De eurocrisis is weer terug (2): de prijs van hervormen

Na zes jaar is de eurocrisis nog niet voorbij. Eerder dit jaar dacht iedereen dat het over was. Maar de paniek in oktober toen de beurskoersen met bijna tien procent daalden, de stijgende rente voor Griekse staatsobligaties en de aanhoudende problemen in Frankrijk en Italië laten zien, dat we er nog lang niet zijn. Wat doet Europa om uit de crisis te komen? Europese politici geloven niet dat makkelijke maatregelen en ‘goedkoop geld’ een oplossing zijn voor de crisis want dat is 'Wachstum auf Pump' (groei op krediet) zoals Angele Merkel het noemt.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Raming economische groei naar beneden bijgesteld

Nu.nl:

De Nederlandse economie zal dit jaar iets minder sterk groeien dan eerder geraamd. Voor 2014 komt de economische groei naar verwachting uit op 0,9 procent. Eerder was een groeicijfer van 1,2 procent voorspeld.

”Na enkele beloftevolle tekenen in de tweede helft van 2013, wankelt het economisch herstel in Nederland in 2014 en de vooruitzichten zijn fragiel”, staat dinsdag te lezen in de jongste ramingen van de Europese Commissie over de economische ontwikkelingen in de EU-landen, de zogeheten herfstprognose.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

Kiezen en Delen | Pay what you want

COLUMN - Verschillende Nederlandse ondernemers experimenteren met pay-what-you-want betalingssystemen. Een sympathiek concept, maar loont het ook?

In Rotterdam opende deze zomer het Geefcafe haar deuren, een Pay-What-Yo-Want (PWYW) restaurant waar je zelf kiest hoeveel je betaalt voor je eten: 20 euro, 10 euro, of gewoon helemaal niets. PWYW is een idee dat langzaam aan populariteit wint, nadat Radiohead in 2007 haar album In Rainbows via PWYW aanbood op internet.

Amsterdam heeft al sinds vorig jaar een PWYW koffiehuis/lunchroom op de Albert Kuypstraat met de welluidende naam TRUST. Op haar website wordt het betaalconcept met grote welsprekendheid aangekondigd:

To give is to receive. Giving from your heart encourages you to listen to your inner voice and trust this guidance for decisions in every day living. We trust in what you freely give. Trust, give and share your heart.

Prachtige woorden, maar uit onderzoek blijkt dat de inner voice van PWYW klanten juist roet in het eten kan gooien. Gedragsonderzoeker Ayelet Gneezy deed met haar co-auteurs verschillende veldexperimenten naar PWYW.

In één van de experimenten varieerden de onderzoekers de prijzen en de mogelijkheid tot PWYW bij de verkoop van herinneringsfoto’s in een attractiepark. In een artikel in de Proceedings of the National Academy of Sciences laten ze zien dat veel mensen bereid zijn vrijwillig iets te betalen onder PWYW, maar ook dat de verkoop onder PWYW afneemt in vergelijking met een vaste, lage prijs.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

ACTA in een nieuw jasje?

Toen ACTA in 2012 werd afgeschoten schijnt toenmalig eurocommissaris voor Handel Karel de Gucht gezegd te hebben dat het er verdrag toch nog wel zou komen. Die tijd lijkt aangebroken: Wikileaks lekte onlangs een onderhandelingsdocument voor TPP, het handelsverdrag tussen onder andere de VS, Canada en Japan. Het ging om het hoofdstuk over intellectueel eigendom, en dat lijkt verdacht veel op ACTA… En: TPP is een soort blauwdruk voor TTIP, het handelsverdrag tussen de EU en de VS.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

D66 pleit voor nieuw onderzoek naar een basisinkomen

NIEUWS - Rutte vindt het maar niks, maar D66 pleit toch voor een onderzoek naar een basisinkomen in verband met het naderende onheil van automatisering en robotisering:

Iedereen een inkomen, bij voorbaat, om sober van te leven. Met werken als optie. Het kan een oplossing zijn als automatisering banen blijft opslokken. D66 pleit voor onderzoek.

Een tweetal leestips voor de onderzoekers: de serie over een onvoorwaardelijk basisinkomen hier bij Sargasso & het boek “Gratis geld voor iedereen” van Rutger Bregman.

Quote du jour | Bewuste keuze

De groei van de flexibele contracten is geen natuurverschijnsel als gevolg van globalisering of wispelturig consumentengedrag, maar blijkt een bewuste keuze [van werkgevers].

Aldus Fabian Dekker, die als onderzoeker is verbonden aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, in de Volkskrant.

Het bericht vervolgt:

Wie een flexcontract heeft, moet er niet op rekenen dat hij vanaf volgend jaar eerder een vaste baan krijgt. Daarvoor wordt per 1 januari de Wet werk en zekerheid ingevoerd, maar bedrijven blijken flexibele medewerkers vooral te gebruiken om kosten te besparen. Ze zullen zich daarom weinig aantrekken van het beperken van de flexmogelijkheden in de nieuwe wet. Dat volgt uit een onderzoek naar de rol van werkgevers bij flexibele arbeid.

Bedrijven zoeken dan zeer waarschijnlijk andere oplossingen om losse krachten te blijven inzetten. […]

‘Het onderzoek bevestigt onze waarnemingen dat er nogal wat werkgevers zijn die kiezen voor de goedkoopste oplossing’, zegt Maurice Limmen, voorzitter van de vakcentrale CNV. ‘Het blijft een kat-en-muisspel om nieuwe ontduikingsconstructies tegen te gaan. Daarom hebben we een actieve overheid en goede wetgeving nodig.’

Economie van overmorgen

Komend half jaar geven RTL Z journalist Hella Hueck en econoom Robert Went van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) maandelijks op rtlz.nl hun analyse van de economie. De eerste uitkomst van deze samenwerking staat inmidels online. Naar mijn mening een aanrader om te lezen, al was het maar om weer eens te beseffen dat de economische wetenschap meer smaken kent dan de neo-klassieke school die in het Nederlandse debat vaak overheerst.

Vanwege de lengte van het stuk  kan je het stuk misschien beter tot komend weekend laten liggen.

Quote du jour | Verplaatsen

[…] de ongemakkelijke waarheid is dat steeds meer mensen werk doen waar we eigenlijk prima zonder kunnen. Voor deze mensen geldt dat, als ze plotseling stoppen met hun werk, ze de wereld niet armer, lelijker of leger achterlaten. Denk aan de handige beurshandelaar die rijk wordt ten koste van een of ander pensioenfonds. Denk aan de slimme advocaat die eindeloos procedeert tegen een ander bedrijf. Of denk aan de briljante copywriter die de slogan van het jaar verzint, waardoor een concurrent failliet gaat.

Het zijn stuk voor stuk mensen die geen welvaart creëren, maar vooral verplaatsen.

Natuurlijk is de scheiding tussen creëren en verplaatsen niet absoluut. In veel banen gebeurt het allebei. Zo is er geen twijfel aan dat de financiële sector kan bijdragen aan onze welvaart (en andere sectoren beter kan laten functioneren). Maar de banken zijn inmiddels zo groot dat veel van hun activiteit puur verplaatsend is geworden, of zelfs vernietigend. De explosieve groei van het bankwezen heeft de koek niet groter gemaakt, maar grotendeels opgeslokt.

‘Kloof tussen man en vrouw op arbeidsmarkt kleiner’

Zo bericht de Volkskrant. Dat geldt echter niet voor de economische kloof:

De kloof tussen man en vrouw is in Nederland weer iets afgenomen. Meer vrouwen hebben politieke macht gekregen en er studeren nóg meer vrouwen dan mannen. Maar de economische kloof is alleen maar verder gegroeid.

Omringende landen doen het relatief beter, waardoor Nederland weer een plaatsje is gezakt op de gelijkheidsindex.

Verder:

Bij het huidige tempo is de kloof in Nederland pas over 81 jaar weggewerkt, stelt het WEF.

Vorige Volgende