Kunst op Zondag | Übermensch

Kan de mens zichzelf zo overstijgen dat ze op humane wijze de problemen van het antropoceen kan overleven?

Ah, moeilijk woord! Laten we dat even versimpelen tot ‘klimaatcrisis’, waar een vooralsnog verbale burgeroorlog over woedt. Ondertussen gaat de natuur naar de Filistijnen.

Er is hoop. Het kan nog goed komen. Als eerst de mens zichzelf  verbetert. Althans: zo sprak Nietzsche bij monde van het personage Zarathustra. Hij zag de mens als een fase ergens tussen dier en ‘übermensch’. Die “bovenmens’ is de ideale mens, die zich niet in de luren laat leggen door nepnieuws van narcisten, niet in de pas loopt van beklemmende normen en waarden en de natuur van moeder Aarde ten diepste respecteert.

Eigenlijk was Nietzsche, zo bezien, een klimaatactivist avant la lettre.

Maar hoe moet de mens zich dan veranderen?

Kan artificiële intelligentie een handje helpen? Gaan menselijke robots ons de weg wijzen? Dat gaat de Friedrich Nietzsche Society nader bekijken op de conferentie ‘Nietzsche and Humanity: (Anti-) Humanism, Posthumanism, Transhumanism’.

Naar aanleiding daarvan is in PARK  de tentoonstelling ‘Übermensch’ te zien (tot 29 september), “met kunstenaars die zich in hun werk bezig houden met thema’s als het veranderend mensbeeld en de uitbreiding van het lichaam”. In de breedste zin van het woord.

Links achter werk van Jenny Ymker, vooraan werk van Johan Tahon, rechtsachter video van Bart Hess.

Bart Hess- Shaved, 2011.

Van Jenny Ymker maakt zgn. ‘lightboxes’ en gobelins (geweven wandkleden). Hier het wandkleed ‘Regels uit mijn hoofd’ (2014).

Linksachter de ‘lightbox’ Mise en scene en rechtsachter het wandkleed De lucht is diep van Jenny Ymker, vooraan: A Place Where My Thoughts Are Frozen Together (2001) van Mark Manders.

Guus Voermans (helaas geen website) – The Unbelievable Frying Object, 2012. Geen mens meer nodig om een eitje te bakken.

Van Stan Wannet, geïnspireerd op Albert Einsteins quote: “I, at any rate, am convinced that He does not throw dice.”

Omniscient Engineer,  2014.

Verder nog werk van Stefan Cammeraat en Jenny Holzer, over wie we 2 weken geleden al schreven en van wie bij PARK ‘One-liner’ is te zien. D.w.z. nr. 103 van de 1000 versies die ze voor digitale media als i-pads, smartphones, etc. heeft gemaakt.

Mooi om even bij haar bijna Nietzschiaanse one-liners te filosoferen of kunnen we dat naar beter aan artificiële filosofen over laten? Hier gaan de ‘Ethische Robot (Aristoteles) en de Übermensch Robot (Nietzsche) met elkaar in gesprek. Een project van Predrag K. Nikolic.

Dat is niet in PARK te zien, want het is de niet bedoeling dat u als robots de tentoonstelling bezoekt.

Op 4 september is er in PARK de lezing ‘Mens, Übermensch, Androïde’ met aansluitend een gesprek met twee van de exposerende kunstenaars (Jenny Ymker en Stan Wannet).