Sinds de instorting van een stationsdak in Novi Sad waarbij vijftien mensen om het leven kwamen is het onrustig in Servië. In massale demonstraties in Belgrado en andere steden eisen demonstranten volledige openheid over de oorzaken van de ramp. Het instorten is volgens hen het zichtbare gevolg van de corruptie, het nepotisme en het geknoei die het bewind van Vucic al twaalf jaar kenmerken. President Aleksandar Vucic heeft twee weken geleden beloofd alle relevante documenten openbaar te maken. Afgelopen zondag gingen toch weer tienduizenden mensen de straat op. De protestbeweging tegen de regering lijkt zich uit te breiden. Ook in Nis en Kragujevac werd gedemonstreerd. Uit vrees dat ook middelbare scholieren zich zullen aansluiten bij de protesten heeft de regering hen een extra week vakantie gegeven. Het is niet de eerste keer dat president Vucic te maken krijgt met massale demonstraties. Vorig jaar waren enkele schietpartijen met dodelijke afloop aanleiding om zijn ontslag te eisen. Een brede coalitie beschuldigde hem en zijn SNS partij van autocratie, het onderdrukken van de media, geweld tegen politieke tegenstanders, corruptie en banden met de georganiseerde misdaad. Het heeft niet geholpen bij de verkiezingen, nu een jaar geleden. Vucic en zijn premier Ana Brnabic kregen bijna de helft van alle stemmen, de oppositie bleef steken op een kwart. Verkiezingswaarnemers en onafhankelijke media rapporteerden ongeregeldheden tijdens het stemmen. Spyware tegen de oppositie De zittende macht doet er alles aan om de oppositie klein te houden. Uit onderzoek van Balkan Insight en Amnesty International is gebleken dat de binnenlandse veiligheidsdienst van Servië Israëlische technologie gebruikt voor afluisteroperaties. Een activist van de culturele vereniging Krokodil, die zich tegen de Russische aggressie in Oekraïne verzet, ontdekte dat er na zijn verhoor door de inlichtingendienst geknoeid was met zijn telefoon. Forensische analyse van de telefoon door Amnesty International bevestigde dat de BIA toegang had gekregen tot de gegevens van de telefoon en spyware had geïnstalleerd die bekendstaat als NoviSpy. “In de daaropvolgende twee weken … zagen ze alles. Mijn kind dat zich aan het wassen was, foto’s die we deelden met hun grootouders – elk detail. Ik was geschokt,” vertelde de activist. De journalisten van Balkan Insight kwamen meerdere gevallen op het spoor. Bij arrestaties of 'informele gesprekken' met de inlichtingendienst worden telefoons in beslag genomen en voorzien van spyware. De in beslag genomen apparaten worden verbonden met de geavanceerde digitale forensische tools van het Israëlische bedrijf Cellebrite, bekend om het ontgrendelen van telefoons. Een aantal is vervolgens geïnfecteerd met NoviSpy, een spyware die in Servië is ontwikkeld. Rechtsstatelijkheid Het autoritaire Servische regime wordt in de EU gewantrouwd. Servië is kandidaat-lid van de EU, maar bij de laatste bijeenkomst van ministers van Buitenlandse Zaken over uitbreiding van de gemeenschap kreeg het land te horen dat het nog niet welkom is. Dat is niet vanwege de spyware die binnen de EU ook wordt ingezet door inlichtingendiensten. Volgens de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken Caspar Veldkamp heeft Servië onvoldoende voortgang geboekt op het gebied van democratie en rechtsstatelijkheid. 'Dat zegt dan een minister van een kabinet van waaruit voortdurend voorstellen en teksten komen die de rechtstaat ondermijnen', schreef een verontwaardigde lezer aan Trouw. Veldkamp noemde ook nog de houding van Servië tegenover Kosovo, een onderwerp waarover de EU nog steeds zeer verdeeld is. Spanje, Griekenland, Cyprus, Roemenië en Slowakije erkennen Kosovo nog steeds niet als zelfstandige staat, ook al wordt het land door de Europese Commissie gezien als potentiëel lid. De belangrijkste bezwaren van EU-lidstaten tegen de uitbreiding met Servië zijn echter gelegen in de houding van Vucic tegenover Rusland. De Servische president lijkt nog steeds niet te willen kiezen tussen een westerse koers gericht op de EU en het instand houden van de banden met Rusland. Op dat punt weerspiegelt zijn beleid de verdeeldheid in de Servische samenleving waar velen nog steeds hechten aan banden met de orthodox-christelijke slavische broederlanden. Het levert voor de EU een dilemma op. Een Servisch lidmaatschap kan de groeiende invloed van Rusland op de Balkan tegengaan. Aan de andere kant wil de EU na Orbán en Fico niet graag nog een derde vriend van Poetin binnenhalen.
