Dat tradwives en influencers uit de manosphere een terugkeer naar het zogenaamd traditionele familiemodel propageren, is niet alleen slecht nieuws voor vrouwen. Ook actief en betrokken vaderschap wordt bedreigd door deze conservatieve backlash, waarschuwt socioloog Katia Begall. In het hedendaagse publieke discours en op sociale media wint een opmerkelijke trend terrein: de hernieuwde belangstelling voor 'traditionele' familiewaarden en gendernormen. Exemplarisch hiervoor is de opkomst van tradwives – vrouwen die het naoorlogse kostwinner- en huisvrouwmodel verheerlijken als de meest natuurlijke en vervullende levensstijl (zie UVA nieuws, 2024). Compleet met de bijbehorende jarenvijftig-esthetiek presenteren zij dit model als ideaal voor het moderne gezinsleven. Sociologen constateren dat jongere generaties conservatievere denkbeelden over gender en familie aanhangen dan hun voorgangers Terwijl deze tradwives vaak een (streng) christelijke achtergrond hebben en een radicale toon aanslaan, past deze trend wel bij een bredere ontwikkeling: sociologen constateren dat jongere generaties in Nederland en daarbuiten gemiddeld conservatievere denkbeelden over gender en familie aanhangen dan hun voorgangers (Van Wijk et al., 2025; Pepin & Cotter, 2018). Deze omslag verdient onze aandacht, omdat die de potentie hebben de in gang gezette ontwikkeling naar actief en betrokken vaderschap te ondermijnen. Verdwenen traditionele gezinsmodel De boodschap van tradwives en verwante stromingen in de manosphere (verzamelnaam voor online mannengemeenschappen die vinden dat vrouwen niet gelijk zijn aan mannen. En ze zijn tegen onderwerpen als lhbtiqa+ emancipatie en sociale rechtvaardigheid) suggereert dat het traditionele gezinsmodel in westerse samenlevingen grotendeels is verdwenen. Dit beeld strookt echter niet met de werkelijkheid. Hoewel er een duidelijke trend te zien is – vaders besteden in de afgelopen decennia steeds meer tijd aan hun kinderen – blijft de verdeling van zorg- en werktaken onevenwichtig (Altintaş & Sullivan, 2017). Zelfs voor vaders met egalitaire opvattingen die meer aan actief en zorgzaam vaderschap doen, is het lastig vaderschap te prioriteren boven werk (Keizer, 2015; Offer & Kaplan, 2021). Voltijd werken blijft de dominante norm voor mannen In Nederland nemen vaders gemiddeld ongeveer een derde van de zorgtijd voor kinderen op zich (Van den Brakel et al., 2020). Ook blijft voltijd werken de dominante norm voor mannen. Zelfs in het 'deeltijdparadijs' Nederland werkt ongeveer 80 procent van de vaders met kinderen onder de 12 jaar voltijd (35 uur of meer) en heeft vaderschap weinig effect op de werktijden van mannen (Zwier et al., 2024). De invoering van betaald partnerverlof (zes weken volledig betaald sinds 2020) en gedeeltelijk doorbetaald ouderschapsverlof (negen weken sinds 2022) heeft vaders meer mogelijkheden gegeven om in de eerste levensfase bij hun kinderen betrokken te zijn (Rijksoverheid, 2022). Vergelijkbare regelingen zijn dankzij Europese richtlijnen in de gehele EU geïmplementeerd (European Commission, z.d.). Slechts de helft van de jonge vaders neemt het volledige geboorteverlof op Onderzoek bevestigt dat het opnemen van verlof de band tussen vaders en kinderen versterkt (European Commission, z.d.; Bünning, 2015; Petts & Knoester, 2018). Toch neemt maar de helft van de jonge vaders het volledige geboorteverlof op, en slechts een derde maakt gebruik van enige vorm van ouderschapsverlof voordat het kind acht jaar is (CBS, 2024; Perez & Souren, 2024). Kloof tussen wens en werkelijkheid Deze ongelijke verdeling weerspiegelt voor de meeste ouders niet wat zij eigenlijk zouden willen. Ongeveer 70 procent van de Nederlandse ouders geeft aan zorgtaken liefst gelijk te willen verdelen. Slechts een derde van de Nederlanders beschouwt een werkweek van vijf dagen als optimaal voor vaders met jonge kinderen (CBS, 2024). Mannen ervaren regelmatig weerstand van werkgevers wanneer zij verlof willen opnemen In de praktijk staan hardnekkige obstakels een werkelijk gelijkwaardige verdeling van opvoedingstaken in de weg. Deze barrières manifesteren zich zowel binnen als buiten het gezin. Mannen ervaren regelmatig weerstand van werkgevers wanneer zij verlof willen opnemen en vrezen vaak negatieve gevolgen voor hun carrière (Samtleben et al., 2019). Daarnaast maken financiële beperkingen het voor veel mannen onhaalbaar om (werk)tijd vrij te maken voor kinderen. Er is een hardnekkig geloof dat vrouwen beter in staat zouden zijn voor kinderen te zorgen Naast de praktische bezwaren kunnen verwachtingen van anderen en henzelf mannen in de weg staan om een actieve rol in de opvoeding te spelen. Zo is er een hardnekkig geloof dat vrouwen beter in staat zouden zijn voor kinderen te zorgen en op een meer natuurlijke of instinctieve manier zorgen (Van den Brakel et al., 2020). Schaduwzijde van conservatieve backlash Dit brengt ons terug bij de potentieel schadelijke invloed van de conservatieve tegenbeweging. Op sociale media en daarbuiten wordt een eendimensionaal beeld van mannelijkheid gepropageerd dat een 'goede' vader reduceert tot zijn rol als kostwinner. Zorgzaamheid is nog steeds niet geïntegreerd in het dominante mannelijkheidsideaal Het feit dat zorgzaamheid na een halve eeuw gendergelijkheidsbeleid nog steeds niet is geïntegreerd in het dominante mannelijkheidsideaal, maakt de geboekte vooruitgang in actief vaderschap bijzonder kwetsbaar (Huff, 2025). Meerwaarde van actief vaderschap In plaats van terug te vallen op reductionistische concepten van mannelijkheid en vrouwelijkheid, zou de samenleving er beter aan doen iedereen in staat te stellen zowel te werken als te zorgen. De voordelen van actief en betrokken vaderschap zijn namelijk aanzienlijk voor alle betrokkenen. Vaders die actief betrokken waren bij de opvoeding onderhouden ook later hechtere banden met hun kinderen Sociale verbinding en intieme zorgrelaties bevorderen mentaal welzijn. Vaders die actief betrokken waren bij de opvoeding, onderhouden ook op latere leeftijd hechtere banden met hun kinderen (Chung, 2021; Kalmijn, 2022). Deze vaders ontvangen op hogere leeftijd doorgaans ook meer steun en zorg van hun kinderen. Voor kinderen draagt de actieve betrokkenheid van meerdere opvoeders bij aan positieve uitkomsten op het gebied van welzijn en onderwijs (Keizer et al., 2020). Ook suggereert onderzoek dat vaders meer dan moeders geneigd zijn tot activation parenting – opvoedgedrag dat kinderen fysiek en emotioneel uitdaagt en daarmee weerbaarder maakt (Feldman & Shaw, 2021). Moeders met een partner die substantieel bijdraagt aan zorgtaken kunnen zich meer richten op werk (Andersen, 2018). Dit vormt een buffer tegen financiële kwetsbaarheid en armoede. Flexibele omgang met werk- en zorgtaken stelt vrouwen in staat meer uren te werken De samenleving als geheel ten slotte is gebaat bij een flexibele omgang met werk- en zorgtaken die niet strikt aan de hand van gender worden bepaald. Het stelt vrouwen in staat meer uren te werken, iets wat vooral in door vrouwen gedomineerde tekortsectoren zoals zorg en onderwijs waardevol zou zijn. En het kan bijdragen aan grotere bereidheid onder mannen mantelzorg op te pakken, iets waar in de toekomst meer vraag naar zal zijn. Barrières en rolmodellen De uitdaging voor onze samenleving en beleidsmakers ligt dus in het wegnemen van de barrières die actief vaderschap in de weg staan en het nadrukkelijk opnemen van zorgzaamheid in wat het betekent een man te zijn (Berger, 2025). Een manier om dat te doen is tegenover het reductionistische mannenbeeld, gepromoot door tradwives en de manosphere, voorbeelden van actief vaderschap te stellen, zoals Tim Gouw in de Thuisblijfvader doet (Gouw, 2023). Dit soort rolmodellen draagt hopelijk ook voor de jongere generaties bij aan het realiseren van een model van ouderschap dat recht doet aan de wensen van mannen en vrouwen en bijdraagt aan het welzijn van vaders, moeders én kinderen. Dit artikel verscheen eerder bij Sociale Vraagstukken. Katia Begall werkt als universitair docent familiesociologie aan de Radboud Universiteit. Recent nam zij samen met Tim Gouw deel aan een door Brainwash en Radboud Reflects georganiseerde live-podcast over actief vaderschap.
Ellen ten Damme vertaalt ‘Make love not war’ hier even voor de Duitse luisteraar.
In het Nederlands zou de tekst ongeveer zo kunnen luiden:
Ik heb hem platbemindGelukkig en tamZodat hij amper meer opstaan kanHij krijgt z’n laarzen niet meer aanNiet voor Irak en niet voor Iran.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
LONGREAD - Inzake het klimaatbeleid moeten we ons niet in slaap laten sussen door (te) optimistische, economische scenario’s, meent Hans Custers. De noodrem die ooit in die scenario’s werd meegenomen is daardoor ondertussen bittere noodzaak geworden. Terwijl die nog ontwikkeld moet worden. Het brengt een enorm risico met zich met dat vooral de allerarmsten die pineut worden.
“A world that returns to 1.5°C after decades above that level will potentially be a very different world from the one before exceedance.”
Dit citaat komt uit een uitgebreid overzichtsartikel in Annual Reviews, over zogenoemde overshoot-scenario’s. Dat zijn scenario’s waarin de doelstelling van het Akkoord van Parijs – de opwarming (gemiddeld over een langere periode, meestal 20 jaar) beperken tot 1,5 °C boven de pre-industriële temperatuur – weliswaar wordt gehaald, maar wel na een tijdelijke overschrijding van die grens. Het maakt duidelijk dat niet alleen het halen van de doelstelling op zich van invloed is op de gevolgen en risico’s van klimaatverandering, maar ook de weg ernaartoe. Ook een tijdelijke overschrijding van anderhalve graad heeft gevolgen, die niet allemaal omkeerbaar zijn. Of alleen met een aanzienlijke vertraging. Natuurlijk wordt het ook moeilijker om de doelstelling te halen, naarmate de tijdelijke overschrijding groter wordt. En dus blijft het hoe dan ook topprioriteit om de uitstoot van broeikasgassen te beperken, zo snel als het maar kan. Overschrijding van de anderhalve graad is geen reden om die ambitie op te geven.
Een van de meest hardnekkige ‘feiten’ die op tafel worden gelegd is dat de Palestijnse bevolking in de laatste vrije verkiezingen in 2006 zelf voor Hamas heeft gekozen, en daarom ook nu (mede)verantwoordelijk is voor de huidige crisis en de resulterende genocide. En op eerste gezicht klopt het dat Hamas tijdens die verkiezingen de grootste werd, zij het maar nipt.
Het is natuurlijk de vraag in hoeverre de claim überhaupt geldig kan zijn, aangezien dit 19 jaar geleden was en de partij zich in die tijd een stuk gematigder presenteerde. Dat Hamas zich daarna niet zoveel meer aantrok van democratie is dan ook niet direct die kiezers aan te rekenen. Maar daar stappen de mensen die dit argument gebruiken graag overheen.
Dus laten we kijken of er nog meer af te dingen is op deze argumentatie, vooral als je het als argument voor nu wil gebruiken. Want welk percentage van de Gazanen heeft toen daadwerkelijk op Hamas gestemd? En wat was is dat percentage nu?
Volgens de Palestijnse kiescommissie waren in januari 2006 in totaal rond de 1,33 miljoen kiezers van 18 jaar of ouder geregistreerd in de Palestijnse gebieden, voor Gaza was dat ongeveer 565.000*. In 2006 was minder dan de helft van de bevolking daar ouder dan 18, op de totale bevolking van ruim 1,3 miljoen.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Patti Smith, een Franse folk-jazz zanger en blazers die het bekendste nummer van Nirvana coveren… Wat wilt een muziekliefhebber nog meer?
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Robocop, Hellraiser III, Total Recall… Welke films herkent u zoal als inspiratiebronnen voor deze videoclip uit 1993?
Over cyberpunk gesproken, ik ben nu Neuromancer aan het lezen – het boek dat aan de voet stond van het genre – en dat is nog geen gemakkelijk leesvoer: je moet je kop er nog bij houden ook, anders raak je de draad kwijt. ‘Worldbuilding’, ja leuk, maar dan moet je wel snappen waar dit of dat betrekking op heeft.
Castle Rat is een Medieval Fantasy Doom Metal-band uit New York, die op dit moment door Europa toert.
De clips zijn zo retro jaren zeventig, met psychedelische effecten en al, dat het net lijkt alsof een stel Dungeons & Dragons-spelers besloot om Rainbow en Black Sabbath na te gaan doen.
Hun debuutalbum Into The Realm (2024) behaalde meer dan een miljoen streams op Spotify, en voor September staat hun tweede studioplaat gepland: The Bestiary.
In het tijdperk van #MeToo en ‘enthousiaste instemming’ kan een tekst over seks met iemand die slaapt (of net niet) eigenlijk niet langer.
Zeg nou zelf…
You look so self-possessed
I won’t disturb your rest
Its lovely when you’re sleeping
But wide awake is best
Nou ja, andere tijden zullen we maar denken. En Ian Dury was ook gewoon een macho kerel uit de arbeidersklasse.
Het Malieveld staat weer vol met mensen die deelnemen aan de Gaza rode lijn demonstratie. De mars door Den Haag begint een uur later (14 uur in plaats van 13 uur) dan gepland, wegens de groter drukte.
Voor wei de rode lijn demonstratie in Den Haag niet kan bijwonen, maar het wel wil volgen:
Kijk naar de livestreams van de Haagse lokale Omroep West of die van Oxfam Novib.
Update 16:50 u.: De livestreams zijn afgesloten. Op beiden is een samenvatting te zien.
Als ik me niet vergis is alles aan dit filmpje kunstmatig gecreëerd. Inclusief de muziek, die is uitgebracht door Chrysopoeia Records, “the world’s first Synthetic Record Label”.
Maar het kan ook best zijn dat Ericka Davis, de creatieve techneut achter Chrysopoeia en Nevermare, er meer van haarzelf in heeft gestopt dan enkel het draaien aan wat knoppen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.