Laten we eerlijk zijn, vergeleken met Amerika zijn liegende Nederlandse politici kleine krabbelaars. Ivo Opstelten verhaspelt een bedragje. Fred Teeven, bij het OM bekend om zijn olifantengeheugen, kan zich plotsklaps niks herinneren. Ard van der Steur veegt dingen onder het tapijt en struikelt bij herhaling over de bobbel die hij zelf gecreëerd heeft. Nu zijn de rapen gaar. Ik zie nog maar één uitweg voor Ardje: glashard ontkennen dat er ooit een Teevendeal geweest is. De nieuwe onthullingen komen van een journalist, dus die kunnen niet deugen. Er is een alternatief bonnetje waarop het bedrag wél klopt. Opstelten is een oude man van wie het volstrekt ongeloofwaardig is dat hij ooit minister van justitie was.
Dit is het Sargasso-café van maandag 23-01-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Gastredacteur Leonie Fotiadis schreef een antwoord op het gisteren verspreide pamflet van Mark Rutte met zijn oproep om ‘normaal te doen’ of anders ‘op te rotten’.
Aan alle Nederlanders,
Er is iets aan de hand met onze minister president. Hoe komt het toch dat we als land zo welvarend zijn, maar hij niet in staat is u dit te laten zien? Een regering die bereid is om alles waar Nederland zo hard voor gewerkt heeft omver te gooien. Tolerantie, saamhorigheid, een veilig en warm welkom voor vluchtelingen, normen en waarden waar we trots op kunnen zijn… dat laten we toch niet gebeuren?
Verreweg de meesten van u zijn van goede wil. De stille meerderheid. U heeft ook het beste met het land voor. Maar u maakt zich soms wel zorgen hoe onze minister president zich uit. Soms lijkt het wel alsof hij niet meer normaal kan doen.
U herkent het vast wel. De minister president die ‘pleur op’ zegt tegen mensen, de minister president die probeert populariteit te winnen bij u, omdat hij denkt dat u niet meer in staat bent zelf na te denken en klakkeloos Wilders oneman show volgt. En u héeft ook behoefte aan duidelijke taal. En u heeft ook behoefte aan sociale medemensen om u heen. En niemand van u zit te wachten op mensen die anderen treiteren of bespugen.
ANALYSE - Trump is de machtigste man van de wereld geworden. Theresa May kiest voor een harde Brexit. Nuchterheid helpt beter dan elkaar het evidente voorhouden. Natuurlijk is Trump een narcistische halve gare, natuurlijk zijn de Britten de weg kwijt. Maar er is veel waar ik onrustig van slaap.
Kun je de uitvoerende macht zijn in een grote democratie, met zo veel kennelijke gebreken in je persoonlijkheid? Waarom vindt de kiezer dat kennelijk geen probleem?
Kun je de uitvoering op je nemen van een Brexit, die een herstel van een wereldrijk bedoelt te zijn, maar een verbrokkeling van Groot Brittannië dreigt te worden?
Trump
Het bewind van de nieuwe president dreigt autoritair te worden. Hij denigreert de vrije pers, hij wijst naar zondebokken, hij heeft weinig tot niets met de waarheid, hij is agressief en wraakzuchtig, hij benoemt familie en vrienden, die niet zozeer deskundig zijn in hun taakgebied, maar vooral loyaal aan hem. Dit is de ‘aanklacht’ van Robert Reich.
Trump komt niet uit “het politiek systeem”. Dat is zijn grootste kwaliteit. Wat zijn de voordelen daarvan? Dat je met een tweet van 140 tekens een boel in beweging zet. De bouw van de F-35, of liever de JSF, vond hij maar niks. Samenwerken met iedereen graag, mits het maar aan programma’s is die hem bevallen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Asaf Avidan is een singer/songwriter uit Israel (en geen Israelische singer/songwriter, benadrukt hij zelf). Lange, experimentelere versie van bovenstaand nummer hier.
Toffe gast premier Mark deed heden een Aboutalebje: “Als het je niet bevalt in dit land, dan ga je toch weg!” Twitter te klein. “Ga zelf weg”, klonk het hier en daar, iets wat de burgemeester van Rotterdam dan weer niet gehoord had toen hij na de aanslag op Charlie zijn “rot op” uitsprak. Althans, niet van de Charlies die boos waren over zijn uitspraak.
Soms roepen burgers dat ze gaan emigreren als een onwelgevallige politicus aan de macht zou komen. Hier zijn de rollen omgekeerd. De politicus roept op tot emigratie van hem onwelgevallige burgers. Beide dreigementen zijn eerder uitingen van wanhoop dan realistische voornemens.
RECENSIE - Hans Wansink opent zijn boek De populistische revolutie met een bekentenis:
‘In mijn proefschrift De erfenis van Pim Fortuyn (2004) heb ik het populisme nog als een tijdelijke ontregeling van het politieke bedrijf getypeerd (…) Anno 2017 is duidelijk geworden dat het populisme veel duurzamer is dan de meeste waarnemers voor mogelijk hadden gehouden. Dat vraagt om nieuw onderzoek naar de bronnen (…) de vraag die zich opdringt is: is het populisme ‘het nieuwe normaal?’
Het zij hem vergeven. Vrijwel iedereen beschouwde de opkomst van Pim Fortuyn als een teken van ziekte van het politieke systeem. Hier werd een brede maatschappelijk onvrede vakkundig uitgebuit door een sluwe, charismatische raddraaier. Die beweging was ongetwijfeld een tijdelijk verschijnsel.
Tegen de tijd dat Wansink promoveerde, was Fortuyn al dood en was zijn LPF een zieltogende club. Alleen, de onvrede die Pim een stem had gegeven, die was niet verdwenen. Vijf jaar later was het Geert Wilders die op dezelfde akker oogstte. Het populisme bleek een blijvertje.
De voedingsbodem, zo ontdekte ook Wansink (p.9), ‘is te vruchtbaar’. En hij somt vervolgens een aantal hardnekkige vraagstukken op (integratie, de radicale islam, de recessie, de Europese integratie, stijgende sociale ongelijkheid) die zich in zijn ogen ‘duurzaam lenen voor politisering en agitatie’. Hij concludeert dat ‘onder de oppervlakte van populistische bewegingen met een korte levenscyclus zich een historische ontwikkeling afspeelt van een veel langere adem.’ En die dynamiek wil hij beschrijven met ‘een mix van analyses en beschrijvingen’.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
I want to talk a little about narcissistic personality disorder. I’ve unfortunately had a great deal of experience with it, and I’m feeling badly for those of you who are trying to grapple with it for the first time because of our president-elect, who almost certainly suffers from it or a similar disorder. If I am correct, it has some very particular implications for the office. Here are a few things to keep in mind:
1) It’s not curable and it’s barely treatable. He is who he is. There is no getting better, or learning, or adapting. He’s not going to “rise to the occasion” for more than maybe a couple hours. So just put that out of your mind.
…
COLUMN - Trumps pr-madam Kellyanne Conway introduceerde dit weekend het begrip ‘alternatieve feiten’ om de glasharde leugens van persvoorlichter van het Witte Huis Sean Spicer te duiden.
We kunnen daar filosofisch over doen. Volgens Nietzsche bestaat er geen waarheid, enkel interpretaties. Volgens Foucault is kennisproductie een functie van de macht. Dergelijke postmoderne inzichten zouden dan in gepopulariseerde vorm langzaam doorsijpelen naar de bevolking, en voilá: ziehier het resultaat.
Ik geloof daar weinig van. Het cynisme bij de bevolking over politiek en media komt niet door een plotselinge doorbraak van postmoderne inzichten, maar door het gedrag van politiek en media zelf. Machthebbers liegen en media zijn doorgaans de slippendragers van de macht.
U zult zich nog wel herinneren hoe de regering Bush het volk en de rest van de wereld voorloog over massavernietigingswapens in Irak, en de samenwerking van Saddam Hussein met Al Qaeda. De media ging daar in mee, berichtte erover alsof het Witte Huis een autoriteit was en Colin Powell met zijn toneelstukje voor de VN als een indrukwekkende toespraak. Indrukwekkend was het: het was eveneens desinformatie.
Dat slippen dragen van de macht heeft een lange traditie: CNN werd beroemd door haar berichtgeving over de eerste Golfoorlog, maar ze liet enkel de Amerikaanse kant van het verhaal zien; niet de dood en het verderf dat de Amerikaanse bommen zaaiden. Het was het begin van ‘embedded journalism’; journalisten die kritiekloos het speelboekje van het Amerikaanse leger volgden en in feite als pr-agenten fungeerden.
Arjen Lubach fileert het inburgeringsbeleid ‘nieuwe stijl’.
Als je als immigrant in Nederland wilt blijven, moet je een inburgeringscursus doen. In vier jaar tijd is het aantal geslaagden voor de toets maar liefst vijf keer zo klein geworden. Hoe kan dat? En hoe ziet zo’n inburgeringstoets er eigenlijk uit?
Conclusie: het door de VVD, CDA en PVV geïnitieerde en door de VVD en PvdA uitgevoerde beleid belemmert de integratie en creëert zo een voedingsbodem voor toekomstige problemen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.