Uitvoering van beleid: het energielabel

Soms rol je over de vloer van het lachen, als je je rekenschap geeft van het onvermogen om beleid ordelijk uit te voeren. In mijn stuk over “Haagse Bagger” vroeg ik daar aandacht voor. In mijn persoonlijke leven had ik daarover een bijzonder sprekend voorbeeld. Mijn vrouw en ik raken wat op leeftijd en besloten te verhuizen naar een appartement. Dat betekent dat het huis dat we nu bewonen moet worden verkocht. Weet u wel dat u een energielabel moet hebben? Dat wisten we niet. Maar ik ben levenslang huisvester, dus dat leek me een oplosbaar probleem. Iedereen heeft een voorlopig energielabel toegezonden gekregen. Dat zal wel, maar ik kan me daar niets van herinneren. Ga eens naar Energielabelvoorwoningen.nl en houd uw DigiD bij de hand. Ik ben een brave burger, net belasting gedaan, dus een nummer ook nog. Maar al mijn verleidingskunsten aangewend, alleen ik was volgens het systeem niet bekend als eigenaar van een woning.

Door: Foto: Ellen Profielen (cc)
Foto: chuck holton (cc)

Kleine gastvrijheid – deel II

, door

ACHTERGROND - De laatste anderhalve eeuw is het Nederlandse vreemdelingenbeleid steeds terughoudender geworden. Een geschiedenis van krimpende gastvrijheid, met treurige dieptepunten, waar het bed-bad-brood compromis naadloos op aansluit. Deel II: na de oorlog.

In deel I zagen we de Nederlandse gastvrijheid na de komst van de eerste Vreemdelingenwet (1849) in rap tempo slinken. De eerste bed, bad en broodvoorzieningen werden georganiseerd om vluchtelingen op te vangen. Dieptepunt was een rijksvoorschrift waarin mensen die voor de Duitse nazi’s vluchtten, tot ongewenste vreemdeling werden gebombardeerd.

Na de Tweede Wereldoorlog kreeg Nederland met een opstandige kolonie te maken: Indonesië. De onafhankelijkheid van het voormalig Nederlands-Indië zette een streep door de plannen ruim 100.000 mensen terug te sturen, die hier opgevangen waren om te herstellen van door de Japanse bezetters aangedaan leed. Tijdens en na de dekolonisatie volgden soldaten die in Nederlandse dienst waren (behalve Indonesiërs ook Molukkers en Ghanezen). En veel ‘Nederlanders’, die geboren en getogen waren in Indonesië.

De overheid twijfelde er aan of deze ‘Oosterse Nederlanders’ zich hier wel thuis zouden gaan voelen (lees: aanpassen). Toch kregen ze uiteindelijk een verblijfstitel. Nog tot het einde van de jaren zestig voerde de overheid een landelijk gespreid beleid gevoerd voor de opvang en integratie van Indische Nederlanders.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: chuck holton (cc)

Klein in gastvrijheid – deel I

, door

ACHTERGROND - Nederland stond ooit bekend als een gastvrij land. Dat is echter lang geleden.  Ruim anderhalve eeuw is het Nederlandse vreemdelingenbeleid steeds terughoudender geworden. Een geschiedenis van krimpende gastvrijheid, met treurige dieptepunten, waar het bed-bad-brood compromis naadloos op aansluit. Deel I: voor de oorlog.

Een vluchteling zal voortaan als ongewenscht element voor de Nederlandsche maatschappij en derhalve als ongewenschte vreemdeling te beschouwen zijn

Waar een klein land groot in kan zijn. Dat horen we graag. En waar we nog niet groot in zijn, verzinnen we ambities. Vreemd dat niemand viel over Ruttes gebrek aan ambitie toen hij het bed, bad en brood compromis verdedigde door ferm te wijzen op het feit dat Nederland op de achtste plaats staat binnen Europa als het gaat om de opvang van asielzoekers ten opzichte van het aantal inwoners van het land.

Achtste? Waarom is Nederland niet eerste? Binnen Europa zijn er landen die wel meer kunnen doen, zei Rutte. En plotseling ambitieloos vergat hij plannen op tafel te leggen om in één klap de zeven andere landen voorbij te streven, die meer doen dan Nederland.

Sinds 1 juni 2013 kent Nederland een modern migratiebeleid. Modern wil zeggen: selectief. Nederland is gastvrij voor “migranten aan wie economisch behoefte is en restrictief voor anderen”. Het woordje ‘modern’ suggereert dat de wetgeving vernieuwd en meer van deze tijd is. Dat is voor een groot deel bezijden de waarheid.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-03-2022

Beetje bij beetje verspeelt Israël haar krediet

, door

OPINIE - Wie niet beter weet, zou zomaar kunnen denken dat de laatste onthullingen over de oorlogsmisdaden die het IDF afgelopen zomer in de Gazastrook pleegde, een kentering zouden brengen in de publieke opinie over Israël.

Maar dat zou naïef zijn.

Zeker, de ontboezemingen van soldaten die de opdracht kregen te schieten op alles wat beweegt en lukraak appartementencomplexen met artillerie onder vuur te nemen, zijn schokkend, evenals het aantal Palestijnse slachtoffers (zie de grafiek hieronder); maar in de nieuwscyclus is de berichtgeving al weer ondergesneeuwd onder hashtags als #fuckdekoning, de Britse verkiezingen en een Telegraafpeiling waaruit zou blijken dat 82% van de Nederlanders meent dat het land zich op de rand van een morele afgrond bevindt.

Laten we wel zijn, voor de meeste mensen is Gaza een ver-van-hun-bed-show, en Hamas toch zeker ook geen club lieverdjes.

Dat wil echter niet zeggen dat men niets meekrijgt van hoe de Israëlische politiek steeds verder verrechtst of wat het IDF zoal in de bezette gebieden uitspookt. En net zoals een hardnekkig stroompje water een stuk gesteente druppel voor druppel uitholt, zo holt ook de gestage berichtenstroom Israëls krediet langzaam maar zeker uit.

Misschien duurt het nog twintig jaar, maar er komt een dag, dat Westerse landen, ook de VS, Israël vriendelijk toch dwingend gaan verzoeken nu eindelijk eens een keer normaal te gaan doen.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-03-2022

Een koninklijk pleidooi voor tolerantie

, door

OPINIE - Erg veel aandacht heeft het niet gekregen vorige week, de ondertekening door het koninklijk paar van een verklaring voor vrijheid en tolerantie. 

Op zijn verjaardag ondertekende koning Willem-Alexander vorige week in Dordrecht een verklaring die ontleend is aan de Eerste Vrije Statenvergadering die daar in 1572 is gehouden. De verklaring, die iedereen nog kan onderschrijven, luidt als volgt:

“In 1572 werd in een hof in Dordrecht de basis gelegd voor een onafhankelijk land. Waar je vrij bent om te denken wat je denkt te geloven wat je gelooft en te zijn wie je bent. Vrijheid en tolerantie horen bij Nederland, daar teken ik voor!”

De Statenleden sloten zich op die vergadering in 1572 aan bij Willem van Oranje. Hij hechtte veel waarde aan de vrijheid van godsdienst. En hij wilde de steun van de Staten van Holland om tegen de Spanjaarden ten strijde te trekken. De vergadering wordt beschouwd als het startpunt van een onafhankelijke Staat der Nederlanden. In 1579 volgde de Unie van Utrecht met een eerste soort grondwet en in 1581 is de definitieve afscheiding vastgelegd in het “Plakkaat van Verlatinghe”. De vrijheid van godsdienst was een belangrijke drijfveer voor de opstandelingen om zich los te maken van de Spaanse overheersing. Wat betekent dit allemaal nog in 2015?

Waan van de dag

Data kan dodelijk zijn

, door

OPINIE - Stef van der Ziel vertelt hoe schadelijk de datahonger van de overheid kan zijn aan de hand van een persoonlijke ervaring:

En toen verbazing. Die boeken waren geen gewone boeken. Het waren archieven. Registers. Kasboeken. En brieven. Elk Joods gezin uit Delfzijl was er keurig in opgeschreven. Waar ze woonden. Dit waren archieven van de gemeente Delfzijl. Van voor de Tweede Wereldoorlog. Een (vermoedelijk) medewerker van de gemeente had de boeken gestolen. Om te voorkomen dat ze in Duitse handen zouden vallen.

Quote du Jour

Quote du Jour | Legally speaking, I am innocent

, door

His dreams often end in screams. The screams turn into thunder, the thunder into humming and the humming into silence. They are the sounds of death from the gas chambers.

Gröning, though, didn’t kill anyone. He didn’t pour Zyklon B into the shafts or burn the piles of dead. He watched. He stood there, shocked at first, then indifferent. It became a routine.

Oskar Gröning was boekhouder in Auschwitz. Hij telde het geld dat de Joden in moesten leveren bij aankomst in het kamp. Hij zag de gruwelen, de gaskamers, de lijkverbranding. Hij is een van de weinige SS-ers die nog in leven zijn.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende