De eerste versie van de Visie van Trots op Nederland is uit. Daar waar TON tot nu toe voornamelijk alleen de persoon Verdonk was, volgt nu de inhoudelijke invulling. De eerste versie is overzichtelijk en beknopt. Een eerste lezing laat zien dat het concept "Trots op Nederland" inderdaad de basis is voor veel voorstellen. Maar dat wil niet zeggen dat alle signaleringen ook terecht zijn of dat de aangedragen visie ook werkelijk een oplossing is voor het probleem. Maar goed, dat is mijn interpretatie. Dat oordeel moet ieder voor zich vellen. Het is in ieder geval goed dat er nu een stuk ligt waarmee een inhoudelijke discussie gestart kan worden. Ik geef hier een aantal citaten die mij opvielen en mijn mening daarbij. Hoor graag die van u ook. "..maar degene die zich onttrekt aan zijn/haar verantwoordelijkheid voor een gezonde samenleving kan en mag niet verwachten dat anderen wel voor hem of haar zullen zorgen." Er wordt verder niet gesproken over mensen die buiten hun schuld niet in staat zijn de verantwoordelijkheid te nemen. Hopelijk is dit niet een groep die dan extra buiten de boot gaat vallen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Duyvendakken, obamania, paktaks, nahuwelijk en horroropa, lifehacking, wiiën, smirten, zwemboerka en algenkerosine. Een greep uit de groslijst van de honderd leukste, mooiste, belangwekkendste of kenmerkendste nieuwe woorden, bij elkaar geharkt door Van Dale-hoofdredacteur en ‘wordwatcher’ Ton den Boom. Bosbank, nahuwelijk en rokerskerk, ook al nieuwe woorden die mogelijk voldoende houdbaarheid bezitten, om in de dikke Van Dale te worden opgenomen.
Maar het woord van het jaar werd ‘swaffelen’, en dat vooral omdat een ons allen bekend weblog dit geintje onder haar bezoekers pushte tijdens de internetverkiezing, die de afgelopen twee weken plaatshad. Liefst 57 %, tegen 12 % voor de nummer twee: ‘wiiën’. In ieder geval weten nu veel GS-reaguurders dat er zoiets als een Genootschap Onze Taal bestaat.
Onderwijl zien we op de journaals eindeloos vaak dat youtube-filmpje langskomen van de piemelzwaaier tegen de Taj Mahal. Een trendy dingetje dus en als woord eerder puberdialect. Ik schat dat tijdens het Brabantse en Limburgse carnaval heel wat zal worden afgeswaffeld, maar daarna is dit woord net zo hard weer uitgeluld. Gaat dus dezelfde kant op als de nummer één uit 2007: bokitoproof, allang weer in onbruik geraakt. Swaffelen, gewoon een lelijk woord ook. Duyvendakken bekt een stuk lekkerder en gastroseksueel is zeker een blijvertje. En waar is wiettop eigenlijk gebleven?
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Semi-vreedzaam protest niet gewaardeerd?
‘Schoenengooier is mishandeld’
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.