Closing Time | Wagakki Band
, door
Kun je symfonische metal spelen met traditionele Japanse instrumenten? Het antwoord hierboven in een eclectisch optreden van Wagakki Band.
Closing Time | Mora Prokaza
, door
Eh… wtf? Waar heb ik in godsnaam net naar zitten kijken? Mora Prokaza is… eh… eclectisch. Laten we het daar op houden. Bijzonder, en zeker 3 minuten waard om even uit te checken. Mooi logo ook!
Gevonden trouwens via Peter van den Ploeg, muziekrecensent van NRC, die op Twitter af en toe dit soort pareltjes deelt.
Closing Time | Doom 2016 / Mick Gordon
, door
Géén metal. Dat was de de opdracht die componist Mick Gordon meekreeg toen hem gevraagd werd de soundtrack te schrijven voor de 2016-remake van het almachtige computerspel Doom. Of dat gelukt is mag u zelf beoordelen. Het spel is in ieder geval fantastisch gelukt. Zozeer zelf dat recent een nieuw deel uit is gekomen.
Ach ja, we moeten toch iets, met al die uren die we nu thuis zitten?
Closing Time | After Forever / Floor Jansen
, door
Als we het hebben over Nederlandse gothic / symfonische metal met Hele Goede Zangeres, dan mag After Forever niet ontbreken. Oprichter Mark Jansen kwam hier al eerder langs, omdat hij na After Forever de band Epica oprichtte. Ook zong hij een deuntje mee met Ayreon, toen recentelijk het hele album Into the Electric Castle integraal werd opgevoerd in Tilburg. En voormalig After Forever-toetsenist Joost van den Broek is overigens al geruime tijd betrokken bij het Ayreon project.
Closing Time | Lacuna Coil
, door
Tja, als ik dan toch een soort van onofficiële miniserie aan het maken ben over symfonische metal / gothic metal met fantastische zangeressen, dan mag Lacuna Coil er ook wel tussen. Ok, ze komen uit Italië, niet uit Nederland zoals de eerdere bijdragen. Maar in deze gitzwarte tijden is enige solidariteit met de Italiaanse broeders en zusters wel op zijn plaats. No Need To Explain is het eerste nummer van hun eerste mini-cd (eenvoudig ‘Lacuna Coil’ geheten), uit 1998 alweer…
Closing Time | The Gathering
, door
Als het gaat om symfonische metal uit Nederland met sublieme zangeres, dan mag The Gathering niet ontbreken. Anneke van Giersbergen mag inmiddels bekend worden verondersteld, net als de grootste hit van het gezelschap. Nighttime Birds is (nog) iets relaxter, en naar mijn bescheiden mening zeker niet minder mooi.
Grappig detail: op hun eerste cd deed The Gathering het nog héél anders:
Closing Time | Epica
, door
Meer symfonische metal van eigen bodem, want jullie lijken het waarachtig wel te waarderen! Epica is opgericht in 2002 door de gitarist / zanger Mark Jansen, toen die vertrok bij After Forerver. Over die laatste band later ongetwijfeld meer hier in de CT, aangezien we nu toch aandacht hebben dit genre. Hij richtte een nieuwe band op: Epica. En die maakte (ook) heel mooie muziek, zoals Cry For the Moon, van hun eerste album.
Closing Time | Delain
, door
Nederland is goed, ja, echt ontzettend, verschrikkelijk goed, in symfonische metal met vrouwenzang. Daar mag best wel wat meer aandacht voor zijn. Laten we beginnen met Delain, opgericht in 2002. Ze hebben recent nog een nieuwe CD uitgebracht, ‘Apocalypse and Chill’, en hier is een heel aardig interview met de band te lezen.
Closing Time | Pestilence
, door
Pestilence was begin jaren negentig de death metal band van Nederland – een land dat sowieso een heel prima scene had in die tijd. Hun hele derde album, Testimony of the Ancients, is van begin tot eind geweldig. Maar dit nummer, Twisted Truth, echt… die solo’s, de melodie, de intensiteit. Woorden schieten tekort. Eén van de beste death metal nummers ooit.
Closing Time | Midnight Priest
, door
Nou vooruit; vanwege de eindeloze stroom verzoeken om méér bandjes uit de New Wave Of Traditional Heavy Metal, nog ééntje. Uit Portugal, Midnight Priest, hun derde album Aggressive Hauntings.
Closing Time | Hammerfall
, door
Bij het schrijven van het stukje bij dit pareltje, kwam ik er achter dat er zoiets bestaat als een New Wave of Traditional Heavy Metal.* Dat had ik helemaal gemist, maar het is fascinerend. Zowel de muziek als het artwork zijn inderdaad zeer traditioneel (zie link).
Nu was ik in de veronderstelling dat zo’n new wave al in de jaren nul begonnen was, met bijvoorbeeld een Sabaton, of nog eerder in de jaren negentig. Vaandeldrager toen was natuurlijk het Zweedse Hammerfall. Ook als je de albumhoes van toen bekijkt, had het prima bij de huidige NWOTHM gepast. Maar hoe dan ook, nieuwe traditionele metal, tegenwoordig for real, want het staat op het internet dus is het true, eh, waar, bedoel ik.
Closing Time | Eternal Champion
, door
“Het beste album van 2016? Dan moet je dit eens horen!” Kreeg ik te horen op een van mijn socials, naar aanleiding van dit stukje van enige dagen terug. Nu was, net als jullie waarschijnlijk, wat sceptisch bij het zien van de, eh, ‘old school’ albumhoes van het eerste album van Eternal Champion. Maar omdat je niet af moet gaan op uiterlijk vertoon, heb ik het een kans gegeven.