Demonstreren doe je niet alleen voor vandaag, maar vooral ook voor morgen

Hoe een peiling van RTL eigenlijk bewijst dat de acties van XR werken, ondanks dat het publiek massaal tegen is. Een te verwachten, maar toch interessante peiling bij RTL: 80% keurt de A12-acties van Extinction Rebellion af. En dat zien we vaker. Of je nu een gewone protestmars organiseert, bij een intocht gaat demonstreren tegen Zwarte Piet, jezelf zonder schade toe te brengen aan een schilderij plakt of een snelweg blokkeert, grote kans dat 'de gemiddelde Nederlander' je actie afkeurt. Peiling na peiling laat zien dat mensen het dan misschien wel eens zeggen te zijn met je doel, maar dat ze weinig op hebben met je methode. Wat de methode dan wel zou moeten zijn blijft meestal onbekend. Nou ja, je mag op een veldje gaan staan, zolang men maar geen last van je heeft. Het is treurig, maar de meeste mensen geven de voorkeur aan rust, ook al houdt die rust onrecht in stand. Vooral als ze zelf niet door dat onrecht worden geraakt. Vaak wordt gezegd dat je met je protest de oplossing zelfs verder uit beeld brengt. De mensen hebben zo'n hekel aan wat je doet dat ze tegen maatregelen om het klimaat te redden worden. Of tegen mensenrechten. Hoe dat perverse mechanisme precies werkt weet ik niet, maar niet de minsten claimen het. Michael Mann, de persoon die klimaatverandering met zijn onderzoek op de kaart zette, deed een studie en concludeerde dat jezelf vastplakken aan een schilderij het draagvlak voor klimaatmaatregelen vermindert. Maar Mann had hetzelfde onderzoekje kunnen doen in de jaren 60 in de VS en tot een gelijksoortige conclusie kunnen komen: bijna twee derde van de mensen keurden Martin Luther King en zijn de methodes af. Hij had dus beter kunnen stoppen met zijn marsen. Kick Out Zwarte Piet? Kom op zeg, niet protesteren waar kinderen bij zijn! Dat keurt de meerderheid van Nederland af. Het brengt je alleen maar verder weg van je doel. Gek, tegenwoordig lijken we anders te kijken naar die laatste twee bewegingen en hun demonstraties, alsof er tóch iets veranderd is in de publieke opinie, ondanks dat de methodes werden afgekeurd. Over King hoeven we het denk ik niet te hebben, en KOZP kreeg in een paar jaar tijd voor elkaar waar anderen al decennia mee bezig waren. Met demonstraties die schuurden. Veel mensen zijn het misschien nog steeds oneens met de methode, maar steun waar de beweging voor staat is enorm toegenomen. En juist dat maakt de in de opening genoemde opiniepeiling interessant. Want er wordt nog iets gvraagd, namelijk of de overheid moet stoppen met fossiele subsidies. En daarmee is 70% van de respondenten het eens. Vreemd. Dus een heel groot deel van de mensen is het niet eens met de actiemethodes, maar een bijna even groot deel is het toch eens met de eis van de groep: het stoppen van fossiele subsidies. RTL behandelt het als twee los van elkaar staande fenomenen, maar dat zijn het natuurlijk niet. Want hadden die mensen die het eens zijn met de eis maar niet met de methode ooit gehoord van 'fossiele subsidies' zonder dat de mensen van XR zich aan die snelweg hadden geplakt? Natuurlijk niet. En zo ja, hadden ze zich er dan een sterke mening over gevormd? Ook onwaarschijnlijk. En dat is wat je bereikt met schurende acties, met ontregeling. Brede aandacht voor je probleem, zodat mensen er over na gaan denken. En dat keer op keer, want niet iedereen laat zich de eerste keer overtuigen. Of de tweede of derde keer. Maar dat ze elke keer geconfronteerd worden met het probleem is al winst. En daarbij blijkt dat mensen het niet leuk hoeven te vinden wat je doet om tóch van gedachten te veranderen. Misschien hebben ze zelfs daarna nog een hekel aan je. Who cares. Dus blokkeer die weg, plak je aan dat schilderij. Doe dat keer op keer, want het werkt. Demonstreren doe je niet alleen voor vandaag, maar vooral ook voor morgen. En morgen kan wel wat hulp gebruiken.