Bovenstaande clip komt uit een Noorse talkshow, waar Winslow de presentatoren versteld doet staan met zijn cover van Led Zeppelins ‘Whole Lotta Love’, samen met folkzanger folk Odd Nordstoga.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
ESSAY, LONGREAD - Lange tijd gingen we ervan uit dat we klimaatproblemen zouden kunnen oplossen door voldoende wetenschappelijke kennis te vergaren, technologische innovaties te ontwikkelen en politieke kaders te creëren. Maar nu we dit alles gedaan hebben en de klimaatcrisis toch steeds verder uit de hand loopt, blijkt er meer nodig te zijn.
Aanpassing aan de klimaatcrisis is niet alleen een technische opgave waarbij vakgebieden als natuurkunde, techniek en geologie moeten samenwerken. Het is ook een sociale transitie en een overgang naar een nieuwe manier van denken en spreken.
Deze complexiteit vergt een combinatie van verschillende soorten kennis en manieren van kijken. Niet voor niets wordt de klimaatcrisis vaak aangehaald als illustratie om het belang van interdisciplinariteit aan te geven. Maar door de structuur van de universiteit wordt de belofte van interdisciplinariteit nog onvoldoende waargemaakt. Dat moet veranderen, en juist interdisciplinariteit kan ons daarbij helpen.
Er wordt vaak ingewikkeld gedaan over interdisciplinariteit, maar het betekent simpelweg ‘tussen disciplines’. Specifiek gaat het om leren communiceren tussen disciplines. Je leert steeds een nieuwe taal, zoals die van de natuurkunde of transitiewetenschap, en vertaalt je eigen discipline in die taal. Als je met anderen samenwerkt, ga je eerst in dialoog om te ontdekken wat de achtergrond en het niveau van je gesprekspartners is, zodat je daarbij kunt aansluiten.
COLUMN, OPROEP - van Menno Voorwinde van Bastapunt.nl
Waar zijn de Nelson Mandela’s, de dr. Marten Luther King jr.’s, de Moeder Teresa’s, de Jezus Christussen, de Mahatma Gandhi’s, de JFK’s van onze tijd? Waar zijn de vreedzame inspirators die een halve wereldbevolking konden inspireren tot inspanningen voor vrede? Mensen die zichzelf wegcijferden en anderen lieten zien dat vrede zoveel mooier is dan oorlog of macht. Mensen die, zonder aanzien des persoons, anderen op de been en weer vooruit hielpen. Waar zijn ze?
Natuurlijk weet ik dat de meeste van hen zijn vermoord of gevangen gezet, maar ze wáren er tenminste.
Ze zijn verdreven. Vervangen door bloeddorstige machtswellustelingen. En niet zo weinig ook. Putin, Trump, Xi, Musk, Meloni, Orban, Wilders, Netanyahu, Loekashenko, om er maar een paar te noemen. En, ja natuurlijk, er zijn heus nog wel wat ‘goeien’, maar de verhoudingen zijn alles behalve in balans. De machthebbers zijn nog niet eens de ergste. Het ergste is de meute die zich heeft laten opzwepen door de bloeddorstigen en alle remmen loslaat. Met als tussenpersonen de zelfbenoemde influencers die opzwepen ten behoeve van eigen gewin. (Niet bestaande) ontevredenheid wordt omgezet naar blinde haat. Haat naar alles wat anders is. Wat van ver komt. Wat onbekend is.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
De Canadese folkzangeres Loreena McKennit zet hier met haar ensemble een 19e eeuws kerstlied neer over de heilige hertog Wenceslaus I (905-935).
De jonge hertog verloste Bohemen naar verluidt van het antichristelijke bewind van zijn heidense moeder Drahomira, en moest dat met zijn leven bekopen. Hij zou uitgroeien tot martelaar en christelijke heilige.
RECENSIE - Onder bovenstaande kop schreef Jaap van Ginneken in 2002 in de Groene Amsterdammer: “De strijd om de ‘hoofden en harten’ van de bevolking in eigen land en binnen het eigen bondgenootschap, in neutrale landen en in vijandige naties, is sinds mensenheugenis de kern van alle agitatie en propaganda.” De aanleiding was de opheffing van het Office of Strategic Influence van defensieminister Donald Rumsfeld, nog voor de Irak-oorlog zelfs maar begonnen was. Van Ginneken vermoedde dat de activiteiten van dit bureau, dat na de aanslagen van 11 september leugens moest verspreiden in de strijd tegen het terrorisme, voortaan op meer heimelijke wijze zouden worden voortgezet. “Als je gaat liegen, moet dat immers niet van te voren in de krant worden aangekondigd. Zelfs als je de waarheid spreekt, word je dan niet meer geloofd.” Kees Kalkman bespreekt ‘Operatie Oppoets’, een onthutsend boek.
Jip van Dort – al bekend als een van de auteurs van het boek ‘Hawija’ over de aanval van de Nederlandse luchtmacht op een Iraakse stad tijdens de oorlog met ISIS en de catastrofale gevolgen daarvan voor de bewoners van de wijk waar Islamitische Staat een arsenaal had aangelegd – heeft nu een boek geschreven over vier recente gevallen waarin propaganda is ingezet bij Nederlandse deelname aan oorlog. Ten eerste claimde de Nederlandse regering in 2002 en 2003 een grote dreiging vanwege massavernietigingswapens in Irak, die er in werkelijkheid niet waren. Ten tweede werd van 2006 tot 2010 door het kabinet beweerd dat door onze militairen aan de Afghaanse autoriteiten (lees: de beruchte geheime dienst NDS) overgedragen gevangenen niet werden gemarteld, terwijl dat wel gebeurde. Ten derde werd in de periode 2015-2018 de indruk gewekt dat door Nederland gesteunde gewapende groepen in Syrië mensenrechten en oorlogsrecht respecteerden, wat niet klopte. Ten slotte werd van 2014 tot 2018, toen luchtaanvallen werden uitgevoerd tegen Islamitische Staat in Irak gesuggereerd dat een schone oorlog werd gevoerd, terwijl burgers werden gedood.
ANALYSE - door Jaco Dagevos
De kabinetsmaatregelen dempen de integratie en participatie van asielzoekers en statushouders. Het gevaar dreigt dat dit een categorie pseudoburgers creëert, vindt hoogleraar Jaco Dagevos. Waar gaat het naartoe met het participatiebeleid voor asielzoekers en statushouders?
In politieke en maatschappelijke discussie weinig aandacht voor de implicaties van het voorgenomen kabinetsbeleid voor de participatie van asielzoekers en statushouders die al in Nederland verblijven. Dat terwijl de voornemens van het kabinet rond de participatie van asielzoekers en statushouders ingaan tegen de positieve ontwikkelingen die er de laatste jaren zijn geweest. De discussie gaat vooral over het terugdringen van de (asiel)migratie. Men kan van mening verschillen over de omvang van de migratie en de noodzaak om daar wat aan te doen, maar los daarvan is het belangrijk om te stimuleren dat asielzoekers en statushouders de Nederlandse taal leren en aan het werk kunnen gaan.
In de afgelopen jaren zijn er twee maatregelen genomen die meer ruimte bieden voor de participatie van asielzoekers in ons land. Eind 2023 werd de 24-weken-eis afgeschaft. Dit betekent dat asielzoekers het gehele jaar mogen werken. Dit was het resultaat van jarenlange adviezen vanuit de wetenschap en van maatschappelijke organisaties en werkgevers. Een door een werkgever aangespannen rechtszaak gaf uiteindelijk de doorslag. En met succes: kort na het afschaffen van de 24-weken-eis nam het aantal aan asielzoekers afgegeven werkvergunningen snel toe.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Dat powermetal zich ook nog leent voor kerstliederen laat de Zweedse powermetalband Majestica hier zien.
In een quasi-medley vertolken ze een minimusical van de scène uit Charles Dickens A Christmas Carol (1834) waarin Ebenezer Scrooge wordt bezocht door de geest van zijn oude compagnon Jacob Marley.
‘In the Bleak Midwinter’ is een gedicht van de 19e eeuwse dichteres Christina Rosseti, later op muziek gezet door de componist Gustav Holst.
Wel grappig dat twee telgen uit migrantenfamilies zo’n typisch Brits product neer kunnen zetten. Zo zie je maar weer.
Met zo’n naam ben je als band natuurlijk wel verplicht knetterend zinderende optredens af te leveren, en het moet gezegd: de dames Thunderpussy verstaan hun opdracht.
Hun eerste EP heette Greatest Tits en hun tweede Milk It. Dubbelzinnige humor, wie is er niet groot van geworden? Bovenstaand nummer komt van hun dit jaar uitgebrachte studio-album West.
