Film ‘Human Centipede II’ van Nederlandse regisseur verboden in VK
, door
Film ‘Human Centipede II’ van Nederlandse regisseur verboden in VK
Films verbieden, gebeurt dat nog?
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Kafirs en Zeloten: geschiedenisfantasieën met Martin Bosma
, door
Geschiedenis wordt geschreven en herschreven door overwinnaars. Geschiedenis gaat over het verleden, maar wordt geschreven in en voor het heden. Geschiedenis is dan ook per definitie gekleurd: wat niet past, wordt weggestopt in bijzinnen, en wat goed uitkomt wordt opgeblazen tot immense proporties. Martin Bosma verkondigt dan ook een waarheid als een koe als hij beweert dat we in het Westen weinig tot geen aandacht hebben voor de ‘Europese’ slachtoffers van ‘islamitische’ slavenrovers in de zeventiende eeuw, maar wel hele bibliotheken volschrijven over de transatlantische slavenhandel. Het eerste past niet echt heel lekker in ons verhaal van westerse koloniale hegemonie – terwijl wij de wereld ontdekten, verdwenen zonen en dochters uit onze mediterrane achtertuin naar de duistere zijde van de wijnblauwe Mediterranée. Het tweede is bij uitstek onderdeel van onze eigen culturele geschiedenis: het (formeel) afschaffen van slavernij is een cruciale stap in de westerse ontwikkeling naar een beschaafde samenleving met gelijke rechten voor iedereen. Bosma heeft misschien wel gelijk dat dit fenomeen meer aandacht zou verdienen. Maar hij is zelf geen haar beter. Bosma – het begint een handelsmerk te worden – verdraait de feiten. Zijn verhaal is selectief en gekleurd.
Een anekdote. In 1544 werd het lieflijke eilandje Lipari – u kent het wellicht uit il Postino – overvallen. De ganse bevolking van het eiland – zo’n 9000 mannen, vrouwen, en kinderen – werd gevangen genomen en afgevoerd richting de Arabische slavenmarkt. Ischia werd ook te grazen genomen (4000 slaven, ke-dzjing) – dat ging in 1544 gewoon in één moeite door. Een deel werd in Messina vrijgekocht en keerde terug, maar pas in 1556 werd het eiland door Karel V (‘onze’ koning van Hispaniën, ja) herbevolkt – maar niet voordat er op het eiland een enorm fort was gebouwd waar de bevolking in geval van een overval in kon schuilen. Piratenovervallen waren een frequent en reëel probleem – buiten de brede muren van Karel V zou het in Lipari tot in de 19e eeuw onveilig blijven. Formentera – een van de Balearen – was zelfs geheel ontvolkt, zo vaak werd het door piraten te grazen genomen. Tot zover schetst Bosma een historisch fenomeen dat we in het westen – terecht of onterecht – naar de marges van onze geschiedenis hebben gedreven.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Quote van de Dag: Fecaliën-Jihad
, door
[qvdd]
Op steeds meer Neder-Oostenrijkse aardbeienvelden moeten de pluksters al sinds 2008 een broek dragen. In “Aardbeienland” in Pottenstein en op minstens tien andere aardbeienkwekerijen vond men de plicht tot het dragen van een broek uit, omdat Turkse vrouwen, die daar in het seizoen hadden gewerkt, tijdens het werk op de aardbeien geürineerd en tussen de planten ook nog andere “grotere boodschappen” hadden gedaan. Men kon bepaalde geïmmigreerde bevolkingsgroepen niet algemeen de toegang tot de aardbeienvelden verbieden, dat zou volgens Oostenrijkse wetten tegenwoordig “racistisch” en “discriminerend” zijn.
Aldus Udo Ulfkotte, in een in het Nederlands vertaald stuk op amsterdampost.nl, met een alternatieve verklaring voor de verspreiding van de EHEC-bacterie. Hij noemt bovenstaande de Fecaliën-Jihad. Je moet er maar opkomen.
Naar we mogen aannemen zijn moslims dus immuun voor deze bacterie? Of eten ze gewoon wat minder aardbeien komkommers spruitjes taugé?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
CPB: daling onderwijskwaliteit schaadt economie ?
, door
CPB: daling onderwijskwaliteit schaadt economie ?
Noemt ontwikkelingen ‘zorgelijk’.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Waarom groeit de economie niet?
, door
Behalve de vraag “wat gaat er met de Euro gebeuren” is het grote probleem waar we nu mee zitten “waarom wil de economie niet groeien?”. Conservatieven in de VS en Europa beweren dat het goed zou zijn om flink op overheidsuitgaven te bezuinigen om er zo voor te zorgen dat de economie “weer ruimte krijgt”. Zij wijzen daarbij op de hoge overheidstekorten waardoor de staat veel geld moet lenen. Zij zijn dan ook fel gekant tegen verhoging van de staatsuitgaven om de economie te stimuleren. Volgens John Boehner, de Republikeinse voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, is het duidelijk dat:
… the economy still isn’t creating enough jobs. If you talk to job creators around the country like we have, they’ll tell you all the over-taxing, over-regulating, and over-spending that’s going on in Washington is creating uncertainty and holding them back.
Ook in Nederland denkt men er zo over gezien de grote bezuinigingswoede die nu door het land raast.
Geen afname werkloosheid
Het is nu 2 jaar geleden dat de recessie die werd veroorzaakt door de kredietcrisis, ook wel de “Grote Recessie” genoemd, naar analogie van de de Grote Depressie, officieel was afgelopen. Voor de gewone Amerikaan heeft het echter niet veel geholpen. Nog steeds, nu 2 jaar later, is het werkloosheidspercentage rond de 9% en is het de afgelopen maand zelfs weer iets opgelopen:
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Ebenezer Scrooge is een Republikein
, door
Het is een bekend feit dat verkiezingen niet gewonnen worden door zakelijke argumenten maar door karakter te tonen, dan wel het karakter van je tegenstander zwart te maken. (zie bijvoorbeeld Waldman). Republikeinen zijn vooral bedreven in de laatste techniek en Democraten ontbreekt het vaak aan het eerste.
Vandaag zag ik een artikel waaruit weer eens blijkt hoe waar dit is, althans het deel wat de Democraten aangaat. Op Daily Kos beschrijft Hunter bezuinigingsmaatregelen die de de Republikeinen willen opleggen aan scholen:
House Republicans are pushing back against a series of public health measures, including school lunch standards and tobacco regulation, teeing up a confrontation with Senate Democrats and the White House over the reach of government in daily life. […]
On Tuesday, the GOP majority on the House Appropriations Committee approved a 2012 spending plan that directs the Agriculture Department to ditch the first new nutritional standards in 15 years proposed for school breakfasts and lunches. The lawmakers say meals containing more fruits and vegetables, whole grains and low-fat dairy will cost an additional $7 billion over five years — money they say the country can ill afford in difficult economic times
Hoe is het mogelijk dat Republikeinen hiermee (denken) weg te komen vraag ik mij af. Daarvoor moeten zij op zijn minst de medewerking hebben van de media maar ook van de Democraten. Enerzijds bepleiten Republikeinen grote lastenverlichting ten gunste van de rijken, terwijl men tegelijkertijd beweert dat er geen geld meer (over) is voor gezond eten voor de jeugd. Dit is zo ongelooflijk kortzichtig en hardvochtig dat zelfs de meest suffe Democraat hiervan gebruik moet kunnen maken om de tegenstander zwart te maken, en zo een zetel of wat binnen te slepen. Hunter heeft nog veel meer voorbeelden, lees het hele artikel.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Europese Commissie zet vraagtekens steunplan voor PSV
, door
Europese Commissie zet vraagtekens steunplan voor PSV
Misschien verboden staatssteun
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Detailpolitiek (20): Sollicitanten met Hiv
, door
Onlangs had ik een sollicitatiegesprek. We spraken over de baan, mijn motivatie en mijn werkervaring. Nu is mijn ervaring met sollicitatiegesprekken beperkt, maar het leek me een gewoon gesprek. Zo gaan de meeste sollicitaties, denk ik. Werkgevers willen weten wat je kunt, wat je wilt en wat voor persoon je bent. Hoe zal het zijn om met jou te gaan werken? Dat maakt in de meeste gevallen de hoofdmoot van het gesprek uit, en is ook de belangrijkste reden om iemand aan te nemen.
Ziekten en infecties
Ik heb nog nooit bij een sollicitatiegesprek gezeten waar de werkgever mij vroeg of ik Hiv heb, of een andere ziekte. Als een werkgever dit onderwerp goed aan de orde wil laten komen, moet hij veel ziektes laten passeren. Want je kunt nogal wat klachten, kwalen, infecties en ziekten hebben die je niet direct bij iemand opmerkt. Voor je het weet, heb je als werkgever iemand aangenomen die meteen weer de ziektewet in kan. Al is het maar vanwege psychische klachten die niet zijn opgemerkt bij het gesprek.
Zie hier de kloof tussen theorie en praktijk. In de praktijk wil je als werkgever de sollicitant leren kennen, in theorie wil je ook alle medische gegevens hebben. Maar die heb je niet. Een zichtbare handicap kun je niet verzwijgen, maar heel veel andere zaken wel. Een ding is zeker: als je werkgevers vraagt of sollicitanten dit soort zaken moeten melden, vinden ze van wel. Zeer verrassend dus dat onderzoek deze week liet zien dat veel werkgevers van sollicitanten willen weten of ze Hiv hebben of niet. Door de vraagstelling worden ze immers herinnerd aan dit ‘vergeten risico’.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Quote van de Dag: Oor te luisteren leggen
, door
[qvdd]
Terwijl je je standpunten bepaalt moet je met de achterban gaan praten. Dat is onvoldoende gebeurd. […] Ik denk dat het goed was geweest als we ons oor eerder te luister hadden gelegd.”
De fractievoorzitter van de PvdA, Lilianne Ploumen, vindt dat haar partij eerder had moeten luisteren naar de stem van haar achterban over het onverdoofd ritueel slachten.
Goed idee, Lillianne! Als partij zelfstandig en objectief je mening vorming is immers zo 20e eeuws. Het ideaal: Nooit meer een standpunt waar niet een meerderheid van de eigen achterban achter staat. Lang leve partij-populisme!
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.