Rechter verbiedt OV-staking
Geen geschil tussen werknemers en werkgevers
Kinderprogramma's lijken onschuldig, maar je weet het niet. Zeker niet als er een moloch is die de hele markt voor kindertelevisie in handen heeft. Studio 100 heeft een bijna absolute macht over kinderen en ouders. Studio 100 is daarmee het absolute kwaad. Ooit begon voormalig nieuwslezer Gert Verhulst sympathiek met Samson & Gert. Nu is ons Gertje eigenaar van de grootste kindervermaakfabriek van de Benelux, Studio100. Met Piet Piraat, Bumba, Mega Mindy, Kabouter Plop, K3, het huis Anubis en al die andere shows is Studio100 de baas in de huiskamer. En ver daarbuiten. Want elke serie wordt vergezeld van een enorme serie merchandise, van kleurplaten tot aan complete pretparken. Elke ouder weet dat er niet te ontsnappen is aan het gejengel om K3-etuis, Kabouter Plop-poppen en noem het maar op. Niet alleen de kinderen, ook de volwassenen zitten al gevangen in het web van Gert Verhulst, Danny Verbiest en Hans Bourlon. Afgelopen zaterdag bijvoorbeeld keken er meer dan twee miljoen mensen naar K2 zoekt K3. In Nederland alleen al. Blijkbaar vinden ouders het ook wel prettig, zulk 'onschuldig' vermaak. Handig om de kinderen mee te entertainen tussen hun nulde en tiende levensjaar. Studio 100 heeft door dit alles een verregaande invloed op onze samenleving. Nazi's, communisten en de moderne natiestaat konden alleen maar dromen van zo'n allesbepalende invloed gehad op de jeugd en haar ouders. Als Kabouter Plop met links gaat schrijven, is binnen tien jaar de hele Benelux linkshandig. En zulke indoctrinatie is levensgevaarlijk. Met een druk op de knop kan Studio 100 al die massa's in één keer beïnvloeden. In één keer luistert iedereen naar drie heren uit België. Het is niet de vraag of ze er wat boosaardigs mee gaan doen, maar wanneer. We zijn overgeleverd aan Gertje. Als dat niet des duivels is.
Geen geschil tussen werknemers en werkgevers
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Hoewel de meeste liedjes gaan over de liefde, wordt ook vaak gezongen over dorpen, steden, landen, rivieren en bergen. Michiel Maas gaat op zoek naar de plaats achter deze muzikale beschrijvingen. Benieuwd naar de achtergronden van uw favoriete plaat? Stuur uw tips voor een geoplaat naar [email protected]
We got married in a fever
Hotter than a pepper sprout,
We’ve been talkin’ ‘bout Jackson
Ever since the fire went out.
I’m goin’ to Jackson
I’m gonna mess around,
Yeah, I’m goin’ to Jackson,
Look out Jackson town.
Jackson – Johnny Cash en June Carter.
Het is even zoeken naar het graf van June Carter en Johnny Cash in de Hendersonville Memorial Gardens, net buiten Nashville, Tennessee. Er is niemand anders op het kerkhof op een warme novemberochtend. Tientallen grootheden uit de countrymuziek liggen hier begraven, maar de Gardens zijn verre van een bedevaartsoord. Er liggen wat bloemen op het graf, briefjes van Cash en Carters kinderen. En een bordje met het vriendelijke verzoek aan bezoekers om niks mee te nemen.
Cash overleed in september 2003, slechts een paar maanden na zijn vrouw. Zonder June was het leven voor Johnny Cash het leven niet meer.
Vreemd genoeg is het bekendste liedje van Cash en Carter samen niet bepaald een ode aan de liefde. Gelukkig maar, want niets is zo slecht houdbaar als een liefdevol en zoet duet. Duetten waarin de geliefden elkaar voor rotte vis uitmaken, die blijven hangen. Denk maar aan Fairytale Of New York tussen Shane McGowan (leeft die nog?) en -de inmiddels overleden- Kirsty McColl.
Ook in Jackson sparen de geliefden elkaar niet. Cash wil de bloemetjes buitenzetten in Jackson (waar kennelijk wat te beleven valt), en Carter snuift dat ie dat vooral moet doen, boerenkinkel die hij is.
CU: ChristenUnie nog altijd koningshuisgezind
De ChristenUnie heeft in principe geen probleem met het vakantiehuis van prins Willem-Alexander en prinses Maxima in Mozambique. De oranjes hebben een generatielange band met Afrika. Dat continent mag niet vergeten worden en daar draagt de prins zo ook aan bij. Tegelijkertijd vindt Ed Anker dat de brief van de Minister-President, die het koningshuis in zijn portefeuille draagt, magertjes is.
Anker: ,,Hij schrijft vooral over de juridische constructie voor de eigendomsverhouding. Het probleem was juist de opstelling van de ontwikkelaar en de verbondenheid van de prins met het project, of er nu wel of geen stichting tussen zit.” Om die reden heeft Ed Anker opheldering gevraagd. ,,Niet omdat ik tegen de bouw ben, want dat is hun eigen verantwoordelijkheid. Maar Balkenende is wel aan zet om de schimmigheid hieromheen weg te nemen, tenslotte past dat bij zijn ministeriële verantwoordelijk. Vandaar mijn oproep.”
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
In Engeland zijn de rapen gaar nu bekend is geworden dat de WK kwalificatiewedstrijd Oekraïne-Engeland alleen rechtstreeks te volgen zal zijn via internet. Bovendien moet daarvoor minimaal 4,99 pond betaald worden (5,44 euro). Dit is het gevolg van het faillissement van Setanta, het pay-per-view bedrijf dat de wedstrijd op tv zou brengen.
Fans in Engeland reageren woedend. Een polletje op de BBC-site laat zien dat slechts 3 procent van de kijkers van zins is te gaan betalen voor de online wedstrijd. Hoewel deskundigen de mond vol hebben van de integratie van televisie en internet lijkt de consument er bepaald nog niet klaar voor. Vanuit een ‘hardware’ perspectief is dat niet raar: mensen schaffen voor duizenden euro’s enorme flatscreens aan om thuis voetbal te kijken alsof je op een tribune zit en zij moeten vervolgens een belangrijke wedstrijd kijken op hun laptopje.
Het echte probleem zit wellicht meer in de ‘wetware’, de hoofden van de burgers. Internet heeft zich ontwikkeld als een individuele activiteit pur sang. Mensen sluiten zich af van hun omgeving door te internetten. Het contact met de wereld, de vrienden en familie verloopt via het web, beslist niet via de directe omgeving. Tv kijken daarentegen is bij uitstek een collectieve bezigheid. Tv kijken doe je met het gezin of de vriendenclub op de bank en er zijn regels en conventies voor: het al dan niet opstaan tijdens een programma, wie het eerst naar het toilet mag tijdens de reclames, wie wanneer koffie zet, wie waar zit ten opzichte van het toestel en wie de zapper bedient. Voor internet ontbreken collectieve conventies, wat groepsgewijs internetten (of zelfs met z’n tweeën het web op) een hachelijke onderneming maakt.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Dan ook gewoon stukken mens door je huis laten slingeren. Heel erg ewwww…
Met dank aan pedro voor de tip.
“Er is nog steeds een groep jongeren die de krant leest. Die groep zal blijven bestaan. Elk medium heeft én houdt zijn eigen groep.”
De verbazing straalt er gewoon vanaf bij onderzoeksdirecteur Paul Sikkema van Qrius, dat het mediagebruik van jongeren in kaart bracht. Televisie is de klos.
DBNL verwijdert boekenkaften van site onder druk Pictoright
Auteursrechtenorganisatie dreigde met miljoenenclaim
Wat moet u betalen aan BUMA/STEMRA?
Bereken wat je eigen weblog aan licenties gaat kosten (via)
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.