De Democraten rammen keihard in op het Irak beleid van de Bush regering. Vorige week nam de Senaat een wet aan die voorziet in de terugtrekking van het Amerikaanse leger uit Irak vanaf 1 september 2008. Het huis van afgevaardigden zit op dezelfde lijn. Nu bereiden beide politieke eenheden een dubbele wet voor naar slinks Amerikaans gebruik. Daarin wordt de door Bush beoogde vergroting van het budget voor de Irak oorlog van 96 miljard dollar gekoppeld aan een tijdlijn voor terugtrekking (die waarschijnlijk niet bindend zal zijn).
Bush heeft al aangekondigd zijn veto uit te spreken, dan maar geen geld. “Instead of passing clean bills that fund our troops on the front lines… the House and Senate have spent this time debating bills that undercut the troops.. It’s one thing to object to the policy, but it’s another thing when you have troops in harm’s way not to give them the funds they need.” aldus Bush. Vice-President Dick Cheney trapte na Bush zijn repliek nog wat harder na, het militaire beleid is een zaak van het witte huis, en alleen het witte huis “The fact is that the United States military answers to one commander in chief in the White House, not 535 commanders in chief on Capitol Hill … We expect the House and Senate to meet the needs of our military on time, in full and with no strings attached.” aldus Cheney.
“Niet gedomineerd door de tucht van de markt, maar door de verleiding van de kwaliteit. Niet gestuurd door machtige kapitaalstromen, maar door een democratisch samenspel van deelbelangen. Niet opgejaagd door consumptiedwang en arbeidsethos, maar door verantwoord consumeren en een ontspannen werksfeer. Deze onlosmakelijke samenhang lijkt naar de achtergrond te verdwijnen.”
250 groenlinksers stuurden maakten gisteren een manifest bekend over de partijkoers. Een initiatief van o.a. eerste kamerlid Leo Platvoet dat vooral werd ondertekend door lokale bestuursleden. Het bovenstaande citaat zou de koers van de partij moeten aanduiden, is dat dan de kern? De kern die de partij gaat redden, van haar aankomende ondergang?
Angela merkel, Duitse bondskanselier en huidige voorzitter van de EU sprak gisteren met President Abbas van de Palestijnse Autoriteit en Premier Olmert van Israël. Het kwartet van de Europese Unie, de Verenigde Staten, Rusland en de Verenigde Naties eisen dat de Palestijnse regering Israël erkent, zich afkeert van geweld en eerdere overeenkomsten nakomt.
Sinds 11 september 2001 is de politiek wanneer we het hebben over terrorisme er als de kippen bij. De tolpoortjes, vloeistofbeperkingen in het vliegtuig, gespecialiseerde terrorismepolitie en wetgeving die (tijdelijk) iemand zijn persoonsrechten kan ontnemen zijn over niet al te lange tijd normaal in Europa. Wanneer we het hebben over kernenergie dan lijkt vooral de Britse overheid echter een huichelachtig spel te spelen. Dat is de conclusie uit een nieuw rapport wat op 26 maart uitkomt van de onafhankelijke Oxford Research Group.
De toename in nucleaire proliferatie en terroristische dreiging door de bouw van nieuwe kerncentrales wordt namelijk enorm onderschat door de Britse regering. Die schrijft in haar nieuwe energiebeleid, uitgezet in het stuk “The Energy Challenge”, uit 2006 dat de internationale veiligheid niet zal verergeren op de middellange tot lange termijn. Hoezo niet verergeren? De tikkende tijdbommen die Iran, Irak en in mindere mate Noord-Korea, Venezuela en Saoedi-Arabië heten lijken doelbewust niet meegenomen te zijn in de beschouwing. “the international security situation is expected to remain at current levels in the medium to long term. New nuclear build would be unlikely to increase risks to the UK.”
Volgens de auteurs van het rapport is dat naïef omdat militaire bescherming via nucleaire wapens steeds verleidelijker zal worden. Grootschalige groei van kernenergie zorgt voor een verdere verspreiding van kernwapens gereed materiaal. Ook beargumenteren de auteurs dat de uraniumvoorraden op de middelange termijn niet meer voldoende zijn om de talloze nieuwe kerncentrales van uranium te voorzien. Dat heeft als gevolg dat staten in toenemende mate hun toevlucht zullen zoeken in het opwerken van brandstof voor kerncentrales, zodat men veel langer kan doen met dezelfde hoeveelheid uranium. Bij opwerking wordt plutonium dat nodig is voor het maken van kernwapens vrijgemaakt. Daardoor zal een bloeiende markt voor kernwapengrondstof ontstaan met ongekende risico’s wegens verdere verspreiding van kernwapens en nucleaire terrorisme.“As uranium deposits are depleted, states will increasingly look to reprocess fuel from nuclear power stations. The result will be a burgeoning market in weapons-usable nuclear materials which will increase the risk of nuclear weapons proliferation and nuclear terrorism.”
