Hè, gezellig, de donkere dagen, laat ik weer ‘ns Nick Cave & The Bad Seeds opzetten, van die gezellige dubbelaar Your Funeral, My Trial uit 1986.
Hè ja, en daarvan dat gezellige nummer Stranger Than Kindness. Wat doen die muzikanten daar, hoe produceren ze samen die sfeer, dat geluid? Het is misschien wat ongebruikelijk om te zeggen, maar van dit nummer is het eind het mooist. Dus, haast u naar het einde.
Toegift: hier speelt Nick Cave, ongeveer 35 jaar later, hetzelfde nummer, maar dan in z’n eentje, achter de piano.
Reacties (8)
Tsja Nick Cave. Ik blijf altijd een probleem met de man hebben: hij kan niet zingen.
Nick is daarom een hele gewone jongen. Kijk maar: hier heeft hij zelfs een bruin pak aan: https://www.youtube.com/watch?v=JquzYr-5bE4
@1: ah, eindelijk iemand die zegt waar het op staat. En Van Gogh kon niet schilderen, daar, ik heb het gezegd.
@2: Lekker nummer
@1
Protest. Als een bluesgitarist een bepaalde noot (bewust) niet helemaal zuiver intoneert heet dat een blue note. En vindt iedereen het prachtig. Nick Cave doet ook zoiets met zijn intonatie. Het is onconventioneel en ik heb er ook aan moeten wennen, maar het werkt.
Of, om het anders te zeggen: hij zingt een beetje vals, maar dat doet hij wel heel goed.
@5: As het je om het betere atonale zangwerk te doen is: https://www.youtube.com/watch?v=fedoPm6Vg9o
De live versie heeft eerst nog een minuut inleiding, maar is valser: https://www.youtube.com/watch?v=oJ2ndH84JOs
Qua stemkunst kan dat alles echter nog niet in de schaduw staan van Greetje Bijma en Jaap Blonk.
Laatstgenoemde heb ik eens in een grenswachtershuisje bij Aken mogen meemaken. Het is heilzaam en aangenaam vervreemdend als zo iemand twee stoelen verderop zit en daar eerst heel klein, voorzichtig mompelend begint met klanken te articuleren, dan opstaat, door de ruimte loopt en gaandeweg helemaal losgaat en iedereen in zijn ban krijgt.
Rutte en de Jong zouden dat echt eens moeten proberen.
Met of zonder Irma.
@6
Het behoorlijk anders, maar toch deed Fluffy me hier aan denken:
https://www.youtube.com/watch?v=8wJ2t0kyRTA
@6: Jaap Blonk was in de jaren tachtig/negentig nog wel ‘ns te gast bij de literaire radiopragramma’s van de vpro, Music Hall, De Avonden, en dan trad hij op tussen de stukjes van Maarten Biesheuvel, Thomas Verbogt en Adriaan Bontebal. Ik hield wel van die onzin.