Je zocht naar silvio - Pagina 2 van 8

Kunst op Zondag | Eert het kleine

10 juni 2018 , 08:00 , door P.J. Cokema

Op de een of andere manier lijkt het maar niet te willen lukken de vaart en de groei uit de wereld te krijgen. Slow dit, slow dat, ondertussen dendert de geschiedenis voorbij. En nog steeds groeit ons van alles boven het hoofd.

Onder het motto ‘mooi klein is niet lelijk’ vandaag maar weer eens wat tegenwicht.

Museum Møhlmann in Appingedam bestaat 20 jaar. Het door kunstenaar Rob Møhlmann opgezette musuem heeft elk jaar drie exposities van ‘onafhankelijke realistische kunstenaars’. Vorige week opende de tentoonstelling ‘Een klein kunstje – De wereld in je hand’.

Møhlmann vroeg andere kunstenaars werk in te sturen dat niet groter dan 14 x 14 cm. mocht zijn en kreeg 123 werken toegestuurd. Er is een boek van gemaakt en tot 6 juli zijn de miniaturen nog te zien. Scroll op de webpagina van het museum naar beneden om wat werkjes te zien.

Een andere miniatuurtentoonstelling wordt vanaf 9 juli tijdelijk ontoegankelijk.

Eén van de Wonderkamers (voor bezoekers t/m 18 jaar) in het Haagse Gemeentemuseum herbergt het Miniatuurmuseum dat door verzamelaars Ria en Lex Daniëls bij elkaar is gebracht. Met internationaal bekende kunstenaars. In dit filmpje vertellen ze over hun miniatuurtjes (i.h.k.v. een tentoonstelling die vandaag eindigt)..

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Plastische chirurgie

22 mei 2018 , 12:00 , door Christian Jongeneel

Zou Vladimir Poetin soms dezelfde plastische chirurg hebben als Silvio Berlusconi? Het zijn van die kleine dingen waar een mens over kan piekeren. Hetzelfde ronde hoofd, waar de glimmende huid steeds strakker overheen spant, de smalende glimlach, eeuwig omdat de spieren niet meer anders kunnen.

De nieuwe Italiaanse regering, waarin Silvio op de achtergrond victorie kraait, heeft opheffing van de sancties tegen Rusland hoog op de agenda staan. Dat kan geen toeval zijn. Vlad en Sil, die elkaar altijd al leuk vonden, zijn het soort mannen dat via een malafide advocaat hun eindjes aan elkaar knopen. Maar de consigliere zou in dit geval wel eens een chirurg kunnen zijn. Een man die je met een mes bij je hoofd vertrouwt – intiemer kan het bijna niet.

Quote du Jour

Quote du Jour | What are the Italian people saying?

6 maart 2018 , 11:00 , door Prediker

The people have spoken. But what are they saying? There are two main ways to read the results, and both have major consequences for Europe. One—and this is entirely new—is that one of the three pillar countries of the European Union now effectively has a euroskeptical majority in parliament; both Five Star and the League have called for rewriting treaties with Europe to give Italy more sovereignty. (Although it’s a big question whether they would team up to form a government; the election results have produced a hung parliament.)

The second is that voters are punishing Italy’s governing elites—Renzi’s Democratic Party, but also Silvio Berlusconi’s Forza Italia party—for overseeing the country’s decline.

Foto: European Parliament (cc)

Italië begint aan een spannende verkiezingscampagne

19 januari 2018 , 08:00 , door Jos van Dijk

ELDERS - Op 4 maart kiezen de Italianen een nieuw parlement.

De Italiaanse president Sergio Mattarella heeft eind december het parlement ontbonden ter voorbereiding van de verkiezingen op 4 maart. Matteo Renzi, de ex-premier van de centrum-linkse regering die eind 2016 moest aftreden omdat zijn voorstellen voor grondwetswijziging het niet haalden, trapte deze week de campagne voor zijn partij af. “In 2013 haalden we het net niet, maar nu moeten we echt de grootste partij worden,” zei hij ondanks alle voorspellingen die op het tegendeel wijzen.

De polls voorspellen dat de Vijfsterrenbeweging (M5S) van Beppe Grillo de grootste wordt, gevolgd door de Democratische Partij (PD) van Renzi. Beide zouden nu tussen de 20 en 30% van de stemmen halen. Daarachter komen Berlusconi’s Forza Italia en de Lega Nord, elk met rond de 15% van de stemmen. M5S lijkt vast te houden aan het standpunt dat ze met niemand anders wil samenwerken. Aangezien de partij geen 50% van de stemmen gaat halen ligt, zeker na een verlies van de PD, een rechtse coalitie voor de hand met FI, LN en nog rechtsere partijen zoals de Fratelli d’Italia, op dit moment de belangrijkste erfgenaam van het Italiaanse fascisme. Net als LN pleit deze partij voor uittreden uit de EU, een stap die Berlusconi te ver gaat. Een coalitie tussen zijn partij en de PD van Renzi en huidig premier Gentiloni is dan uiteindelijk ook nog een optie.

Foto: Revol Web (cc)

Italiaanse ‘Vijfsterrenbeweging’ flopt bij lokale verkiezingen

16 juni 2017 , 08:00 , door Jos van Dijk

ANALYSE, ELDERS - De Italiaanse populisten van M5S (Movimento 5 Stelle, Vijfsterrenbeweging) staan op verlies bij de lokale verkiezingen. Is het afgelopen met de protestpartij?

Hij is er weer: Silvio Berlusconi. Zondag vierde hij de winst van zijn Forza Italia in de eerste ronde van de lokale verkiezingen in Italië. En samen met Matteo Salvini van Lega Nord kijkt hij vooruit naar de landelijke verkiezingen die volgend jaar waarschijnlijk worden gehouden. Salvini meent dat een centrum-rechtse coalitie alleen onder zijn leiding kan winnen. Dan moeten er nog wel wat hobbels genomen worden. Lega Nord is eurosceptisch, wil breken met de euro en steunt het seperatisme in Noord-Italië.

Beppe Grillo, de leider van M5S gelooft nog steeds in de groei van zijn beweging. De landelijke opiniepeilingen voorspellen bij de parlementsverkiezingen een nek-aan-nek-race tussen de Democratische Partij van ex-premier Renzi en M5S. Ons doel blijft de regering over te nemen, aldus Grillo.

De conclusie dat het gedaan is met Grillo’s beweging komt te vroeg. In elk geval lijken lokale verkiezingen met een erg lage opkomst daarvoor niet het definitieve bewijs. Als lokale politici van oude partijen het vertrouwen krijgen wil dat nog niet zeggen dat het anti-establishmentsentiment waar M5S op teert op landelijk niveau is uitgewerkt.

Foto: Sreenpunk)

Populisme en democratie: een ongelukkig huwelijk

6 april 2017 , 14:00 , door Gastauteur

ANALYSE - Volgens de Bulgaarse politicoloog Ivan Krastev leven we in een populistisch tijdperk en horen populisme en democratie bij elkaar. Gastauteur Bruno Verbeek laat echter zien dat populisme ook een bedreiging kan zijn voor de democratie.

Dezer dagen verblijf ik in een onderzoeksinstituut in het Franstalige deel van België. Daags na de verkiezingen merkten enkele lokale collega’s op hoe opgelucht ze waren dat de PVV niet de grootste partij was geworden. Gezien de deelname van de Vlaamse populistische nationalisten aan de huidige Belgische federale regering was dit een verademing voor hen. Als minderheid in eigen land (de Franstaligen maken ongeveer 40% van de bevolking uit), levend in het minst rijke deel van België, is hun opluchting wellicht goed voorstelbaar. Ze zien de winst van de VVD als een sprankje hoop in de aanloop naar de Franse en Duitse verkiezingen en als een tegenwicht tegen hun eigen populisten.

Ik wil nu niet gaan jeremiëren over hoe het populisme eigenlijk toch gewonnen heeft. Ik ga ook niet betogen dat de VVD zo groot heeft kunnen worden dankzij het feit dat ze een deel van de retoriek van Wilders en de zijnen heeft overgenomen of dat met de komst van Thierry Baudet het populisme een ‘deftig’ gezicht heeft gekregen. Evenmin zal ik proberen te duiden wat deze uitslag ons vertelt over Nederland. Dat is al uitgebreid gebeurd in de vaderlandse pers en door ‘anti-elitaire’ critici. In plaats daarvan wil ik een stapje achteruit doen en eens nagaan wat nu precies populisme is en waarom mijn Franstalige collega’s in België gelijk hebben er zo beducht voor te zijn.

Foto: copyright ok. Gecheckt 05-10-2022

Rente, crisis en groeidwang

27 oktober 2015 , 08:00 , door Gastauteur

ACHTERGROND, ANALYSE - Gerben Nap is medewerker van Stichting STRO, een organisatie die al jaren werkt aan ideeenvorming over groei, crisis, armoede en milieuproblematiek. Dit artikel is een reactie op het artikel van Michel Verbeek over het volgeld-initiatief van BurgerInitiatief Ons Geld / George Van Houts.

Een ander perspectief: het belang van omloopsnelheid en locatie van geld
In zijn reactie op het pleidooi van George van Houts stelt Michel Verbeek dat het volgeldvoorstel op dit moment onnodig is: dat het huidige stelsel wel verbeterd kan worden, maar dat dat dan wel eerst met minder radicale middelen geprobeerd moet worden, zoals het sturen van nieuw gecreëerd geld (weg van sectoren die oververhit raken), Keynesiaans fiscaal beleid (staatsschuld tijdelijk verhogen om de economie te stimuleren), of aanpassingen aan het stelsel van sociale zekerheid en pensioenen (overdrachtsbetalingen).

Ik zie meer in de oplossing van Van Houts en Ons Geld dan het gebruiken van de standaard middelen die Verbeek voorstaat, al ben ik het met geen van beide volledig eens. Dat komt door de andere insteek bij mijn analyse van het probleem: niet alleen de geldcreatie en initiële besteding bekijken, maar ook het pad van geld verder door de economie: de geografische locatie en de omloopsnelheid.

Foto: TPCOM (cc)

Waarom Europa nu zo afbladdert

20 juli 2015 , 11:45 , door Montesquieu Instituut

ANALYSE, LONGREAD - De problemen waarmee Europa te maken heeft, vertonen allemaal gebrek aan Europees engagement. Zodra het er om gaat spannen, prefereren regeringen hun eigen nationale aanpak. Die voorkeur sluit aan bij wat het publiek vandaag van Europa vindt. Dat voorspelt niet veel goeds voor Europa, schrijft Jan Werts (journalist en publicist in Brussel) in een artikel op het Montesquieu Instituut.

1. Vijfvoudige inzet

De inzet is deze zomer vijfvoudig:

– het dwarsliggende failliete Griekenland
– per dag ruwweg 700 nieuwe bootvluchtelingen
– het oorlogsgeweld in Oost-Oekraïne
– de muntunie EMU op de been houden
– het Verenigd Koninkrijk dat af wil van Europa

Er is hierover afgelopen weken dag en nacht vergaderd. Politici, ambtenaren en verslaggevers snakken naar vakantie. Hieronder blijkt dat concreet weinig is besloten. Waar is kanselier Angela Merkel, informeel de hoogste leider in Europa? Waar bleef de hele Europese Raad? Volgens de verdragen bepalen die regeringsleiders toch ‘de algemene politieke beleidslijnen en prioriteiten’. Waar was voorzitter Donald Tusk waarvan wij niks horen?

Europa is al 5,5 jaar in de ban van Griekenland. Opmerkelijk, aangezien dat land niet eens twee procent voorstelt van de EU-economie. Aanvankelijk werkte Athene mee aan sanering. In ruil voor hervormingen kreeg Griekenland volgens de Europese Commissie per inwoner van dat land tot nu toe 33.000 euro steun. Dit los van de forse regionale en cohesie- en landbouwsteun van de EU.

Foto: Bernardo Londoy (cc)

De mythes van het populisme

17 februari 2015 , 11:00 , door Gastauteur

ANALYSE - Populisme is eigenlijk niets anders dan een politieke analyse van wat er mis is in de samenleving. Over de juistheid van die analyse valt te twisten, maar op dit moment slaan veel analytici veel te ver door in het diskwalificeren van populisme. Een groot gedeelte van het negatieve imago van populisme is gebaseerd op mythes, meent Matthijs Rooduijn.

Het gaat goed met de populisten in West-Europa. In ons eigen land gaat Geert Wilders aan leiding in de opiniepeilingen. In Frankrijk raakt men maar niet uitgepraat over het succes van het Front National (FN) van Marine Le Pen. In het Verenigd Koningrijk gaat het in het publieke debat al maanden vooral over Nigel Farage en zijn United Kingdom Independence Party (UKIP). In Griekenland is Syriza van Alexis Tsipras onlangs aan de macht gekomen. En in Spanje lijken Pablo Iglesias en zijn Podemos weleens voor een aardverschuiving te kunnen gaan zorgen.

Maar wat is het eigenlijk dat deze uiteenlopende partijen populistisch maakt? Populisme is een verwarrend etiket dat op zeer uiteenlopende fenomenen wordt geplakt: West-Europese rechts-radicale partijen, Latijns-Amerikaanse dictatoren, Oost-Europese socialisten, Noord-Amerikaanse politieke entrepreneurs en Russische boerenbewegingen. Geen wonder dat het voor veel mensen volstrekt onduidelijk is wat populisme nu eigenlijk precies is.

Foto: Kort - illustratie Sargasso

KORT | De echte wereldmacht zit niet in Washington

26 juli 2014 , 10:00 , door frankw

OPINIE - Lang heb ik me verbaasd over het fenomeen Silvio Berlusconi. Via selectieve berichtgeving door zijn overweldigende media-imperium Mediaset kon hij kiezers in Italië manipuleren en won hij verkiezingen. Eenmaal de hoogste baas liet hij wetten maken en omvormen opdat hij ongestraft zijn gang kon gaan: corruptie, seks met minderjarigen, maffiabanden. Als eindbaas van de publieke omroep liet hij onwelgevallige programma’s van de tv verdwijnen. Directe medestanders van Berlusconi zijn veroordeeld, maar Silvio ontsprong keer op keer de dans, meestal door het afknijpen van de rechterlijke macht gecombineerd met belachelijke amnestieregelingen. Zijn tv stations zorgden elke keer weer voor zijn herverkiezing, hoe bont hij het ook maakte.

Maar Berlusconi is klein bier.

Blijkens dit verhaal is een Amerikaan van Australische komaf de kracht achter de op handen zijnde EU-exit van het Verenigd Koninkrijk. Al langer is zijn imperium via Fox News mede verantwoordelijk voor de extreme politisering van de Amerikaanse politiek. Een politiek die leidt tot het sluiten van een overheid, van het voor de rechter dagen van de president vanwege politieke besluiten die met name de Republikeinen niet kunnen verkroppen. Deze man is een gevaar voor de westerse democratie, niet in de laatste plaats vanwege de slappe knieën en angst van politieke leiders.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Europa

27 mei 2014 , 07:00 , door Edge of Europe

OPINIE - Die Europese verkiezingen – het is een zooitje. Iedereen stemt op zijn eigen moment voor zijn eigen politieke partijen in zijn eigen land, om de plaatsen te vullen die voor het desbetreffende land zijn ingeruimd in Brussel. Dientengevolge zijn het steeds verkiezingen met een nationaal in plaats van een Europees smaakje.

Italië

Case in point: Italië. Elke verkiezing hier, en dat zijn er nogal wat, wordt gezien als een peiling van de populariteit van de zittende nationale regering. Het behoeft geen betoog dat dat één van de oorzaken is van de beruchte instabiliteit van Italiaanse kabinetten – een paar procentjes minder en iedereen gaat aan de coalitie hangen in de hoop deze tot zinken te brengen.

En zo kan het gebeuren dat de Movimento 5 Stelle van Beppe Grillo verkiezingsposters (de gele plakkaten op de foto) maakt met daarop: Of wij, of zij. Onze kandidaten: niemand in gerechtelijk onderzoek, niemand met strafblad, geen ‘gerecyclede’ politici, geen beroepspolitici. Dat is geen Europese maar een nationale thematiek. Op hetzelfde billboard rechtsonder PD-posters: Het Zuiden spreekt Europees. Een mooi gevalletje provincialisme op Europees niveau. Het buitenland lonkt, maar het dorpsplein is vertrouwd.

Nederland

Nederland heeft 26 van de 766 zetels in het Europees parlement. Dat is 3,4%, oftewel vertaald in Tweede-Kamerzetels 2,3 zetels. Niveau Partij voor de Dieren dus, of erger nog 50Plus. En dat dan weer verdeeld over allerlei Europese partij-conglomeraten. Is het dan gek dat er geen hond komt opdagen bij de verkiezingen? Het lijkt allemaal nogal zinloos, zeker als je daarbij bedenkt dat het Parlement de macht deelt met de Raad van de Europese Unie – waar u helemaal niet voor kunt stemmen omdat deze bestaat uit vakministers uit elk land. En die worden, zoals u weet, benoemd aan de hand van de uitslag van nationale verkiezingen.

Het echte verraad van links

14 april 2014 , 11:00 , door Michel

ANALYSE - Ondanks de eeuwige klaagzang van rechts, dat beweert slachtoffer te zijn van linkse dictatuur, weet iedereen die de politiek ook maar een beetje volgt dat links al jaren op haar retour is. Dit viel me onlangs weer op toen ik dit fragment tegenkwam van een verkiezingstoespraak uit lang vervlogen tijden:

We had to struggle with the old enemies of peace–business and financial monopoly, speculation, reckless banking, class antagonism, sectionalism, war profiteering.

They had begun to consider the Government… as a mere appendage to their own affairs. We know now that Government by organized money is just as dangerous as Government by organized mob.

Never before in all our history have these forces been so united against one candidate as they stand today. They are unanimous in their hate for me–and I welcome their hatred.

Dit zei niemand minder dan de President van de Verenigde Staten in 1936. Hoe anders gaat dat nu. De Democraten verzetten zich allang niet meer tegen Wall Street, integendeel, ze zijn er afhankelijk van geworden. De speeches van de Democraat die nu in het Witte Huis zit zijn vaag en gaan over hope en change of hij kondigt bezuinigingen aan. Vooral niet te radicaal, want Obama verwelkomt de donaties van de voormalige vijand.

Vorige Volgende

Zoekresultaten voor

'silvio'