KRAS | Kindbruidje

In de trein vond ik een exemplaar van Tubantia, zo'n fijn regionaal dagblad waarin men het onvertogen woord zorgvuldig mijdt en gloedvol weet te spreken over de eigen voetbalclub of kruidkoek. Er stond een interview in met een echtpaar dat al zeventig jaar bij elkaar was. Zij was als geëvacueerde jonge wees uit Rotterdam in het schone Twente beland en dreigde naar een internaat gestuurd te worden. Dan maar liever trouwen, dacht ze, als zestienjarige. Een kindbruidje! Door de gruwel van de oorlog in de armen van een vijf jaar oudere man gedreven! Met wie ze nu al zeventig jaar haar leven moest slijten! Tubantia mocht het dan presenteren als een vertederend liefdesverhaal, dit was nou precies waar ons alerte parlement tegen in actie was gekomen. Je mocht toch hopen dat dit huwelijk snel ontbonden zou worden. Maar nee, Zijne Koninklijke Hoogheid had zelfs felicitaties gestuurd.

Door: Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Effectief demoniseren

Sinds er gisteravond een inspraaksessie plaatsvond die nog het meest weg had van een brallerige klucht van Toneelgroep Amsterdam, weet heel Nederland dat Steenbergen een ranzig verkrachtershol is waar je met goed fatsoen geen vrouwelijke vluchtelingen naartoe kunt sturen. Je mag aannemen dat de plaatselijke jeugd vreest er niet meer aan te pas te komen als die Syriërs met hun stadse manieren de meisjes om hun vinger winden – terwijl de beelden toch suggereerden dat enig nieuw bloed in de lokale genenpool geen kwaad zou kunnen.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Tegen het hek

Dezer dagen moet ik nog wel eens denken aan de damherten in de overbevolkte waterleidingduinen waarvan we vonden dat ze beter konden creperen tegen het hek dan dat ze zich tegoed deden aan de toch al schaarse heesters in Bloemendaalse tuinen. Ik heb indertijd bepleit de beesten af te knallen en op te eten. Ik ben nu eenmaal iemand die vindt dat je ook ergens verantwoordelijk voor kunt zijn als je erbij staat en niks doet. Alleen dan kun je het geweer als een lichter te dragen last ervaren, althans als het om damherten gaat.

De alternatieven zijn afhankelijk van welk voldongen feit je bereid bent te accepteren. Je kunt bijvoorbeeld ook gaten in het hek knippen en de toorn van de Bloemendalers op je laden – maar wie burgerwoede over zich afroept geldt heden sowieso als een verwerpelijk sujet. De gewetensvolle helden van vandaag lopen weg van het hek, in de stellige overtuiging dat de herten het allemaal aan hun eigen voortplantingsdrift te wijten hebben en dat het een verkeerd signaal zou zijn om je hun lot aan te trekken.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Nepparlement

Dit land heeft een sterke leider nodig, iemand die weet wat het volk beweegt en krachtige besluiten neemt. Het klonk nog niet overtuigend genoeg. Ik ging iets schuiner voor de spiegel staan, de borstkas fier vooruit. Had ik wapperende Mozartmanen gehad, als de Droomprins uit Shrek, dan zou ik die met een nonchalante beweging naar achter geworpen hebben. Dit land roept om een sterke leider. Dat klonk al beter. Dit land eist een sterke leider. Nog beter. Dit land schreeuwt om mij.

U bent een nepparlement, oefende ik alvast. U behartigt de belangen van het volk niet. U loopt aan de leiband van Brussel. Uw bestaan is derhalve zinloos. Daarom heb ik besloten u naar huis te sturen, zodat u daar uw peilloze zonden kunt overdenken. Voor u, mevrouw Arib, heb ik alvast een vliegtuig klaar laten zetten. Nee, die laatste zin was teveel eer. Ik probeerde nog iets serieuzer te kijken. Dit land eist een sterke leider, herhaalde ik, dit land eist een sterke leider. Dit land schreeuwt om mij.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Samenzwering

In een verlaten worstenfabriek, waar de geur van muf berkenhout herinneringen opriep aan van wodka doordrenkte kolchozennachten, ontmoette ik de chef contraspionage van de SP. Hij was het die de hand van de VVD onthulde achter de infame Oranjerellen. In de hoop meer los te peuteren fluisterde ik dat het toch wel knap van Halbe Zijlstra was dat hij de latente volkswoede beter aan een touwtje had dan die andere gast.

Het is het grootkapitaal, zuchtte de man, van wie slechts de kale kruin zichtbaar was in het schrijlings invallende licht. Ze proberen de mensen uit elkaar te spelen om de aandacht af te leiden van de miljarden die de Bankendämmerung ons nog gaat kosten. Ik wilde vragen hoe dat precies in zijn werk ging, maar mijn zegsman was alweer opgelost in de rook.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Wagenwijd openstaande grenzen

Zo onderhand werd ik toch wel nieuwsgierig naar die wagenwijd openstaande grenzen, met hun aanzuigende werking op Syrische testosteronbommen die ons land overspoelen om onze borstvergrotingen af te pakken. Ik reisde dus af naar Kerkrade, dat ik kende als een buitengewoon volatiele grensplaats sinds Mart Smeets ooit aan de vooravond van een Nederland-Duitsland in het straatbeeld verscheen met de verlekkerde constatering dat het hier wel eens behoorlijk uit de hand zou kunnen lopen.

Ik werd niet teleurgesteld. De grens stond inderdaad wagenwijd open. Zelfs toen ik een paar keer opzichtig heen en weer liep, vroeg niemand naar mijn paspoort. Nergens zag ik nerveuze legereenheden klaar staan om bij het geringste hoofdknikje van chef Hennis het prikkeldraad uit te rollen en zo de stormloop van gelukszoekers uit Herzogenrath te voorkomen. Onbevredigd droop ik af. De grens met Duitsland dichtgooien, het was een historische stommiteit die ik, als het toch ging gebeuren, graag van nabij had meegemaakt.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Beeld: Astro-TV copyright ok. Gecheckt 17-03-2022

Astro-TV

“Ik krijg ook heel sterk door dat hij overspel heeft gepleegd, klopt dat?”

“Nou eh, dat zou ik dan niet weten. Maar het zou best kunnen.”

“Ja, ik krijg in elk geval sterk dat gevoel. Ik krijg ook het gevoel door dat jullie relatie heel veel energie en aandacht van jou vergde…”

“Ja, dat is zo…”

“… dat je jezelf een beetje kwijtraakte in die relatie, dat je heel veel moest geven.”

“Dat klopt ja…”

“En dat je daardoor een beetje wantrouwend bent geworden voor een nieuwe relatie – ben je blond? Ik krijg heel sterk de kleur blond door…”

“Inderdaad!”

“Maar er is iemand op dit moment die jij leuk vindt…”

“O. Nou niet echt eigenlijk…”

“…of iemand die jou leuk vindt. Op het werk misschien…”

“Ehm… ik zou zo gauw niet iemand kunnen bedenken…”

“Iemand met wie je een project hebt gedaan…”

“Hmmm… ja er is misschien wel iemand ja.”

“Ah, zie je wel! Het kwartje valt! Is die iemand ook blond?”

“Donkerblond.”

“Nou, maar dan heb ik goed nieuws voor jou, want er zitten spannende tijden voor je aan te komen op dat gebied. Misschien wel binnen drie, vier maanden.”

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Anti-democraat

Ik ben een anti-democraat. Dit is mij duidelijk gemaakt door een olijke matroos, die mij een aantal keer met een ranzige roze washand in het gezicht sloeg om mijn interesse te wekken voor een referendum over het associatieverdrag tussen de Europese Unie en de Oekraïne, een land met een hele grote Russische marinebasis waarvan de matroos mij verzekerde dat hij er niks mee te maken had. Enfin, als ik zijn enthousiasme niet deelde, was ik dus een anti-democraat. Soms heb je hulp van een buitenstaander nodig om iets over jezelf te weten te komen.

Zodra je eenmaal anti-democraat bent, hoef je je van andermans mening niks meer aan te trekken. Het is een bevrijding die ik iedereen gun. Dus heb ik een aantal banners van de PvdA-website geplukt en naar de matroos gestuurd met de opdracht die, als de democratie hem lief was, te plaatsen op de homepage van zijn ongefundeerde rebellenclub. Niets meer van gehoord. Anti-democraat worden, het is een fluitje van een cent en je hebt er veel plezier van.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Een rechtvaardige wereld

Wanneer je woonachtig bent in een feeëriek lustoord, waar de blonde deernes gewillig over straat schrijden en de exquise hamburgerrestaurants zich op iedere hoek manifesteren, bijvoorbeeld in Purmerend, dan snap ik ook wel dat je een broertje dood hebt aan gebeurtenissen waarvan je niet direct ziet hoe die je luxe leven zullen verrijken, maar waarvan je wel kunt verzinnen hoe die het zouden kunnen vernaggelen. Anders gezegd: onder zulke omstandigheden is de komst van vluchtelingen inderdaad nogal kut.

In een rechtvaardige wereld zouden die vluchtelingen er niet zijn. Dan zaten ze namelijk in hun eigen land met van vet druipende vingers naar deernes te koekeloeren. Maar ja, de wereld is niet rechtvaardig, zelfs niet in Purmerend, dus kan het zomaar gebeuren dat een scherf onrechtvaardigheid uit andermans oorlog pardoes in je achtertuin belandt. Dan kun je jezelf in woedend slachtofferschap wentelen en op hoge toon eisen dat iemand anders de granaatresten opruimt. Of je pakt de hark en je gaat aan de slag. De laatste insteek is de snelste manier om je tuintje weer op orde te krijgen.

Vorige Volgende