Energieprojecten lopen niet per se stuk op NIMBY

Gasopslag bij Pieterburen of Bergen, CO2-opslag bij Barendrecht of in Noord-Nederland, windturbines bij Urk of in de veenkoloniën – ieder energieproject roept verzet op. De weerstand is goed georganiseerd en creatief: CO2-opslag onder Groningen werd tegengehouden met een briljante contramal van de bekende slogan ‘Er gaat niets boven Groningen’, namelijk: “Maar er gaat ook niks onder Groningen”. Het is te simpel om het verzet af te doen als onvermijdelijke NIMBY-reacties (Not In My Back-Yard). Probleem is dat de huidige procedures en besluitvorming zo zijn dat ze de weerstand eerder oproepen en aanwakkeren dan dempen. Uitgangspunt achter de huidige procedures is dat er nu eenmaal projecten van nationaal en algemeen belang zijn, waarvoor een lokaal belang desnoods moet wijken. Daaruit volgt een lineair proces: vaststellen nut en noodzaak, locatiekeuze maken, vergunningen regelen, en na een snufje inspraak gaan met die banaan. Dat lineaire proces stagneerde steeds meer. Daarom kennen we sinds enige tijd een Rijkscoördinatieregeling en een Crisis- en Herstelwet, zodat Grootse en Meeslepende projecten nou eindelijk eens wat soepeler en sneller door het Nederlandse bestuurlijke moeras worden geloodst. Alleen, de burger trekt zich daar niet zo veel van aan. Dat is niet zo gek, want wie door diens ogen kijkt, ziet het volgende beeld.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wanneer stopt AH met zijn schaamtekip?

Het kan soms hard gaan. Berichtte ik hier nog maar een week geleden over de ontploffing bij Unilever, vandaag komt het nieuws binnen dat ook de verwerkers Struik en Olvarit de plofkip definitief in de ban doen. Olvarit, dat een dergelijke stap naar eigen zeggen toch al van plan was, is volgend jaar over op diervriendelijker gefokte kippen, Struik is zelfs over een half jaar al zo ver. Dat is mooi nieuws en wat mij betreft laat het vooral de macht van de consument zien. U dus.

Maar vóór we de vlag uitsteken: één partij hebben we nog niet gehoord. En dat is bepaald niet de kleinste en mogelijk zelfs ’s lands grootste kippenschuiver: Albert Heijn. Albert Heijn verklaarde nog maar twee maanden geleden dat overstappen op diervriendelijker gefokte kippen geen optie was. De grootgrutter beweerde met droge ogen dat er daar namelijk niet genoeg van konden worden ingekocht om aan de vraag te voldoen. Nee, het reguliere segment (AH’s eufemisme voor vlees van mishandelde dieren) bood veel meer zekerheid. Bovendien kan AH het zo voor de klant lekker goedkoop houden. Want dat willen u en ik allemaal, weet AH heel zeker.
De vraag is op dit moment hoe lang AH nog kan volhouden met zijn schaamtekip regulier te zijn. Na de overstap van Olvarit en Struik zijn ze meer dan ooit een rariteit geworden. Of eigenlijk zelfs een antiquiteit. Een overblijfsel uit vroeger tijden, toen we meenden dat uitbuiting en mishandeling eigenlijk best konden als het maar goed voor de portemonnee was.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: copyright ok. Gecheckt 07-03-2022

In 2025 geld verdienen met elektrische auto’s?

Het is al vaker gezegd: de elektrische auto zou wel eens een cruciale rol kunnen gaan vervullen in de energievoorziening van de toekomst. Hoe realistisch is dit idee vraagt gastredacteur Henri Bontenbal zich af (blog). Bontebal is CDA-beleidsmedewerker duurzaamheid en milieu, maar schrijft dit stuk op persoonlijke titel.

In zijn inaugurele rede aan de TU Delft (kliktv) heeft prof. Ad van Wijk dit idee onlangs opnieuw voor het voetlicht gebracht. In zijn visie is een duurzame parkeergarage de elektriciteitscentrale van de toekomst. Als auto’s in de toekomst worden voorzien van brandstofcellen, kunnen zij biogas en waterstof omzetten naar elektriciteit. Prof. Van Wijk: “Als je in de parkeergarage met brandstofcellen elektriciteit opwekt, hebben we met een garage van 500 auto’s een 40 MW elektriciteitscentrale gebouwd.” Hoe realistisch is dit idee?

Technologische innovaties en maatschappelijke trends laten zich niet precies voorspellen. Dat geldt evengoed voor de toekomstige energievoorziening en de rol van de elektrische auto daarin. Toch kunnen we een aantal ingrediënten van de toekomstige energievoorziening redelijkerwijs voorzien. In de eerste plaats zal het aandeel hernieuwbare energie fors toenemen. Parallel daaraan zal er een verschuiving plaatsvinden van een lineaire energielevering (van elektriciteitscentrale naar gebruiker) naar een mix van centrale en decentrale energieproductie. Ten derde is daarvoor een slim energienetwerk met mogelijkheden voor een efficiënte elektriciteitsopslag een vereiste.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Klein bedrog

Dat uw eetschrijver dezer tijden af en toe een blogdagje overslaat, heeft allerlei oorzaken, waarvan er vele te maken hebben met ijs. Maar van één hindernis is alvast geen sprake: we hebben zeker niet te maken met een afname van het aantal redenen om te bloggen. Zo kwam gisteren Foodwatch met de bij nader inzien niet zo heel verwonderlijke onthulling dat onder meer de sinaasappelen in Appelsientje niet in Nederland geteeld worden.

Zo’n vermelding “Hollands fruit” klinkt buitengewoon leuk, maar is natuurlijk gewoon weer een gevalletje boerenbedrog–een gevalletje waar met name die boeren niet blij mee zullen zijn met alle moeite die ze doen om agrarische producten van eigen bodem te differentiëren.
Groot en klein bedrog, het is op veel plaatsen te vinden. Zo kocht ik twee weken geleden een pak melk van Campina. “100% Nederlandse kwaliteitsmelk” staat erop en ik heb geen aanwijzingen dat dat niet klopt. Maar er staat nog iets anders op het pak: “langere houdbaarheidsdatum”. Een interessante mededeling, die minder geoefende lezertjes al snel de indruk geeft dat de melk langer in de eigen koelkast bewaard kan worden.
Maar dat betekent het niet. Niet de houdbaarheid is verlengd, maar de datum. Om precies te zijn met twee leestekens: die waarmee de weekdag wordt aangegeven waarop de TGT-datum verstrijkt.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-03-2022

Lobbyen voor (on)duurzaamheid

Achter de duurzaamheidspolitiek gaat dikwijls een door het bedrijfsleven betaalde lobby schuil. Lobbyen is legitiem als de belangen die daar achter schuil gaan transparant worden gemaakt. Dat is in de discussie over het klimaat steeds minder vaak het geval. Belangrijke pressiegroepen proberen met behulp van selectieve informatie en door deze eindeloos te herhalen, de publieke opinie te beïnvloeden. En met succes. De scepsis over klimaatverandering nestelt zich diep in ons, terwijl die op ondeugdelijke argumenten berust.

Actualiteit 1: ‘Canada ruziet met eu over olie uit teerzand’, meldt Trouw op 23 februari. Dat is lobby 1.0: lobby’s van bedrijven verdedigen belangen. Actualiteit 2 komt uit The Guardian: Nederlandse regering verzet zich tegen EU-plan teerzandolie. Gevalletje lobby 2.0: overheden en bedrijven spannen samen. Actualiteit 3, waarover in tal van media is bericht, geeft zicht op lobby 3.0: industriebelangen financieren de Amerikaanse politieke ‘denktank’ Heartland Institute om de klimaatwetenschap te ondermijnen. Lobbyen voor of tegen duurzaamheid, in Nederland, en door Nederland, hoe werkt dat eigenlijk?

Actualiteiten 1 en 2 gaan over een plan van de eu om motorbrandstoffen uit teerzandolie als extra vervuilend aan te merken. Een soort malus-regeling in de eu-motorbrandstoffenrichtlijn voor brandstoffen op teerzandbasis. Onder meer bp, Shell en Total hebben belangen in de Canadese teerzanden. Zij zien niet graag dat de afzet van producten uit teerzanden wordt bemoeilijkt door artikel 7A van de eu-richtlijn, die de brandstoffen onderscheidt naar CO2-voetafdruk van de grondstoffen. Dat deze bedrijven lobbyen tegen het eu-voornemen is niet verwonderlijk. Maar opmerkelijk is wel dat de Nederlandse regering keert zich ook tegen het eu-plan keert.

Foto: copyright ok. Gecheckt 17-10-2022

Peakoil in Argentinië

Afgelopen week kondigde de Argentijnse president Cristina Fenandez aan dat Argentinië oliemaatschappij YPF, onderdeel van het Spaanse Repsol wil nationaliseren. De oliemaatschappij zou te weinig doen om de olieproduktie te vergroten. Wie naar de productiecijfers kijkt, ziet al snel waarom, maar verstandig is de nationalisatie niet.

Argentinië produceert niet heel veel olie: ongeveer 600.000 vaten per dag. In 1998 was de olieproduktie nog 915.000 vaten per dag, dat was het piekjaar voor Argentinië.

Argentinië is nog altijd een olie-exporteur. In de periode 1997 – 2003 exporteerde het land 400.000 vaten per dag of meer. In 2010 daalde de export van aardolie met 39%. Inmiddels is die olie-export verder gedaald tot onder de 200.000 vaten per dag.
De export zal binnenkort helemaal wegvallen omdat de olieproduktie daalt en compleet zal worden opgesoupeerd door binnenlands gebruik.

Over een paar jaar zal Argentinië aardolie gaan importeren. Het overschot op de handelsbalans zal snel omslaan in een tekort. Argentinië zal moeten hervormen en bezuinigen. De Argentijnen zullen geconfronteerd worden met een lagere levensstandaard, die hoort bij het post-peak-tijdperk. Het nationaliseren van YPF zal daar niets aan veranderen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 26-10-2022

Hoe wij van de Garo Hills-bewoners kunnen leren

Vanaf heden plaatsen we bijdragen van What if We Change, die videoblogposts maakt over de relatie tussen de mens en de natuur. Vandaag een eerste bijdrage van Megan.

Bijten in de hand die je voedt, we doen het allemaal als je bedenkt dat de Aarde die hand is. Met de auto naar je werk, de kiloknaller op je bord, even lekker weg met een vliegreisje.

In de Garo Hills in India kennen ze het dilemma ook. Branden ze bos plat om te leven van het verse stuk landbouwgrond tot het is uitgeput, of slagen ze erin een redelijk inkomen te verdienen terwijl ze hun leefomgeving in tact houden? What if we change-reporter Megan brengt in beeld hoe een aantal Indiërs bezig zijn dit dilemma te overwinnen. En als die Indiërs met hun beperkte middelen dit kunnen, dan kunnen wij het toch ook?

Ga naar whatifwechange.org voor meer verhalen en sluit je aan bij deze interactieve documentaire.

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-10-2022

Unilever ontploft, wat nu Albert Heijn?

Hoe het toch kan verkeren. Nog maar een week of zeven geleden kwam AH met veel aplomb met een melding naar buiten: de kip in zijn schappen bleef afkomstig uit het “reguliere segment”–lees: plofkip. Het “alternatieve segment”–lees: minder mishandelde kip–zou volgens AH onvoldoende aanvoer garanderen om te kunnen voldoen aan de vraag van de vele kiplustige klanten van ’s lands grootste grutter. Ik noemde het destijds al kul, maar had geen idee hoe snel ik gelijk zou krijgen.

Eergisteren maakte namelijk voedingsgigant Unilever bekend te zullen stoppen met het verwerken van plofkippen. Vanaf 2013 worden de kipknakworsten van het bedrijf gemaakt van kippen die meer (buiten)ruimte hebben, een gezondere groeisnelheid hebben en vrijwel geen antibiotica krijgen. Andere producten volgen later.

Daarmee dreigt AH van een “reguliere kipverkoper” op heel korte termijn in een geïsoleerde zonderling te veranderen, die nog slechts in het schimmige dieronvriendelijke gezelschap verkeert van toko’s als McDonald’s, Olvarit en Struik. En–laten we eerlijk zijn–van het gros van de andere supers van Nederland.

Desondanks voor AH een bizarre situatie, dat in de versafdeling de slechtst mogelijke kip ligt, terwijl in de schappen met verwerkte voedselproducten de betere kip te vinden is. Benieuwd hoe de consumenten daarop reageren.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: copyright ok. Gecheckt 19-10-2022

Bij de dood van Envisat

Envisat was sinds de lancering in 2002 de meest geavanceerde aardobservatie-satelliet. De naam komt van Environment Satellite, de satelliet die het milieu bewaakt. Op 8 april verloor ESA het contact met haar kroonjuweel. Na 10 jaar trouwe dienst gaf de zender er de brui aan. Envisat zal nog jarenlang rondcirkelen zonder gegevens door te zenden.

De gegevens van Envisat werden gebruikt voor meer dan 4000 onderzoeksprojecten, vooral op het gebied van milieu- en klimaatonderzoek. Het smelten van gletsjers en zeeijs, het kappen van regenwoud, het opdrogen van meren werd voor het nageslacht vastgelegd.

Envisat was één van de satellieten, die de stijging van de zeespiegel in de gaten hield. De afgelopen jaren weken de zeespiegelmetingen van Envisat steeds meer af van de andere satellietmetingen (van Jason-2). Volgens Envisat nam de zeespiegelstijging af tot 0,6 mm per jaar; het langjarig gemiddelde van andere satellieten bedraagt 3 mm per jaar. Vanaf april 2012 is de Jason-2-satelliet weer de enige satelliet, die de zeespiegel in de gaten houdt.

In de uitzending van ESA Live TV van 13 april wordt gezwegen over de problemen met Envisat. De uitzending gaat over een Envisat-foto van het Tibetaans plateau, een plek waar de klimaatverandering grote gevolgen kan hebben.

Foto: copyright ok. Gecheckt 25-09-2022

Sommige gletsjers smelten niet

Zo, al het klimatologische onderzoek kan in de prullenbak, want onderzoek toont aan dat sommige gletsjers in het Karakoram gebergte de afgelopen tien jaar in omvang zijn toegenomen. En laten we eerlijk zijn, als de atmosfeer werkelijk opwarmt door het broeikaseffect, dan warmt ze overal op, dus ook boven de Karakoram. Maar die theorie klopt dus niet.

Allicht komt bovenstaande redenering u enigszins verwrongen over. Dat komt omdat ze verwrongen is. Maar het is tekenend voor de klimaatdiscussie dat gletsjerdeskundige Jonathan Bamber zich onmiddellijk geroepen voelde om te verkondigen dat de Pakistaanse groeigletsjers niet betekenen dat het wereldwijde smeltprobleem minder is geworden. Kennelijk vond hij zo’n defensieve manoeuvre nodig.

De vorige controverse over Aziatische gletsjers kwam voort uit het IPCC rapport van 2007, waarin de claim stond dat de gletsjers van de Himalaya in 2035 helemaal gesmolten zouden zijn. Dat bleek een fout te zijn, die het IPCC in 2010 rechtzette. Die fout, en enkele andere incidenten, werd door klimaatsceptici aangegrepen om de geloofwaardigheid van het complete rapport ter discussie te stellen. De president van het ultraconservatieve Heartland Institute verkneukelde zich: “We are witnessing the end of one of the biggest popular delusions of our age. Thank God it ended before a binding treaty or cap-and-trade legislation were passed.”

Vorige Volgende