COLUMN - Nemo, de Zwitserse winnaar van het Eurovisie Songfestival 2024, heeft zijn trofee teruggegeven. Geweldig! Eat that EBU! Er staat niet bij wat de Zwitserse omroep daar zelf van vindt, maar vooralsnog zijn er geen geluiden dat die het goede voorbeeld van Nederland, Spanje, Ierland, Slovenië en IJsland gaat volgen.
Het zou wat zijn als – vooral – de eerdere Oostenrijkse en Duitse winnaars ook een statement zouden maken. Dát zou nog eens een indringende boodschap zijn! Begrijp me niet verkeerd, ik vind niet dat Israëlische artiesten per definitie geboycot moeten worden, integendeel. Cultuur en muziek moeten verbindend zijn, maar het hangt er wel vanaf met welke boodschap ze optreden. En de EBU is helaas verzeild geraakt in een smerig geopolitiek spel.
Ik had trouwens helemaal geen herinnering aan die act van Nemo, maar die is best goed. En heerlijk queer, ik hoop zo dat ook dit jaar, ondanks alle perikelen, er weer veel van zulke acts zullen optreden. Gewoon om de VS van Donald Trump in het gezicht te pissen. In your face Donald, met je veiligheidsstrategie. Sodemieter op.
Bizar toch eigenlijk, dat mijn gedachtegang via het Eurovisie Songfestival, via de queer gemeenschap en de genocide in Israël in Amerika terecht komt…de wereld is gek geworden! Aan de andere kant…alles is verbonden… En laten we hopen dat de fascistische krachten die nu over de wereld glibberen gesmoord kunnen worden in glitter en glamour, en dat de zalige diversiteit van de mensheid zal zegevieren. Let’s break the code!
