KRAS | Wagenwijd openstaande grenzen

Zo onderhand werd ik toch wel nieuwsgierig naar die wagenwijd openstaande grenzen, met hun aanzuigende werking op Syrische testosteronbommen die ons land overspoelen om onze borstvergrotingen af te pakken. Ik reisde dus af naar Kerkrade, dat ik kende als een buitengewoon volatiele grensplaats sinds Mart Smeets ooit aan de vooravond van een Nederland-Duitsland in het straatbeeld verscheen met de verlekkerde constatering dat het hier wel eens behoorlijk uit de hand zou kunnen lopen. Ik werd niet teleurgesteld. De grens stond inderdaad wagenwijd open. Zelfs toen ik een paar keer opzichtig heen en weer liep, vroeg niemand naar mijn paspoort. Nergens zag ik nerveuze legereenheden klaar staan om bij het geringste hoofdknikje van chef Hennis het prikkeldraad uit te rollen en zo de stormloop van gelukszoekers uit Herzogenrath te voorkomen. Onbevredigd droop ik af. De grens met Duitsland dichtgooien, het was een historische stommiteit die ik, als het toch ging gebeuren, graag van nabij had meegemaakt.

Door: Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten
Foto: Beeld: Astro-TV copyright ok. Gecheckt 17-03-2022

Astro-TV

“Ik krijg ook heel sterk door dat hij overspel heeft gepleegd, klopt dat?”

“Nou eh, dat zou ik dan niet weten. Maar het zou best kunnen.”

“Ja, ik krijg in elk geval sterk dat gevoel. Ik krijg ook het gevoel door dat jullie relatie heel veel energie en aandacht van jou vergde…”

“Ja, dat is zo…”

“… dat je jezelf een beetje kwijtraakte in die relatie, dat je heel veel moest geven.”

“Dat klopt ja…”

“En dat je daardoor een beetje wantrouwend bent geworden voor een nieuwe relatie – ben je blond? Ik krijg heel sterk de kleur blond door…”

“Inderdaad!”

“Maar er is iemand op dit moment die jij leuk vindt…”

“O. Nou niet echt eigenlijk…”

“…of iemand die jou leuk vindt. Op het werk misschien…”

“Ehm… ik zou zo gauw niet iemand kunnen bedenken…”

“Iemand met wie je een project hebt gedaan…”

“Hmmm… ja er is misschien wel iemand ja.”

“Ah, zie je wel! Het kwartje valt! Is die iemand ook blond?”

“Donkerblond.”

“Nou, maar dan heb ik goed nieuws voor jou, want er zitten spannende tijden voor je aan te komen op dat gebied. Misschien wel binnen drie, vier maanden.”

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Anti-democraat

Ik ben een anti-democraat. Dit is mij duidelijk gemaakt door een olijke matroos, die mij een aantal keer met een ranzige roze washand in het gezicht sloeg om mijn interesse te wekken voor een referendum over het associatieverdrag tussen de Europese Unie en de Oekraïne, een land met een hele grote Russische marinebasis waarvan de matroos mij verzekerde dat hij er niks mee te maken had. Enfin, als ik zijn enthousiasme niet deelde, was ik dus een anti-democraat. Soms heb je hulp van een buitenstaander nodig om iets over jezelf te weten te komen.

Zodra je eenmaal anti-democraat bent, hoef je je van andermans mening niks meer aan te trekken. Het is een bevrijding die ik iedereen gun. Dus heb ik een aantal banners van de PvdA-website geplukt en naar de matroos gestuurd met de opdracht die, als de democratie hem lief was, te plaatsen op de homepage van zijn ongefundeerde rebellenclub. Niets meer van gehoord. Anti-democraat worden, het is een fluitje van een cent en je hebt er veel plezier van.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Een rechtvaardige wereld

Wanneer je woonachtig bent in een feeëriek lustoord, waar de blonde deernes gewillig over straat schrijden en de exquise hamburgerrestaurants zich op iedere hoek manifesteren, bijvoorbeeld in Purmerend, dan snap ik ook wel dat je een broertje dood hebt aan gebeurtenissen waarvan je niet direct ziet hoe die je luxe leven zullen verrijken, maar waarvan je wel kunt verzinnen hoe die het zouden kunnen vernaggelen. Anders gezegd: onder zulke omstandigheden is de komst van vluchtelingen inderdaad nogal kut.

In een rechtvaardige wereld zouden die vluchtelingen er niet zijn. Dan zaten ze namelijk in hun eigen land met van vet druipende vingers naar deernes te koekeloeren. Maar ja, de wereld is niet rechtvaardig, zelfs niet in Purmerend, dus kan het zomaar gebeuren dat een scherf onrechtvaardigheid uit andermans oorlog pardoes in je achtertuin belandt. Dan kun je jezelf in woedend slachtofferschap wentelen en op hoge toon eisen dat iemand anders de granaatresten opruimt. Of je pakt de hark en je gaat aan de slag. De laatste insteek is de snelste manier om je tuintje weer op orde te krijgen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Lekker pvv’ers bashen

Als hardwerkend Gutmensch denkt u bij pvv’ers vermoedelijk aan dyslectische losers die tussen het bankhangen en zwartwerken door lopen te jankeballen over moslims, zodat ze hun eigen lamlendigheid niet onder ogen hoeven te zien, om vervolgens van uw belastingcenten het zorgstelsel te verstoppen met hun doorrookte longen en dichtgeslibde aorta’s. Dat cliché klopt niet. Er zijn namelijk ook genoeg pvv’ers die wél netjes hun belasting betalen en buren helpen als ze ziek zijn, zonder iedere andersdenkende de vliegende tering toe te wensen, al dan niet op internet.

Ook die laatste zin is, ondanks de lichte schijn van redelijkheid, beledigend. Allicht heeft u de hele alinea met enig genoegen gelezen. Hij was in elk geval leuk om te schrijven. Maar deugen doet het niet. Oproepen tot tolerantie leiden nergens toe als ze gepaard gaan met giftige verwensingen. De ware Gutmensch knuffelt zijn tegenstanders dood, hoe moeilijk dat ook is in het geval van agressieve Almeerse tokkies met het IQ van een dropveter.

Foto: amrufm (cc)

De nasleep van de Kudeta

Komende nacht is het vijftig jaar geleden dat in Indonesië de Kudeta plaatsvond, een raadselachtige gebeurtenis waarbij de presidentiële garde met vermoedelijke steun van de links-nationalistische president en de communistische partij de complete legertop ontvoerde en deels vermoordde, behalve die ene generaal die parate troepen in Jakarta had en die vervolgens de rebellie neersloeg en de macht greep. In de nasleep werden tenminste 500.000 als communist aangemerkte mensen vermoord en een veelvoud daarvan gevangen gezet.

In die nasleep groeide ik op in Makassar, uiteraard onwetend van de gebeurtenissen. Slechts af en toe drong de grauwe werkelijkheid ongeweten mijn wereld binnen, bijvoorbeeld toen de juf mij bij zich riep en zei dat ik voortaan op maandag geen sandalen meer aan mocht. De val van Saigon was hard aangekomen in Indonesië en de nationalistische rituelen, zoals het maandagse hijsen van de vlag, werden strak aangetrokken. Daar hoorden geen sandalen bij. Hieronder een oude column met een andere herinnering uit die tijd.

Mijn eerste kopje thee

De stoel bestaat uit dikke plastic waslijnen op een metalen frame. Het veert wel lekker. Ik kan met mijn voetjes niet bij de tegels op de grond, ik moet me van de stoel laten zakken als ik bij het tafeltje wil. Op dat tafeltje staan een schaal met koekjes en drie kopjes thee. Een voor tante Atte, een voor mama en een voor mij.

Ik lust geen thee, want dat heb ik nog nooit gehad. Ik lust wel koekjes. Eigenlijk wil ik zeuren dat ik geen thee lust, maar dat kan nu niet. Mama en tante Atte praten over hele serieuze dingen. Dat kan ik horen aan hun stemmen. Ik ben pas vijf jaar, maar ik weet wanneer ik stil moet zijn. Het is moeilijk om zo lang stil te zitten en niets te mogen zeggen.

De man van tante Atte is een politiek gevangene. Ik weet niet wat dat betekent, maar het is heel ernstig. Op de bodem van mijn kopje ligt een dikke laag suiker. Ik roer. De suiker gaat wervelen. Dat vind ik grappig.

Ik weet niet dat er een machtsstrijd is uitgebroken op de universiteit, dat de ene partij de andere van communisme beschuldigd heeft. Indonesiërs gaan het gevang in, verdachte buitenlanders worden uitgezet. Mijn vader is naar het politiebureau geweest met een lijst namen. Ze moeten maar aan zijn vriend Jan Pronk in Nederland vragen of hij soms communist is.

Wat ik wel weet is dat mijn vriendje Maarten terug naar Nederland is. Daar ben ik jaloers op. In Nederland hebben ze appels. Die zijn veel lekkerder dan papaja. Dat krijg ik elke dag, soms met banaan, soms met ananas. In Nederland is het ook heel erg koud.

Ik kijk naar het kopje thee. Mama en tante Atte praten nog steeds met elkaar. Ze hebben geen aandacht voor mij. Tante Atte kijkt alsof ze heel verdrietig is. Dit is allemaal heel plechtig. Nu moet ik een brave jongen zijn. Ik pak het kopje thee en breng het voorzichtig naar mijn mond. Het is erg zoet, maar verder smaakt het nergens naar.

Quote du Jour | Het was net een kerk

I’d probably have called myself an atheist at the time. But normally, that means going your own way and creating your own response.

Instead, it felt more like being in church. Suddenly, there were a whole heap of people who seemed to be responding as one. To me, that reproduced some of the things I disliked about the church I was brought up in, because leaps are made from atheism to other beliefs that you are meant to have as well.

For instance, the belief that there is something negative about the influence of religion, which I don’t necessarily think is true. It’s a very complex sociological question that would take a lot of research, but suddenly, if you’re one of us, you also have to be against religion.

At that point I feel uncomfortable. I also felt uncomfortable with the idea of wanting to convert people – to atheism in this case. It felt evangelical, and that’s not my instinct at all.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: copyright ok. Gecheckt 25-08-2022

Welkom in Nederland

COLUMN - Beste vluchteling, na uw lange en waarschijnlijk erbarmelijk reis waar u mogelijk mensen heeft zien sterven, heten we u van harte welkom in dit mooie land. Wij omarmen en bejegenen u graag vanuit al onze mooie Christelijke en humanistische tradities.
Het is daarom goed als u onderstaande instructies leest. Dan weet u precies waar u aan toe bent.

1. Heb geduld!
We staan namelijk echt helemaal open voor vluchtelingen, maar alleen echte vluchtelingen. We gaan uw doopceel en dat van uw familie maandenlang doorpluizen en u al uw verschrikkelijke reisverhalen telkenmale laten herhalen, net zo lang tot we zeker weten dat u ook echt een vluchteling bent. Want onze barmhartigheid is natuurlijk niet eindeloos. Die is alleen voor mensen die kunnen aantonen dat hun huis echt platgebombardeerd is, wiens familie in de kerkers van de dictator gemarteld wordt en waarvan zeker is dat het land van herkomst nog tenminste 10 jaar in oorlog is. Anders bent u namelijk gewoon een profiteur en sturen we u terug, en ga niet janken over uw kinderen die in uw thuisland geen eten en onderwijs krijgen.

2. Vecht niet!
We snappen dat de stress van uw reis en het maandenlange verblijf in kleine ruimtes op een saai terrein met nog meer mensen die stress hebben soms tot irritatie kan leiden. Maar vechten is voor u taboe. U mag pas vechten als u volledig geïntegreerd bent. Dan bent u welkom bij een van onze mooie voetbalwedstrijden waarbij we tolereren, geheel in onze traditie, dat mensen met elkaar vechten. Tot die tijd bent u een barbaar als u vecht.

Vorige Volgende