Jesse Klaver huurde een documentairemaker van naam in om zijn campagne vast te leggen. Die documentairemaker dacht: hier zit een echte documentaire in. Hij maakte de documentaire. De Vara wilde hem uitzenden. Toen brak de pleuris uit. Toen zond de Vara de documentaire niet uit. Want niet onafhankelijk gemaakt. Maar als zelfs de Vara niet meer schaamteloze linkse propaganda op de telebuis mag brengen, wie dan nog wel? Laat dit de les zijn voor de Jessias: stop met dat transparante gedoe. Weiger media te woord te staan, schoffeer ze, houd ze af, passeer ze links en rechts via Facebook en Twitter. Dan komt er vanzelf een onafhankelijke journalist op zijn blote knieën naar je toe en mag je zelf bepalen welke vragen over je poezen zijn toegestaan.
Dit is het Sargasso-café van maandag 28-08-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
RECENSIE - Je hoort weleens klagen over de huidige tijden, maar je kunt moeilijk ontkennen dat ze opwindend zijn. Binnen luttele decennia is wereldwijd de publieke houding tegenover homoseksuelen veranderd – zodat het burgerlijk huwelijk in tal van landen inmiddels is opengesteld. Inmiddels heeft het feminisme ook zijn draai weer gevonden. De onmogelijkheid om de wereld onder te verdelen in eenduidige mannetjes en vrouwtjes wordt steeds meer mensen duidelijk. Het ondraaglijke racisme dat de maatschappij nog zozeer doordrenkt en tot in de onschuldigst ogende symbolen naar buiten komt, wordt op interessante manieren aan de kaak gesteld. Eeuwen van Westerse beeldvorming over de islam komen tot botsing met het feit dat moslims zich daadwerkelijk in het westen zijn gaan vestigen én de opkomst van totalitaire islamistische bewegingen elders in de wereld, die bovendien niet terugdeinzen voor terroristische acties op de Ramblas.
We leven, kortom, in een wereld, waarin ons beeld kantelt van wat het betekent om mens te zijn. Natuurlijk is dat soms op een bepaalde manier ongemakkelijk, bijvoorbeeld als je een blanke witte man van middelbare leeftijd bent, zoals ik, met een goede baan nog bovendien. (Iemand die er lange tijd vanuit is gegaan dat hij in een achterstandspositie verkeerde omdat hij zichzelf afzette tegen een veel te kleine groep medemensen en die dus nu veel trots over wat hij heeft ‘bereikt’ is afgenomen.)
OPINIE - Het besluit van Trump om oud sheriff Arpaio pardon te verlenen, werd heel tactisch getimed naar buiten gebracht. Op een vrijdagavond, altijd handig, terwijl orkaan Harvey aan land ging. Daarmee ontstak niet gelijk de mediastorm die dit besluit verdient.
Maar dat neemt niet weg dat het een zeer controversieel besluit is. En dat hij het gebruikt om extreem rechts te paaien, maakt het er niet fraaier op.
Maar naast de juridische en grondwettelijke en morele discussie wil ik graag nog een ander punt opvoeren.
Trump noemde de man in zijn tweet een “patriot” omdat hij Amerika veilig hield. Maar dat is wel een heel krappe definitie.
Als je kijkt naar de definitie van patriotisme gaat het dus ook over alle belangrijke aspecten van je thuisland aanhangen, cultureel en etnisch inbegrepen.
En als je dan even kijkt naar de daden van meneer Arpaio, zijn kennelijk de normen en waarden van de VS veranderd.
Het toestaan van verkrachting van kinderen en het niet vervolgen daarvan, het etnisch profileren, het mishandelen van gevangen plus het laten sterven onder erbarmelijke omstandigheden, het overtreden van de eigen wetten en onschuldige mensen in de gevangenis gooien is dus nu wat een echte “patriot” doet.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
In 1990 brachten Brian Eno en John Cale de plaat Wrong Way Up uit. Het nummer ‘Spinning Away’ werd tien jaar later nog eens in een coverversie gebruikt voor de film The Beach, met Leonardo DiCaprio en Tilda Swinton in de hoofdrollen.
DATA - Een groot deel van Nederland is inmiddels alweer terug van vakantie. Een deel mopperend over de kou en regen, een deel klagend over de hitte en de bosbranden. Maar zoals vaker blijken al die lokale tijdelijke uitschieters totaal niets te zeggen over de globale trend. En dus was juli gewoon weer een maand die in de top 25 staat van maanden met de hoogste uitschieters naar boven sinds 1979.
Maar wat vooral opvallend is, is dat de gebruikelijke terugval na een El Nino niet optreedt. Alsof we een nieuw plateau hebben bereikt.
En alle langjarige reeksen hebben opnieuw een recordhoogte bereikt.
Dit keer geen nieuws over de laatste stand van zaken in de klimaatwetenschap. Wel twee stukken die laten zien wat nou de beste maatregelen zijn tegen de opwarming van de aarde. De meest opvallende maatregel: neem een kind minder.
Best lastig nog als je dat “extra” kind al hebt natuurlijk….
Het overzicht van de wereldwijde temperatuurafwijkingen is gebaseerd op de metingen van RSS MSU TLT 4.0, GISS – gistemp v3, Hadcrut4, NCDC en JMA. We nemen daar maandelijks het gemiddelde van en bepalen ook nog het lopende gemiddelde over alle metingen van 36 maanden (drie jaar) , 132 maanden (elf jaar) en dertig jaar. Let op: het gaat hier om gemiddelde afwijkingen over meerdere reeksen met verschillende referentieperiodes. Getallen bieden dus alleen een indicatie van de trend.
COLUMN, RECENSIE - Om eerlijk te zijn: Claudia de Breij stond niet heel erg hoog op mijn lijstje van mensen die ik graag beter wilde leren kennen in een drie uur durend interview. En ook na drie uur Claudia de Breij voel ik niet de minste behoefte om een show van haar te gaan zien. Maar als Zomergast vond ik haar niet onaardig. Het was niet wereldschokkend, maar dat hoeft ook niet altijd. Het meest opzienbarende was een bewust ingelaste pijnlijke stilte. En de bekentenis dat Claudia’s moeder meer moeite had met haar coming out dan haar vader. En Judy Garland kwam nog even langs in de gedaante van een vlieg op zoek naar een slokje wijn. Het interview kabbelde rustig voort en de fragmenten gaven een aardig inkijkje in haar interesses en kijk op de wereld. Nu heeft Claudia de Breij een kijk op de wereld waarin ik me wel enigszins herken. Dat helpt ook mee in de waardering van zo’n avond.
Het allereerste fragment in deze laatste aflevering van Zomergasten ging over een vrouw die in haar leven vijfhonderd truien had gebreid die nooit waren gedragen. Dat op zich vond ik al een mooi, ontroerend gegeven. Loes heette de vrouw. We zagen haar zitten op een podium. Een bandje kwam naast haar staan en zette ‘Happy together’ van The Turtles in. Waarna de straat langzaam volstroomde met dansende mensen die de truien van Loes droegen. “Ik vind het mooi als een kunstenaar iets laat zien wat anders ongezien was gebleven”, zei De Breij hierover. Een paar fragmenten later vertelde Annie M.G. Schmidt dat ze helemaal niet van plan was om schrijver te worden, totdat een redacteur van Het Parool, waar zij als chef documentatie werkte, vroeg of ze wat voor een personeelsavondje wilde doen. Annie M.G. Schmidt opende toen een la vol met versjes. En de rest is geschiedenis. Oftewel: als we Annie M.G. Schmidt mochten geloven, dan hadden de versjes van Annie voor hetzelfde geld als de truien van Loes kunnen eindigen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dat staat in het rapport “Nederlandse wapenexport, een kritische analyse” van Stop Wapenhandel.
Hoewel Nederland in 2016 een terughoudend wapenexportbeleid heeft gevoerd ten aanzien van Turkije en landen die zijn betrokken bij de oorlog in Jemen is dit beleid verre van consequent. Aan sommige landen die bij de oorlog zijn betrokken (Egypte, Jordanië) gaan leveringen gewoon door en aan Turkije werd veel niet, maar ook veel wel geleverd.
De geplande aanpak van de belastingontwijking schaadt het bedrijfsleven, volgens de werkgevers van VNO/NCW en de Nederlandse Orde van Belasrtingadviseurs NOB.
Kritiek op de bestaande praktijken voor belastingontwijking van met name grote multinationals heeft geleid tot Europese regelgeving die het uitkleden van winsten via renteaftrek vanaf 2019 enigszins moet beperken.
Het bedrijfsleven piept op voorhand nu Nederland deze regels ook moet gaan implementeren.
‘Een algemene renteaftrekbeperking creëert overkill bij ondernemingen waar geen sprake is van misbruik en waar ontwijkingsmotieven geen enkele rol spelen’, stelt VNO-NCW.
Dit is het Sargasso-café van zondag 27-08-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.