Goed nieuws voor de milieu-optimisten, er zijn niet genoeg kolen om extreme klimaatverandering teweeg te brengen. De productie van kolen zal over 15 jaar niet meer stijgen en rond 2030 beginnen te dalen. Dat laatste is de conclusie van een nog niet verschenen rapport van de Duitse Energy Watch Group. Een groep van onafhankelijke wetenschappers die in 2006 besloten heeft om de koppen bijelkaar te steken om uit te zoeken hoe het zit met de eindigheid van energie grondstoffen. Zij publiceerde eerder haar rapport over kernenergie, waarin een uraniumpiek in 2035 wordt verwacht.
Het rapport zal bij vele energie experts de wenkbrauwen doen fronsen omdat het zoveel verschilt met de gangbare scenario’s. We hebben immers voor 150 a 200 jaar kolen bij het huidig verbruik, toch? Als we stijgend verbruik meerekenen dan zou de kolenproductie pas rond 2050-2060 of later haar piek bereiken. Volgens de Energy Watch Group zijn de gangbare scenario’s niet kritisch ten opzichte van de data over kolenreserves die heel, heel erg slecht is. Zo wordt normaal voor China data gebruikt uit 1992. Van de Chinese kolenreserves kunnen we dus 15 jaar aftrekken.
Over de tijd komen de kolenreserves zelf ook veel beter in zicht, dat leidde op globaal niveau de afgelopen 25 jaar tot een neerwaartse revisie van 65% van de reserves, van 10 biljoen aan zwarte kolen equivalent (anthraciet) in 1980 naar 4.2 biljoen in 2005. Velen malen meer dan de productie in die tijdspanne. Australië en India zijn de enige grote kolenproducerende landen waar de reserves gestegen zijn. Het lijkt logisch dat deze neerwaartse revisies door zullen gaan naargelang er meer data vrijkomt.De econoom in ons zal zeggen dat de reserves afhankelijk zijn van de prijs, en dat daar geen rekening mee wordt gehouden. Kijk bijvoorbeeld naar het voorbeeld van engeland waar de reserves van 145 miljard ton in 1980 daalden naar 0.22 miljard ton in het heden. De kolen zijn er nog, maar ze zijn nu niet economisch winbaar gezien de prijs en de competitite op de markt. Maar het belangrijkste aspect is niet de economische winbaarheid, maar de energiebalans. Kolen zijn te classificeren in vier verschillende types, anthraciet (energie inhoud 30 MJ/kg), bitumineuze kolen (energie inhoud 18.8–29.3 MJ/kg), sub-butimineuze kolen (energie inhoud 8.3–25 MJ/kg), ligniet (energie inhoud 5.5–14.3 MJ/kg). De kolen met een lage energie inhoud zijn vanuit energetisch oogpunt niet winbaar, het kost meer energie om ze uit de grond te halen dan je eruit kan krijgen. Daar zit hem de crux. Zo zouden volgens de gangbare cijfers er in VS nog 200 jaar kolen zitten tegen het huidige verbruik. De auteurs van de studie beweren echter dat de kolenproductie in de VS vanuit energetisch oogpunt al gepiekt is, “The total energy content of annual US coal production peaked in 1998.” In 1998 haalde men 598 miljoen ton olie equivalent aan energie uit de kolenproductie in de VS, in 2005 was dit gedaald naar 576 miljoen ton olie equivalent terwijl zij in volume niet daalde. Dat komt doordat de productie van hoogwaardige kolen al geruime tijd daalt, anthraciet piekte in 1950, butimineuze kolen piekte in 1990. Wat resteert is 200 jaar aan laagwaardige kolen uit de klasse sub-butimineuze en ligniet. Daar kun je heel veel geld insteken om die te winnen, maar vanuit het oogpunt van de energiebalans wordt dat na verloop van tijd enorme verspilling, simpelweg onzinnig.
“Het jurylid beklaagde zich bij onze redacteur dat de website ‘Zaragossa’ niet alleen over politiek ging. Een dergelijk blog is ons niet bekend. Bij navraag door het Stemhok-redactielid bleek Van der Poel de weblog “Sargasso.nl” te bedoelen. Helaas had hij toen al het juryrapport voorgelezen. Daarin verklaarde hij dat politieke weblogs ‘geen eigenstandige opinies of gezichtspunten debiteren.’ Voor Sargasso was het toen te laat.”
U leest het goed, Sargasso was gisteren volgens stemhok.nl bij de Dutch Bloggies Awards kansloos door de dyslexie van juryvoorzitter van der Poel.
Vorige week verscheen de eerste wetenschappelijke studie die gekeken heeft naar de historische impacts van klimaatverandering op de globale voedselproductie. De twee Amerikaanse auteurs, Lobell en Field, concluderen dat de huidige productie van tarwe, gerst en maïs 3% lager uitkomt vanwege de opwarming sinds 1981. De vermindering in productie van 40 miljoen ton aan granen zorgt voor een jaarlijks economisch verlies van 5 miljard dollar. “Based on these sensitivities and observed climate trends, we estimate that warming since 1981 has resulted in annual combined losses of these three crops representing roughly 40 Mt or $5 billion per year, as of 2002.” Het goede nieuws is dat het effect van de opwarming op de rijstproductie nagenoeg nul is tot nu toe.
Deze post gaat in op de veranderingen in de autobrandstofsector veroorzaakt door het biobrandstofbeleid van de Europese Unie. Het gaat hier specifiek om biobrandstof waaronder ethanol, biodiesel, biomethanol, pure plantaardige olie enzovoorts. Naar biomassa welke verstookt wordt in elektriciteitscentrales wordt niet gekeken.
In 2010 moet 5.75% en in 2020 moet 10% van de autobrandstof gedekt worden door biobrandstoffen. Deze minimum streefcijfers vanuit Brussel betekenen nogal wat, zeker vanwege het bindende karakter. In 2005 bedroeg de consumptie van autobrandstof in de Europese Unie om en nabij de 8 miljoen vaten per dag. Aangezien 1 vat aardolie 159 liter bevat tanken we in Europa 1.27 miljard liter per dag om aan onze vraag naar wegtransport te voldoen. Het aandeel biobrandstoffen in 2005 bedroeg volgens de raming van de Europese Comissie 1% of 80.000 vaten per dag. Vrijwel de gehele biobrandstof productie werd gedekt door eigen Europese productie. De Europese vraag naar aardolie is vrij stabiel, en stijgt volgens het Internationaal Energie Agentschap in de periode tot aan 2020 met 0.2% per jaar.
Dat betekent dat er ongeveer 460.000 vaten per dag aan biobrandstof getankt moet worden in 2010 volgens Brussel en in 2020 ongeveer 820.000 vaten per dag. Naar verwachting van het Internationaal Energie Agentschap stijgt de Europese productie van biobrandstoffen richting de 200.000 vaten per dag in 2010. Als de ramingen correct zijn moeten er dagelijks 260.000 vaten aan biobrandstof geïmporteerd worden om aan de Europese richtlijn te voldoen, een zeer hoge hoeveelheid. De doelstelling van 5.75 procent voor 2010 zal waarschijnlijk niet gehaald worden. De impacts op het landbouwareaal beginnen tegen 2010 ook te tellen. Het landbouwareaal in Europa bedekt 40.7% van de 430 miljoen hectare aan Europese oppervlakte. Als we uitgaan van 1500 liter aan biobrandstofproductie per hectare per jaar is er 7.74 miljoen hectare aan areaal nodig om 200.000 vaten per dag aan biobrandstof te produceren. Dat betekent dat 4% van het Europese landbouwareaal tegen 2010 gebruikt wordt om biobrandstoffen te telen.
Geloofsafvallige Moslims lopen permanent gevaar volgens de nieuwe vakbond voor ex-Moslims in Duitsland, de Zentralrat der Ex-Muslime. Dagblad Trouw schijnt vandaag haar licht op de nieuwe ex-Moslim beweging in Duitsland die zich sterk maakt voor wat zij “de verlichting van Moslims” noemt, tot grote onvrede van de Duitse politiek:
Voorzitster van de Zentralrat der Ex-Muslime Mina Ahadi: “Ik wil dat het voor moslims mogelijk wordt hun geloof te verlaten, zoals dat ook mogelijk is voor de Duitse katholieken en protestanten. De islam beschouwt alle kinderen die in een moslimgezin geboren worden, als moslim. Dat moslims als het ware vogelvrij verklaard worden wanneer ze hun geloof afzweren, is in strijd met de Duitse grondwet. Toch lopen afvallige moslims in Duitsland gevaar. Ik wil dat de minister van binnenlandse zaken, Wolfgang Schäuble, iets aan deze huichelarij gaat doen. Moslims moeten verlicht worden, dat willen wij met deze vereniging bereiken.” SPD Kamerlid Lale Akgün: “Het klopt gewoon niet, dat de islam onverenigbaar is met de grondwet. Dit is een ontoelaatbare generalisatie en wakkert de ’islamofobie’ aan. De Koran zegt (Soera 2,256): ’In het geloof bestaat geen dwang’. De islamitische koepels hebben trouwens kenbaar gemaakt dat iedereen zijn religie mag verlaten.”