Bokitobeker 2008 gaat naar ‘Fitna’

Brief per email verzonden naar Geert Wilders Geachte heer Wilders, Het weblog Sargasso heeft onder zijn lezers een poll gehouden inzake “de érgste mediahype van 2008”. Na een peiling onder de reageerders kwam er een reeks ergernissen bovendrijven, die vervolgens in een Top Tien werd gegoten. Ik kan U, namens de jury die deze nominaties aan de lezers heeft voorgelegd, mededelen dat uw film 'Fitna' met afstand de eerste plaats heeft behaald: 23 procent, tegen 17 procent voor het duo Joran/Peter R. de Vries (2e plaats). Wij mogen U dan ook hierbij symbolisch de Bokitobeker 2008 uitreiken. Bijgaand logo kunt U desgewenst plaatsen op de website van uw partij, dan wel op uw briefpapier. Uit de einduitslag kunt U opmaken dat de wijze waarop U de film Fitna in de mediamarkt heeft gezet, tot een enorme hype heeft geleid. Nog vóór iemand ook maar één glimp van Fitna had gezien. De beker komt U des te meer toe, omdat de wijze waarop Balkenende c.s. politiek hebben geopereerd in de aanloop naar het uitbrengen van de film, nóg eens een hype van formaat heeft gecreërd (11 procent). Tenslotte meende nog eens 5 procent dat uw persoon als fenomeen an sich voor een surplus aan ergernissen heeft gezorgd. Al met al bent U als politicus/marketeer/regisseur/Bekende Nederlander goed voor bijna 40 procent van de érgste mediahypes in 2008. Onze welgemeende felicitaties met deze eclatante overwinning.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Democratie toe aan beleidsmatige reanimatie

Op Sargasso ontvangen we graag gastbijdragen. Hier een bijdrage van Harmen Bos, bestuurskundige en secretaris van de landelijke werkgroep Milieu en Energie van de PvdA (LME).

Democratie is bij uitstek een organisatievorm waarmee landen problemen, zoals de kredietcrisis, files en klimaatverandering, het hoofd kunnen bieden. Door een vrije markt van ideeën en opinies vormen kiezers een mening over wie hun belangen het beste kan behartigen. De gekozen volksvertegenwoordigers wegen alle feiten en mogelijke scenario’ s en komen dan tot solide keuzes, is het idee. Toch worden deze krachtige mogelijkheden van de democratie in Nederland niet benut. Op de werkvloer zien we het beleid op een drietal punten haperen:

1. De regering reageert alsof de kredietcrisis binnenkort weer voorbij is en de genationaliseerde banken met winst kunnen worden verkocht. Maar waarschijnlijk gaan we een historische meltdown van het bestaande financiële systeem meemaken, veroorzaakt door de enorme schuldenberg die de afgelopen decennia is opgebouwd. De econoom Nouriel Roubini voorspelde deze ineenstorting twee jaar geleden en heeft het nu over de “Bermudadriehoek van deflatie”, een liquiditeitsval en faillissementen van huishoudens en bedrijven (1). We behoren ons dan af te vragen hoe we Nederland kunnen loskoppelen van deze wereldwijde meltdown. Nu gebeurt het omgekeerde: de overheid opereert als kredietverzekeraar en bankier zonder een analyse van de risico’s die dat met zich meebrengt. De staatsschuld is in twee maanden gegroeid van 250 naar 340 miljard (2). Dat is historisch ongekend. De kans dat de overheidsbegroting meezakt in het drijfzand van een recessie wordt hierdoor groter.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Do The Blackout 3: 2008 – Jaar Sans

Do The Blackout is GeenCommentaars onregelmatig verschijnende zondagse muziekcolumn. De naam komt van een nummer van de band Speedball Baby.

Het is weer december en dat betekent dat in muziekland de jaaroverzichten worden gemaakt. Wat opvalt is dat veel van mensen anno 2008 graag naar een beetje saaie muziek luisterden. In de top 10 van meest beluisterde nummers van muziekcommunitysite Last.fm staan zelfs zes nummers van de saaiste band ter wereld, Coldplay.

Maar iets als Fleet Foxes, dat volgens de Nederlandse critici het op één-na-beste album van 2008 is, spettert niet bepaald. Het is heel erg goed gedaan, technisch valt er niks tegen in te brengen. Maar het blijft een beetje kruidentheemuziek.


Fleet Foxes – White Winter Hymnal

Dat ‘heel erg knap gedaan, technisch niets tegen in te brengen, maar wel een beetje saai’ heeft Fleet Foxes gemeen met het verder in alles tegenovergestelde Origin, een band wiens album Antithesis hoog scoort bij het in de metal toonaangevende Decibel Magazine.


Origin – Finite

Het soort techdeath als van Origin zet ik zelfs vaak op mijn mp3-speler als ik wil slapen in de trein. Je kan er goed het omgevingsgeluid mee verdringen en het constante geratel van de drums werkt rustgevend; je hoofd wordt er lekker leeg van omdat je aan niet anders meer kan denken. Maar verder wordt het toch al snel een grote brij. Een beetje melodie op zijn tijd kan geen kwaad (het schijnt dat Antithesis wat dat betreft een stap vooruit is ten opzichte van de volkomen onbeluisterbare voorganger, die door een recensent werd omschreven als een verzameling sweep picking etudes).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kunst Op Zondag | LHOOQ.


We hadden u achtergelaten aan het pissijn, de pisbak, het urinoir van Duchamp.
De vraag die we nu stellen: wat was er dan wat afgebroken werd door het installeren van een readymate?
De Belle-Epoque? Dat lijkt een te politieke stellingname, tenslotte draaide de Belle-Epoque rond klassenstrijd en esthetiek. Duchamp was vrij a-politiek, en men kan het op een piedestal plaatsen van een gebruiksvoorwerp ook zien als een pure esthetisering en dus ontkenning van elke andere inhoud – zoals de Belle-Epoque deed.
Was het de zieltogende Impressionistische stroming? Waar de waterlelies van Monnet wel helemaal in stilstaand water waren terecht gekomen? De Futuristen met hun semi stadsdrift, coke en vulgariteit, opgewonden standjes op een locomotief? Het koortsige strijdje tussen hart en verstand van de Fauvisten en de Kubisten? Of had ie het reeds tegen geniale dief Picasso die toen nog aan het bedelen was, onderwijl rondloeren wie hij moest bestelen na Braque?

Wellicht niet. Los van de vaststelling dat het een voorbode was van de cynische kijk die de hedendaagse mens typeert, is er één iets wat hij heeft afgebroken, te kijk gezet, voorgoed een killing mirror heeft vorgehouden, namelijk: de ernst.
De Marcel en zijn surdada’s hebben met brille een LHOOQ in de kunst gebracht, en wonderlijk genoeg is via die bevrijdende lach de ernst pas toegeslagen. Want, wat je wel verloren hebt in het proces, is een zekere onbevangenheid, een onschuld. De hedendaaagse mens kan tamelijk ongestraft lachen of aan het lachen brengen, maar er loert steeds het gevaar om de hoek dat jij, niet op de hoogte van de innuendo’s, met de verkeerde dingen lacht of nog erger: de humor niet inziet wanneer de kunstenaar er om smeekt.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Ongezonde investering

“De zorgverzekeraar heeft op geen enkele manier zijn publieke verantwoordelijkheid genomen en legt alle risico?s bij de overheid.”

[…]
“Het is onaanvaardbaar dat de overheden bij zo?n investering geen stem krijgen in de raad van toezicht.”

Kamerlid Van der Veen (SP) uit kritiek op zorgverzekeraar Achmea en Minister Klink rond de overheidsinvestering van 30 miljoen in de de doorstart van de IJsselmeerziekenhuizen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende