zelf mee in de protesten: “People’s participation is immense even though there is rumors that SPDC will crack down the demonstration violently” (dathana), maar moet inmiddels via email posten omdat in Birma toegang tot het blog wordt geblokkeerd. Verder spreken de beelden op Birmese blogs voor zich: seinkhalote & mmedwatch. Vandaag is het leger in Rangoon gesignaleerd en zal waarschijnlijk ingrijpen.
birma2.jpg

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De zonnekoningin

“Ik haat jullie koningin. De koningin van Nederland is een hoer”, riep een Amsterdamse man vorige maand tegen de politie. Daarna zou hij seksuele handelingen hebben beschreven die hij met de majesteit zou willen verrichten. En, voor zover we kunnen nagaan, was die man niet Hans Teeuwen.

Deze brave burger heeft de gruwelijke pech dat hij die gedachte in onze hoofdstad aan het publiek vertrouwt. Want het o zo progressieve Nederland, altijd op de barricaden voor gelijkberechtiging en vrijheid van meningsuiting en tegen klassenjustitie, heeft nog steeds wetsartikel 111 van het Wetboek van Strafrecht niet geschrapt: majesteitsschennis. Op het beledigen van onze vorstin staat sinds 1881 in dit land een gevangenisstraf van maar liefst vijf jaar. Ter vergelijking: daar mag je heel wat kinderporno voor verspreiden. Daar kun je de koningin bijna voor vermoorden. Maar alles in proportie: de koningin is niet de enige met een uitzonderingspositie in ons wetboek. Gelukkig kost het beschimpen van de kroonopvolger of diens echtgenoot je slechts vier jaar nadenktijd in de cel. Want die zijn net iets minder goddelijk.

Nederlanders lijken maar niet te begrijpen want een ongelooflijk kankergezwel die bepaling in ons wetsysteem vormt. Men beschouwt het als een aardige curiositeit, een uitheemse panter dat zo nu en dan in het nieuws opduikt. Maar ter illustratie: Beatrix is een bitch! Willem-Alexander is een hansworst! Maxima is een golddigger! Opgeteld bij het plaatje bovenaan dit artikel kan ik nu 14 jaar in de gevangenis verdwijnen, en (zie het wetboek) levenslang het recht verliezen me als journalist te manifesteren. Sterker nog: als je als adellijke nichtje je tante eens een verbale oorvijg geeft, kun je volgens de wet gewoon de cel in. En waar was de politie toen Maxima haar man ‘een beetje dom’ noemde? Of toen Willem Alexander zichzelf ‘stomme eikel’ noemde toen ie bij het ophangen van een schilderijtje met een hamer op zijn vingers sloeg?

Vorige Volgende