Femkes laatste zet

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
,

Jolande Sap (Foto: Wikimedia Commons/Roel Wijnants)

Wie dacht dat Femke Halsema rond deze tijd terug zou treden, mag nu de hand opsteken. Drie maanden voor de cruciale Statenverkiezingen, die kunnen leiden tot een definitieve doorbraak van Groenlinks, krijgt Jolande Sap de zware taak een eigen profiel op te bouwen en de verschillende vleugels binnen de partij gedeisd te houden. Sap zal er nog een hele klus aan krijgen, want Halsema laat geen gespreid bedje achter.

Halsema zette een stormachtige ontwikkeling in gang. Met loyale mensen op strategische plekken sleurde ze als leider de partij bij de lurven uit de stoffige hoek van sandaaldragend oud-links. Naast de verantwoorde bekertjes linksdraaiende karnemelk, Budels en donker oerbrood verschenen witte wijn en Marlboro Light.

Naar verwachting zet Sap die lijn voort. Dat kondigde ze zelf al aan, en er zijn weinig redenen om daaraan te twijfelen. Sap is misschien zelfs liberaler dan Halsema. Ze maakt deel uit van de progressief-liberale vleugel van Groenlinks. De WW mag van haar in lengte terug naar een jaar, en als mensen kunnen werken, dan moeten ze dat doen.

Halsema wist met haar jarenlange ervaring hoe ze soepeltjes mensen voor zich kon winnen. Daarmee brak ze door bij een jongere generatie kiezers. Met een zwakke Job Cohen als leider van de PvdA ligt een groot deel van het jonge electoraat van die partij voor het grijpen. Die slag had Halsema kunnen slaan bij de Statenverkiezingen. Nu moet Sap het gaan doen.

Dat is niet bepaald een makkelijke taak. Groenlinks zelf is in de beeldvorming diffuus: dat is de keerzijde van Halsema’s succes. Het beeld dat mensen hadden van Halsema – progressief-liberaal, groen maar niet drammerig, licht anarchistich – associëren velen met de afgetreden partijleider zelf, niet per sé met Groenlinks. Sterker, de vaak uitgesproken wijsheid aan het Binnenhof is dat Halsema als lijsttrekker veel kiezerspotentieel had, maar dat kiezers steeds weer herinnerd werden aan de partij die ze leidde. Daardoor bleef Groenlinks voor velen een eeuwige tweede keuze. Aan Sap de moeilijke taak een helder profiel van Groenlinks neer te zetten door de zweem van onrealistisch milieuradicalisme definitief weg te nemen en een doorbraak te forceren die van de partij een volwaardig alternatief voor de PvdA en linkse D66’ers maakt.

Dat is de uitdaging aan de publieke kant. Maar binnen de partij zal Sap ook genoeg te stellen krijgen. Er zijn nogal wat kaderleden die de progressief-liberale koers van Halsema al die jaren met argusogen bekeken. De dispensatie die Halsema kreeg om voor een derde keer politiek leider te worden, werd niet door iedereen met hetzelfde enthousiasme ontvangen.

Halsema’s dagen waren geteld, en – zoals vaker gebeurt bij partijen in zo’n situatie – daarmee nam de kans op blokvorming binnen de partij en uiteindelijk de fractie toe, mogelijk uitmondend in een nauwelijks verholen knokpartij tussen de verschillende vleugels. Door nu af te treden en Sap op de troon te zetten, haalt Halsema het lont uit dat kruitvat nog voor zij aangestoken kon worden. Halsema zei zelf dat ze nu op kon stappen, in de wetenschap dat Groenlinks bij Sap in veilige handen is. Eventuele oppositie tegen de lijn-Halsema is Kaltgestellt.

Jolande Sap heeft nu drie maanden de tijd om zichzelf neer te zetten voor de Statenverkiezingen, in de hoop dat ze klaar zal zijn voor de Tweede Kamerverkiezingen die – zo hoopt heel Groenlinks – zich al snel zullen aandienen na de val van het minderheidskabinet. Maar juist dan is het meer dan ooit nodig dat Groenlinks en de andere oppositiepartijen erin slagen om de VVD, het CDA en de PVV (en de SGP) te weerhouden van een meerderheid in de Senaat. Daarmee is Halsema’s slimme zet ook een groot risico, dat extra zwaar weegt op de schouders van Sap.

[kaj]

Reacties (12)

#1 Martijn

Naar verwachting zet Sap die lijn voort. Dat kondigde ze zelf al aan, en er zijn weinig redenen om daaraan te twijfelen.

Nou…:

”‘Ik benadruk in dit plenaire debat echter wel dat de Kamer daarmee de kwakzalvers absoluut niet tegemoet komt. Nee, het gaat ons nadrukkelijk om kwalitatief hoogstaande alternatieve geneeswijzen’.”

Dat is toch weer een stap terug naar oerbrood en wichelroedelopers.

  • Volgende discussie
#2 Joost

Als een alternatieve geneeswijze werkt, dan wordt deze de reguliere ingetrokken. Al het andere verdient geen cent vergoeding.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Peter

Pluspunt is dat ze opstapt vòòr de verkiezingen. De kar trekken en dan valk daarna weggaan, wordt toch niet echt gewaardeerd.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Rob

Wie vertegenwoordigen op dit moment die duistere geitenwollensokkenkrachten binnen groenlinks?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 maria

Schaak Mat! Jammer.
Nu heeft Femke genoeg tijd met gezin om andere leuke spelletjes te spelen oa Mens Erg Je Niet, Ik Hou Van Holland, Levensweg en Risk.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 Berend

Het is vreemd, maar de rest van Nederland houdt er blijkbaar een andere visie op Halsema op na dan ik. In mijn herinnering is het zo dat de grote pragmatisering van GroenLinks nadrukkelijk is ingezet onder Paul Rosenmöller, en dat Halsema meer een middenpositie innam. Ik ben kort na het aantreden van Halsema ook bij GroenLinks afgehaakt: voor mij was ze te weinig pragmatisch, en teveel gericht op politiek-correcte ´grandstanding´. Als er een verschuiving heeft plaatsgevonden, dan is het weg van het CPN-gedachtengoed, en meer richting het neo-hippie-gedachtengoed van de PPR. Dus enerzijds inderdaad de WW ontmantelen e.d., maar daartegenover ook uitspraken over bv. emancipatie en milieukwesties die wat mij betreft behoorlijk wereldvreemd zijn.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 JW

Toen de auteur al in de tweede alinea weer met die eeuwige muffe cliché’s aan kwam zetten geloofde ik het wel. Rest van het stukje zal waarschijnlijk ook wel van dezelfde hoge kwaliteit zijn.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 Berend

#7: Groot gelijk. De gedachte dat je een stuk ook daadwerkelijk zou moeten lezen om het af te kraken is echt van een andere tijd. Kop lezen, misschien heel vluchtig de eerste alinea, en voor je verder klikt de auteur nog snel een trap na geven. Hulde!

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#9 Rob

Stel er zou een verkiezing zijn voor politicus van het decennium dan zou de strijd tussen Halsema en Wilders gaan. Ik vond haar toch de beste maar helaas niet de invloedrijkste.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#10 Inje

@9
Bij een verkiezing zal Halsema niet eens in de top tien eindigen. Maar een verkiezing laat ook niet altijd de beste uit de bus komen. Als we dan toch een verkiezing zouden hebben zouden volgende namen meer kans maken: Wilders, Zalm, Rutte, Verhagen, Balkenende, Wouter Bos, Marijnissen, …. Halsema zou wel ergens in de subtop eindigen.
Dat wil natuurlijk niet betekenen dat dat echt zo zou moeten zijn… Ik vind haar wel degelijk een goede politicus.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#11 Rob

@10 In mijn hoofd ga ik uit van een verkiezing onder de parlementaire pers of onder politici en houd ik vast aan Wilders en Halsema. Ga je uit van het volk dan denk ik ook niet dat Halsema een serieuze kans maakt, maar dat denk ik evenmin voor Zalm, Rutte en Verhagen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#12 sander_1583

JW: een cliche zet wel een stukje in perspectief, wat dat betreft deze keer ook het juiste perspectief.

Halsema heeft een klein deel maar laten liggen en zijn bij de Partij vd Dieren terecht gekomen. Ook D66,VVD en PvdA herbergen zo nog wat zeteltjes. De max ligt dus ook echt bij 18 zetels. Vandaar dat ze nu mee willen regeren.

Ik vind dat ze te snel opstapt. binnen 2 maanden na het aantreden van een nieuw kabinet. Dat is natuurlijk een vooropgezet plannetje.

Sap maakt op mij een sterke indruk maar moet wel weten op te vallen. Wat dat betreft heeft ze helemaal geen imago of bepaalde signatuur. Dat kan nog komen.

Politicus van het decennium is natuurlijk JPB. Hij heeft het landschap 10 jaar kleur gegeven in positieve en negatieve zin. Geert Wilders zou in het komend decennium wellicht meer kans maken in het centrum van de macht met een stabiele partij (god forbid)

  • Vorige discussie