Door: Foto: via Extintion Rebellion (fair use) copyright ok. Gecheckt 16-02-2023
Foto: Bron: Pixabay.com

Ziekdagen (deel 9)

COLUMN - –wat hieraan vooraf ging–

19 juli 2023

Het zal de oplettende lezer zijn opgevallen dat ik de laatste paar dagen ben stil gevallen. Da’s omdat ik ziek ben. Maagproblemen. Ik zal je de details besparen, maar leuk is anders. Morgen moet ik naar het AMC voor een echo, en dan komt er hopelijk een diagnose en een oplossing – enfin, we gaan het zien.

pillen

Bron: Pixabay.com

Geluk bij een ongeluk: het zijn aanvallen. Die zijn hevig en kunnen lang duren, maar als het voorbij is… Als de aanval voorbij is, ben ik een springend hert, ja ik voel nog wel pijn maar vager – ik slik natuurlijk tig pillen tegen pijn en misselijkheid – helpt niet altijd. Net het laatste pilletje tegen misselijkheid genomen. Doet niet veel. Ik zit niet te creperen, maar echt lekker voelt mijn maag ook niet. Ik maak nog maar een kop thee, dan trekt het wel weg zometeen. En anders kieper ik er nog een paracetamol in.

Ik ben wel een beetje nerveus voor morgen, voor het ziekenhuis. Mijn lieve vriend René zal me om half acht thuis ophalen en met de auto naar het AMC brengen – “locatie radiologie G1-257 Echo/Vaatcentrum route 79” staat in het bericht op mijn telefoon. Ik heb gebeld, want ik moet legitimatie meenemen, maar ik ben mijn paspoort kwijt – geen idee waar ik dat kreng heb opgeborgen, ik weet alleen dat het in een paars doorzichtig zakje zit waar ook mijn Covid-inenting-boekje bij zit. Ik had dat altijd bij me, maar ik ben de laatste tijd een paar keer van dagelijkse tas gewisseld en…kweenie! Ik heb op de logische plekken gezocht, maar noppes. Gelukkig heb ik hem wel digitaal. Dus daarom belde ik, of dit een probleem is. De medewerker had  het over een dagpas en dat het wel goed zou komen, ik snapte er niks van, maar het advies is om een half uur voor de echo-afspraak bij de patiëntenregistratie te melden. Ik ben al geregistreerd bij het AMC, dus dat zal wel goed komen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Bron: eigen foto's

Sargasso-redactiedag (deel 8)

COLUMN - Dinsdag 4 juli 2023

–wat hieraan vooraf ging—

Ik had bedacht dat ik deze zondag (2 juli) eerst de open dag van de nutstuinen zou gaan bezoeken, om daarna af te reizen naar Jos in Utrecht voor een redactievergadering. Maar dat liep dus even anders. Ik dacht dat de open dag om 12.00u zouden beginnen, dus ik toog met mijn telefooncamera paraat naar de Leusdenhof Nutstuin. Die had ik overigens nog nooit gezien, ik heb zelf een tuin en ik dwaal hier af en toe best wat rond (en je verdwaalt ook makkelijk) maar meestal loop ik mijn vaste routes naar het gezondheidscentrum en de metro. Als ik ergens anders moet zijn, dan moet ik echt Googlemaps erbij pakken en gelukkig kon ik op de website van Buurtvereniging Nellestein een foto vinden van de nutstuin die bij mijn Leusdenhof hoort. Die kon ik matchen met de satellietfoto op Google, al moest ik alsnog wel even zoeken – en er zijn werkzaamheden aan de infrastructuur dus je loopt ook constant tegen hekken en kuilen aan. Maar uiteindelijk vind ik de prachtige tuin. Vol met bloemen, planten en zitjes… maar geen mensen. Ja eentje, in een flits, voor ik de ingang vond. Maar toen ik binnen was, was die pleite. Krijg nou wat! Ik zit niet in whatsapp-groepen van de buurt, heb wel wat telefoonnummers en e-mailadressen, maar ik dacht: ach, misschien ben ik wat vroeg. Laat ik dan tenminste foto’s maken van de bloemenpracht en zo.

Foto: Bron: Pixabay.com

Het werd toch een bijzondere dag (deel 3)

COLUMN - — wat hieraan vooraf ging —

Als ik de volgende dag vroeg in de ochtend over het tennisveld richting huisartsenpraktijk loop, hoor ik het carillon 9 uur slaan. Wat? Dat kan niet! Ik ben op tijd weggegaan! Een snelle blik op mijn telefoon stelt me gerust; dat ding loopt 4 minuten voor.

Tennisveld Nellestein

Bron: eigen foto

Als ik bij de praktijk aankom zit er geen baliemedewerker, er hangt een briefje dat ik maar gewoon in de wachtkamer moet gaan zitten. Oké…niet heel bemoedigend. Ik ga naast een oudere dame zitten met voor haar een gehavende rollator. Tegenover haar zit een jongere vrouw in een tijdschrift te bladeren. Geheel tegen mijn gewoonte in – ik spreek echt nóóit zomaar een vreemde aan – zeg ik tegen de dame naast me: “Het carillon loopt 4 minuten voor.”
“Wat zegt u?” vraagt ze. Ah, die is dovig, dus ik herhaal wat harder mijn opmerking.
“Oh,” mompelt ze, “dat heb ik niet gehoord.”
“Nee, maar u zit ook binnen,” zeg ik heel tactisch. “Ik dacht dat ik te laat was,” voeg ik eraan toe.
“Nou, ik was te vroeg! De buurman zou me ophalen en dan zouden we samen gaan, maar hij kwam maar niet, dus ben ik maar gewoon gegaan. Maar ik ga niet uren zitten wachten, daar heb ik het geduld niet voor.”
Ik zeg meelevend dat dat heel vervelend is, maar dat hij misschien wat oponthoud had.
“Ja ja, dat zal wel,” mompelt ze.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Bron: Pixabay.com

Morgen wordt een kutdag (deel 2)

COLUMN - Vandaag, woensdag, was oké. Maar morgen wordt het een minder goeie dag, ben ik bang. Vanochtend was ik de eerste bij de huisartsenpraktijk – dat is 5 minuten lopen – om advies te vragen over een raar, vervelend, onbeschrijflijk pijnlijk wondje aan mijn rechterwijsvinger. Ik had geen afspraak, want ja, da’s toch een beetje gênant; wie gaat er nu naar de dokter voor een piepklein wondje aan je vinger. Maar gelukkig was de assistente buitengewoon geïnteresseerd, kon het fenomeen niet identificeren en was het met mij eens dat hier echt even een deskundige naar moest kijken.

Helaas was er een arts uitgevallen die dag – het zal ook eens niet zo wezen – maar de volgende ochtend om 9 uur kan ik terecht. Nou heb ik een bloedhekel aan afspraken zo vroeg in de morgen, maar nood breekt wet. Bovendien heb ik sinds ’t begin van de overgang toch geen normaal slaapritme meer én heb ik om half elf een gezellige afspraak bij de buur-tandarts voor een wortelkanaalbehandeling. Daar zit wel wat tijd tussen, maar die breng ik met dit lekkere weer wel door met rondstruinen en zoeken naar bloemetjes om te plukken. Mits die vinger niet de pan uit zweert en/of ik een lekker verdovend zalfje krijg.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Today was a good day (deel 1)

COLUMN - Today was a good day! Ik moest de deur uit om een pakje te versturen. Een paar dagen geleden had ik een topje op Vinted geplaatst, en die was de volgende dag verkocht. Het levert weinig op; ik vroeg maar 3 euro en ik heb de gewoonte om er een klein cadeautje bij te doen als ik iets verkoop. In dit geval een paar zelfgemaakte oorbellen, die ik er wel bij vond passen. Ik maak dus dik verlies zelfs, maar het is gewoon de lol.

Ik leuk het pakje ook altijd een beetje op met geinige stickers, gebruik daarvoor de papieren zakjes die ik met de bezorgde boodschappen van Appie krijg. Niet helemaal eco-friendly, want er gaat natuurlijk wel wat plastic tape, een geprint label en die plastic stickers op het pakketje. Maar ik doe mijn best om te recyclen en het ook nog leuk te houden.

Ecru-topje

Bron: eigen foto’s

Daarom word ik ook altijd zo moe van die rechtsdraaiende zeikerds die oreren over de hypocrisie van milieuactivisten en ambtsbekleders die zelf vliegen, autorijden, in een groot huis wonen en wegens hun activiteiten waarschijnlijk een CO2-footprint van heb ik jou daar hebben. We zitten nu eenmaal allemaal vast in een systeem dat we zelf gecreëerd hebben. Dat was vast niet met hele kwade bedoelingen, mensen zijn – over het algemeen – gewoon kortzichtig, egoïstisch en vooral nieuwsgierig.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: by Charles Deluvio on Unsplash.

Woensdagmiddag

COLUMN - Het is woensdagmiddag, een aantal jaar geleden.

Dat het een woensdagmiddag was weet ik zeker, want ik was vrij en alleen met drie kinderen. En niet heel lang daarvoor had ik op mijn werk gevraagd of ik voortaan op woensdagmiddag vrij mocht zijn. Zodat ik op die dagen na school iets leuks met mijn kinderen kon gaan doen. Maar op deze woensdagmiddag ben ik niet iets leuks met mijn kinderen aan het doen. In plaats daarvan ben ik aan het werk. Wat ik precies moest doen herinner ik me nu niet meer, maar destijds was het heel belangrijk. Belangrijk genoeg in ieder geval om het te verruilen voor een leuke middag met mijn kinderen.

Zuchtend zat ik achter mijn computer in een poging het gevraagde op de mail te zetten. Liv, mijn jongste, begon destijds net een beetje in zinnetjes te praten. Ook nu, op die ene woensdagmiddag een aantal jaar geleden, probeert ze me wat duidelijk te maken. Ze staat naast me, trekt aan mijn arm en brabbelt wat. Licht geïrriteerd maar vriendelijk doe ik een poging haar af te poeieren. “Sorry Livje, mama is even bezig. Nu even niet. Ga maar bij je zus op de bank zitten, ik ben zo klaar…”, zeg ik tegen haar. Maar ze gaat niet bij haar zus op de bank zitten.

Foto: Le Anh Tuan (cc)

De vijand, dat ben je zelf

OPINIE - De nieuwe vijand neemt je sport over in de vorm van een man die vrouw is geworden. De nieuwe vijand maakt dat je je niet meer veilig waant in een gewoon toilet. Of erger nog, de nieuwe vijand beïnvloedt je kinderen al op jonge leeftijd waardoor ze seksueel afwijkend gedrag gaan vertonen. Of nog veel erger, door bijvoorbeeld alleen al een Dragqueen te laten voorlezen, is de helft van de klas binnen no time slachtoffer van pedofielen.
Zie hier de nieuwe vijand, het Trans-mind-virus (mutatie van het woke-virus).

Er valt heel veel te zeggen over alle vormen waarmee dit vijandbeeld neergezet wordt. En ook van alles over de absurditeit, schadelijkheid en onredelijkheid. En al helemaal over de gesuggereerde “besmettelijkheid”.

Maar het belangrijkste punt is dat er nu in dit kikkerlandje heel gedachteloos een grote groep mensen (inclusief journalisten van het type “waar rook is, is vuur” en over vuur praten is geld verdienen) hier achteraan hobbelt. En een deel van die mensen zat al op de lijn van het zien van een grote samenzwering achter van alles. Dus dit past prima in hun straatje.

Het rare is. Daar hebben ze gelijk in. Hoewel samenzwering een lastig begrip is, is er wel degelijk sprake van een gecoördineerde campagne.
Maar niet van het WEF, Soros, Satanisten of reptielen. Nee, van conservatieve, veelal christelijke, witte Amerikanen (en nu dus ook Europeanen).

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Myfuture.com (cc)

Vergeten

COLUMN - Soms vergeet ik hoeveel mensen ik geholpen heb. Preventie is vrij onhandig: de resultaten zijn niet zichtbaar in het dagelijks leven. Zeker wel in wetenschappelijk onderzoek, maar dat zijn niet de patiënten die je voor je ziet. Die statine die ik geef aan die patiënt met diabetes? Ik zal zeker heel wat hart- en vaatziekten voorkomen hebben, maar het is voor mij niet te zien welke mensen ik precies gered heb van een ritje ziekenhuis en op latere leeftijd hartfalen met een dood die te vroeg kwam.

Of die ene mevrouw, die ik heb geholpen met stoppen met roken. Enorm gemotiveerd was ze, en kwam met een duidelijk plan aan. Roken is een van de meest lastige verslavingen, haast te vergelijken met een verslaving aan cocaïne of heroïne. Mensen schrikken soms als ik dat tegen ze zeg. We hadden na het eerste gesprek een hulpmiddel uitgekozen wat bij haar paste, en gingen zo verder. Regelmatig zagen we elkaar, de begeleiding bij stoppen met roken kan er soms best intensief uit zien. Mensen komen wekelijks of tweewekelijks bij mij langs voor gesprekken, naast het hulpmiddel dat ze gebruiken. Die combinatie lijkt de kans van slagen hoger te leggen dat mensen blijvend stoppen.

Foto: Thomas Geersing (cc)

Zieke zorg

COLUMN - Vaak praten we over “gezondheidszorg”, alsof het bedoeld is om ons gezond te houden. Om dingen te voorkomen. Preventie! Dat woord heeft de laatste jaren een stuk minder inhoud gekregen. Veel politici strooien ermee alsof het confetti is, maar daadwerkelijk erin investeren, ho maar.

Ik pleit voor een naamswijziging. We gaan het vanaf nu “zieke zorg” noemen. We zorgen namelijk voor zieken. We doen niet aan primaire preventie. Maskers? Ongezellig. Medicatie voor hoge bloeddruk? Nee zeg, heb je die bijwerkingen gezien? En de buurvrouw had er al zo veel last van! Net als statines trouwens, ronduit troep is dat.

Nee, de zorg van tegenwoordig kan je beter wantrouwen, die werken namelijk samen met de farmaceutische industrie, willen alleen maar geld verdienen en zijn zeker niet te vertrouwen.

Neem dan de industrie die de vitamines produceert en alle kwakzalverij eromheen zoals Dr. Vogel. Dat zijn de meest pure mensen die je kunt hebben! Zeker niet uit op geld verdienen.

Wat wij als zorgverleners soms nog kunnen bereiken is tertiaire preventie. Behandeling after the fact, zeg maar. Iemand heeft een herseninfarct gehad en een verlamming gekregen, en dan hopen we maar dat we met de medicijnen kunnen voorkomen dat de volgende wat langer wegblijft of niet zo ernstig is. Als we de tijd krijgen om uit te leggen aan de patiënt waarom het zinvol is deze medicijnen te gebruiken, tenminste.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Volgende