KRAS | Karamelzeezoutpieten

Leden van de actiegroep 'Negers moeten hun muil houden' staan dezer dagen voor het hekje in Leeuwarden, omdat ze een snelweg geblokkeerd hebben. Zo wilden ze voorkomen dat kinderen in aanraking kwamen met mensen die tegen racisme zijn. Steungroepen op internet hebben maar weer eens een burgeroorlog aangekondigd voor het geval ze de bak in moeten. Maar het zullen wel werkstraffen worden, want dat is zo'n beetje het niveau van de overtreding. Hinderlijk, maar niet gevaarlijk. Voor dit jaar is het misschien te laat, maar mij lijkt het handig volgend jaar twee intochten van de Sint te organiseren. Eentje met roetpieten, smurfpieten, stroopwafelpieten, karamelzeezoutpieten, noem maar op, voor de kinderen. Hun zal het immers worst wezen hoe Piet eruit ziet, als hij maar over de brug komt met kruidnoten en cadeautjes. De intocht met Zwarte Pieten voor volwassenen die aan de racistische component hechten (omdat ze die fijn of juist verwerpelijk vinden) doen we elders. Liefst ergens met veel toegangswegen, ter bevordering van het spelelement.

Door: Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten
Foto: Knar Bedian (cc)

Zelfdoding doe je niet alleen

OPINIE - Zelfdoding is al jaren een heet politiek hangijzer. Veel liberalen zeggen: de keuze ligt bij het individu. Maar wat als de keuze niet echt vrij is?

Over hulp bij zelfdoding woedt de laatste jaren een felle maatschappelijke en politieke discussie. Het gaat over ouderen die hun leven ‘voltooid’ vinden of mensen die anderszins een einde aan hun leven wensen. Zeker als het gaat om zogeheten ‘laatstewilmiddelen’ die voor iedere particulier toegankelijk zouden moeten zijn, lopen de gemoederen hoog op. Onlangs nog schreef minister Hugo de Jonge (CDA, Volksgezondheid) een brief naar de kamer waarin hij stelde dat het kabinet wil voorkomen dat mensen dodelijke poeders kopen om zelf uit het leven te stappen. De onderliggende vraag is natuurlijk: in hoeverre mogen we zelf beslissen over ons levenseinde? In het eerste Filosofisch Café van dit seizoen ging filosoof Fleur Jongepier (RU Nijmegen) in gesprek met haar liberale onderbuik.

Liberale onderbuik en je toekomstig ‘ik’

Als het gaat om zelfdoding is de eerste neiging van een liberaal om te zeggen: de keuze ligt volledig bij mij, ik bepaal het zelf wel. Maar alleen als dat in lijn is met het vrijheidsprincipe van de filosoof John Stuart Mill, namelijk, dat de grenzen van je vrijheid daar liggen, waar je de vrijheid van anderen beperkt. Wanneer Jongepier dit principe toepast op de zelfdodingsproblematiek, stuit ze op een diepere, filosofische kwestie. Want wat bepaalt het ‘ik’ en wat bepaalt de ‘ander’? Is je toekomstige ‘ik’ niet eigenlijk een ander persoon? En schaad je die toekomstige ‘ik’ niet door nu een radicale keuze zoals zelfdoding te maken?

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Salafisten

Goed, er zijn in Nederland dus 30.000 knetterharde salafisten, op wie we niet kunnen rekenen mocht de democratie hier te lande in gevaar komen. Dat is dus nog geen halve kamerzetel, peanuts vergeleken bij wat er in het parlement aan partijen zit op wie ik mijn geld ook niet zet, mocht iemand op het onzalige idee komen een “illiberale democratie” of iets dergelijks in te willen voeren.

De salafisten van Nederland zijn met hun shariazucht op een getalsmatige mission impossible. Tenzij ze erin slagen anderen het voorwerk te laten doen. Eerst de bevolking laten wennen aan door één partij met sterke leider gedomineerde verkiezingen, de rechtspraak uitlijnen met de regering, onafhankelijke media de nek omdraaien, ngo’s buiten spel zetten. Dan hoef je daarna alleen nog maar het machtige kliekje door jezelf te vervangen. De illiberale democratie is de eerste stap naar invoering van de sharia in Europa.

