Welkom in Nederland

Beste vluchteling, na uw lange en waarschijnlijk erbarmelijk reis waar u mogelijk mensen heeft zien sterven, heten we u van harte welkom in dit mooie land. Wij omarmen en bejegenen u graag vanuit al onze mooie Christelijke en humanistische tradities. Het is daarom goed als u onderstaande instructies leest. Dan weet u precies waar u aan toe bent. 1. Heb geduld! We staan namelijk echt helemaal open voor vluchtelingen, maar alleen echte vluchtelingen. We gaan uw doopceel en dat van uw familie maandenlang doorpluizen en u al uw verschrikkelijke reisverhalen telkenmale laten herhalen, net zo lang tot we zeker weten dat u ook echt een vluchteling bent. Want onze barmhartigheid is natuurlijk niet eindeloos. Die is alleen voor mensen die kunnen aantonen dat hun huis echt platgebombardeerd is, wiens familie in de kerkers van de dictator gemarteld wordt en waarvan zeker is dat het land van herkomst nog tenminste 10 jaar in oorlog is. Anders bent u namelijk gewoon een profiteur en sturen we u terug, en ga niet janken over uw kinderen die in uw thuisland geen eten en onderwijs krijgen.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 25-08-2022

Quote du Jour | Het was net een kerk

I’d probably have called myself an atheist at the time. But normally, that means going your own way and creating your own response.

Instead, it felt more like being in church. Suddenly, there were a whole heap of people who seemed to be responding as one. To me, that reproduced some of the things I disliked about the church I was brought up in, because leaps are made from atheism to other beliefs that you are meant to have as well.

For instance, the belief that there is something negative about the influence of religion, which I don’t necessarily think is true. It’s a very complex sociological question that would take a lot of research, but suddenly, if you’re one of us, you also have to be against religion.

At that point I feel uncomfortable. I also felt uncomfortable with the idea of wanting to convert people – to atheism in this case. It felt evangelical, and that’s not my instinct at all.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Op zoek naar een nieuwe autoriteit

RECENSIE - De psycholoog Paul Verhaeghe zoekt een nieuwe invulling van autoriteit.

Sinds de jaren zestig in de vorige eeuw zijn allerlei vormen van autoriteit -kerk, staat, ouderlijk gezag- in het ongerede geraakt. Dat er niets voor in de plaats is gekomen zorgt echter voor allerlei conflicten, een zekere mate van maatschappelijke ontwrichting, en een hoop onzekerheid. Aldus de psycholoog en psychoanalyticus Paul Verhaeghe in zijn deze week verschenen boek  AutoriteitHet afscheid van traditionele autoriteiten zoals de pater familias, de religieuze leider, of de alwetende leraar heeft een gat geslagen in de regeling van de onderlinge maatschappelijke betrekkingen. In de opvoeding veroorzaakt dat veel ongemak en misverstanden. “Leerkrachten klagen dat ouders geen welopgevoede kinderen afleveren, ouders klagen dat de school hun kinderen geen discipline bijbrengt.” Opvoeding kan niet zonder autoriteit. Het grote misverstand is dat je kinderen op jonge leeftijd niet met autoriteit hoeft te confronteren. Kleuters mogen alles tegenwoordig, schrijft Verhaeghe, maar de onhandelbare tieners die daaruit voort komen worden streng aangepakt en als dat niet lukt sturen we ze naar de psychiater. Volgens hem is het veel logischer kinderen op jonge leeftijd grenzen te stellen, zodat ze zichzelf in de puberteit ook beter in de hand hebben als ze los gaan komen van het ouderlijke gezag.

Foto: Metropolitan State University Library and Learning Center https://www.flickr.com/photos/metrolib/3904534463

Suffige waakhonden, wanhopige servicedesks

BRIEF - Uit het leven van de hedendaagse consument. Correspondentie met de Consuwijzer.

De markt moet en zal functioneren. Ik ben niet van dat geloof, maar ik geef toe dat de aanhangers hun best doen om ons niet geheel bloot te stellen aan de grillen van de vrije marktprocessen. Er zijn allerlei waakhonden ingebouwd, die op het goed functioneren van de markt moeten toezien.
De voorbeelden zijn er: vroeger kon je je nummer niet behouden als je wisselde van telefoonbedrijf. Dat werd door de overheid opgelegd.
Met het wisselen van bankier speelde iets soortgelijks: het werd zo moeilijk gemaakt, dat je het wel uit je hoofd liet om van bank te veranderen. Ook hier werd een soort verplichting opgelegd aan de banken: netjes meewerken, als een klant wil wisselen, de overstapservice.

En de nutsbedrijven? In de ruis zit dat je het beter niet kunt doen, want gedoe met rekeningen, overmatige afschrijvingen, etc. is je deel. Om over weinig transparante tarieven en meerjarige contracten maar te zwijgen. Ik durfde het niet aan.
Maar toen er een verkoper langs kwam, die mij overtuigde, ging ik om. Tenslotte had KPN mij al meer dan eens streken geleverd, die weliswaar ruimhartige schadeloosstellingen opleverden, maar veel leek dit bedrijf toch niet met de klant te hebben. Dus ik besloot over te stappen; de hobbels bij het overstappen leken mee te vallen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: rochelle hartman (cc)

Quand on ne correspond pas à l’image

COLUMN - Par exemple quand unetelle me voit IRL et est confrontée par mon vieillissement. Celà la trouble quelque part, elle qui acccorde beaucoup de valeur à l’esthétique et à d’autres privilèges de la jeunesse. Elle veut faire comme si de rien n’était. Mais cette fois, elle n’envoie pas les photos.

Le non-envoi des photos = la concrétisation de son trouble.
+ Le non-envoi est du départ un acte de bienveillance, de grâce.

J’ai cette opinion que je ne base sur rien de plus que des sentiments, que toutes les femmes, même les femmes comme moi, c’est à dire avec un digit ratio <1, les femmes dites ‘commandantes’, souffrent plus du viellissement de nos traits que les hommes, et je généralise. C’est un grand choc que de voir notre beauté flétrir, et même les moins jolies d’entre nous en arrivent un jour à regretter leur minois de jeunette.

Le challenge est dans l’acceptation, plutôt un résignement. Qui ouvre néanmoins d’autres horizons. Car il y a une certaine beauté de la femme vieillissante, de plus quand elle est intelligente. Une beauté que personne ne trouve dans son berceau.

C’est Iki Freud qui me l’a dit: tu te comportes comme si tu ne voulais pas veillir.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Boeren zien Marokkanen, slaan alarm, blokkeren wegen, bellen 112; politie: “prima burgerzin”

Er waren eens drie Marokkaanse jongens in het Eemland. “Dat is natuurlijk verdacht.” Dus sloegen de plaatselijke boeren alarm via “de boerenapp” – “[z]odra we iets verdachts zien, waarschuwen we elkaar” – er rukken meteen twintig boeren uit, waarvan twee op een tractor en “de rest met auto’s”, ze blokkeren direct alle toegangswegen en bellen 112.

Onbegrijpelijk dat het dan drie kwartier duurt voor er politie is.

Politieagenten komen 22 minuten na de melding aan en “voelen de inzittenden van de verdachte auto aan de tand.” De agenten hebben deze “verdachte auto” blijkbaar ook nagezocht, want ze wisten te melden dat de drie jongens geen inbraakspullen of gestolen goederen bij zich hadden.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige Volgende