Kunst op Zondag tentoonstellingstips juli

Er wordt door veel mensen, veel energie gestopt in het samenstellen van tentoonstellingen, kunstroutes en evenementen. Het wat en wanneer wordt helaas niet altijd even helder gecommuniceerd. Kleine(re) musea missen vaak het budget voor landelijke campagnes. Ik mis dus wel eens wat en dat overkomt jou vast ook? Daarom stel ik voor de komende drie maanden, een drieluik samen met verschillende tentoonstellingstips. Laat me weten of je de suggesties waardevol vindt om er na dit drieluik eventueel een nieuwe serie tips voor Kunst-op-Zondag van te maken. [caption id="attachment_345992" align="aligncenter" width="450"] Rembrandt en de liefde zaalimpressie © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Rembrandt en de liefde In het voormalige woonhuis van Rembrandt in Amsterdam is deze zomer een expositie te zien waarin de liefde centraal staat. Liefde in al haar facetten, zoals liefde voor de natuur, liefde voor de ouders, naastenliefde, dierenliefde, de ware liefde en liefde in mythische en Bijbelse voorstellingen. In twee zalen hangen allemaal etsen waarin Rembrandt de liefde verbeeldt. Het verhaal begint met de ware liefde voor Rembrandt, zijn liefde voor zijn eerste vrouw Saskia. Naast een prachtig dubbelportret zie je schetsen van Saskia en andere modellen. In de vrouw met de parels laat Rembrandt een betoverde versie van zijn Saskia zien. Neem de tijd en ontdek steeds meer details in de geselecteerde etsen. Hier ontdek ik de liefde van de schilder voor honden. Je ontdekt hier dat op veel werken wel ergens een hond staat afgebeeld. [caption id="attachment_345993" align="aligncenter" width="450"] Rembrandts pauwenveren© foto Wilma Lankhorst.[/caption] Intiem moment met pauwenpracht In de tweede en laatste zaal is een kleine privé ruimte gemaakt waarin je het schilderij ‘stilleven met pauwen’ (1639) van Rembrandt kunt zien. Hij schilderde dit werk in hetzelfde jaar waarin hij in dit huis kwam wonen met Saskia. Het is een van de weinige stillevens die hij heeft gemaakt. In Rembrandts tijd werden pauwen gegeten door de allerrijksten. Het pauwenvlees werd onder meer in pasteien verwerkt. Na de slacht moesten de dieren hangend uitbloeden. Dat is wat Rembrandt ons hier laat zien. Rembrandt was geboeid door de prachtige tekening op de verentooi, de weelde aan kleuren: blauw, groen en okergeel. Neem de tijd en rustig op het bankje zitten en laat het tafereel langzaam aan je voorbij gaan. Rembrandt & de liefde en Rembrandts pauwen zijn tot en met 15 oktober 2023 te zien in het Rembrandt Huis in Amsterdam. Het Rembrandt Huis is gratis toegankelijk met de Museumkaart. [caption id="attachment_345990" align="aligncenter" width="450"] Fabulous Monsters in de tuin van Dat Bolwerck © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Dubbeltentoonstelling fotograaf Viviane Sassen In Dat Bolwerck in Zutphen en museum MORE Kasteel Ruurlo heeft fotograaf Viviane Sassen (Amsterdam, 1972) deze zomer een dubbeltentoonstelling. Sassen heeft na een periode in Kenia, ook verschillende jaren in Hanzestad Zutphen gewoond. Sassen is wereldberoemd door haar modefotografie. In de dubbeltentoonstelling Fabulous Monsters zie je zo’n 60 foto’s dit zijn zowel modefoto’s als vrij fotografisch werk. Voor deze twee exposities heeft Sassen zelf werk geselecteerd uit haar fotoseries Venus & Mercury (nooit vertelde verhalen uit het Franse Versailles, 2020), Cadavre Exquise (Amsterdam 2020), Lexicon (2014), Roxanne II (2017) en Of Mud and Lotus (2017). [caption id="attachment_345989" align="aligncenter" width="450"] Fabulous Monsters in Dat Bolwerck © foto Wilma Lankhorst.[/caption] De titel Fabulous Monsters verwijst naar de fotocollages die Sassen tijdens de lockdowns in de corona-periode heeft gemaakt. Tijdens de periodes is ze in haar omvangrijke fotoarchief gedoken. Wat ze daarin aantrof, zette haar aan tot een kinderspel waarbij verschillende kinderen samen één personage tekenen, zonder dat ze elkaars aandeel zien. Dit spel heet met een chique woord ‘cadavre exquise’  en dan de grafische/getekende variant hiervan. Sassen heeft er op haar beurt een fotografische variatie van gemaakt. [caption id="attachment_345991" align="aligncenter" width="450"] Fabulous Monsters in Kasteel Ruurlo © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Fabulous Monsters is tot en met 17 September 2023 te zien in Dat Bolwerck in Zutphen en tot en met 24 september in MORE Kasteel Ruurlo. De exposities in Dat Bolwerck zijn vrij toegankelijk en in Ruurlo is het gratis met de Museumkaart. De reisafstand tussen Zutphen en Ruurlo is circa 23 kilometer.  