Foto: TED Conference (cc)

Dansend in een mijnenveld

COLUMN - Bij Zomergasten vond ik psychotherapeut Esther Perel net wat te gladjes: alsof ze alle antwoorden allang klaar had liggen, ze hoefde alleen maar even in het juiste laatje te rommelen om ze tevoorschijn te toveren, leek het.

Wat toch ergens bleef hangen was Perels opmerking die avond dat ze een serie eenmalige sessies met vrijwilligers – allemaal echte koppels, met echte problemen – had opgenomen en die bewerkt had tot podcasts, die ze nu op haar website beschikbaar stelde. Dit bij wijze van publieke educatie, lichtte ze toe: niet iedereen heeft tijd en geld voor psychotherapie, maar wie weet staken ze er zo toch iets van op. (De serie zal haar daarnaast gerust ook geweldige reclame voor haar praktijk opleveren.)

Zo kwam het dat ik afgelopen week toch even wilde luisteren. Het werd een belevenis; voor ik het wist had ik alle achttien afleveringen uit. Perel – die praktijk houdt in de Verenigde Staten, en in de aankondiging steevast Estaire Parèlle wordt genoemd; nooit geweten dat Amerikanen de naam ‘Esther’ niet snappen – was kwikzilver. Ze was afwisselend slim, vol mededogen, scherp, geestig, streng, troostend, inventief, bemoedigend, en praktisch.

Natuurlijk, de sessies zijn ingedikt: gesprekken van drie uur zijn teruggebracht tot een uitzending van telkens 35 tot 40 minuten. Perel kan daarnaast bogen op een schat aan ervaring en kennis, en heeft zich voor elke sessie ongetwijfeld terdege voorbereid. Dat maakt een boel uit. Maar het verbaasde me niettemin hoe makkelijk ze onderliggende problemen op tafel wist te krijgen, de dynamiek van zo’n stel doorgrondde, die vervolgens kon duiden, om dan met een kwinkslag of geruststelling de loodzware lading ervan draaglijk te maken voor het stel, en hun bovendien praktische tips en strategieën bood om de dingen eens anders aan te pakken.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Taqqiya in Chemnitz

Zo’n 4500 rechts-extremisten liepen in Chemnitz een stille tocht ter nagedachtenis van geweldslachtoffers. U en ik weten dat hier sprake was van taqqiya, een in die kringen populaire term voor zoete broodjes bakken, als compensatie voor de klopjacht op buitenlanders in de dagen ervoor, mensen met een getinte huid zoals de Cubaanse Duitser wiens dood het allemaal in gang zette. Om maar aan te geven: het gaat de extremisten niet om de slachtoffers, maar om degenen die ze de schuld kunnen geven.

Enfin, genoeg onoplettende burgers trapten in het rookgordijn, want die 4500 waren heus niet allemaal hardcore nazi’s. In heel Saksen ging een veelvoud van die 4500 de straat op om te protesteren tegen het kapen van de moord in Chemnitz voor extremistische doeleinden. Zelfs met de meelopers erbij blijft het een even wanstaltige als kansloze actie.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Bezorgde burgers

Bezorgde burgers in Pakistan zouden graag een klopjacht op Geert Wilders en Hollanders in het algemeen organiseren, omdat ze zich in de kern van hun identiteit aangetast voelen en de regering weigert naar hen te luisteren. Ik vind dat een verwerpelijk plan, maar er is ook een stemmetje in mijn achterhoofd dat zegt: kom uit je bubbel, bezorgde burgers hebben recht op hun gelijk.

Ik ging dus piekeren: wie ben ik dat ik anderen de maat neem? Het piekeren sloeg om in een lichte nervositeit, die weer uitgroeide tot een stevige bezorgdheid. Waarmee ik zelf een bezorgde burger was geworden en het probleem uit de wereld had geholpen. Burgers met andere zorgen dan de mijne zijn geen echte bezorgde burgers. Ze kunnen in de stront zakken.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Web van leugens

In de krant las ik dat Donald Trump nu toch echt in de problemen zit. Dat lijkt mij – sorry hoor – bullshit. Trump zit nooit in de problemen, hij zit altijd in de mogelijkheden. Het web van leugens en malversaties om hem heen is steeds zo uitgebreid en ingewikkeld dat niemand het snapt. Donald zelf al helemaal niet. Maar dat geeft niet. Hij vertrouwt er simpelweg op dat hij in de verwarring weg zal komen.

In de verwarring telt immers nog maar één ding: wie geloof je? Wie nu nog het vertrouwen in Donald opzegt, moet voor zichzelf toegeven dat hij zich heeft laten bedotten. Het is zoveel aangenamer te blijven geloven in de schijnwereld waarin Amerika Weer Groots Gemaakt is. Dát is Trumps businessmodel, zijn leven lang al. Is de zaak echt niet meer houdbaar, dan laat hij de boel failliet gaat en begint opnieuw. Al leiden ze hem in boeien weg uit het Witte Huis, Donald verliest nooit. Hij is tenslotte een genie, hem krijgen ze niet klein, hij komt terug, let maar op.

Foto: Lars Plougmann (cc)

Alleenstaand is de nieuwe sociale kwestie: solidair met de solo’s

COLUMN - door Monique Kremer

Bijna veertig procent van alle mensen woont alleen, een percentage dat in de toekomst alleen maar zal toenemen. Alleenstaanden zijn op allerlei fronten slechter af. Een remedie is om de sluipende solo-revolutie emotioneel te steunen en financieel te stutten.

Er voltrekt zich een sluipende sociale revolutie in Nederland. Leefde een eeuw geleden de hele familie onder één dak, trok men zich in de jaren zestig terug in het bastion van het nucleaire gezin, inmiddels woont bijna veertig procent van alle mensen alleen, een percentage dat in de toekomst alleen maar zal toenemen.

Steeds meer jonge mensen wonen alleen, in afwachting van De Liefde van hun Leven. Ouderen – vooral zeventigplussers – zijn vaker verweduwd en gescheiden mannen en vrouwen hebben na hun vijftigste weinig puf meer om te zoeken naar weer een ware Jacob of Jacobien – de kinderen zijn toch al gemaakt en afgeleverd. In Nederland wordt langzaamaan solo de nieuwe standaard.

Daarmee gaan we het grootste experiment aan in de menselijke geschiedenis, schrijft Eric Klinenberg in zijn boek Going solo. Het is geen somber boek. Hij vergeet niet te wijzen op de sociale isolatie van ouderen, de pijn van een scheiding en ongewenste kinderloosheid. Maar mensen die alleen zijn, hebben ook een sociaal actiever leven en in steden met veel alleenstaanden is er een bloeiende publieke cultuur. Kijk inderdaad maar eens naar onze bruisende, door jonge singles bevolkte binnensteden. We zien ze in de avocadobar, de koffieshop met hotspot, maar ook op de debatavond over duurzaamheid.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Religieus fenomeen

Een bekend religieus fenomeen is dat mensen harder gaan geloven in het verhaal dat de boodschap ondersteunt dan in die boodschap zelf. Zo wordt het belangrijker om te geloven dat bijbelse wonderverhalen écht gebeurd zijn dan Jezus’ compassie voor hoeren, leprozen en andere sociale outcasts uit te dragen. Of dat het scheppingsverhaal bedoeld is als weerslag van fysieke gebeurtenissen. Het narratief overvleugelt de boodschap.

Er is dus hoop voor het pastafarisme. Ooit begonnen als een betoog tegen het verwarren van geloof en wetenschap op scholen, inmiddels vooral bekend als een strijdgroep voor het dragen van een vergiet als religieus symbool. Het narratief begint de boodschap te verdringen. Allicht een goede reden voor een schisma onder de volgelingen. Het zal nog wel even duren, maar het vliegende spaghettimonster is op weg naar erkenning.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Open debat

Wanneer ik een ‘open debat’ zou willen aangaan over de schadelijkheid van Joden voor het internationale bankwezen, is er een dikke kans dat ik een karrevracht verwensingen over me heen krijg. Ik kan dan klagen dat het debat ‘niet open’ was, maar dat zou onterecht zijn. Het debat was wel open, maar mijn sneue argumenten werden zo licht bevonden dat uitgebreide discussie niet nodig was om tot een slotsom te komen.

Soms lijkt het alsof mensen een debat pas ‘open’ vinden als ze tenminste een beetje gelijk krijgen. Of een pluimpje dat ze het onderwerp op de agenda hebben gezet. Maar een debat begint niet met de mensen die reageren. Het begint met de mensen die het entameren. Het begint met het kiezen van een levensvatbare stelling en open bewoordingen die aanslaan bij de mensen die je bij het debat wilt betrekken.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende