De militarisering van Nederland

Op ten minste vijf hogescholen en een universiteit kunnen studenten een militaire training doen als onderdeel van hun studie, berichtte Trouw vorige week. Defensie en het onderwijs werken steeds inniger met elkaar samen. Dat gebeurt op onderzoeksgebied aan de technische universiteiten, maar onderwijsinstellingen worden ook meer en meer gezien als vijver voor nieuwe rekruten. Het Koningshuis geeft het voorbeeld. Het onderwijs kan met cursussen voor aspirant militairen wat geld terugverdienen om de schade van het kabinet Schoof ietwat te beperken. Dat zal ook onder een nieuwe regering nodig blijven gezien de door alle centrumpartijen overgenomen belofte aan Trump om uiteindelijk 5% van het bbp te besteden aan Defensie. De inzet van het sterk beknotte onderwijs voor militaire doelen past daarnaast ook goed in de 'weerbaarheids- en veiligheidsagenda' van de NAVO-landen. NAVO-baas Mark Rutte heeft er van begin af aan op gehamerd: we moeten ons mentaal voorbereiden op oorlog. Iedereen. Nederlanders zijn nu nog veel minder weerbaar dan bijvoorbeeld Noren en Zweden, stelt Rutte. Als de oorlog uitbreekt moeten burgers op z'n minst weten wat ze moeten doen, waarschuwt hij. In de verkiezingscampagne heb ik er tot nu toe weinig over gehoord. De voorbereiding op oorlog is door de regering eind vorig jaar vertaald in een 'Weerbaarheidsopgave'. Die bestaat uit twee sporen: 'maatschappelijke weerbaarheid' en militaire paraatheid. In het eerste spoor zien we onder andere actiepunten als 'verhogen van de digitale weerbaarheid', 'het verzorgen van adequate toegang tot voldoende, veilig en gezond voedsel' en een 'slagvaardige, wendbare en opschaalbare gezondheidszorg'.  Maatschappelijke weerbaarheid moet verder bereikt worden door passende overheidscommunicatie, maatschappijbreed oefenen, trainen en opleiden en het vergroten van 'jongerenparticipatie voor een weerbare samenleving'. Kennelijk kunnen zorg, onderwijs en al die andere publieke belangen die de afgelopen jaren zijn afgebroken nu onder de hoede van Defensie wel weer opgebouwd worden (als dat al gaat gebeuren). Wat betekent dat eigenlijk: maatschappelijke weerbaarheid? Waarom wordt dat gekoppeld aan oorlogsdreiging? Zou een overheid niet te allen tijde, dus ook in vredestijd moeten werken aan de weerbaarheid van alle burgers? Bij Defensie zijn ze natuurlijk blij met alle extra aandacht. We zien meer generaals in uniform in nieuwsrubrieken en talkshows. Onlangs organiseerden ze een verkeersopstoppende propagandatocht met militaire voertuigen dwars door het land. BBB-staatssecretaris Gijs Tuinman laat in het FD weten dat Defensie moet veranderen in een 'oorlogsorganisatie' die meer ruimte opeist voor bijvoorbeeld kazernes, schietbanen en oefendorpen. Boerenland en natuurgebied moet gebruikt kunnen worden door het leger. De behartiging van boerenbelangen moet zo nodig maar even opzij gezet worden. 'Het leger heeft namelijk zo veel extra plek nodig dat moeilijke beslissingen over bijvoorbeeld onteigening van boeren en burgers uiteindelijk onvermijdelijk zijn. Uiteraard met compensatie.' In de Wet op de Defensiegereedheid die het kabinet-Schoof deze zomer indiende krijgt het leger een reeks ontheffingen en vrijstellingen van andere wetgeving, waaronder de Omgevingswet, de Wet luchtvaart en de EU-richtlijnen voor soortenbescherming (Vogel- en Habitatrichtlijnen). Om bijvoorbeeld vaker te kunnen laagvliegen, meer te kunnen schieten of ruimere mogelijkheden te hebben voor vervoer en opslag van munitie en gevaarlijke stoffen. Bovendien kan de minister van Defensie op eigen houtje beslissen voor welke locaties en situaties dergelijke ontheffingen en vrijstellingen gelden. De militarisering van Nederland lijkt zelfs in verkiezingstijd weinig vragen op te roepen. Met uitzondering van de SP committeren vrijwel partijen zich zonder morren aan Trumps eisen voor een verhoging van de uitgaven voor Defensie tot wel 50 miljard. Alhoewel, klaagt EW, uit de doorrekening van de verkiezingsprogramma's door het CPB blijkt dat niet alle partijen zo hard achter de NAVO-norm staan als zij zeggen. De extra defensie-uitgaven moeten tot 2035 worden ingeboekt. GroenLinks-PvdA, NSC en BBB doen dat niet en maken volgens EW duidelijk dat zij defensie niet voldoende serieus nemen. Is dat echt zo? Veel verontrustender lijkt het mij dat onze volksvertegenwoordigers de besteding van die 50 miljard nog vrijwel open laten liggen, in tegenstelling tot gedetailleerde bezuinigingen op zorg en onderwijs die 'onvermijdelijk' zouden zijn. Wat heeft het leger precies nodig? Hoeveel gaat dat kosten? En welke landen profiteren het meest? Zijn dat geen onderwerpen die van belang zijn voor kiezers op 29 oktober?

Door: Foto: Andy Armstrong (cc)

Closing Time | Neneh Cherry – Manchild

, door

Deze cd van Neneh Cherry met de ruige naam Raw Like Sushi, heb ik duidelijk voor de hitsingles gekocht, want ik heb de rest even geluisterd, of nou, gescand, zeg maar heel snel doorgeskipt (is dat een woord, ja toch?), en wat een kútmuziek zeg allememaggies. R&B rap, nee niet mijn ding dus. Een beetje kan ik wel hebben, Buffalo Stance en Inner Citty vind ik te doen, maar dat gescratch en gerap op de rest van de nummers is een aanslag op mijn trommelvliezen, niet normaal.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: ChatGPT Image stempotlood stembiljet

Nieuwe politieke partijen – de debutanten: Partij voor de Rechtsstaat

, door

In de media zie en hoor je bovenal de vijftien partijen die nu al in de Tweede Kamer zitten. Maar u bent misschien op zoek naar een alternatief? Misschien zit dat tussen de zeventien andere partijen die 29 oktober hopen op uw stem.

Denk aan de stugge volhouders en herintreders, aan de afsplitsers of aan de enige twee echte debutanten, waarvan in ons vorig artikel Ellect al is belicht. Vandaag richten we ons op de Partij voor de Rechtsstaat, hierna te noemen als PvdR.

Als Nederland iets nodig heeft na de komende verkiezingen, dan is het wel een partij die de rechtsstaat echt serieus neemt. Zou deze nieuwe politieke partij dat kunnen zijn?
Daarover later meer, maar eerst, helaas, een minpunt. De partij heeft, tot op het moment van dit schrijven, geen zelfstandige openbaar toegankelijke website. [1] Wie meer van de partij wil weten moet naar de Instagram, Facebook of via LinkedIn naar de Linktree-pagina van de partij. Daar vindt u dan het partijprogramma.

Wie geen toegang heeft tot een van de platforms moet zich behelpen met de Wikipedia (heeft de kandidatenlijst) en de Rijksuniversiteit Groningen, die de flyer heeft gekopieerd die het beknopte  verkiezingsprogramma weergeeft. Meer informatie haalden we uit de spaarzame lokale nieuwsbronnen, die Daniëlle Tulp, oprichtster en lijsttrekster, interviewden.

Foto: Schermopname Tweede Kamer Debat Gemist 4 juni 2024 hoofdelijke stemming

Populisme: je kan gif niet terugclaimen

, door

Je hoort het de laatste tijd vaker, progressieve of linkse partijen willen het populisme “terugclaimen”, alsof het een marketinglabel is dat je met een nieuwe verpakking plots onschadelijk maakt. Rob Jetten van D66 speelde een paar dagen geleden ook met het idee. Hij vindt populisme niet per se “een vies woord”, maar dat van Wilders wel “doorgeslagen”. Het is het witwassen van de term, alsof populisme een instrument is dat je verantwoord kan inzetten. Maar populisme is niet neutraal, het is een manier van politiek bedrijven die haaks staat op een volwassen democratie. Het claimt namens “het volk” te spreken, reduceert politieke tegenstellingen tot een strijd tussen “wij” en “zij”, en zet wantrouwen in als munitie. Dat is geen stijlkeuze, dat is een machtsstrategie.

Het fundament van een democratie is pluralisme. Meerdere belangen, meerdere perspectieven, meerdere waarheden die naast elkaar mogen bestaan. Populisme verwerpt dat. Het doet alsof er één homogeen volk bestaat, met één wil, en dat alleen de ‘echte vertegenwoordiger’ die wil begrijpt. Daarmee wordt elke oppositie niet gewoon andersdenkenden, maar vijanden van het volk. Een democratie kan veel hebben, maar niet de systematische ondermijning van tegengeluid. Zodra “het volk” een heilig begrip wordt, worden de democratische spelregels omgezet in een religieuze doctrine.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Veteran of the Psychic Wars

, door

We kennen Blue Oyster Cult natuurlijk wel van The Reaper, nog eens meesterlijk geparodieerd door Saturday Night Live.

De tekst van ‘Veteran of the Psychic Wars’ werd geschreven door fantasy en scifi-auteur Michael Moorcock. Moorcock was een invloedrijke redacteur en ontwikkelaar van het grimdark genre.

Hij moest niet veel hebben van de naïeve fantasy van J.R.R. Tolkien en C.S. Lewis. Helden moesten volgens hem vooral anti-helden zijn.

De Zweefteef: De foute woorden van TimmerFrans

, door

COLUMN - Nog even terugkomend op het commentaar op mijn stukje over de uitspraak over asielzoekers van TimmerFrans bij VI:

“Het kost ‘ n paar duiten, maar dan ben je er wel vanaf“.

Die nog wel grappig geweest zou zijn in een progressieve setting, omdat het aangeeft dat rechtse hufters inmiddels openlijk over omvolking praten en bepaalde groepen mensen wegzetten alsof het beesten zijn, en het helemaal normaal is om deportatie (eufemistisch remigratie genoemd maar iedereen snapt wat er bedoeld wordt) als “oplossing” voor te stellen.

Maar aan deze extreemrechtse borreltafel is het een normaliséring van dit afschuwelijke mensbeeld.

Het toont aan hoe ernstig het Overton-window naar rechts is opgeschoven, onder invloed van uitspraken in de media. Hou er wel ff rekening mee dat dit dronken (sch)apen-programma (oh vergelijk ik nu zelf mensen met beesten…? Appels en peren mensen, appels en peren, andere context, groot verschil wil ik maar zeggen – maar kom maar op met je commentaar, ik lust je rauw!) met 74% van de stemmen een Televizier-ring heeft binnengesleept – er kijken geloof ik gemiddeld 1 miljoen mensen naar. Ik snap best dat Franske die doelgroep wil aanspreken, maar dit is niet de manier – integendeel, hij stelt ze in het gelijk in hun angst en haat jegens asielzoekers. Voor een ervaren, erudiete politicus als Timmermans vind ik dat buitengewoon zorgelijk. Ja het is een menselijke fout, en het is vast ook authentiek, want ook hij is niet vrij van beïnvloeding door het discours.

Foto: Dilan Yeşilgöz, De Balie, 2022, via Wikimedia Commons.

De rechtsstaat en Yesilgöz: wanneer ‘mening’ een handig schild wordt

, door

Het begint bijna routine te worden in de Nederlandse politiek: zodra een onafhankelijke instantie iets kritisch zegt over plannen die fundamentele rechten raken, wordt er niet inhoudelijk gereageerd, maar wordt de boodschapper verdacht gemaakt. Dilan Yesilgöz doet er nog een schep bovenop door een rapport van de Nederlandse orde van advocaten weg te zetten als “hun mening”. Je hoeft geen staatsrechtgeleerde te zijn om te snappen dat dit gemakzuchtig, misleidend én gevaarlijk is.

De rechtsstaat is geen moodboard

De NOvA verzon dit rapport niet tijdens de vrijdagmiddagborrel. Een onafhankelijke commissie toetste verkiezingsprogramma’s aan drie kernpunten van de rechtsstaat: betrouwbaarheid van de overheid, bescherming van fundamentele rechten, en toegang tot het recht. Dat zijn geen subjectieve voorkeuren, maar de basisvoorwaarden van een democratische samenleving. Alsof je zegt dat verkeersregels slechts een “mening” zijn van het CBR.

Het is ironisch dat Yesilgöz zegt dat haar voorstellen bedoeld zijn om de rechtsstaat te beschermen, terwijl een commissie van deskundigen precies uitlegt hoe diezelfde voorstellen die rechtsstaat ondermijnen.

Van kritiek naar slachtofferschap

Yesilgöz “wordt pissig” van de stempel “antirechtsstatelijk”. Dat mag, emoties zijn menselijk. Maar politici krijgen geen vrijstelling van kritiek omdat ze er chagrijnig van worden. In plaats van uit te leggen waarom de analyse van de commissie fout zou zijn, kiest ze voor de klassieker: framen alsof het een politiek spelletje is. “Ze noemen ons antirechtsstatelijk, dus ze zijn partijdig.” Het is dezelfde strategie die we kennen van partijen als PVV en FVD: draai de zaak om, speel slachtoffer, en vermijd inhoud.

Closing Time | Jóga

, door

De jaren ’90 waren het tijdperk van het IJslandse fenomeen Björk. De zangeres klinkt zowel etherisch als geaard, de muziek zowel harmonisch als experimenteel.

Sinds haar plaat Vespertine (2001) raakte Björk steeds meer uit beeld bij het grote publiek, al treedt ze nog op voor uitverkochte zalen.

En u, luistert u nog wel eens naar Björk?

 

Waan van de dag

De ZweefTeef ziet een lichtpuntje in de “No King”protests in de VS

, door

Een lichtpuntje in de gestoorde, verstoorde democratische wereld; er gingen naar schatting 7 miljoen (!) mensen de straat op in de VS dit weekend, in protest tegen Trump.

The big orange manbaby reageerde met een AI-video waarin hij in een vliegtuig, met kroon op, over New York vloog en letterlijk shit over de menigte dumpte. Classy! Nicole Wallace van NBC News reageert cynisch: thankfully AI-generated, but we won’t rule anything out at this hour. Blijkbaar slingerde hij ook geruchten over geweld en betaalde demonstranten de wereld in, maar hier haalt hij bakzeil; geen rellen, geen geweld, geen arrestaties, maar miljoenen mensen van allerlei gezindten, in tientallen steden, die tegelijkertijd in gekke pakjes hun stem laten horen.

Closing Time | Kate Bush – Kite

, door

Ik loop al dagen met Kate Bush-nummers in mijn hoofd. Gek genoeg is het niet steeds hetzelfde nummer, maar popt er iedere keer weer een andere op. Wel van dezelfde cd, want daar gaat deze Closing Time over: The Kick Inside. Haar latere werk vind ik ook best goed, maar ja dat zit niet in mijn collectie.

De keuze welk nummer ik hier zo plaatsen vond ik dus nogal een dingetje, want ik vind de hele cd geweldig. Bij mijn gewoonlijke check op deze site of er al eens eerder iets van Kate was geplaatst, kwam ik trouwens nog deze oude post van mezelf tegen: The most wuthering heights day ever. Leuk, was ik helemaal vergeten! Er is natuurlijk wel meer over haar geschreven, ook hier, maar ja het is dan ook een topartiest.

Vorige Volgende