Uitbreiding Opiumwet overbodig en onwerkbaar

De komende uitbreiding van de Opiumwet, waardoor onder meer growshops gemakkelijker kunnen worden aangepakt, is overbodig en onwerkbaar. Op 1 maart wordt de Opiumwet uitgebreid met een nieuw artikel 11a: Hij die stoffen of voorwerpen bereidt, bewerkt, verwerkt, te koop aanbiedt, verkoopt, aflevert, verstrekt, vervoert, vervaardigt of voorhanden heeft dan wel vervoermiddelen, gelden of andere betaalmiddelen voorhanden heeft of gegevens voorhanden heeft, waarvan hij weet of ernstige reden heeft om te vermoeden dat zij bestemd zijn tot het plegen van een van de in artikel 11, derde en vijfde lid, strafbaar gestelde feiten, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste drie jaar of geldboete van de vijfde categorie. Met dit wetsartikel wil minister Opstelten 'de illegale beroeps- en bedrijfsmatige hennepteelt' aanpakken. Beoogd slachtoffer van dit wetsartikel zijn onder meer de zogenaamde growshops: winkels waar benodigdheden voor het kweken van hennepplanten worden verkocht.

Door: Foto: newdip (cc)

Redactioneel commentaar Volkskrant: therapeuten zijn egoïstisch

Naar aanleiding van berichtgeving over vrijgevestigde psychiaters en psychotherapeuten die geen contracten meer met zorgverzekeraars willen afsluiten.

Ook de zorgverzekeraars zijn niet perfect, zo wil men nog wel grootmoedig toegeven, maar het zijn toch vooral de therapeuten die fout zitten:

Het besluit van een deel van de vrijgevestigde therapeuten de handdoek in de ring te gooien, is begrijpelijk maar ze bewijzen zichzelf en hun patiënten daarmee geen dienst. Verzekeraars hebben de opdracht de kosten in de geestelijke gezondheidszorg binnen de perken te houden en vragen terecht om noodzaak en effectiviteit van behandeling te bewijzen. De beroepsgroep zou er beter aan doen om aan die wens te voldoen, dan weg te lopen voor de verantwoordelijkheid bij te dragen aan die transparantie.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Chris (cc)

Het beestje bij zijn naam noemen

COLUMN - Onlangs kwamen voormalig PvdA-Kamerleden Kuzu en Öztürk in het nieuws met het voorstel om het woord ‘allochtoon’ af te schaffen. Ondanks dat ze zeker niet de eerste zijn die dit idee opperen, kwam het voorstel hen op hoongelach te staan. Loze kreten en holle retoriek werd hen verweten.

Politici staan natuurlijk bekend als woordkunstenaars. Een oorlog heet dan plots een politionele actie en een bezuiniging wordt een ombuiging.

Je zou zeggen dat wetenschappers dergelijke eufemismen vreemd zijn: zij noemen het beestje gewoon bij zijn naam. Maar ook waar het wetenschappelijke ontwikkelingen betreft wordt geregeld geprobeerd om termen te vervangen. En ook in de wetenschap spelen positieve of negatieve associaties die termen oproepen daarin een belangrijke rol.

Neem bijvoorbeeld onderzoek waarbij wetenschappers direct het DNA van organismen veranderen, ook wel bekend als ‘genetische modificatie’. Voorstanders van genetische modificatie hebben geprobeerd om de term ‘genetisch gemodificeerde organismen’ te vervangen voor ‘genetisch verbeterde organismen’, een term die weinig onduidelijk laat over de wenselijkheid van de technologie.

En wetenschappers die een rijstsoort hebben gemodificeerd zodat het vitamine A bevat noemden hun product ‘gouden rijst’, naar de gele kleur van de rijstsoort. Het is maar de vraag of ze hun product ook naar de kleur hadden vernoemd als het een poepbruine kleur had gehad.

Foto: Scott James Remnant (cc)

Turkse vlag

COLUMN - De anekdote wordt verteld over verschillende Turkse veldheren en over verschillende gevechten, maar ik maak het me vandaag niet al te moeilijk en ik houd het erop dat het gaat om Mehmet II en om de verovering van Constantinopel in 1453. Dat is een bekend verhaal: na een moeizame belegering wist de sultan de stad, die ruim acht eeuwen eerder door de profeet Mohammed aan de moslims was beloofd, in te nemen.

Normaal gesproken duurde de plundering van een veroverde stad drie dagen, maar Mehmet gelastte al na een paar uur dat zijn manschappen moesten ophouden. Constantinopel zou zijn nieuwe hoofdstad zijn en het was nogal zinloos die verder te beschadigen. De voornaamste kerk, de Hagia Sofia, werd die dag nog in gebruik genomen als moskee. Die avond zag de sultan de maansikkel en een ster gereflecteerd in een plas bloed, en hij besloot dat dit voortaan de vlag zou zijn van het Ottomaanse Rijk.

Zegt men. Maar zoals ik al zei: de anekdote wordt over meer veldslagen verteld. Sultan Murad II, de vader van Mehmet, zou de maansikkel met ster in de bloedplas gereflecteerd hebben gezien nadat hij in 1448 de Hongaren had verslagen in de Tweede Slag bij Kosovo. Ik heb het verhaal ook wel eens horen vertellen over Atatürk en de slag bij de Sakarya. Dat laatste is zeker niet waar – de vlag werd eeuwen eerder al gebruikt – maar het illustreert dat de anekdote geliefd is en als het ware rondzwerft van gebeurtenis naar gebeurtenis. (De Duitsers noemen zo’n verhaal dan ook een Wanderanekdote.)

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Britse politici te koop

Om te “bemiddelen”. Eentje voor in het rijtje van gras is groen, en sneeuw is wit zolang je er niet overheen hebt gepist.

Closing Time | Kreng

Kreng, ofwel de Belg Pepijn Caudron, vergast de wereld nu al een aantal jaar op de meest duistere muziek die er maar uit de horrorkrochten van de hel voort kan komen. Zijn impressionistische soundscapes zijn een combinatie van ambient, drone en net-niet-klassieke kamermuziek, en hij weet daar elke keer weer een sfeer mee neer te zetten die je nekharen overeind doen staan.

Voor z’n nieuwste project, net uit, slaat hij een nieuwe weg in, met loodzware gitaren er bij. Maar het blijft luguber als altijd.

Lezing EU-deal Griekenland loopt nogal uiteen

Afgelopen vrijdag wisten de EU-onderhandelaars en Griekenland een gezamenlijk compromis te bereiken. De EU verlengt het schuldsanerings-/steunprogramma voor vier maanden, meldt het NRC, maar dan moest er vandaag wel een lijst liggen met hervormingen die het land gaat nemen. Eind april moet er dan een definitieve lijst liggen.

Naar nu blijkt wordt het compromis door diverse spelers in ieder geval naar de eigen achterban toe behoorlijk verschillend uitgelegd. Zowel de Griekse premier Alexis Tsipras als Jeroen Dijsselbloem houden diametraal tegenovergestelde verhalen over wat het conceptakkoord nu eigenlijk behelst, zo meldt dagblad Metro.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende