Zieltjes terugwinnen voor links

De links-rechts-oorlog woedt nog altijd voort. Inzet lijkt eens te meer de onderbuik van de samenleving, waar links niets van moet hebben, maar waarvan rechts vindt dat ze wel gehoord moet worden. Het gaat hier dan over de gemiddelde "xenofobe en allochtonenhatende" PVV-stemmer. De traditionele grote partijen (behalve, uiteraard, het CDA) lopen leeg, en ze proberen uit alle macht stemmers terug te krijgen van de PVV. Het linkerspectrum in de politiek presenteert het alsof dit een nieuw soort stemmer is, alsof ze de afgelopen jaren massaal zijn gemigreerd naar Nederland vanuit het boze buitenland. Wat ze vooral vergeten, althans in het openbaar, is dat dit tot voor kort deels hun eigen achterban was. En net als dat het niet lukt om allochtonen minder misdadig te maken door hen aan de lopende band crimineel te noemen, krijg je je stemmers niet terug door zo hard mogelijk tegen Wilders te ageren, en zijn kiezers kwalificaties als "abject" mee te geven. Ja, je krijgt er misschien aanhang bij, maar dat zijn waarschijnlijk niet de eerder verloren en nu tot inkeer gekomen zieltjes.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vandaag is het internationaal lachen geblazen

, door

Het is zomaar Internationale Lachdag vandaag en dat alweer voor de tiende keer. Het is toch wat, zou me toch bijna zijn ontgaan als ik niet wat verveeld op deze lome zondagmiddag de nieuwslogs zat door te zappen. Nog even schateren dan maar als contra-therapie na Zwarte donderdag en de dag voor we ons weer even in de Nationale Dodenherdenking dompelen?lachen-maarrrrr
Ik zag laatst wel een reportage op tv van een lachtherapie-groepje in het Vondelpark, maar dat was bepaald niet om vrolijk van te worden. Bijna genant om te zien hoe in yoga-sfeer mensen zichzelf dwingen om iets te doen, waar geen innerlijke drang aan ten grondslag ligt. Ik denk dat het onderhuids calvinisme ons in Nederland niet verder brengt dat een gniffel of een grijns. Lachdag leeft hier niet. Maar hoe anders is dat bij onze zuiderburen. Vanmiddag is op het Muntplein in Brussel een heuse lachmanifestatie gehouden: ‘Internationale dag van de lach 2009’. En even verder speurend blijkt dat het Belgische een heel netwerk van ‘Lachclubs‘ herbergt. En ik kom zelfs een kersvers onderzoek tegen van verzekeraar Delta LLoyd, waaruit blijkt dat er in België op de werkvloer veel te weinig wordt gelachen: ,,Uit onderzoeken blijkt dat een mens per dag minstens 15 minuten moet lachen.”
Een dagelijks lachkwartiertje dus en het schijnt een hoop kwalen te helpen voorkomen. Maar ja, waar haal je die lachmomenten zomaar vandaan. Of is het gewoon even in meditatie gaan en de lach in jezelf laten opborrelen? Ik ga het eens op Youtube proberen met de zoekterm ‘funny’. Lach ze vandaag. Hahaha!

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Quote du Jour

Quote du Jour | Duitsland als betrouwbare buur

, door

“Het land dat de oorlog begon waarin de doden vielen die we vandaag gedenken, is tot in zijn haarvaten veranderd. Duitsland is een baken van democratie en vrijheid geworden. Dat is een troostrijke gedachte op 4 mei.”

Een zeer verzoenend en hier en daar zelfs zalvend hoodredactioneel commentaar van de voormalige verzetskrant op deze ochtend. Van de verzetsmensen die het illegale Trouw vanaf 1943 maakten en verspreidden werden velen door de bezetter gearresteerd en gedood. Maar anno 2009 is alle wrok weggewist bij de krant die toen heel even onder de naam Oranje-Bode verscheen.
“Vandaag kunnen we ons dan ook gelukkig prijzen als buurland het huidige Duitsland te hebben. Waar zeventig jaar geleden Duitsland in de greep was van een gruwelijk regime dat onvoorstelbare ellende over de wereld bracht, daar is Duitsland nu een van de betrouwbaarste, stabielste, oprechtste democratieën ter wereld.”
Niet dat alles meteen geheel koek en ei is in het herenigde Duitsland, waar ook nazistische ressentimenten nog altijd voortleven, vooral in het voormalige DDR. Maar im Grossen Ganzen oordeelt Trouw toch dat met blijdschap kan worden teruggekeken op het verloop van de geschiedenis na 1945.
Bijna 65 jaar na dato lijken alle gevoeligheden tussen beide buurlanden nu wel verdwenen, maar helemaal is dat niet het geval. Verscheidene pogingen om (grens)plaatselijk de dodenherdenking van zowel Nederlandse als Duitse oorlogsslachtoffers te combineren, zijn steeds op niets uitgelopen. De tijd heelt niet alle wonden even snel en wellicht nooit helemaal.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Foto des Tages | Kindernachtmerrie

, door

beer_1024
Dit maal een foto ingezonden door Flip (dank!). Zijn typering “kindernachtmerrie” is treffend. Het geeft veel ruimte voor het vinden van het verhaal hierachter.
Overigens was dit in Ierland (nabij Dublin).

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende