Pechtold is de leider van de oppositie

Je zou bijna vergeten dat er gisteren ook nog Algemene Beschouwingen waren. Die waren behoorlijk interessant als we naar de data kijken. Nu Femke Halsema het politieke toneel heeft verlaten, kan Alexander Pechtold eindelijk schitteren. Job Cohen is inderdaad de Grote Gedoger. Geert Wilders bemoeit zich nauwelijks ergens mee. Emile Roemer is salonfähig geworden en Van Haersma Buma houdt Stef Blok uit de wind maar pakt Wilders stevig aan. Dit zijn enkele conclusies van de Algemene Beschouwingen van gisteren op basis van de Attackogram die Maarten Marx (UvA) en zijn studenten hebben gemaakt. In de attackogram worden de interrupties verbeeld. Omdat de data vorig jaar ook al is gecrunched is een fraaie vergelijking mogelijk. En ja, het is een echte attackograaf: er wordt flink gehakt, al ging het er nog niet zo heftig aan toe als vandaag. Klik op het plaatje voor de fullscreen versie en de interactieve elementen. Het is nog een prototype, dus er kan nog iets misgaan.   Opvallend is dat Alexander Pechtold veruit de meeste interrupties pleegt, veel meer dan Job Cohen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Misdaad en straf in Europa

, door

Foto: Meneer De Braker (Akbar2), Flickr.com

Het zal voor anarchisten en eurosceptici even slikken zijn: ook voor de strafwetgeving heeft de EU harmonisatie in voorbereiding. De Europese Commissie publiceerde deze week een eerste notitie over dit onderwerp onder de titel: Towards an EU criminal policy. De EC heeft een goede reden om dit onderwerp op de agenda te zetten: het is een van de hoogste prioriteiten van de Europese burger. In de meest recente Eurobarometer staat de bestrijding van de criminaliteit als ‘most important issue’ op een stabiele vijfde plaats, ongeveer gelijk met ‘gezondheid’ en na economische onderwerpen als werkgelegenheid, prijzen en de economische situatie in het algemeen. En net als de economie is de criminaliteit een grensoverschrijdende zaak en vraagt de aanpak om een effectieve Europese samenwerking. Eigenlijk is het vreemd dat er nu pas een begin gemaakt wordt met een gemeenschappelijk beleid voor de strafwetgeving. Kijkend naar het lijstje onderwerpen dat bij de harmonisatie voorrang zou moeten hebben dringt die vraag zich des te meer op:

1. De bescherming van de financiële markten en de financiële belangen van de EU, zeg maar alles wat met fraude en malversaties te maken heeft. Hoeveel geld zou er inmiddels in verkeerde zakken verdwenen zijn omdat de grensoverschrijdende boeven tussen de mazen van de verschillende nationale strafwetten door konden glippen?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zware onderhandelingen

, door

Ja, maar het zullen zware onderhandelingen worden

Aldus premier Rutte vanochtend op een vraag van Job Cohen of de PVV meer bezuinigingen zal steunen. Hoewel Geert Wilders erop hamert dat zijn achterban genoeg voor de kiezen heeft gekregen, rekent Rutte dus nog steeds op zijn steun.

Ik zou daar niet zo zeker van zijn. Wie de debatten goed analyseert, ziet dat Geert Wilders hard aan zijn linkse profiel werkt. Asiel, immigratie, islam, het zijn ondergeschoven onderwerpen. Hij probeert vooral de linkse partijen af te troeven. Het Cohen-pesten is overduidelijk, dat deed Wilders vorig jaar ook al. Maar wie goed oplet, merkt dat ook Emile Roemer het continu aan de stok krijgt met Wilders.

Wilders schiet naar links. Hij moet wel. Steun? Ja, maar als de PVV in de peilingen daalt, is het snel afgelopen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

OESO: ‘landbouwsubsidies moeten duurzamer’

, door

Een boer in de Europese Unie krijgt gemiddeld 22% van zijn inkomen uit landbouwsubsidies. In Nieuw-Zeeland bedraagt dit gesubsidieerde deel slechts 1%, in de Verenigde Staten 9% en op IJsland 48% (tabel). Het is onherroepelijk appels met peren vergelijken gezien de grote verschillen in landschap, klimaat en samenleving. Maar over het doel van landbouwsubsidies in deze verschillende landen kan wel degelijk gediscussieerd worden.

De Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) stelt in een recent gepubliceerd rapport dat het nu de tijd is om landbouwsubsidies te hervormen. De publicatie komt op een cruciaal moment want in deze maanden buigt de Europese Unie zich over de concrete uitwerking van voorstellen om haar landbouwbeleid per 2013 te hervormen. Grofweg zijn er in deze voorstellen drie richtingen te onderscheiden: (1) niets doen (2) geleidelijke hervorming (3) radicale hervorming. De eerste richting vindt de meeste steun in Frankrijk, Ierland, Spanje, Italië en Griekenland. Terwijl men in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Denemarken en Zweden juist voorstander is voor snelle en ingrijpende hervormingen.

In alle OESO landen zijn de landbouwsubsidies de afgelopen jaren al verminderd. Buiten de OESO, zoals in China, Rusland en Brazilië, stijgen deze subsidies daarentegen juist. Het huidige bedrag van 172 miljard euro wat jaarlijks in OESO landen aan landbouwsubsidies wordt uitgekeerd werkt nu vooral marktverstorend en komt de productiviteit niet ten goede aldus de OESO. Maar hervormingen van de landbouwsubsidies kunnen ervoor zorgen dat deze overheidssteun zich in de toekomst richt op duurzaam gebruik van natuurlijke hulpbronnen en het verhogen van de productiviteit.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dure buitenlandse studenten?

, door

Noot van de redactie: hierbij een aanvulling op Steephs stuk.

“41% van de buitenlandse studenten in Nederland komt uit Duitsland, 39% van de buitenlandsestudenten in België komt uit Frankrijk, 33% van de buitenlandse studenten in Oostenrijk komt uitDuitsland,…” (2007-08-data)

Soms is beleid zó succesvol, dat de bedenkers ervan achteraf spijt hebben dat ze het ooit bedacht hebben. Daar moest ik aan denken bij het lezen van dit bericht:

“Voormalig OCW-topambtenaar Ferdinand Mertens noemt het “absurd” en “maatschappelijk onverantwoord” dat universiteiten en hogescholen studenten in Duitsland werven om op Nederlandse kosten te komen studeren. Als voorbeeld noemt hij de internationale campus van Fontys in Venlo, die negen Duitstalige opleidingen aanbiedt en die actief werft onder Duitse jongeren. Met internationalisering heeft dit niets te maken, stelt de voormalig inspecteur-generaal van het onderwijs in vakblad Transfer. Naar verwachting studeren er over drie jaar 40 duizend Duitsers in Nederland.”

Mertens is de bedenker van een slogan, waarmee voormalig minister Jo Ritzen ooit een beleidsnotitie over internationale mobiliteit liet verschijnen. De titel daarvan was “Internationalisering op de fiets”. Onderwijsinstellingen in de grensregio’s zouden zich meer kunnen richten op uitwisseling met naburige scholen. Inmiddels wordt Maastricht de grootste Duitste universiteit buiten Duitsland genoemd, dus Ritzen brengt het ook daadwerkelijk in praktijk. Mertens vindt dat het nu veel te ver doorschiet.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Prinsjesdag 2011: “It Gets Worse”

, door

Deze week zijn er niet alleen Prinsjesdag en de Algemene Beschouwingen, maar ook de dag dat ‘Don’t Ask, Don’t Tell’ is afgeschaft, de regeling waaronder homoseksuelen wel in het leger mochten dienen, als ze maar in de kast bleven.

Er lijkt weinig verband tussen de twee zaken zijn, maar toch zie ik er één. Dat komt door Jon Stewart. De Amerikaanse komiek maakte een paar maanden terug dit filmpje over senator John McCain, die met steeds vreemdere argumenten bleef vasthouden aan ‘Don’t Ask, Don’t Tell’, terwijl zelfs zijn vrouw zich er tegen uitsprak. Kijk het filmpje vooral af, het venijn zit hem in de staart:

Precies dat ‘It Gets Worse’-scenario is waar de Nederlandse politiek in zijn geheel en de regering nog een beetje meer zich lijkt te bevinden. Wat denken we in 2031 over politici die in een economische crisis dachten te kunnen bezuinigen? Over politici die het nog nodig vonden steenkolencentrales te bouwen? Over politici die ijzerheinig de hypotheekrenteaftrek bleven verdedigen met steeds surrealistischere argumenten? De klimaatveranderingsontkenners, de allesprivatiseerders, de files-met-steeds-meer-asfalt-bestrijders, de kinderopvangontmantelaars?

Nu was ik dit weekend op een overgesubsideerd, elitair feestje in Tilburg en daar zag ik de grindcoreband Maruta uit Florida het antwoord geven. Dit is wat je voelt als je de Nederlandse politiek beschouwt anno 2011: March Forward (into Regression).

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende