Afgelopen week kondigde de Argentijnse president Cristina Fenandez aan dat Argentinië oliemaatschappij YPF, onderdeel van het Spaanse Repsol wil nationaliseren. De oliemaatschappij zou te weinig doen om de olieproduktie te vergroten. Wie naar de productiecijfers kijkt, ziet al snel waarom, maar verstandig is de nationalisatie niet.
Argentinië produceert niet heel veel olie: ongeveer 600.000 vaten per dag. In 1998 was de olieproduktie nog 915.000 vaten per dag, dat was het piekjaar voor Argentinië.
Argentinië is nog altijd een olie-exporteur. In de periode 1997 – 2003 exporteerde het land 400.000 vaten per dag of meer. In 2010 daalde de export van aardolie met 39%. Inmiddels is die olie-export verder gedaald tot onder de 200.000 vaten per dag.
De export zal binnenkort helemaal wegvallen omdat de olieproduktie daalt en compleet zal worden opgesoupeerd door binnenlands gebruik.

Over een paar jaar zal Argentinië aardolie gaan importeren. Het overschot op de handelsbalans zal snel omslaan in een tekort. Argentinië zal moeten hervormen en bezuinigen. De Argentijnen zullen geconfronteerd worden met een lagere levensstandaard, die hoort bij het post-peak-tijdperk. Het nationaliseren van YPF zal daar niets aan veranderen.