Berlijn overweegt standbeeld Hitler

De stad Berlijn overweegt een standbeeld van Hitler te plaatsen. Het stadsbestuur wil hiermee een krachtig signaal afgeven tegen de opkomst van extreem-rechts in de stad. Burgemeester Flaue-Küller: "Niets is een krachtiger signaal tegen racisme en onverdraagzaamheid dan het plaatsen van een standbeeld van dé persoon die na zoveel jaren de personificatie is geworden van dat kwaad. Dit standbeeld biedt daarmee een prima kans om het juist te hebben over het verleden, nu de mensen die het hebben meegemaakt bijna niet meer onder ons zijn". Zorgen dat het standbeeld juist het verkeerde signaal geeft heeft de burgemeester niet: "We zullen een paar regels duiding bij het standbeeld plaatsen zodat iedereen weet wat voor een onaangenaam heerschap hij was. Natuurlijk zullen we ook wat positieve punten benadrukken, want niemand is 100% slecht en hij heeft ook echt wel een paar goede dingen gedaan. Both sides, fair & balanced, noemen ze dat geloof ik." Op de vraag waarom het nu, 75 jaar na de oorlog, zo belangrijk is om dit standbeeld te plaatsen antwoordt de burgemeester: "Juist op momenten van maatschappelijke onrust is het goed om te reflecteren op de geschiedenis. Je ziet het in de VS, waar in de jaren 60 van de vorige eeuw enorme protesten waren tegen rassenongelijkheid. Ook toen reageerde men met het plaatsen van standbeelden van bijvoorbeeld generaals die tegen het afschaffen van de slavernij vochten, allemaal voor de discussie, en kijk hoe ver ze daar gekomen zijn!".

Door: Foto: Hans Splinter (cc)
Foto: Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay

Triest record

COLUMN - In eerder artikelen in april gaven we een indruk hoe het coronavirus haar verwoestende werk deed ten opzichte van griep of andere besmettelijke (infectueuze en parasitaire) ziektes in het verleden. Het zag er toen al (27 april) rampzalig uit, hoewel er nog twee jaren waren waar griep én overige besmettelijke ziektes fataler bleken:

Het coronavirus COVID-19 verdringt andere besmettelijke ziektes. Dat was onze waarneming in een eerder artikel.
Inmiddels is het al zo ver. Met 4475 overledenen (bron RIVM t/m 26 april) overtreft het coronavirus in de statistieken het aantal jaarlijkse griepdoden (gemeten over 1950 tot en met 2018). Het dichtst in de buurt komen de jaren 1951 en 1953 met respectievelijk 1608 en 1579 aan griep overleden mensen.

Het bijbehorende plaatje zag er toen zo uit (aantal aan COVID-19 overledenen was 4475):

© Sargasso besmettelijke ziekten ivm coronavirus sterftecijfers

Afgelopen vrijdag meldde de RIVM dat het aantal aan COVID-19 overleden mensen de grens van 6000 was gepasseerd.

Het plaatje ziet er nu, per maandag 8 juni, zo uit:

© Sargasso coronavirus aantal overledenen per 8 juni 2020

Het coronavirus heeft ruim 4800 meer overledenen tot gevolg dan de griep in 2018. En bijna 1480 meer doden dan het totaal aantal mensen dat aan griep én andere besmettelijke ziekten in 1951 overleden.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

SG-café maandag 08-06-2020

Dit is het Sargasso-café van maandag 08-06-2020. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.

Foto: © Sargasso logo Goed volk

Goed volk | Donderdag van de doden

LONGREAD - Geen volk dat zijn doden niet herdenkt. Dit kan seculier vorm gebeuren, zoals de nationale dodenherdenking op 4 mei, of in religieuze sfeer. Christelijke dodenherdenkingen zijn niet altijd, maar wel vaak, kersteningen van heidense gebruiken en bevatten dan elementen uit dat heidense verleden. Soms is er sprake van syncretisme, maar ook van ‘dubbelgeloof’: twee tradities blijven naast elkaar voortbestaan en worden door dezelfde personen uitgevoerd. Vooral bij insulaire en Slavische volken komt dit nog steeds voor.

Niet-christelijke dodenherdenkingen zijn vaak een vorm van voorouderverering. Dodenherdenkingen vinden meestal aan het begin van de winter plaats, maar er is een specifieke reden waarom ik nu juist bij de naderende zomer over dit onderwerp begin.

Dit lange stuk gaat over twee onderwerpen, die elkaar snijden: enerzijds dodenherdenking, anderzijds het feit dat het ‘gewone volk’ wars is van abstracte principes en zich vooral bekommert om familie en primaire behoeftes. Hierin herkennen mensen elkaar, ook cultuuroverschrijdend. Deze twee elementen komen bij elkaar in de oosterse ‘donderdag van de doden’, ergens in de paastijd, maar laten we bij het begin beginnen.

Christelijke dodenherdenkingen

Van de christelijke dodenherdenkingen is ongetwijfeld het Rooms-Katholieke Allerzielen op 2 november de bekendste. De herdenking werd in 998 ingesteld door abt Odilo van Cluny om structuur aan te brengen in de diverse destijds bestaande dodenherdenkingen en kreeg haar naam in de dertiende eeuw. Odilo zal voor de datum van 2 november hebben gekozen omdat de herdenking zo een logisch vervolg werd op Allerheiligen, waarbij alle heiligen en martelaren worden herdacht. Van kerstening van heidense gebruiken is hier geen sprake, al zal de formele herdenking aansluiten bij gevoelens die al bestonden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Queen voor gevorderden – Les 1 – A Night at the Opera

LONGREAD - Voor het andere blog waar ik voor schrijf (Hoe Vrouwen Denken) ben ik een serie muziekartikelen aan het schrijven over mijn cd-collectie, onder de noemer “Ouwe meuk is ook leuk!”, in alfabetische volgorde.  Met het idee dat die verder ongebruikte relieken dan nog enig nut dienen. Het is een leuke kapstok waar ik al bijna een half jaar zoet mee ben, en het eind is nog niet in zicht. Aangekomen op het punt waar ik nu ben, ging ik volledig los, want het gaat over mijn all time favorite band Queen. Daar weet ik wel wat van, zeg maar, en opeens wist ik het: ik ga Queen-les geven. Vast ook leuk voor de Sargasso-lezer.

Ik wil het vooral over de minder bekende nummers hebben. And some fun facts on the side.

Les 1

A Night at the Opera. De bekende nummers zijn natuurlijk Bohemian Rapsody (11), You’re My Best Friend (4) en Love of my Life (9), ook de Queen-versie van God Save the Queen (12) zul je wel eens gehoord hebben. Er is zeker iets over te melden, maar ik sla ze toch even over.

De opener is meteen een lekkere binnenkomer. Ik zet ‘m wel eens op als ik heul erg pissed off ben op iemand. Freddie Mercury schreef het nummer nadat de band was genaaid door hun manager en platenlabel, of zo voelde hij dat in elk geval. In die tijd tekende je bij een label en die namen vooruitgeschoven kosten op zich, maar pikten ook het grootste deel van de omzet van je muziek in. Hier een aardige reconstructie van het financiële plaatje rond Queen in hun begintijd. Of Freddies gevoelens terecht waren, daar kun je een aardige boom over opzetten. Dat gaan we niet doen. We gaan gewoon lekker luisteren naar dit fenomenale muziekstuk (wat mij betreft een van hun beste nummers), dat we te danken hebben aan dit debacle. Hier de volledige, o zo venijnige tekst.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Closing Time | Arsenal

Hoewel de naam Arsenal misschien een herkomst op de Britse eilanden doet vermoeden, komt het duo Hendrik Willemyns en John Roan gewoon uit Brussel, voor zover iets uit de prachtige hoofdstad van België ooit gewoontjes zou kunnen zijn. Ik heb ze één keer zien optreden in de Brakke Grond en heb daar verdomd goede herinneringen aan. Het liedje Longee, gezongen door Ruth Da Costa, kwam uit in 2003.

Foto: European Council (cc)

Wel consequent, maar ook behulpzaam…?

COLUMN - van Prof.Dr. Joop van den Berg

In de komende maanden zal worden beslist over het economische hulpprogramma van de Europese Unie aan haar lidstaten, in de hoop dat de Unie als geheel de coronacrisis zal doorstaan. De Europese Commissie heeft er een ambitieus programma van gemaakt: een herstelprogramma voor vooral Zuid-Europa; de begroting van de Unie voor de eerstkomende vijf jaren en tevens integratie van de European Green Deal in het herstel- en begrotingsprogramma.

Het totaal daartoe in te zetten bedrag begroot de Commissie op 750 miljard euro, waarvan 500 miljard in de vorm van subsidies. De overige 250 miljard zijn beschikbaar in de vorm van leningen. De Commissie leent daartoe zelf de benodigde middelen en zij zorgt voor financiering door middel van de (verhoogde) contributie van de lidstaten en de heffing van Europese belastingen, vooral bij de zeer grote ondernemingen en bij de technologische bedrijven.

Grondslag voor het ingenieuze Commissievoorstel is een plan dat was ingediend door de regeringen van Frankrijk en Duitsland. Pijnlijk detail voor Nederland: bij de vormgeving daarvan volgde de Duitse regering een aantal Franse ideeën (Europese belastingen en leningen, uitkering voornamelijk via subsidies) en distantieerde zich derhalve van het tot voor kort veronderstelde bondgenootschap met de ‘frugal four’, Nederland, Denemarken, Zweden en Oostenrijk.

Quote du Jour | Werken in de wetenschap

Ik zie ook bij collega’s in Leiden en aan andere universiteiten hoe moeilijk het is om genoeg onderzoekstijd te vinden. Hoe overwerkt ze zijn om goed onderwijs te kunnen blijven geven. Hoeveel vrije tijd ze erin moeten stoppen.

Daarmee is het een baan geworden die vooral toegankelijk is voor mensen met weinig zorgtaken en een gezondheid die bestand is tegen veel overuren. Een baan voor mensen die financieel het nog wel kunnen uitzingen op parttime aanstellingen en de onzekerheid van tijdelijke contracten. Om verschillende redenen begon dit mij op te breken.

SG-café zondag 07-06-2020

Dit is het Sargasso-café van zondag 07-06-2020. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.

Closing Time | KONGOS – I’m Only Joking

Je denkt bij een bandnaam als KONGOS al gauw dat dat te maken heeft met de muziekstijl, maar in dit geval is het gewoon de achternaam van de vier broers Kongos, Dylan, Daniel, Jesse en Johnny.

Oorspronkelijk afkomstig uit Zuid-Afrika waar ze hun jeugd doorbrachten, maar alweer jaren gestationeerd in Phoenix waar hun moeder vandaan komt. Papa John Kongos had wat succes als zanger in de jaren ’70 en de jongens treden heel niet onverdienstelijk in zijn voetsporen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende