Koningsdag, hoe ging dat ook alweer?

Meer dan duizend dagen terug! Herinnert u het zich nog? De laatste gewone Koningsdag. Inderdaad - dat u dat nog weet (!) - in Amersfoort. Wilt u zich verwonderen, verkneukelen, laven of ergeren aan uw landgenoten of vorstenhuis? Hieronder vind u daarvoor geschikt materiaal. Een kleine overzicht van koninginnedagen en een koningsdag, vanaf 1949. Waaronder die van 2009, die om minder vrolijke redenen memorabel is. Er is overigens, daar beginnen we mee, ook weleens goede televisie over deze nationale feestdag gemaakt. Door de VPRO, als onderdeel van de serie Nederland van boven, in 2011. https://www.youtube.com/watch?v=AkpjD-jiwC8   1949 in Den Haag https://www.youtube.com/watch?v=_-EOQ8fdEpw   1965 in Arnhem https://www.youtube.com/watch?v=MdJgKRRdkZc   1979 in Soestdijk https://www.youtube.com/watch?v=j1lA7o1i-u0   1994 op Urk https://www.youtube.com/watch?v=0qoFE8XzttE   2009 in Apeldoorn https://www.youtube.com/watch?v=XvHy4PcIRGk   2019 in Amersfoort https://www.youtube.com/watch?v=9PiRS-a9RTo   Nu u ze allen tot het eind heeft uitgekeken is het hoog tijd voor oranjebitter. Te gebruiken nadat, gelijktijdig met het bekende handgebaar, men driewerf heeft geroepen: alaaf!

Closing Time | Floating Sequence

Van het album ‘Moondawn’ uit 1976, de ‘song’, tussen aanhalingstekens, Floating Sequens, want er wordt niet op gezongen. Er staat geen taal in de weg, er is alleen klank, ritme (niet altijd), muziek, elektronica.

Ambient, toen ambient nog niet bestond. Elektronica, synthesizers, piepjes hier, piepjes daar, herhalingen, drumcomputer – en misschien een blowtje, het heeft een hypnotiserend effect, laat je meevoeren, dobber mee op die rivier,  geef je over en zweef mee op die klanktapijten, droom weg  en space out. Het is geen doorsnee popsingletje van drie minuten, neem de tijd, ontspan, heb geduld. Laat de geest waaien.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: miszmag (cc)

Herman Heijermans in Odessa

RECENSIE - Op 16 oktober 1906 verscheen er een opmerkelijk stukje in het Algemeen Handelsblad: de een jaar eerder voor zijn werk als verzekeraar naar Odessa geëmigreerde Jonas Wertheim schreef een recensie van een voorstelling van het toneelstuk Ghetto van Herman Heijermans die hij in zijn geboortestad had gezien.

Er zijn allerlei vragen die zo’n gebeurtenis oproept: hoezo werd er uitgerekend in 1906, een jaar na ernstige pogroms, een stuk over het ghetto uitgevoerd? En dat van een Nederlandse auteur die in eigen land al behoorlijk wat controverse veroorzaakte? Waarom ging die verzekeringsman er eigenlijk naar toe – hoewel van Joodse afkomst deed hij er alles aan om het joodse zoveel mogelijk te verdoezelen? En hoe kwam dat stukje dan in een Nederlandse krant?

Anne-Ruth Wertheim en Rudi Künzel besloten samen een boek te schrijven naar aanleiding van dat stukje. Drie joodse herkomsten noemden ze het boek, omdat het zich concentreert op één dimensie, een heel interessante: de heel verschillende manieren waarop Wertheim, Heijermans en Rafaël, de hoofdpersoon van Ghetto, met hun joodse identiteit omgingen. Samen geven ze een leerzaam inkijkje in hoe ingewikkeld het was om in Oost- of West-Europa aan het begin van de vorige eeuw een Jood te zijn.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Closing Time | When You Are A King

Als je koning bent, dan hoef je niets te doen.
De vogels zingen voor je,
Je krijgt geschenken.
Overal waar je gaat
Buigen mensen diep voor je.
En koetsen dragen je,
Je hoeft niet te lopen als je koning bent
En je hoeft niets te doen
Als je koning bent,
Want je bent de koning.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Closing Time | Koloah

Koloah is Dmitriy Avksentiev. Eind maart ontvluchtte hij met zijn kat en laptop Kiev. Het album Serenity bestaat uit muziek die hij voor en na het uitbreken van de oorlog maakte.

“In daily hell, music became my support, my therapy. Now I want to share my strength and support with others. I created this album to reflect on what is happening to us: tears, nostalgia, dreams of the future, and faith in a bright tomorrow. We will survive, return to our hometowns, and rebuild the country when the war is over.”

Closing Time | Nederwiet

Wat hadden ze het naar hun zin op het podium, wat ging alles gemakkelijk en wat hadden ze een lol met elkaar, dat vriendenclubje. Ska, reggae met een klassiek orkest erbij, duizenden fans, in, volgens de naar Johnny van Doorns gedicht verwijzende, voor de gelegenheid getooid als een late Che Guevara, Joost Belinfante, mega-magistrale omstandigheden. Doe Maar met Henny Vrienten, heen en weer huppelend op het podium, op bas. Normaal deed Henny Vrienten de zang bij Doe Maar, maar nu was hij even niet gebonden aan een microfoon en kon hij tijden het bassen naar zijn mede Doe Maars dansen.

Closing Time | Perera Elsewhere

Perera Elsewhere’s album All of This is laid back met een donkere twist. Dat dat een heerlijke combinatie kan zijn hoor je goed op het nummer ‘Karam’, een herwerking van 50 CENTs ‘Candy Shop’ – te omschrijven als “a brooding nocturne where the candy shop is in the basement of a funeral home.”

Closing Time | Alabaster DePlume

We kennen het allemaal: je zou het fascisme gaan bestrijden, maar er kwam iets tussen. Of je was moe. En het is ook eigenlijk niet zo cool en het is al te laat. Muzikant, spoken-wordpoëet en activist Alabaster DePlume geeft er woorden aan, in samenwerking met het duo Soccer96.

Closing Time | Can’t See At All

Feestje thuis? Of bij vrienden? En de drank heeft gevloeid? De remmingen worden wat losser. En er wordt gedanst? En het is al laat? En er hangt een broeierige sfeer, de hormonen nemen de dansvloer in beslag, (denk aan D66, denk aan Van Drimmelen, denk aan Kaag, denk aan Kaag voor een microfoon, denk aan een bedremmelde Van Drimmelen), hoe hou je dansvloer vol, tijd voor een floorfiller, zoek op je laptop gauw Can’t See At All, van Woods op, en knal ‘m door de speakers, en zie het zweet, het condens langs de ramen druipen, en zie de lijven zich verstrengelen, zie die zwoele heupbewegingen, je haren plakken, kijk in die ogen, voel de seks in de bas, voel de hitte, laat je gaan – en ontken later alles. Je weet niks meer. Wat was er gebeurd? En waar? En met wie? Je wist niks meer, je bril was beslagen, je zag het vaag, je reageerde traag: je was Kaag.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende