Nederland wil de banden met Kazachstan, Rusland, Saoedi-Arabie en Algerije aantrekken om de levering van olie- en gas veiliger te stellen. Zuid-Korea wil ook met de landen rond de Kaspische zee en het Midden-Oosten de banden versterken met hetzelfde doel. Daarin is ze al verder met het aankondigen van concrete stappen dan Nederland. De Zuid-Koreaanse regering is overgegaan tot zes maatregelen volgens de International Herald Tribune:
1) de Premier van het land, Han Seung Soo, zal optreden als topdiplomaat om oliecontracten binnen te slepen;
2) De regering is aan het uitzoeken of het aantal energie-experts in buitenlandse ambassades van olieproducerende landen sterk verhoogd moet worden;
3) Recentelijk huurde de Zuid-Koreaanse regering een olie- en gasexpert die is gepositioneerd als speciale adviseur van de ambassadeur voor Kazachstan;
4) Het ministerie van Buitenlandse Zaken wil een organisatie van 20 landen liggende in het Midden-Oosten vormen in juli, gericht op het uitbreiden van samenwerking op het gebied van economische ontwikkeling;
5) Zuid-Korea heeft een Koreaanse-Arabische organisatie opgericht om kennisuitwisseling met Arabische landen te vergroten;
6) De eigen nationale oliemaatschappij, Korea National Oil Company (KNOC), zal een forse kapitaalinjectie krijgen vanuit de regering zodat zij beter in staat is om de ontwikkeling van buitenlandse olievelden te financieren en daarin te participeren.
“If only Mugabe were a white racist! Then the regional powers might stand up to him. For the sake of Zimbabweans we should be just as resolute in confronting African tyrants who are black as in confronting those who are white.”
Amerikaanse Journalist Nicolas Kristof vergelijkt in de International Herald Tribune de situatie in Zimbabwe ten tijde van het heerschap van de blanke Brit Ian Smith in de jaren ’70 met het huidige dictatorschap van Robert Mugabe. Concluderende dat andere Afrikaanse regeringsleiders zoals de Zuid-Afrikaanse President Thabo Mbeki hun taak om politieke druk op Mugabe uit te oefenen verzaken. Als reden, de gezamenlijke geschiedenis in de strijd voor bevrijding van blanke oppressie. De oplossing die Nicholas Kristof suggereert voor de leiders van de Afrikaanse Unie, die deze week samenkomen over de heikele kwestie, is het geven van een gouden oprotpremie van circa 5 miljoen aan Mugabe. Volgens hem is dat de enige manier hoe meer doden voorkomen kunnen worden omdat Mugabe onder een ceremonie zonder gezichtsverlies af zou treden.
De Nederlandse aardgasproductie is over haar piek heen. De productie van de kleine velden loopt fors terug in de komende jaren. Nederland zal in 2025 een netto importeur worden van aardgas. Dat staat in het vandaag gepubliceerde energierapport van het kabinet Balkenende IV.
Nederland op de bilaterale olie- en gastour
Als antwoord op de gassituatie en de stijgende olieprijs wil het kabinet meer aandacht gaan besteden aan voorzieningszekerheid. Er zou in principe voldoende olie en gas zijn claimt het kabinet. De uitspraak wordt puur gebaseerd op ondergrondse voorraadcijfers van fossiele brandstoffen, de toekomstige productie wordt volledig genegeerd. Het probleem zou alleen liggen in de concentratie van reserves. Die zijn zo geconcentreerd in een aantal landen dat we bilateraal moeten gaan investeren in voornamelijk Algerije, Rusland, Saoedi-Arabië en Kazachstan. De eerste missie naar Saoedi-Arabië zou al in de planning zitten voor aanstaande zondag. Het wordt niet duidelijk uit de beleidsrapportage waartoe die betere betrekkingen zouden moeten leiden. Gaat het kabinet bilateraal olie- en gascontracten proberen af te sluiten? Een moeilijke doelstelling gezien de competititie met andere energieconsumerende landen zoals China en India. Die competitie wordt niet geanalyseerd in de kabinetsnota. Kunnen wij internationaal wel opboksen tegen economische reuzen in een markt waar de export van olie- en gas onvoldoende toeneemt ten opzichte van de groeiende vraag? Afgezien nog van het zwakste punt in de voorzieningszekerheidsdoelstelling, namelijk het gebrek aan kwantitatieve toetsing van de daadwerkelijke productie- en exportverwachting in de komende 20 jaar van de gekozen landen.
“Als de euro verder opklimt tegen de dollar en andere munten dan wordt de Europese exportindustrie aan gruzelementen gebracht. We zitten in de voorfase van een valutacrisis in Europa – een crisis die het bestaan van de euro bedreigt.” (FN Arena)
Overdreven? Broodje Aap? Kern van waarheid?
FN Arena noemt de budgetverschillen tussen verschillen eurolanden als oorzaak van een mogelijk europrobleem in Europa. De Zuid-Europese landen kampen met een tekort op het budget van meer dan 10% evenals veel Oost-Europese landen waar de schulden zeer hoog zouden zijn. Als de situatie in Oost-Europa explodeert vanwege de valutakoersverschillen, wat voor voordeel hebben landen met een positief budgetsaldo dan nog om aan de euro vast te klampen, is de redenatie. Lijkt vergezocht, want wat voor invloed hebben de Oost-Europese landen nou eigenlijk op de euro?
De wereld moet een revolutie op het gebied van schone energie beginnen om de uitstoot van broeikasgassen in 2050 met de helft terug te dringen. Daarvoor is 45 biljoen dollar (29 biljoen euro) nodig aan extra investeringen. Een extra 1.1% van de wereldeconomie, gemeten in Bruto Mondiaal Product, moet gestopt worden in de ontwikkeling van schone technologieën in de komende 40 jaar. Dat is de boodschap uit het technology perspectives rapport 2008 van de energiewaakhond van de OESO, het Internationaal Energie Agentschap.
Om de doelen te bereiken, zouden volgens het IEA jaarlijks 32 nieuwe kerncentrales en 17.500 nieuwe windmolens in de wereld moeten worden bijgebouwd. Jaarlijks zouden er ook nog 35 nieuwe kolencentrales en twintig gascentrales bij moeten komen die CO2 kunnen afscheiden en opslaan. Ook moet volgens het IEA 215 miljoen vierkante meter aan zonnepanelen worden aangelegd en moeten een miljard auto’s in de wereld op elektriciteit of waterstof gaan rijden tussen nu en 2050.
Als we verzaken om deze actie’s te ondernemen dan zal volgens IEA-directeur Nobuo Tanaka de uitstoot van schadelijke broeikasgassen zoals koolstofdioxide tot 2050 met 130 procent stijgen. De wereldwijde olievraag zal in die periode met 70 procent toenemen. Dat laatste is een vreemde conclusie gezien de recente uitlatingen van het IEA dat de productie van olie waarschijnlijk niet boven de 100 miljoen vaten per dag uit zal komen in de komende twintig jaar (De Financieele Telegraaf, 22 September 2008, interview Aad van Bohemen, crisismanager IEA bij RTL-Z).
“Dit is, volgens mij, een Potemkinregering: het is niet meer dan een façade, en achter die façade heerst chaos. We hebben nu wel een regering in ‘office’, maar niet in ‘power’. Er wordt al een jaar gepokerd, maar op institutioneel vlak staan we nog steeds geen millimeter verder. Sociaaleconomisch was er een akkoord waarover geen akkoord was, en een superministerraad die alleen maar super is in een land van lilliputters. Ik loop rond als een gefrustreerde burger, en ik ben zeker niet de enige.”
Aldus de Belgische Professor Marc de Vos in Knack Magazine vandaag over de Belgische interim-regering Verhofstad-III. Volgens Vos komt het niet meer goed, de regering sukkelt door en België gaat steed meer achteruit door het politiek geklungel.
De Wall Street Journal schrijft dat de wereldexport van olie vorig jaar met 2.5% is gedaald (gehele artikel hier). De cijfers zijn afkomstig uit een van de laatste rapporten van het Amerikaanse departement van energie. Aangezien de vraag in westerse landen nog niet is afgenomen impliceert dit dat in 2007 een flink aantal arme landen minder olie hebben ontvangen dan voorheen. In totaal gaat het om een exportvermindering van 1 miljoen vaten per dag (1 vat = 159 liter). Arme landen worden nu al keihard de oliemarkt uitgedrukt door de rijkere landen. Volgens de WSJ zal de export in 2008 waarschijnlijk verder dalen.
De oorzaak van de 2.5% daling is te vinden in de dalende productie in veel landen gecombineerd met de toenemende vraag in vooral het Midden-Oosten. In 2007 nam de productie van de Verenigde Arabische Emiraten, Saoedi-Arabië, Iran, Koeweit, Irak en Qatar met 544.000 vaten per dag af. Tegelijkertijd steeg de vraag in die landen met 318.000 vaten per dag in 2007. Daardoor daalde de export van olie met 862.000 vaten per dag, volgens het Amerikaanse departement van Energie.