Er is ook een treinverbinding tussen Zutphen en Ruurlo. [caption id="attachment_345998" align="aligncenter" width="450"] Vanaf hier (2023) © Zeger Reyers Voorhout Monumentaal © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Voorhout Monumentaal Op de Lange Voorhout in Den Haag word je deze zomer getrakteerd op een gratis beeldenroute op maar liefst drie locaties. Pulchri Studio heeft het vaandel overgenomen van de Stichting den haag Sculptuur en organiseert nu voor deze tweede maal de beeldenroute. Op het schelpenpad op de Lange Voorhout staan veertien beelden. In de sfeervolle binnentuin van Pulchri Studio ontdekken we nog eens veertien beelden. Het feest voor oog & ziel wordt compleet met nog eens negen werken in de Kloosterkerk. De twee verkeersborden van Zeger Reyers (Voorburg, 1966) zorgen er voor dat je deze beeldenroute niet kunt missen. [caption id="attachment_345994" align="aligncenter" width="450"] Kleine jongens van binnen © Babatte Degraeve Voorhout Monumentaal © foto Wilma Lankhorst[/caption] Pauzemoment in de tuin In het gebouw van Pulchri Studio zijn verschillende kleine exposities te zien. In de sfeervolle binnentuin, die aansluit op het café-restaurant zijn veertien beelden geplaatst als onderdeel van de beeldenroute. Voor ons een mooie plek voor een pauzemoment in het liefdevolle beeld Kleine jongens van binnen van kunstenaar Babette Degraeve (Brugge, 1965). In de Kloosterkerk staat onder andere shelter 2 (2021) van Maria Roosen (Oisterwijk, 1957). En zoals de naam zegt, mag je even schuilen in de open ruimte van deze eenpersoonskapel. Jan de Weerd (Den Haag, 1953) heeft een lichtinstallatie gemaakt van kleurrijke, op straat gevonden, afwasteiltjes. Als ik door de keramische tranenvloed (Tränenflut, 2021) van Sarah Reinbold (Duitsland, 1993) naar de kleurrijke lampen van Jan de Weerd kijk, ben ik echt geraakt. De serene sfeer in de Kloosterkerk draagt bij aan dit bijzondere moment. Voorhout Monumentaal is nog tot en met 20 augustus 2023 gratis te bezoeken aan de Lange Voorhout in de Haag. Tramlijn 1 halte Kneuterdijk. Kijk hiervoor alle details. [caption id="attachment_345996" align="aligncenter" width="450"] Sfeerbeeld Mondriaan de familie © foto Wilma Lankhorst.[/caption] De familie Mondriaan in Winterswijk Museum Villa Mondriaan in Winterswijk viert dit jaar haar tiende verjaardag. Museumdirecteur Jana Roovers heeft met haar team onderzoek gedaan naar de artistieke wortels in de familie Mondriaan. Niet alleen Piet junior had talent, ook zijn vader Piet en oom Frits tekenden respectievelijk schilderden. In de jubileumtentoonstelling Mondriaan: de familie komen alle drie de familieleden aan bod. Vader Pieter Cornelis was hoofd van de school in Winterswijk en tekende (in opdracht) onder andere jubileumcollages. Hij zag zijn kunst als middel voor politiek-maatschappelijke doeleinden. Samen de natuur in Als oom Frits in Winterswijk kwam logeren, nam hij zijn neefje Piet vaak mee op wandelingen door de natuur. Frits Mondriaan heeft zichzelf op latere leeftijd het schildersvak eigen gemaakt. In eerste instantie verdiende hij zijn geld met  het ontwerpen van hoeden in de hoedenwinkel van vader Mondriaan in Den Haag. Je ziet hier heel goed hoe de jonge Piet zich in het begin de verfstijl van oom Frits eigen maakt. Na zijn opleiding in Amsterdam legt Piet Mondriaan zich volledig toe op de autonome kunst en wordt hij de wereldberoemde Mondriaan die we allemaal wel kennen. Naast de tijdelijke tentoonstelling is ook de vaste collectie op de begane grond nu helemaal opnieuw samengesteld. Mondriaan: de familie is tot en met 29 oktober 2023 te zien in Villa Mondriaan in Winterswijk. Villa Mondriaan is gratis toegankelijk met de Museumkaart. © tekst en foto’s Wilma Lankhorst © gebruik van de afbeeldingen met dank aan en met toestemming van de genoemde musea, Pulchri Studio en de genoemde kunstenaars.  

Door: Foto: Sfeerbeeld in de Kloosterkerk Voorhout Monumentaal © foto Wilma Lankhorst.

Closing Time | Incantation

, door

Het is al weer een tijdje terug dat we hele lompe old school death metal hadden hier. Zonde, eigenlijk. Daarom nu een lekker moppie Incantation, met als belangrijkste herkenningspunt de strot van de zanger, die een intens diep en laag gegrom voortbrengt. Verder is het heel prima, wat rommelige, snelle en afwisselende muziek. Voor de liefhebbers van obscure death uit begin jaren ’90 uit de VS – er móeten er gewoon een paar van zijn op deze site. Toch?

Foto: bron: Livius.org

Hedonisme (4): De tuin van Epikouros

, door

Tijdens het Hellenisme kregen de Academie van Plato en de Peripatetische school van Aristoteles gezelschap van nieuwe filosofische stromingen, zoals het Cynisme. In deze vijfdelige reeks: de hedonisten. 

Een eeuw na Aristippos, omstreeks 305 voor Christus, kocht de filosoof Epikouros een huis met een grote ommuurde achtertuin in Athene. In die tuin onderwees hij zijn versie van het hedonisme, dat daarmee pas echt een grote stroming werd. Dat zou zo zijn in de hele hellenistische wereld en ook in de eeuwen daarna.

Zo’n hedonistische tuin spreekt natuurlijk tot de verbeelding, maar wie hoopt dat die epicurische tuin het toneel was van woeste orgieën wordt teleurgesteld. Zoeken naar genot op korte termijn leidt volgens Epikouros niet tot bevrediging. Integendeel. Wie teveel eet wordt ongezond. Teveel drinken leidt tot een kater. Kortzichtige genotzucht leidt tot verslaving. En daarbij moeten we soms nu eenmaal minder leuke dingen doen om leuke dingen te bereiken.

De hedonistische calculus

Epikouros weegt het genot op kortere en langere termijn dus tegen elkaar af. Dit  staat bekend als de hedonistische calculus. En al rekenend komt Epikouros tot de conclusie dat het ware genot neerkomt op gematigd genot. Echt genot is volgens hem tevredenheid, en dat valt het makkelijkst te bereiken door weinig te verlangen, en je te vrijwaren van angst en pijn. Luxe is onnodig. Het streven ernaar of het willen behouden ervan leidt alleen tot ongeluk en angst. Wie genoeg te eten heeft, en daar tevreden mee is, slaagt er beter in psychisch in evenwicht te blijven.

Foto: NiederlandeNet (cc)

(Levens)ervaring Tweede Kamer

, door

De Tweede Kamer is, een hele ervaring rijker, met vakantie. Als Kamerleden op vakantie zijn heet dat officieel ‘met reces’. En tijdens dat acht weken durend zomerreces zitten ze niet te niksen, zo wordt traditioneel beweerd:

Tijdens de recesperiodes kunnen Kamerleden de volgende vergaderperiodes voorbereiden en allerlei stukken en dossiers bestuderen. Ook gaan zij in die perioden vaak op werkbezoek en het land in om hun achterban te spreken.

Die achterban zal ook op vakantie zijn. Maar politici en partijleden zullen ongetwijfeld nadenken over hoe het allemaal nu verder moet. Te beginnen bij de politieke partijen zelf. Bij een paar partijen zijn opzienbarende veranderingen op til.

Omtzigt, BBB en CDA

Geen transfer van CDA via ‘kleine zelfstandige’ naar de BBB. Pieter Omtzigt, een van de meest ervaren Kamerleden, denkt nog na over zijn toekomst, die niet bij de BBB zal liggen.

Misschien toch terug naar het CDA? Daar vertrekt de volledige politieke top. Wopke Hoekstra werd eind 2020 lijsttrekker nadat Hugo de Jonge ervan afzag, koud  vier maanden nadat hij de leiderschapsverkiezingen had gewonnen van Pieter Omtzigt. Sindsdien geldt Hoekstra als de CDA-leider. Hoekstra, De Jonge en fractievoorzitter Heerma stellen zich niet verkiesbaar.

Dat Omtzigt hierdoor genoeg vertrouwen in het CDA krijgt om terug te keren is hoogst  onwaarschijnlijk. Daarvoor zal zijn CDA-trauma toch te groot zijn.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Midnight Express

, door

Als u begin jaren ’90 naar de radio luisterde kent u dit heerschap van het wereldberoemde rockkwartet Extreme. Die scoorden in 1991 twee megahits met de suikerzoete ballad ‘More than Words’ en de meedeiner ‘Hole Hearted’.

Inmiddels is Bettencourt uitgegroeid tot een van de meest gerespecteerde gitaristen in de rockscene. Het behoeft na het zien van dit filmpje weinig uitleg waarom.

Foto: hans foto (cc)

Job en Jet en de snelkookpan van de studie

, door

COLUMN - Het is een journalistiek puik stukje werk, de reportage die AT5 maakte (hieronder) over de vraag of er op de Universiteit van Amsterdam nog wel sprake is van ‘academische vrijheid’. Het enige bezwaar is misschien dat het nauwelijks gaat over ‘academische vrijheid’ in strikte zin – het recht van onderzoekers om te onderzoeken wat zij belangrijk vinden en over dat onderzoek ook te zeggen wat hun juist lijkt. Want het zwaartepunt lag bij studenten en onderwijs en de vraag of je in de collegezaal wel kunt zeggen wat je wilt.

Ik moet allereerst zeggen dat ik misschien een nogal Nijmeegse blik op een en ander heb. Ik heb het afgelopen jaar colleges gegeven over gender, en genderneutraliteit, en de rol van etniciteit in taalverschillen, en wat al niet, en er waren wel gesprekken, maar ik heb niet de indruk dat die voor iemand onaangenaam waren . Ik ben nu bezig met de afronding van enkele scripties, waarin bijna steeds een gendercomponent zit (het onderwerp hangt in de lucht) maar ook hierin gaat alles steeds keurig en zonder bedreigingen van wiens vrijheid ook.

Ik wil onmiddellijk aannemen dat dit op de UvA allemaal heel anders is, de ‘grote stad’ immers, net wat u zegt, maar dan zou ik tegen studenten die aan de UvA last hebben van hun mening, of ze nu ‘links’ of ‘rechts’ zijn, willen zeggen: neem de trein en kom naar ons toe, het is maar anderhalf uur verderop.

Foto: kiki99 (cc)

Van aandeelhoudersmodel naar gelijkwaardigheidsmodel

, door

Een gastbijdrage van Ries van der Vos.

Het aandeelhoudersmodel is niet meer van deze tijd. Vervang het door het gelijkwaardigheidsmodel, waarbij zeggenschap en ondernemingsrisico tussen kapitaal en arbeid wordt gedeeld. Een onderzoek in drie delen. Vandaag het eerste deel: Kritiek op het aandeelhoudersmodel en aanzet tot het gelijkwaardigheidsmodel.

Aandeelhoudersmodel niet van deze tijd

Het aandeelhoudersmodel is ontstaan in een tijd waarin werknemers laag geschoold waren, het arbeidsaanbod hoog was en kapitaal nog schaars was en daardoor arbeid laag werd beloond.

De huidige werknemers zijn hoog geschoold via hoog kwalitatieve opleidingen op LBO-, MBO-, HBO- en universitair niveau. Veel werk is schaars geworden, terwijl er kapitaal in overvloed is. De rol van arbeid is sinds de opkomst van de informatiemaatschappij in de jaren 70 van de vorige eeuw veel specialistischer geworden. Productieketens en productieprocessen worden steeds complexer. De rol van internet heeft het mogelijk gemaakt productieketens te koppelen, zelfs over landsgrenzen heen.
De vraag naar arbeid is groter dan het aanbod.

Centrale banken hebben de afgelopen decennia zorg gedragen voor ruim aanbod van kapitaal en in het laatste decennium zelfs in extreme mate via kwantitatieve verruiming en negatieve rentes. Dit heeft geleid tot een hausse aan investeringen in onder andere aandelen en vastgoed. Het gevolg is dat er een schuldenmaatschappij is ontstaan bij overheden, bedrijven en burgers, met alle risico’s wanneer er moet worden geherinvesteerd tegen hogere rentes in latere jaren.
De vraag naar geld is kleiner dan het aanbod.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Closing Time | Hoist that Rag

, door

In zijn muzikale carrière heeft Tom Waits een schier eindeloze parade aan dronkaards, mislukkelingen, klaplopers, schurftige bandieten, verlopen misantropen en paranoïde buren ten tonele gevoerd. Dit lied is daarop geen uitzondering.

Closing Time | MTT 420

, door

Een voortdurend dreigende ondertoon en een zanger die zijn existentiële angst uitbrult in een herhaling van zinnen, dat kenmerkt deze post-hardcore band uit Bristol.

Closing Time | Drive By

, door

In 1995 bracht Duran Duran het coveralbum Thank You uit, met liedjes van Lou Reed, Led Zeppelin, Elvis Costello en anderen. Het enige nummer van eigen makelij was ‘Drive By’ over een chauffeur die op een hete dag in juli in slaap valt in de file.

Vorige Volgende