Zoekresultaten voor

'leon de winter'

Foto: Bron: Het Geheugen van Nederland copyright ok. Gecheckt 18-10-2022

Horlepiep als doodsbedreiging

Het zijn nogal zware beschuldigingen die Leon de Winter uit in het gedicht dat hij schreef over Günther Grass: de Nobelprijswinnaar zou een antisemiet zijn en uit zijn op de vernietiging van Israël. En daarnaast zou hij ook nog eens niet-rijmende gedichten schrijven:

Warum lässt er nicht die Wörter tanzen?
Warum nur hinter Prosa verschanzen?
Wer reimt, der geht stets hin und her,
der geht vor und auch wieder Zeilen zurück,
so wie der Tänzer in seinem Lieblingsstück.

Over de vraag of een gedicht moet rijmen, bestaat in de Nederlandse literatuur al ruim 150 jaar onenigheid. Je kunt bijvoorbeeld voor het rijm (en het metrum) zijn omdat het een teken is van vakmanschap, en je kunt er tegen zijn omdat rijmdwang je verhindert om te zeggen wat je werkelijk bedoelt. (Hugo Brandt Corstius publiceerde vorig jaar een aanval op het rijm in een boekje dat Rijmlijm heette; Kees van Kooten schreef in zijn dit jaar verschenen boek Harstochtjes een verdediging van het rijm dat Lijmrijm heette.)

De andere is: “Ik heb niets tegen verzen op zichzelf,” zegt het personage Droogstoppel in de politieke roman Max Havelaar, om daarna uiteen te zetten dat rijm wel soms de waarheid in de weg zit.

Foto: belgianchocolate (cc)

Alsof Wilders voor mij een uitzondering maakt

COLUMN - Emine Uğur reageert op het PVV-verkiezingsprogramma

In 1997 gaf Ed van Thijn de Cleveringa-lezing met de titel “Ons kostelijkste Cultuurbezit: over tolerantie, non-discriminatie en diversiteit” en in het kader daarvan gaf hij in 1998 een keuzevak, waar ik me als een van de eersten voor had ingeschreven. Een van de boeken die behandeld werden was The Clash of Civilizations van Huntington, dat tijdens een werkcollege voor een stevige discussie zorgde tussen Van Thijn en een student die zo de oudere broer van Thierry Baudet had kunnen zijn.

Op een gegeven moment zei Van Thijn: “Moslims staan op hun punt de nieuwe Joden te worden” en met deze opmerking viel de zaal helemaal stil. Niet alleen de strekking van de opmerking en dat het van iemand van Joodse afkomst kwam, maar vooral de stelligheid waarmee hij het poneerde en de student vanachter zijn bril doordringend bleef aankijken maakte dat iedereen even stil viel.

Naderhand zaten we met andere allochtone medestudenten in de trein erover te praten en ik weet nog dat @guvercinzahmin en ik tegen elkaar zeiden dat we het nogal gechargeerd vonden, want ondanks onze individuele ervaringen met racisme en discriminatie, die ik zelfs in hoorcolleges met andere docenten had ervaren (!), was dit nog steeds het Nederland van de wereldberoemde tolerantie. En zo stellig als Van Thijn zijn opmerking had geplaatst, waren wij stellig in de overtuiging dat het in Nederland ón-denk-baar zou zijn dat een minderheidsgroepering ooit weer tot tweederangs burger gedegradeerd zou worden of dat Nederlanders dit zouden toestaan.

Foto: NASA Earth Observatory (cc)

Gouden Hockeystick 2019: ‘Eervolle’ vermeldingen

Om 11 uur vandaag maken wij bekend welke vier kandidaten de shortlist haalden voor Sargasso’s prijs voor de klimaatontkenner van het jaar. Vanaf dat moment kan iedereen stemmen op de favoriete kandidaat.

Maar eerst: deze genomineerde kandidaten krijgen een ‘eervolle’ vermelding: zij haalden de shortlist niet, ondanks dat zij steeds standpunten en argumenten van stal halen die door de klimaatwetenschap allang ontkracht zijn (in alfabetische volgorde):

  • Guus Berkhout – emeritus hoogleraar, oprichter stichting Clintel, verzamelde 500 internationale ondertekenaars voor zijn brief naar de VN met de boodschap ‘There is no climate emergency’ (de internationale versie van het Klimaatmanifest), is zo verweven met Clintel dat we besloten alleen Clintel op de shortlist te zetten (oeps, verklapt!)
  • Doorbraak.be – Belgisch blog, biedt podium aan klimaatontkenners, valt buiten de boot omdat de prijs zich richt op Nederlandse personen en organisaties, maar uiteraard juichen we een Vlaamse variant van de prijs toe. Even rond de tafel, @ManuelSintubin?
  • Robert Jensen – mediapersoonlijkheid die steeds reeds ontkrachte klimaatmythes herhaalt, nuttige idioot die klimaatontkenners nakraait
  • Kees de Lange – emeritus hoogleraar en fervent twitteraar, herhaalt steeds allang ontkrachte klimaatmythes, ondertekent wel brieven maar schrijft ze niet zelf
  • Minister Cora van Nieuwenhuizen (VVD) – ijvert voor uitbreiding van Schiphol, maakte een misstap door op tv te twijfelen over de rol van de mens bij klimaatverandering, maar frustreert (voor zover wij weten) het Klimaatakkoord niet
  • Niek Sandmann – vastgoedmiljonair, financiert stichting Clintel, is een enabler maar houdt zich verder op de achtergrond
  • De Telegraaf – laat regelmatig kritiekloos klimaatontkenners aan het woord, maar valt meestal beleid aan en is vooral doorgeefluik
  • Leon de Winter – schrijver en Telegraaf-columnist, herhaalt in zijn columns steeds reeds ontkrachte klimaatmythes, maar doet er daarbuiten niet zo toe
  • Syp Wynia – publicist, herhaalt onder meer in Elsevier en op Twitter steeds reeds ontkrachte klimaatmythes, maar doet er daarbuiten niet zo toe

Quote du Jour | Groene heilstaat

Klimaatactivisten zoeken de totale controle over de samenleving. De kapitalistische samenleving moet veranderen in een groene heilstaat, die in feite de vervulling is van de marxistische utopie.

Leon de Winter slaat door. Daar waar echte klimaatactivisten nog steeds hard hun best doen om te zorgen dat de mensen met de macht nu eindelijk echt iets tegen de opwarming van de aarde gaan doen, denkt Leon dat ze de macht hebben. En terloops schuift hij de verantwoordelijkheid voor maatregelen als het beperken van cash richting de klimaatactivisten.
Als het niet zo ernstig was, zou het stuk lachwekkend zijn.

Foto: pang yu liu (cc)

Benoemer Wierd Duk vraagt zich af waarom er benoemd wordt

(screenshot)

Ja, ik weet het, het zijn Wierd Duk en Leon de Winter. Maar toch, na de dodelijkste schietpartij in de Amerikaanse geschiedenis hoor je de vraag vaker. Het is een beetje het pesterige “equivalent” van de vraag die vaak door mensen ter linkerzijde van het politieke spectrum gesteld wordt: waarom was het relevant om de afkomst van de dader te vermelden? Het is een opzichtige poging om links hypocrisie te verwijten, want benoemer pur sang Duk kan daar niet tegen zijn toch?

Natuurlijk is het stellen van de vraag al flauw omdat de achtergrond van de dader bij dit soort gelegenheden altijd wordt vermeld, zonder uitzonderingen. Er zijn dan ook weinig mensen ter linkerzijde die tegen het benoemen van de moslimachtergrond van een aanslagpleger zijn, juist omdat dat daar wél relevant is. Het gaat bij linkse kritiek op het benoemen van afkomst en geloof dan ook niet om terrorisme, maar om “gewone” misdaden, bijvoorbeeld inbraken en mishandelingen. Daarbij is de band met een specifieke gemeenschap totaal niet duidelijk.

Maar ook als links dat wel zou vinden is er een simpel antwoord: het wel of niet benoemen van een dader als wit of moslim is niet gelijkwaardig. Omdat als je het niet zegt, mensen er per definitie vanuit gaan dat de dader een moslim is. En dat dan alle moslims er direct op aangekeken worden, zich moeten verantwoorden en zich moeten uitspreken tegen het geweld, zelfs als dat aan de andere kant van de wereld plaatsvindt.

Foto: Alisdare Hickson (cc)

De tijd van ophitserij

COLUMN - Stuk na stuk verschijnt over radicalisering onder moslims: hoe die te spotten, hoe die te duiden, hoe die te voorkomen of – eenmaal ontstaan – hoe die tegen te gaan. Aanzienlijk minder vaak lees je iets over radicalisering onder niet-moslims, terwijl die toch zichtbaar flink toeneemt. Zowel onder de PVV- als onder de FvD-aanhangers zit erg akelig volk, dat op internet uitgebreid fantaseert over een heilige oorlog die ze tegen alle moslims willen voeren, ‘voor het te laat is’.

Mensen van naam doen daar naar hartelust aan mee. Jan Roos speculeert openlijk dat het ‘kantelmoment’ inmiddels nabij is, Thierry Baudet monkelt over de gevreesde ‘homeopathische verdunning van het Nederlandse volk’. In plaats van de praalhans te vertellen dat a) homeopathie kolder is en b) volkszuiverheid een inherent fascistisch concept, nodigt de ene na de andere talkshow de man uit om zijn vieze praatjes op tv toe te lichten.

Want we moeten ‘de andere kant’ ook aan het woord laten, zegt men.

Maar moeten we hele en halve fascisten serieus – en vooral: zo riant – een gratis spreekgestoelte verschaffen? Is het normaal dat talkshows en kranten zoveel ruimte vrij maken voor mensen die openlijk een complete religie discrimineren, die gewone burgers de wandaden van fanatici in de schoenen schuiven, die stuitende taal over vrouwen bezigen, of koloniale taal uitslaan over zwarte mensen?

Quote du Jour | KNMI complot

April hebben we net achter de rug – het was op de hele aarde gemiddeld maar liefst een halve graad kouder, op het noordelijke halfrond zelfs een volle graad. Het KNMI houdt dat bij u weg, want het staat haaks op de opvatting dat we onderweg zijn naar een hete klimaatcatastrofe.

Leon de Winter, en in navolging met hem WNL, beschuldigt het KNMI ervan bewust informatie over de opwarming van het publiek weg te houden. Het was wellicht handig geweest als Leon de Winter eerst even op de KNMI-website had gekeken:

Foto: Toshiyuki IMAI (cc)

Columnistenontkenners

ANALYSE - Tijd voor een nieuw begrip: columnistenontkenners. Dat zijn mensen, zoals ik, die columnisten die ontkennen dat ze klimaatontkenners zijn, ontkennen.

Dus. Volgt u het nog? Maakt niet uit. Het gaat gewoon om alweer een columnist die in een vloeiende beweging de klimaatwetenschap terzijde schuift en daarbij terloops zegt dat de mens nooit zoveel invloed kan hebben. Om vervolgens, zoals zovele ontkenners, keihard te roepen dat je dat niet mag zeggen.

Zucht, diepe.

Leon de Winter deze keer, in de Telegraaf.

Laten we toch maar proberen te kijken wat hij inhoudelijk zegt.

Hij begint met te stellen dat het verhaal over “97% van de klimaatwetenschappers zeggen dat het klimaat opwarmt” nergens op gebaseerd is. Dat sprookje zou de wereld in gestuurd zijn door een doctoraalstudent die wel een paar duizend vragenlijsten had uitgestuurd, maar daarbij slechts 79 klimaatwetenschappers bevraagd had.

Kan zijn. Maar dat is totaal irrelevant. Het onderzoek (wetenschappelijk, voor zover meneer de Winter dat begrip nog enige waarde toekent) waar het om gaat is deze. Ruim elfduizend wetenschappelijke artikelen (allen met peer review) over het klimaat zijn beoordeeld. Conclusie: 66% neemt geen positie in. En als ze wel een positie innemen, dan zegt 97% dat er sprake is van door mensen veroorzaakte opwarming van de aarde. Veel duidelijker kan je het niet krijgen.

Quote du Jour | Elitaire types

Het gaat hier om elitaire types, die hebben niet de geschiedenis van de uitgeverij gemaakt. Als die uitgeverij echt een verzetsuitgeverij is, dan hoor ik juist daar. En daar horen Leon de Winter en Jessica Dürlacher niet bij. Want die staan juist achter de bezetting, die van Israël. Zij staan achter onderdrukking, achter misdaad tegen de menselijkheid. Dat is een belediging van een verzetsgeschiedenis van een uitgeverij.

Foto: Adrian Gray (cc)

Zoek een wijze president

We zijn nog steeds in shock. Hoe kunnen de V.S. een president kiezen, die zo slecht gekwalificeerd is voor de functie? Het probleem is alleen wel dat Donald Trump hard onderweg is naar dat presidentschap. Het boos, gechoqueerd of verdrietig zijn heeft geen zin.

Laten we eerst nog eens even kijken naar de spelregels. Het is wel geconstateerd, maar niemand ligt erg wakker van het feit dat Clinton Trump heeft verslagen in het aantal uitgebrachte stemmen. Hoe kan dat in een democratisch systeem van meeste stemmen gelden?

Kennelijk zijn we daar aan gewend: in 2000, in de strijd tussen George Bush en Al Gore gebeurde dat ook. Toch is het merkwaardig en een rare hik in de procedure dat dit kan.

Het college van kiesmannen

Bron voor dit fenomeen is de Federale Conventie van 1787, m.n. The Records. Ik heb de notulen van de Framers van de Constitutie er niet zelf op nageslagen, maar beroep mij op een handzaam boekje van Robert A. Dahl, met de sprekende titel: “How democratic is the American Constitution?”

Dahl schildert de inspanningen bij het vormgeven van de constitutie. Hoe een executieve macht in de vorm van een president te kiezen, was een moeilijke puzzel. Uiteindelijk kwam daar het college van kiesmannen uit voort: het ‘electoral college’. Maar waarom? Dahl:

Foto: Dyab Abou Jahjah in het programma Pauw! 9-5-2016 copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Zomergasten | Staatsvijand nummer één

VOORBESCHOUWING – Dyab Abou Jahjah roept vooral zoveel weerzin onder onze intellectuelen op, omdat hij het als Arabische moslim waagt, het Westerse superioriteitsbesef uit te dagen.

Ach ja, Dyab Abou Jahjah. Ik kan me nog herinneren hoe de Libanese Vlaming en voorman van de Arabisch Europese Liga in de jaren na de aanslagen van 9/11 op het toneel verscheen.

De cultuursupremacistische verdachtmaking van moslimgemeen-schappen door Frits Bolkestein en zijn ideologische opvolger Pim Fortuyn hadden met die aanslagen in één klap profetische klanken gekregen.

Overigens kwam die problematisering van migranten met een islamitische culturele achtergrond zo rond de eeuwwisseling niet enkel uit conservatieve en nationaal-populistische hoek: zelfs keurige sociaal-democratische intellectuelen als Paul Scheffer schreven inmiddels openlijk over ‘Het multiculturele drama’ (NRC, 2000).

De aanslagen op de Twin Towers in 2001 gaf die problematisering een acuut en dramatisch karakter. Menigeen vroeg zich nu af wat voor geloof dat nou toch was, dat haar aanhangers aanspoorde duizenden onschuldigen mee te sleuren in nihilistische kamikazeacties, en in het verlengde daarvan: wat we in vredesnaam met de migrantengemeenschappen uit Marokko en Turkije in huis gehaald hadden.

Het integratiedebat

Het Paard van Troje, aldus onze cultuursupremacisten. Die moslims waren een vreemd, ja vijandig element in het Westers lichaam. Ze hielden hardnekkig vast aan hun achterlijke gewoonten en attituden, een anti-Westerse ideologische blik op de wereld en daarboven op kwam nog de straatcriminaliteit en het machismo van Marokkaanse adolescenten; als die lui nou maar zouden ‘integreren’, dan kwam het allemaal wel goed.

Jalta loopt leeg

Nee, niet de stad op de Krim waar Roosevelt, Churchill en Stalin de nieuwe wereldorde na de Tweede Wereldoorlog overeenkwamen, maar het rechtsconservatieve digitale magazine dat een tegengeluid moest bieden aan fora als Joop en De Correspondent.

Reden zou de bestuursstijl van Joshua Livestro zijn. Tal van columnisten zoals Leon de Winter, Nausicaa Marbe en Annabel Nanninga waren al opgestapt, nu hebben ook Bart Schut, Esther Voet en Sietske Bergsma afscheid genomen van het opiniemagazine.

Vorige Volgende