KSTn | 1 jaar wet kraken en leegstand
Een wet is een relatief zwaar instrument om iets gedaan te krijgen. En als er eenmaal gekozen is voor een wet, zal je laten zien dat die werkt ook. Dus is dit de conclusie van de Minister na 1 jaar werking wet kraken en leegstand:
“Resumerend meen ik dat met betrekking tot de vraag uit de motie Anker, in hoeverre pakken gemeenten het leegstandbeleid actief op, gesteld kan worden dat de overgrote meerderheid van de onderzochte gemeenten dit doet.”
Klinkt goed, toch?
Echter, de wet is al in juni 2010 aangenomen. En het was al eerder duidelijk dat de wet het zou halen. Dus waar die periode van 1 jaar nou vandaan komt?
Tweede punt is dat er al in oktober 2009 (tijdens de behandeling van de wet) een motie is aangenomen waarin gesteld wordt dat gemeenten moeten worden “gestimuleerd” om van de mogelijkheden van de wet gebruik te maken. Dat is dus al ruim 2 jaar geleden.
Derde punt is dat de conclusie uit het onderzoeksrapport subtiel verschilt van wat de minister zegt:
“De gemeenten in deze inventarisatie zijn het eens dat de Wet kraken en leegstand niet dé oplossing biedt voor de leegstandsproblematiek – niemand die bekend is met de problematiek, denkt dat. Veel gemeenten wijzen erop dat ‘de sleutel’ ligt bij de vastgoedeigenaren. Zij, en niet de gemeenten, zijn eerstverantwoordelijk, zo is de gedeelde overtuiging. Tegelijkertijd kan de wet wel een bijdrage leveren aan het bestrijden en voorkomen van leegstand. De Leegstandverordening wordt in vrijwel alle onderzochte gemeenten gezien als een ‘extra zetje’, als een stok achter de deur.”
