Woorden: is de sociale huisvesting afgeschaft

Het is hier vaker besproken: je moet zorgvuldig zijn met woorden, want ze hebben invloed op de manier waarop je denkt. Woorden betekenen iets, in een sociale context. Het onderwerp is ineens weer actueel, nu het plan Wonen 4.0 de aandacht trekt.  Daarin schetsen de Vereniging Eigen Huis, de Woonbond, Aedes en NVM hun visie op een integrale hervorming van de woningmarkt. Mij ontregelde het begrip “marktconforme huren”, niet voor het eerst. Als dat echt waar zou zijn, zou de sociale huisvesting afgeschaft zijn. Ik vond de primair gereserveerd reactie van Jaques Monasch dan ook wel op zijn plaats. Is het de bedoeling de sociale woningsector af te schaffen? Dan is het wat moeilijk de deelname van Woonbond en Aedes aan dit plan te verklaren. Waarom wijkt de taal zo sterk van de werkelijkheid af?

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 02-03-2022

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Spies verdedigt alles

Liesje liegt. De minister wil het dubbele paspoort alleen maar verbieden om Geert Wilders te paaien. Dát is de dubbele agenda van minister Liesbeth Spies.Dat concludeerde ik 6 weken geleden. Het kabinet Rutte viel en Liesje kwam bij zinnen.

De Volkskrant onderschreef mijn vermoeden dat het paspoortenplan eigenlijk een PVV-plan was. “Demissionair minister Spies van Binnenlandse Zaken trekt haar handen af van het verbod op de dubbele nationaliteit. De CDA-bewindsvrouw heeft geen trek meer om deze door de PVV geïnitieerde plannen te verdedigen.” Al verdedigde de minister wel erg enthousiast de PVV plannen, het is in de politiek nu eenmaal geven en nemen.

Spies wil en kan PVV plannen nog steeds verdedigen

De pirouette van Spies bleek nog niet beëindigd. Nu ‘het sociale gezicht’ niet is gekozen tot partijleider, heeft ze besloten haar initiële standpunten weer te verdedigen. Logisch, want ‘Ik kan en wil beide wetsvoorstellen nog steeds verdedigen.‘ Dat ze het kan verdedigen begrijp ik, maar waarom wil ze het?

Laten we de 3 Spiessen even op een rij zetten:

1. Strenge Spies, april 2012. Spies verdedigt verbod dubbele nationaliteit, want loyaliteit hangt af van je nationaliteit.
2. Bekeerde Spies, begin mei 2012. Kabinet gevallen, Lies hoeft tot haar opluchting niet langer verderfelijke PVV standpunten te verdedigen.
3. De Ware Spies? Eind mei 2012. Al steunt Wilders het kabinet niet meer, ze kan en wil de PVV plannen graag verdedigen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

D66 en GroenLinks riskeren aanslag op de vrijheid van meningsuiting

Een van de onderdelen van het ‘wandelgangenakkoord’ dat vandaag in detail is gepubliceerd betreft de versoepeling van het ontslagrecht. D66 en Groenlinks pleiten daar al langer voor in de verwachting dat dit leidt tot betere kansen voor jongeren op de arbeidsmarkt. Als je iemand sneller kunt ontslaan neem je als werkgever ook makkelijker iemand in dienst. Dat is de redenering. Over dat beoogde effect verschillen de meningen. Eén mogelijk effect heeft daarbij tot nu toe weinig aandacht gekregen: de aanslag op de vrijheid van meningsuiting van werknemers. Hoe zwakker je positie tegenover de werkgever, hoe voorzichtiger je zult zijn in het leveren van kritiek. Het is zelfs de vraag of de werkgever daar blij mee moet zijn.

Enige tijd geleden ontsloeg Blokker een werknemer na een scheldpartij op zijn Facebookpagina. Het bedrijf kwalificeerde hij als ‘hoerebedrijf’, zijn teamleider als ‘nepwout’, ‘kkhomo’ en ‘hoerestumperd’, en dat allemaal omdat Blokker geen voorschot wilde geven op zijn loon. Voor het bedrijf was deze eruptie van de werknemer de bekende druppel die leidde tot een ontslagprocedure. De rechter bevestigde het ontslag, ondanks de inmiddels aangeboden excuses aan de teamleider en de verwijdering van de tekst. “Met vrijheid van meningsuiting heeft dit bericht niets te maken. Die vrijheid wordt overigens begrensd door de beginselen van zorgvuldigheid die [werknemer] jegens Blokker in acht dient te nemen.” Aldus de Arnhemse rechtbank.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: copyright ok. Gecheckt 25-09-2022

Journalist verzint zandstorm

Romanian news reporter Adrian Boioglu was left red faced after he was caught faking a sand storm live on TV after turning up too late to capture the real thing. The bungling reporter convinced an assistant to stand just outside the camera shot and kick sand towards his direction. He was caught out however when a cheeky, or shockingly bad, cameraman let those watching at home in on the secret.

Foto Flickr cc Stephan Geyer

Foto: copyright ok. Gecheckt 27-03-2022

Scheermesje

Na acht jaar sportschoollidmaatschap heb ik wel geconstateerd dat ik me niet echt zorgen hoef te maken over mijn lichaam. Dit doe ik uiteraard wel, en dat is dan ook de reden waarom ik een paar keer per week aan de gewichten hang in de Euroborg, waarna ik weer wat zorgelozer de gezamenlijke douche onder stap. Een klein euveltje van het gezamenlijk douchen is dat je natuurlijk niet zo uitgebreid je flamoes kan schoonmaken als je thuis gewend bent. Ik wacht dan beleefd tot een onbewaakt moment om even snel een hand tussen mijn benen door te kunnen halen. Gisteravond bleek ik toch niet zo onbewaakt als ik me waande, want toen ik me al kruisreinigend omdraaide, keek ik recht in de mooie kijkers van een meisje.

Hallo. Ik vervolgde mijn doucheritueel maar, mezelf manend er in het vervolg wat beter op te letten of ik wel echt alleen was tijdens zo’n handeling. Tijdens het afdrogen veegde ik dat voornemen resoluut weer van tafel, want naast een fles shampoo voor gekleurd haar lag een schéérmesje. Ergens in mijn sportschool loopt dus een vrouw rond die haar haar verft en zich schéért onder de gezamenlijke douche. Ik neem voor het gemak maar aan dat 99,99% van de vrouwen die de moeite neemt om haar haar te verven en zich te scheren, bij dat scheren ook de bikinilijn meepakt. Ik vroeg me dan ook af of deze mevrouw nog het fatsoen had om pas thuis haar schaamstreek te ontharen, maar dat betwijfel ik ten zeerste. Als je zo efficiënt bent dat je je benen of oksels durft te scheren onder toeziend oog van meerdere vreemden, dan zal je vast niet thuis nogmaals onder de douche stappen om je kut nog even bij te werken. Razend benieuwd naar wat voor vrouw hoorde bij dit plaatje, bleef ik nog lang treuzelen onder de douche. Helaas liet ze zich niet zien, dus ik toog maar naar huis met de geruststellende wetenschap dat ze nog bestaan: mensen die nóg schaamtelozer zijn dan ik.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

De vermoedelijke toedracht

 

In de jaren zeventig van de vorige eeuw – ik spreek voor de historici onder u – groeide alles nog als kool en straalden de mensen van geluk terwijl ze de essays van W.F. Hermans lazen. Het was in die jaren tamelijk normaal dat een baas naar je toe kwam en vroeg: ‘Kom je bij me werken?’ Dat gebeurde mij ook. Ik heb trouwens nooit ergens gesolliciteerd, ik zou niet weten hoe ik me moest gedragen. In mijn c.v. zou staan: ‘Ik houd bijvoorbeeld van Bach’, want ik weet niet hoe dat soort teksten gaan.

In die heerlijke jaren zeventig kwam Henk Weltens van Drukkerij Weltens uit het nabijgelegen dorp H. een keer bij me op bezoek. Hij had een zetter nodig, hij wist dat ik kon typen, want ik maakte toentertijd het dorpsblad bij een concurrerende drukkerij, en zo had hij van mij gehoord. Ik had er wel oren naar, want die Henk mocht ik op het eerste gezicht. Dus ik zei ja, ik kom over een maand bij je werken. Henk zei: ‘Dan maak ik je gelijk lid van de grafische bond, want daar moet je lid van zijn. Dat moet.’ Ik zei hem dat ik geen lid zou willen worden van welke vereniging ook en dat hij me dan maar moest opschrijven als administratief medewerker. Dan hoefde je geen lid van die bond te worden. Dat was ook goed, zei Henk. De volgende ochtend zegde ik mijn werk op bij het tamelijk vervelende Bureau voor de Verhuur van Vakantiewoningen te C.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

Romney’s Latinoprobleem

De Latijns-Amerikaanse bevolking in de Verenigde Staten vormt de snelst groeiende kiezersgroep. De groep is daarmee van groot belang zijn voor de campagnes van de twee presidentskandidaten in de Verenigde Staten. Voor Mitt Romney zijn zowel de obstakels als de kansen verbonden aan de Latino Vote groter dan voor Barack Obama. Het is een belangrijker thema voor de Republikeinse presidentskandidaat.

In 2010 werd in Arizona een anti-immigratiewet aangenomen. Deze wet maakt illegale immigratie een misdrijf op zowel federaal als statelijk niveau. Middels de wet is het voor de autoriteiten mogelijk gemaakt om een verdacht illegaal immigrant om papieren te vragen. Voorheen kon dit alleen als een persoon werd verdacht van het plegen van een misdrijf. De Latino bevolking is dé groep in de Amerikaanse samenleving waar het woord ‘illegaal’ mee wordt geassocieerd.

Nu de verkiezingsstrijd op gang komt is het een gevoelig onderwerp in de maak waar Obama eenvoudig zijn voordeel mee kan doen als fel tegenstander van deze wet. Op initiatief van zijn regering ligt de wet bij het Amerikaanse Hooggerechtshof.

Romney daarentegen heeft, geheel in lijn met de overtuigingen van zijn partij, zich altijd uitgesproken als een voorstander van een strenger immigratiebeleid. Over de anti-immigratiewet betoogde Romney dat het een situatie moet creëren waarin illegalen zelf tot de conclusie komen dat het geen zin heeft om in de Verenigde Staten te blijven omdat ze niet over de juiste papieren beschikken om werk te vinden. Het moet leiden tot self-deportation, oftewel op eigen initiatief  teruggaan naar het land van herkomst.

Foto: Riccardof (cc)

Europees energiegevecht over schaliegas

Schaliegas is aardgas dat wordt gewonnen uit gesteente. Het is een nieuwe fossiele energiebron die alleen ten koste van ernstige vervuiling aangeboord kan worden. In veel landen is er dan ook hevig verzet tegen de winning van schaliegas. In Nederland zijn proefboringen in de Brabantse gemeente Boxtel omstreden. Minister Verhagen besloot proefboringen tot dit najaar op te schorten en kondigde een onafhankelijk onderzoek aan, maar onlangs bleek dat dit niet geldt voor alle soorten boringen. Deze maand werd bekend dat Frankrijk, Bulgarije, Roemenië en Tsjechië om milieuredenen hebben besloten het boren naar schaliegas op te schorten. In Tsjechië is een moratorium afgekondigd om de nodige maatregelen ter bescherming van het milieu te kunnen nemen. Maar de milieubeweging hoopt op een definitief verbod. Polen staat voor een groot dilemma. Het land heeft enorme voorraden van schaliegas en zou op den duur minder afhankelijk worden van Rusland als dat gas gewonnen zou kunnen worden. Maar als de anti-schaliegas stemming in Europa doorzet zou Brussel daar wel eens een stokje voor kunnen steken. Oekraïne, dat voor zijn energievoorziening ook graag wat minder afhankelijk is van grote broer Rusland zal geen last krijgen van de EU. Onlangs sloten Shell en Chevron in dit land contracten voor de exploitatie van schaliegas in 2018. Shell hoeft voor zijn reputatie als milieuvervuiler niet te vrezen. Die is toch al kapot. Wat gaat Europa doen? Er worden rapporten geschreven, zegt men. In het Europees Parlement heeft het Poolse lid van de milieucommissie Boguslaw Sonik, partijgenoot van premier Tusk, het standpunt ingenomen dat er geen aanvullende regelgeving nodig is. Zijn Nederlandse collega Bas Eickhout van de Groene fractie vindt het echter onverantwoord dat er bij de boringen naar schaliegas chemicaliën de grond in worden gespoten waarvan de effecten op mens en milieu vooralsnog onbekend zijn. Hij vond vorig najaar al dat de Europese Commissie een moratorium op de winning van schaliegas moet afkondigen. De Commissie is in elk geval tegen een verbod, met steun van Eickhout’s CDA-collega in het Europees Parlement Van Nistelrooij.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende