De mogelijke winst van Syriza veroorzaakt paniek onder de eurocraten. Ze waarschuwen dat ‘radicaal linkse ideologen’ aan de macht komen en dreigen met Grexit. De echte radicalen die het zicht op de werkelijkheid hebben verloren, zijn echter de eurocraten zelf. De Duitse regering overschat niet alleen haar eigen kracht, maar vergeet bovendien dat Duitsland zelf ook een wanbetaler is. De grootste wanbetaler ooit. Radicaal Op 25 januari zijn er parlementsverkiezingen in Griekenland. De Grieken kunnen dan kiezen tussen Andonis Samaras, die het bezuinigingsprogramma uitvoert dat door Europa is opgelegd en de linkse oppositieleider Alexis Tsipras, die opnieuw wil gaan onderhandelen over de schulden. De uitslag kan grote gevolgen hebben voor Nederland, juist nu het weer wat beter lijkt te gaan. Volgens Trouw ‘siddert Europa weer voor Griekenland’ en iedereen praat elkaar na dat er een radicaal linkse regering aan de macht kan komen [1]. Radicaal links? Ooit waren linkse radicalen lieden die industriëlen vermoordden en bomaanslagen pleegden. Maar de tijden zijn veranderd, want de links-radicale partij waar men het nu over heeft, Syriza, is geen terroristische organisatie en pleegt geen bomaanslagen.
NRC:
Vakbond De Unie gaat niet meer staken. volgens de vakbond werkt staken namelijk tóch niet. De Unie wil voortaan alleen nog met de werkgevers onderhandelen, zonder ze via stakingen onder druk te zetten. Dat meldt voorzitter Reinier Castelein.
Eenzijdige ontwapening, was dat ooit ergens een succes?
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
OPINIE - Het woord ‘hervormingen’ is geen neutraal woord, maar een ideologisch geladen term die de bedoeling heeft ons denken een bepaalde richting in te sturen.
De Duitse regering bereidt zich alvast voor op de Grexit, lezen we hier. In dit bericht treffen we tevens de volgende zin aan:
Als de linkse partij Syriza in Griekenland de macht krijgt en hervormingen niet doorvoert, kan Duitsland ervoor kiezen de geplande 10 miljard euro aan hulpgeld niet over te maken aan de Grieken.
Geen woord over het feit dat de reeds doorgevoerde ‘hervormingen’ de ellende in Griekenland alleen maar hebben vergroot – zonder reëel perspectief op verbetering.
Opvallend: normaal gesproken heeft het woord ‘hervormingen’ een positieve connotatie en wordt doorgaans niet gebruikt om maatregelen mee aan te duiden die ons contraproductief lijken.
Nog erger: het woord ‘hervormingen’ werkt verhullend. Want voor wat er concreet gebeurt, hebben we veel preciezere woorden, zoals: ‘bezuinigingen’, ‘lastenverzwaringen’ (voor burgers, niet voor grote bedrijven) en ‘afbouwen van werknemersrechten’.
Met andere woorden ‘hervormingen’ is – in deze context – geen neutraal woord, maar een ideologisch geladen term die de bedoeling heeft ons denken een bepaalde richting in te sturen.
Dat wordt nog veel duidelijker als we kijken naar het geval Frankrijk. Frankrijk is de zieke man van Europa die de ‘hervormingen’ dringend moet versnellen.
ACHTERGROND - Veel mensen hebben het vertrouwen in banken verloren. Zij zijn immers de veroorzakers van de crisis die er met ons geld op los speculeerden, te veel risico namen en gered moesten worden met gemeenschapsgeld. Hoe worden we onafhankelijker van deze ‘dienstverleners’?
Dit is de vraag die de initiatiefnemers van de inmiddels vijfduizend alternatieve valuta op de hele wereld, zichzelf stelden. Hoe ontwikkel je een alternatief monetair systeem buiten de banken om? De bekendste van deze alternatieve munteenheden is de Bitcoin, die het betaalmiddel van de toekomst zou worden. Lokale alternatieven als La Mora in Spanje en de Bristol Pound in Engeland zijn voorbeelden van Local Exchange Trade Systems (LETS). Ook in Nederland zien we een groeiende behoefte aan alternatieve valuta.
Sociaal kapitaal
In de Indische Buurt in Amsterdam kun je tegenwoordig met Makkies betalen. Die Makkies zijn niet alleen te verdienen door producten te verkopen, maar ook door klusjes te doen voor buurtbewoners. Nederlandse taalles geven of de hond uitlaten voor de buurvrouw, levert Makkies op en die kan je dan weer uitgeven bij het lokale filmhuis of bij de supermarkt.
Op deze manier bouw je sociaal kapitaal op en creëer je gemeenschapsgevoel. De gemeenschap wordt onafhankelijker van banken en dus minder gevoelig voor crises en de alternatieve munteenheid draagt bij aan de sociale cohesie. De populariteit van alternatieve valuta lijkt hand in hand te gaan met een roep om meer sociaal contact en samenwerking in een wereld die steeds individualistischer is geworden.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
DATA - Uit nieuwsgierigheid heb ik even een update gedaan op de grafiek waarin de relatie tussen de prijs van olie en benzine te volgen is. Vooral de nog immer dalende olieprijs was daar aanleiding toe.
Voor het eerst wordt zichtbaar dat de benzineprijs nu wel moeite heeft het dalende tempo bij te houden. Er kan nog 8 cent af om weer op hetzelfde niveau uit te komen.
Het moge ook duidelijk zijn dat de accijnsverhoging op deze manier niet voelbaar is.
Aldus het CBS:
De inflatie is in 2014 gemiddeld uitgekomen op 1 procent. De prijsstijging van producten en diensten die consumenten kopen is in ruim 25 jaar niet zo laag geweest. Veel producten en diensten waar consumenten hun geld aan uitgeven zijn niet of nauwelijks in prijs gestegen. De huren stegen daarentegen fors.
De stijging van de woninghuren droeg in 2014 het meeste bij aan de inflatie. Gemiddeld waren de huren ruim 4 procent hoger dan in 2013. Belastingverhogingen droegen ook bij aan de inflatie. Zo ging de motorrijtuigenbelasting in januari 2014 fors omhoog. Zonder de huur- en belastingverhoging zou de inflatie -0,1 procent zijn.
[…] income growth since the fall of the Berlin Wall has been a “twin peaks” story. Incomes have, of course, soared at the top, as the world’s elite becomes ever richer. But there have also been huge gains for what we might call the global middle — largely consisting of the rising middle classes of China and India.And let’s be clear: Income growth in emerging nations has produced huge gains in human welfare, lifting hundreds of millions of people out of desperate poverty and giving them a chance for a better life.
Now for the bad news: Between these twin peaks — the ever-richer global elite and the rising Chinese middle class — lies what we might call the valley of despond: Incomes have grown slowly, if at all, for people around the 20th percentile of the world income distribution. Who are these people? Basically, the advanced-country working classes. […]
So who speaks for those left behind in this twin-peaked world? You might have expected conventional parties of the left to take a populist stance on behalf of their domestic working classes. But mostly what you get instead — from leaders ranging from François Hollande of France to Ed Milliband of Britain to, yes, President Obama — is awkward mumbling. (Mr. Obama has, in fact, done a lot to help working Americans, but he’s remarkably bad at making his own case.)
The problem with these conventional leaders, I’d argue, is that they’re afraid to challenge elite priorities, in particular the obsession with budget deficits, for fear of being considered irresponsible. And that leaves the field open for unconventional leaders — some of them seriously scary — who are willing to address the anger and despair of ordinary citizens.
En hoe!
De meeste Nederlandse werknemers gaan er met hun salaris netto op vooruit dit jaar. Dat blijkt uit berekeningen van loonstrookverwerker ADP die dinsdag zijn gepubliceerd.
Vooral de inkomens tussen de 2.000 en 6.500 euro houden onder de streep van hun loonstrook meer geld over. Een modaal maandloon (2.662 euro) stijgt bijvoorbeeld met zo‘n 12 euro.
Echter:
De afbouw van heffingskortingen door de overheid zorgt er voor dat er netto juist weer iets minder overblijft van bijzondere beloningen, zoals vakantiegeld. Iemand met een modaal inkomen krijgt hiervan op jaarbasis circa 59 euro minder.
Door de crisis, de globalisering en de snelle ict-ontwikkelingen gaan de veranderingen in hoog tempo door en het is de hoogste tijd dat ook de arbeidsvoorwaarden zich aan die nieuwe realiteit aanpassen. We moeten durven versoberen. Dat is voor ouderen pijnlijk, maar wel noodzakelijk […] Extra vrije dagen en vrijstelling van onregelmatige diensten passen niet bij mensen die blijven werken tot ze de stijgende AOW-leeftijd hebben bereikt.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
